Love grows for the heart and soul who lost they're love one's. Lower the pride, higher the love. Loosen the hatred, tighten the compassion. People are blind in the word love, but heart not blind and never control by somebody else if that heart found out the reason why it is functioning.
The moment that he sees her, hindi na niya mapigilan na hindi humanga sa simpleng ganda na mayroon si Marriel. All this time, inis na inis siya kay Marriel dahil parang hindi man lang alam ang salitang ligo, mag-ayos, mag-pabango, at kung ano pang salitang patungkol sa hygiene.
"Bakit hindi mo inaayos sarili mo! Ang ganda mo tapos ganyan ginagawa mo, nagpapangit ka. Paraan mo ba iyan para mamapansin ka ng mga lalaki?" Sambit ni Owen kay Marriel, napaismid naman ito sa sinabi niya.
"Pinagsasabi mo diyan! Half indian kasi ako, bukod pa diyan anti-usog kasi iyon sa mga bad eyes." Sambit naman ni Marriel. Doon lang lubos naunawaan ni Owen kung bakit ito ginagawa ni Marriel. All this time, akala niya para lang magpapansin sa mga lalaki o kahit kanino itong babaeng make-up artist.
"Ganon ba? Pero huwag mo nang lalagyan ng sobrang kapal na eyeliner, mukha ka kasing tanga or baliw sa kanto!" Sambit ni Owen kay Marriel.
"Alam mabait ka rin pala, akala ko kasi wala ka nang ibang gagawin sa akin kung 'di ang laitin na lang ako!" Sambit ni Marriel kay Owen.
Nang sambitin ni Marriel ang papuring ito kay Owen wala na ulit nagsalita sa kanilang dalawa. Pinuntahan na nila si Yohan upang kamustahin na ang lagay ng bata. Papasok pa lang sila ng ospital, marami nang nakikita si Marriel. Pero alam niyang hindi ito batid ni Owen, bukod tanging ang dark smoke and voice lang ang tanging nagpapakita sa lalaki.
It was weird, because Marriel never experience that things before na nagpapakita ang dark smoke kapag may mga mayaman na may asthma. Katunayan, mayaman din naman ang kanyang tito Tomas. Pero never itong pinakitaan ng dark shadow, kahit pa may sakit din ito sa puso.
"Weird!" Mahinang usal ni Marriel habang pinagmamasdan niya si Yohan.
"Anong weird?" Bulalas ni Owen kay Marriel.
"Nothing," tipid na sagot ni Marriel kay Owen.
"You're mumbling something, I heard you but isn't clear." Sambit ni Owen pero umiling-iling lang si Marriel at iniwasan ng tingin ang lalaki. Marriel tried to felt uncomfortable now, kapag tinitingnan siya ng lalaking ito. All this time, he looks at her because she's so ugly and it seems like na gusto siyang burahin ng lalaki sa mundo dahil sa way ng tingin nito. But now, it's different! Parang pakiramdam ni Marriel gandang-ganda sa kanya ang binata kaya hindi nito maalis ang tingin nito sa kanya.
"Alam mo naiilang na ako sayo!" Sambit ni Marriel kay Owen, dahil walang kasawaan ito sa pagtitig sa kanya.
"Feeling mo naman!" Sambit ni Owen, napasimangot naman si Marriel dahil pakiramdam niya si Marriel lang ang nag-aassume na tinitingnan siya ni Owen at pakiramdam ni Marriel ibang klaseng titig na iyon.
Magkasama sina Marriel at Owen papunta sa ospital, batid ng dalawa na nasa kanila ang atensiyon ng mga tao roon.
"Ang daming nakatingin sa atin, may dumi ba ako sa mukha? Mukha pa din ba akong baliw sa itsura ko?" Sambit ni Marriel kay Owen.
"Hindi na miss!" Honest na sambit ni Owen.
Nakaramdam ng kakaibang kagalakan si Marriel dahil sa sinambit ng binata sa kanya. Ito ang unang pagkakataon na may ibang taong lumait at pumuri kay Marriel at ang nakakatawa pa ay iisang tao lamang.
Bitbit ni Marriel ang ginawa niyang special na pagkain para sa may sakit. Hindi ito nakaligtas kay Owen, matapos siyang puriin panglalait na naman ang sunod na narinig niya.
"Baka mamaya imbes na gumaling iyang sinasabi mong pamangkin ko, ay baka mamatay siya dahil lasa ng ipapakain mo." Sambit nito ng makapasok sila sa ward ni Yohan.
"Alam mo Mr. Antipatiko! Kung wala kang tiwala sa akin, ikaw na lang sana ang nagluto para sure ka na malinis at walang kahit na anong lason sa pagkain." Sambit ni Marriel. Iniwan na ni Marriel ang lalaki at hindi na pinansin pa ang pagtawag nito sa kanya.
"Ang sama-sama ng ugali mo. Mr. Antipatiko!" Inis na inis na sambit ni Marriel.
**
          If there's a people showy on their feelings, of course there's an opposite in that attitude. We didn't notice those things especially when it hides. Let it show, and let it grow.
Nahihiya nang ipagpatuloy pa ni Owen ang pamumuri niya sa babaeng kasa-kasama niya. Sa totoo lang, nang tanggalin ni Marriel ang make-up, tuluyan nang nabighani si Owen. Hindi man nila alam ang ngalan ng isa't isa, masaya naman si Owen dahil nakasama niya ang babae.
Hindi pa din bumabalik ang dalaga, sa isip ni Owen wala nang pag-asa pa na bumalik ang babae. Naroon lang siya sa ospital kasama ang sinasabi ni Marriel na pamangkin daw ni Owen at anak ni Yohana sa boyfriend nito na hindi man lang napakilala kay Owen noon.
Nakatingin lang si Owen sa batang nagngangalang Yohan, malaki naman ang pagkaka-parehas nito kay Yohana. Isama pang Yohan ang ngalan ng bata.
"Kung anak mo nga itong batang ito pinsan, malaki ang pagkakahawig ninyong dalawa." Sambit ni Owen habang pinagmamasdan ang bata.
Nang sandaling iyon, nagising na ang bata at umiiyak ito. Agad naman na pinuntahan ito ni Owen.
"Papa, mama!" Umiiyak na sambit ng bata. Walang magawa si Owen dahil hindi niya alam kung paano ipapaliwanag sa bata kung saan man naroon ang mga magulang ng bata, kung sasabihin naman niyang patay na ang mga ito baka maging traumatic para sa bata.
Sometimes, there's a white lies to protect our love once. Para hindi sila masaktan sa katotohanan at sa parusa ng reyalidad.
"Yohan, ako ang tito Owen mo. Pinagkatiwala ka sa akin ng mama mo at ng papa mo. Aalis lang muna ang papa mo para mag-work, kaya dito ka muna sa akin!" Sambit ni Owen sa bata.
"No! Nasaan na si mama? Mama, papa, nasaan na po kayo? Bakit niyo po ako iniwan mag-isa dito? Nag-promise po kayo sa akin hindi po ba? Sinabi niyo pa sa akin, 'walang iwanan!' Nakalimutan niyo na po ba ang promise niyo sa akin?" Sambit ng batang si Yohan, nadurog ang puso ni Owen dahil sa sinambit ng bata. Malaki ang pagkakapareho nilang dalawa ng pamangkin niyang si Owen. May magulang naman siya, pero ang naaalala niya ang mga broken promises sa kanya ng mga magulang niya noon.
"Magkikita din kayo," mahinang sambit ni Owen sa bata.
**