logo text
เพิ่มลงในห้องสมุด
logo
logo-text

ดาวน์โหลดหนังสือเล่มนี้ภายในแอพ

My Substitute Boyfriend -2-

EVEN he was shocked when the woman suddenly kissed him. But he was amused because, for him, he didn't know how to kiss properly. The way her lips moved. But he admitted that his heart was tickling, which he only felt now. 
Dahil walang tugon mula sa hinalikan niya nilayo ang labi sa labi ng lalaki."Hi-hindi mo na ako mahal?"
Matthew mind was said go play with her. Umupo siya ng maayos at humarap sa babae."Bakit mo naman nasabi na hindi kita mahal?" lihim siyang napamura sa sarili dahil sa tanong niya.
Namumungay ang matang napatitig si Rosy sa lalaki."Kasi hindi ka tumutugon sa halik ko, e."
Napakunot ng noo si Matthew ng makitang buo ang mukha ng babae. Para kasing nakita niya ito o kaya pamilyar sa kanya. Where did he see her? Yeah, he must have seen her somewhere already. Hindi lang niya matandaan. Baka bagong nagpakilala na babae sa kanya. Well, women always make the first attempt to meet him.
"O, talagang hindi mo na ako mahal hindi ka pa sumasagot, e." Napahikup siya bigla tuloy-tuloy ito napahawak siya sa dibdib."Tu-tubig?" Pero walang tubig kundi alak lamang ang nasa lamesa. Sinalinan niya ang baso hanggang kalahati para matanggal ang paghikup masakit na kasi ang dibdib niya. Itutungga na sana niya ang baso.
"You can be drunk more when you drink that. I will vanished you hiccup." As a doctor he know how to cure in other way. Matthew putting down the cup at hinawakan sa pisngi ang babae them grabbed her lips.
She averted her gaze so she could taste the medication he was giving her. He claims to know how to stop her hiccup.
He was a surgeon. His parents wanted him to become a doctor like his father. Well, he did. But this isn't the job he wants. He wants to be a businessman. Being a doctor is also a business if you own a clinic or hospital. But he's really not interested. So he resigned from being a doctor. He built his own business, which he really wanted to do with his trusted friends. A car dealership in the country sells expensive cars. He loves cars, so this is the business he wants.
Matthew knew that the woman's lips were not so experienced yet still soft and sweet, even though he had the liquor taste. after one minute of kissing her. He let go of her lips. "Are you still hiccuping?" he asked the woman.
Hindi niya nimulat ang mata napailing siya. Parang nawala ang kalansingan niya dahil sa halik ng lalaki. Dahil iba ang pamamaraan nito kung paano humalik sa isip niya hindi ito si Mark. Iba kasi ito purong-puro feel na feel mo ang labi nito. Ayaw niyang imulat ang mata baka kasi ibang lalaki nga ang bubungad sa kanyang paningin. Nakakahiya siya pa man din ang unang humalik dito. Kissing a stranger is totally crazy.
Napangiti siya because the woman's eyes were still closed. Did she sleep?"Are you sleeping?" tanong pa rin niya para makasigurado.
Hindi na sumagot pa si Rosy magkukumwari na lang siyang tulog. Para isipin ng lalaki na knockout na siya dahil sa kalasingan. Sa tingin niya kasi hindi si Mark ito. Spoken dollar kung magsalita. At ang boses nito kakaiba barotino samantalang ang dating nobyo may pagka-sweet. Kaya nadala agad siya sa matamis nitong boses.
Napailing si Matthew tinulugan siya nito. Kailangan na niyang umuwi mag-aalas dose na pero nag-aalangan naman siyang iwan ang babae. Pero kung may kasama ito tiyak hahanapin siya tumayo na siya tinungo ang pinto. Binuksan ng todo para pag may maghanap sa babae makikita ito kaagad.
"Ang tagal naman ni Rosy, kanina pa ito pumunta nag cr?" Tumayo siya para tignan ito. Oras na rin para silay umuwi na. Tinungo muna niya ang comfort room. Muni ng isip niya baka nakatulog na ito roon lasing na kaya ito hindi pa naman sanay uminom. Pagdating niya sa loob iniisa-isa niyang binubuksan ang mga pinto."Rosy?" tawag pa niya sa pangalan nito. Nakita na niya lahat ng pinto pero wala siyang Rosy na nakita. Saan kaya nagsuot ang babaeng iyon? Umuwi na kaya? Impossible na iwan siya nito. Lumabas na siya at Naglalakad-lakad pasilip-silip sa mga pinto. Nang napadako siya sa bukas na pintuan. Pagsilip niya nakita niya ang hinahanap. Agad na nilapitan ito. Narito lang pala ito pero tulog pa yata nakapikit."Hoy, Rosy. Gising!" Kinalabit pa ito.
"Hmmm!" ungol lamang nito natuluyan siyang nakatulog sa pagkukumwari niya kanina.
"Tara nang umuwi mag-uumaga na, Rosy."
Nagmulat agad siya saka hindi pa gaanong kalaliman ang naitulog niya. Nagpalinga-linga siya sa paligid.
Napakunot nang noo ni Lia sa ginawa nito." Rosy, sino ang hinahanap mo, ha?"
"Huh?" tumingin siya kay Lia."Wala." hindi niya puwedeng sabihin lalaki dahil dalawa lamang silang magkasama.
Hindi kumbinsido si Lia dahil talagang may hinanap kanina ang mata nito pero hayaan na lamang niya ito."Kung ganon tara na, Rosy."
"Sige, Lia." Sabay na silang tumayo at lumabas sa bar na iyon.
Kinabukasan maagang nagising si Matthew kahit na sabado pumapasok pa rin siya sa office nila. Tumayo siya hinawi ang kurtina sa kuwarto nasa kanyang bachelor pad siya sa Pasay dito siya tumuloy kagabi ayaw na niyang mag-drive ng malayo dahil nakainom siya. Inunat-unat ang kanyang braso parang may pinapakitaan siya sa kanyang abs wala siyang pantaas na suot naka pajama lang siya. Okay lang naman sa kanya na gawin ito dahil tubig dagat ang makakakita sa kanya.
Pagkatapos niyang inunat ang mga braso pumasok muna siya sa banyo para maglinis ng katawan. Nang matapos lumabas na deretso sa kusina para gumawa ng kape sa coffee maker. Medyo may hangover siya. While waiting for his cup to full. He remembered the woman last night in the bar. Napangiti siya bigla because she stole a kiss from him. Well, sa tingin niya kaya nagawa nito kagabi na halikan siya dahil lasing ito. And maybe napagkamalian siyang boyfriend nito. Napailing-iling siya well, he enjoyed the kiss last night lalo na iyon binigay niyang gamot na halik. Kinuha niya ang kanyang coffee cup na puno na naglakad patungo siya patungo sa balkunahe para makasagap ng hangin. Kahit na hindi sariwa ang simoy ng hangin okay na rin para sa kanya dahil nasa medyo mataas siyang bahagi ng condo. Napatingin siya sa araw na papasikat na."What a wonderful morning!" he said with a smile, then he sipped his coffee. Namalagi lang siya ng ilang sigundo then he finished his coffee. Pumasok na siya sa loob para maghanda sa pagasok niya sa opisina.
Tunog nang alarm clock ang nag pagising kay Rosy. Nakalimutan niyang i-off ito."Ahhh!" ungol niya dahil masakit ang kanyang ulo. Paanong hindi masakit nag over lasing siya kagabi."Naman ayaw ko ng uminom!" sabi at minulat ang mata pero agad din pinikit umiikot kasi ang paningin niya. Kinapa ang cellphone para tawagang si Lia. Nasa kabilang kuwarto lang ito tamad pa kasi siyang bumangon.
"Hello, sino ito?" tanong ni Lia ng saguting ang tawag.
"LIA, ANG SAKIT NG ULO KO!" matunog niyang sigaw.
"Pareho lang tayo, Rosy. Bumangon kana at maligo tapos magkape," utos niya.
"Sige, ikaw rin, ha."
"Oo ,sige na mauna kana, Rosy."
"Oo." Pagka-off ng cellphone, kahit na imiikot ang paningin bumangon na siya tinungo ang banyo.
Matapos maligo deretso sa kusina si Rosy nagtimpla ng kape niya. Habang nakaupo siya iniisip kung ano ang nangyari kagabi sa bar. Nang mag-sink in sa isipan ang ginawa nanlaki ang kanyang mata. Siya nang halik ng lalaki at sino naman ang lalaking ito?"Ahhh! Rosy, nagawa mo iyon? Teka lang." Napataas pa ang dalawa niyang kamay parang may kausap lang siya. Pinikit ang mata para hagilapin sa kalaliman ng isip kung ano ang nangyari o nagawa niya kagabi sa bar double check ba. Nang mag-sink in na naihilamos niya ang palad sa mukha. My goodness, nagawa ba talaga niya iyon? Pero sino ang lalaking iyon? Hindi naman ang walang-hiyang Mark na iyon ito! Tinapik-tapik niya ang magkabilaan pisngi para maalala kung sino iyon hinalikan niya. Pilit na pinapasok sa isipan ang mukha nito kaso hindi niya ma-figure out."Ahhh!" hiyaw na lamang niya.
Tamang pumasok sa kusina si Lia."O, anong nangyayari sa iyo? Bakit humihiyaw ka?" Nang dumaan siya sa tabi ni Rosy akala niya nanonood ito ng drama wala naman hawak na cellphone kung makahiyaw kasi parang na e-excited e.
"Lia?" Muling tinapik-tapik ang pisngi.
"Bakit? Anong problema mo ha, Rosy?"
"Lia, alam mo ba kung ano ang nangyari kagabi sa atin sa bar?"
"Huh? Meron bang nangyari sa iyo, Rosy?" siya kasi wala hinanap niya ito iyon ang nangyari.
"Saguting mo muna ang tanong ko, Lia, meron ba?"
Nagtimpla muna ng kape niya si Lia. Habang hinahalo ito."Sa akin wala, hindi ko lang alam sa iyo. Teka, saan ka ba nagpunta ng matapos kang mag cr? Ang tagal mo kayang hindi bumalik, ay hindi kana pala bumalik hinanap nga kita. At nakita sa isang nakabukas na vip room, bakit naroon ka ha, Rosy?"
"Na wrong pasok ako nang kuwarto, Lia."
"Na naman, Rosy. Kahapon sa simbahan, tapos ibang karaoke room. Teka may tao ba sa pinasukan mo? Kasi nang makita kita nag-iisa ka at tulog pa."
Napasabunot muna sa buhok niya si Rosy."Lia, kasi ano..." sasabihin ba niya ang ginawa kagabi?
Tumaas ang kilay ni Lia sa inaasta ni Rosy."Ano ba kasi ang ano na iyan, ha?"
"Ma-may hinalikan ako, " amin niya.
Muntik nang naibuga ni Lia ang kapeng hinihigop."Hi-hinalikan mo?"
Tumango-tango si Rosy bilang tugon kay Lia.
"Nagawa mo ito ha, Rosy?"
"Lasing ako di ba," katwiran niya.
Pailing-iling si Lia oo nga lasing na lasing ito kagabi. Iba rin pala ito kung malasing nakagagawa ng kakaiba manghalik ba naman."E, kilala mo ba kung sino ang lalaking hinalikan mo kagabi, Rosy?"
Panay ang iling ni Rosy. Mukha nga nito malabo sa kanya.
Biglang tumunog ang cellphone ni Rosy na nasa lamesa. Nang tignan niya ito napakunot siya ng noo kasi ang president ng company nila ang tumatawag sa kanya. Kinabahan siya bigla bakit tinatawagang siya nito? Hindi sila magkakilala or nag meet pa at saka malayo siya rito. Assistance siya ng CEO ng fashion department. Mean lahat ng utos nito kanyang ginawa. Tagakuha siya ng mga gamit na kailangan nila lalo na kung may fashion show or pictorial na magaganap.
"Sino?" tanong ni Lia.
Pinakita niya kung sino ang tumatawag sa kanya."Huh? Alam niya ang numero mo? At bakit na register ito sa cellphone mo ha, Rosy?" takang tanong ni Lia.
"Binigay ni Ma'am Shopia, sa akin. Baka raw need ko ang help niya pag nagkatrobol ako sa mga gamit na kukunin ko. Pero never ko pa siyang tinawagang, ha," paliwanang niya.
"Saguting mo baka may kailangan siya sa sa iyo."
Sasaguting na sana ni Rosy pero huminto na sa pag ring ang cellphone."Wala na," sabi pa niya."Bakit kaya alam niya ang numero ko, Lia?" nagtataka rin siya. Aba the president of their company kaya ito.

หนังสือแสดงความคิดเห็น (209)

  • avatar
    HerreraCherry Mae

    so good

    3d

      0
  • avatar
    Mercy Tuquero Briñes

    congrats

    11d

      0
  • avatar
    Donnato Imyr Lao

    ganda ng story

    16d

      0
  • ดูทั้งหมด

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด