CHAPTER 4: SELL YOUR LOVE TO ME
              TREVOR
              Hindi ko inaasahan na makikita ko ang kapatid ko pag uwi ko galing trabaho, nabalitaan ko din na ipinasara ng magulang ko ang cirlcle at bigla kong naisip si layla.
              “ Hindi ka lalabas dito sa bahay lorna” masama ang tingin ni ate.
              “ Ma, matanda na si ate kaya hindi na kailangang bantayan pa at diktahan” tinignan nila ako.
              “ Wag kang mag salita diyan na akala mo mas may alam ka saamin” kaya ayaw kong umuwi dito dahil ganito na lang araw araw, ipinapamukha nila saakin na wala pa akong alam, na kung pagbabatayan ay mas magaling sila at mas alam.
              “ Ang pagtuunan mo ay ung kompanya, hindi ung nangingialam ka” si papa naman ngayon ang nag salita.
              “ Akala ko sa pag alis ko ay may mag babago pero ganun parin pala at mas lumala pa nga” singit naman ni ate.
              “ Lorna! Ganyan ba kakitid nag utak mo at hindi mo maintindihan ang ginagawa namin sayo? Alam mo ba ung lalaking gusto mong pakasalan ha? Walang pera! Trabaho lang meron sakanya at sa tingin mo kaya mong mamuhay ng walang pera?!” galit na sabi ni mama.
              “ Kaya ko, namatay na sana ako kung hindi ko kaya at tignan niyo naman namuhay ako kahit pinatay niyo siya” sumbat naman ni ate.
              “ Nag mahirap sainyo, hindi niyo matanggap na kaya namin ang sarili namin kahit wala kayo. Hindi sa lahat sa yaman nadadan dahil madali lang kunin ang yaman kung magsisikap ka” naka tingin lang sila kay ate.
              “ Sa tingin niyo, kung hindi nagsisikap si trevor may pag out of town kayo? Si trevor ang nagsisikap sa pamilya natin dahil kayo wala naman kayo ginawa kundi kunin ang katas ng paghihirap ---- pak!” sinampal siya ni papa.
              “ Bakit sino ba ang naghirap nong bata pa kayo? Hindi masamang kunin ang pinaghirapan namin sainyo” sagot ni papa.
              “ So pinalaki niyo lang kami para bayaran namin ung pinaghirapan niyo? Pera pera na lang ba talaga at hindi pamilya ang meron saatin?” tanong ni ate.
              “ Wala ka pang alam lorna kaya ganyan ka mag salita” sabin naman ni mama.
              “ Ganyan naman kayo, kaming anak niyo ang dating namin sainyo walang alam. Hanggang kailan kami magkakaroon ng alam?” hindi naman kami pala sagot sa magulang namin pero sumosobra na din sila, nasasakal na kami at hindi din namin maintindihan kung bakit sobrang higpit nila saamin.
              “ Dahil wala pa talaga, kung hahayaan niyo lang kami na pakialaman ang buhay niyo hindi kayo magsisisi na magiging maganda ang buhay niyo” tinignan namin si mama.
              “ Kaya ba kaya niyong pumatay ng tao para lang sa sinasabi niyong maganda?” tanong uli ni ate.
              “ Oo at hindi kami mag dadalawang isip na gawin uli iyon sayo trevor” kinabahan ako bigla sa banta nila.
              “ Ma naman bakit pati si trevor?” angal ni ate.
              “ Bakit? Ikaw nga na mas matanda sakanya hindi nagtatanda, siya pa kaya” naka tingin lang ako sakanila.
              Kaya hindi ko din naisip na mag mahal dahil sa magulang ko, mapapahamak lang ang mamahalin ko at madadagdagan pa ang kasalan ng magulang ko.
              “ Mag papalamig lang ako” tumayo na ako at iniwan sila, kailan ko kaya mararanasan na mag mahal kung ganito kagulo ang pamilya ko.
              Hindi ko alam kung saan ako mag papalamig, ayoko namang uminom kasi sasakit lang ulo ko kinabukasan kaya naisip kong mag kape na lang.
              “ Kape americano please “ umupo na ako at nakatanaw sa labas ng makita ko si layla na naglalakad, gabi na bakit siya pagala gala. Wala ba siyang pasok bukas?
              Kinatok ko ung glass at nilingon niya ako, kinawayan kung pumasok pero naka tingin lang saakin. Minsan itong babaeng ito napaka slow sa pag iisip. Kinawayan ko uli at doon pumasok na siya, sinalubong siya ng waiter at tinuro niya ako kaya tinaas ko ang kamay ko at doon na nag lakad palapit saakin.
              “ Kape?” tumango siya kaya nag order uli ako ng kape para sakanya saka cookies na din.
              “ Si lorna ba? Nakita na?” hindi ba siya sinabihan ni ate?
              “ Ah oo nasa bahay” sagot ko, tumango naman siya pero bakas sa mukha niya ung lungkot.
              “ May problema?” tanong ko.
              “ Balderama ka diba? Bakit di mo kayang ibalik ang circle na bumukas uli” tinignan ko siya.
              “Bakit mo gustong mag bukas uli ang circle” seryoso kong sabi.
              “ Dahil doon ako kumukuha ng pang paaral ko at baon ko, wala akong pamilya at ako lang mismo ang nag paaral mismo sa sarili ko kaya kailangan ko iyon para maka pag tapos, isang taon na lang” paliwanag niya.
              Hindi ko inaasahan na wala na pala siyang pamilya, malungkot din pala pag walang pamilya. Nakatitig lang ako sakanya ng dumating unf kape namin.
              “ Pag isipan mo ung offer ko sayo” tinignan niya ako.
              “ Gusto ko lang maramdaman na mahalin ako ng tao” dugtong ko.
              “ Kaya kong ibigay ang lahat ng pangangailangan mo, kaya kitang bigyan ng bahay at sasakyan, babayaran ko ang marikula mo hanggang mag graduate ka ng college at bibigyan pa kita ng monthly allowance mo” paliwanag ko.
              “ Sale your love to me, that’s all I want” hirit ko pa.
              “ Bakit ako?” tanong niya.
              “ Dahil ikaw lang ang nakatitig saakin ng ganun, walang sino man ang tumititig ng ganun kung paano mo ako titigan nong nasa circle tayo” sagot ko.
              “ Sale your love to me and I give all your needs” pagtitiyak ko.
              “ Wala kang ibang gagawin kundi iparamdam na mahal mo ako, iyon lang kapalit ng lahat” seryoso lang siyang naka tingin saakin saka bumuga ng hangin.
              “ Paano kita mamahalin kung hindi pa kita kilala? paano?” tanong niya.
              “ I don’t know, that’s your job. Nasayo na kung paano basta maramdaman kung mahal mo ako pero pag hindi ko maramdaman, babawiin ko ang lahat ng ibinigay ko sayo” direkta kong sabi, gusto ko lang maramdaman na may nag mamahal saakin dahil buong buhay ko hindi ko maramdaman na may nag mamahal saakin.