After 8 years…
“How’s the storyboard coming along?”
Muntik nang mahulog mula sa kanyang swivel chair si Yuri dahil sa pagkagulat.
“Ken!Ano ba?” Yuri exclaimed,pero hindi niya naitago ang ngiti sa mga labi ng makita ang kasintahan.
“I just want to surprise you.Pero napasobra yata.Sorry,babe…Here’s your coffee.” Inilagay ni Ken ang umuusok na styro cup mula sa Figaro.
Itinigil muna ni Yuri ang trabaho ang nilanghap ang aroma ng kape.
“Hmm…Ang bango…Thanks.” Tugon ni Yuri,at humigop mula sa styro cup.
Yuri lazily leaned on her chair.Ipinikit niya ang mga mata sandali upang ipahinga.Samantala,tinignan ni Ken ang ginagawang storyboard ni Yuri.
“This is good.Malapit nab a itong matapos?” tanong nito.
“Yeah.I think I’ll be able to finish it by the end of the week.” Sagot ni Yuri.
Lumakad si Ken palapit kay Yuri.He gently massaged her stiff shoulders.
“Relax…Don’t force yourself too much…” paalala nito,habang minamasahe ang mga balikat ni Yuri.
“Actually,gusto ko naman ang ginagawa ko…It’s like a hobby for me.” Sagot ni Yuri.
She took up Advertising course and she was just a fresh graduate from a middle-class University.Dahil na rin sa kanyang pagiging Cum Laude,natanggap agad siya sa isang advertising company.At ditto na rin niya nakilala si Ken Monserratt,ang young and successful CEO ng kompanyang pinapasukan niya.And they been a couple for 2 years now…
Napakunot-noo si Yuri nang mapansin na nakatitig sa kanya si Ken.
“What’s with that look?” nangingiting tanong niya.
“Come to think of it,matagal na rin akong hindi nakakadalaw sa inyo…” sagot ni Ken.
“Hmm…Kung sabagay,matagal ka na rin nilang tinatanong sa akin…” kibit-balikat na tugon ni Yuri.
Ken’s face lightened up.
“Talaga?Ano naman ang sinasabi nila tungkol sa akin?” interesadong tanong nito.
Ang pamilya ni Yuri ay botong-boto kay Ken simula nang una nilang makilala nito.
“It’s really funny,actually…Tinatanong nila kung kalian tayo magpapakasal…” Yuri said in a bored tone.
Biglang sumeryoso ang mukha ni Ken.
“What’s so funny about it?And I think they’re right.” sansala ng kasintahan.
Sasagot pa sana si Yuri nang biglang tumunog ang kanyang cellphone.It was her brother Ren calling from abroad.
“Wait,Ken…I’ll just answer this call.” paalam niya.
Ken nodded.
“I’ll just wait in the car.” He replied,then he walks off.
Sinundan ng tingin ni Yuri ang kasintahan.She will have to talk to him later.But first,hindi niya mapapalagpas ang overseas call mula sa kapatid.
“Kuya?”
“Hey,’lil sis!Bakit ang tagal mong sagutin ang phone?” reklamo nito agad sa kanya.
“Sorry.I’m kinda buried with all of the paperworks.” sagot niya.
“I get it.At hindi na ako magpapatumpik-tumpik pa,Yuri…I’ll be coming back home next week.The company gave me a paid vacation,but don’t say anything to our parents yet,okay?” instructed her brother.
“Mababali ko ba ang utos ng hari?Since we were kids,sumusunod lang naman ako sa kalokohan mo.” Biro ni Yuri.
Humahalaklak sa kabilang linya si Ren.
“Those were the days,sis…And we have a lot of things to catch on.By the way,how’s your “boss?” binalik nito ang topic sa kanya.
Yuri helplessy sighed.Simula ng makilala nito ang boyfriend through videophone,hindi nito matawag ang kasintahan sa pangalan nito.He always refers to Ken as “the boss.”
“Kuya,nagpapakita ka na ng early signs of aging.My “so-called-boss” has a name…It’s Kenneth.” Pagle-lecture ni Yuri.
“Tatawagin ko lang siya sa pangalan niya kapag personal na kaming nagkita. Kaya humanda na siya.” Pagbabanta nito sa kanya.
“Kuya,I’m not fourteen anymore-----“ hindi na natapos ni Yuri ang sasabihin nang may biglang sumagi sa isip niya…A blast from the past…
“---hindi na tayo tulad ng dati sis…We are all growing up…”
“----Hello?You still there,Yuri?” nag-aalalang tanong ni Ren sa kabilang linya.
Namamalik-matang intinuon ni Yuri ang atensiyon sa kanyang Kuya.Pero hindi niya maipagkakaila sa sarili na nakaramdam siya ng konting kirot sa dibdib sahil sa alaala na iyon…
“K-Kuya,malo-low batt na ako…I’ll call you bacl later…” mabilis na pag-iwas ni Yuri bago makahalata ang kapatid.
“Okay…See you soon,sis.” Sagot ni Ren.
Yuri felt guilty again as she ended the call.Gusto pa sana niyang makipag-usap sa nakakatandang kapatid pero alam niya na mahahalata nito ang biglang pagtamlay ng boses niya.Mag-aalala nanaman ito sa kanya.
It’s all because of her painful past.The first time she fell inlove and just got hurt in the end.It was not a perfect fairytale for her…Napabuntong-hininga si Yuri.Kailangan niyang harapin ang future na kasama si Kenneth.Wala nang dahilan para balikan niya ang nakaraan.Iyon ang ipinangako niya sa sarili simula ng tumuntong siya sa tamang edad.
Tumingin siya muli sa kanyang cellphone at nag-type ng text message para sa kasintahan.
“I’ll be down in 10 mins…” pagtipa niya sa cellphone.
Matapos maligpit ni Yuri ang nga gamit,bumaba na siya upang sumabay sa pag-uwi.
“What am I thinking?” pagle-lecture ni yuri sa sarili.
It was a normal office day para sa Creative Department ng Monserratt Advertising company.And Team Leader ng Department na ito ay si Yuri,at hindi siya mapakali sa inuupuan dahil ito ang araw na ipre-presenta niya ang natapos na storyboard for a commercial.
“Turi?Is everything oaky?” sumungaw sa mula sa pinto si Ken.
“Y-Yes,I think so…” nauutal na sagot ni Yuri,pero halata pa rin na kabado siya.
Pumasok sa cubicle si Ken at lumapit sa kasintahan.Lumuhod ito at ginagap ang kamay ni Yuri.
“Whatever happens,I believe in you,babe…” sambit ni Ken.
“P-Paano kapag hindi nila nagustuhan ang proposal ko?Paano kapag pumalpak ako?” sunod-sunod na tanong ni Yuri.
“Nagdududa ka sa sarili mo?Let me prove to you na naniniwala ako sa kakayahan mo…” misteryosong sagot ni Ken,habang may kinukuha ito sa bulsa.
Nagtatakang napatitig si Yuri kay Ken.
“See this?” itinaas nito ang royal blue na kahita.
Nahigit ni Yuri ang paghinga.Hindi na niya kailangang mag-isip upang hulaan kung ano ang nasa loob ng kahita.
“If they sign the contract,you have no choice but to accept my wedding proposal.Kapag hindi,well,I’ll be willing to wait hanggang kalian mo gusting maghintay ako sa’yo…Until you have proven yourself.” Nangingiting hamon nito sa kanya.
“Y-You’re crazy…” ang tanging nasambit ni Yuri.
Ibinalik ni Ken ang kahita sa bulsa at tumayo na ito.
“Well,maybe I am…Goodluck.” sagot niya at iniwan na siya.
Sari-saring emosyon ang bumabalot nagyon kay Yuri.Nerbiyos,excitement at pagkalito.Pero bakit gannon?May bahagi ng utak niya…Na parang nag-aalangan siya na matali kay Ken?
Ipinilig ni Yuri ang ulo.Hindi ito ang oras para isipin niya ang kasal.
Nanginginig man ang tuhod,sinikap niya na tumayo at tinungo ang Conference Room.