บัลลังก์เสน่หา 18

“ว่าอย่างไรเจ้าหน้าขาว” จู่ๆ ต้าเป่ยก็เดินออกมาจากพุ่มไม้ข้างทาง ทำให้หยางเสียที่กำลังรีบเร่งก้าวขาต

บัลลังก์เสน่หา 19

กระบี่ยังไม่ทันออกจากฝัก หยางเสียก็ปล่อยมันหล่นจากมือ...

บัลลังก์เสน่หา 20

เมื่อกลับเข้ามาพร้อมกาน้ำชา หยางเสียก็บรรจงรินชาหอมกรุ่นลงในถ้วย ก่อนจะเดินเข้าไปหาผู้เป็นนายด้วยควา

บัลลังก์เสน่หา 21

ณ ตำหนักฝูลี้ ขันทีประจำตำหนักน้อมตัวลงทูลรายงานต่อองค์ชายสามที่กำลังสรงน้ำอยู่กลางสระที่ลอยด้วยกลีบ

บัลลังก์เสน่หา 22

“ถวายบังคมเพคะ” น้ำเสียงใสกระจ่าง ร่างบางชดช้อยยอบกายลงอย่างนุ่มนวล

บัลลังก์เสน่หา 23

ล่วงเข้าปลายฤดูฝน ย่างเข้าสู่เดือนที่เจ็ดของชีวิตทหารในค่ายจินเฉิงก่านการฝึกเริ่มหนักและเข้มงวดมากขึ

บัลลังก์เสน่หา 158

บัลลังก์เสน่หา 157

บัลลังก์เสน่หา 156

บัลลังก์เสน่หา 155

บัลลังก์เสน่หา 154

บัลลังก์เสน่หา 153

บัลลังก์เสน่หา 152

บัลลังก์เสน่หา 151