CHAPTER 7: RESPECT
UNKNOWN MAN
Binagsakan ako ng pinto, napabuga na lang ako ng hangin. Hindi pa ako pwedeng mag pakilala sa ngayon at ung saamin. Malinaw naman na may gusto ako sakanya, napapikit na lang ako.
Hindi ako nakatulog kagabi kakaisip, maaga akong pumasok sa kompanya ng may kung anong pinagkakaguluhan, nakita ko si gab na anak ni thelma na asawa ngayon ni papa. Pilit niyang isinisiksik ang anak niya sa kompanya ni papa at siya ang pumipigil na makuha ko ang posisyon ko ng tuluyan.
“ Excusse me” nilingon nila ako.
“ Good morning sir” bati nila.
“ Kuya, ikaw pala. Anong trabaho ko?”
“ We are in the company gab, know the respect word and bakit hindi ka pa nag uumpisa??” sumama ang tingin niya saakin.
“ Hindi ba sinabi sayo ang trabaho mo?? O inuuna mo ang pag tsi-tsismis? Kung wala ka din palang ka seryo- seryoso sa trabaho umuwi kana lang” nag lakad na ako at sila ay nag kanya kanya ng bumalik sa mga trabaho nila.
“ Kuya-“
“Respect”
“ Okay, sir hindi naman ata tama ung posisyon ko. Asistant??”
“ Pumayag ang mama mo at walang bakante ngayon sa kompanya kung ayaw mo malaya kang umalis” pijindot ko na ung elevator.
“ Bwesit” narinig kong sabi niya, sinamaan ko siya ng tingin.
“ Your fired” saktong sumara ung pintua  ng elevator, wala akong panahon sa mga hindi disidido na mag trabaho.
Nag tra-trabaho ako ng may bumukas na pintuan, bumungad saakin ang galit na mukha ni thelma. Alam ko na kung bakit siya galit.             
“ Unang araw pa lang sinasante mo na! Siraulo ka ba!”
“ Matutu siyang rumespeto, minura niya ako at hindi ko kailangan ng ganun dito” sagot ko.
“ Talaga ba???! Binugbog mo nga eh” kumunot ang noo ko at nakita kong pumasok si gab na may pasa, tsk!! Galing talaga nila mag drama! Mag sasalita sana ako ng pumasok si papa, talagang isinumbong pa nila sana nga binugbog ko na lang talaga siya.
“ Iwan niyo muna kami” sabi niya kila thelma, tinignan ako ni thelma na sobrang saya na akala mo nanalo na.
“ Ano nangyayari??” tinignan ko si papa.
“ Pinoprotektahan ko lang ang kompanya, nasayo na yan kung maniniwala ka sakanila” napa buntong hininga siya.
“ Alam ko pero sa mabigyan mo ng pagkakataon na maipakita nila ung galing nila” napa ngiti ako.
“ Mismong kadugo ko nga ayaw mong maipakita niya ang galing niya tapos ung hindi pa kadugo iyon pa ang gusto mong makita, talaga???” sinamaan niya ako ng tingin.
“ Siya ang may desisyon na sa iba mag trabaho”
“ Dahil hindi mo nakikita ang concern niya, puro kamalian ang nakikita mo” pag kaming mga anak niya hindi niya magawa mag tiwala, itong posisyon ko si mama ang lumaban dito para mapunta saakin pero hindi nagiging maganda simula ng namatay si mama.
“ You’ve change already maski buhay pa si mama, wala kaming makuhang suporta sayo dahil mas iniintindi mo ang kabit mo at ang mga anak niya” hinampas niya ang mesa ko.
“ Wala kang karapatang sumbatan ako, anak ka lang!”
“ Bilang anak karapatan kong sabihin ang pagkakamali mo dahil ama kita, ginagawa ko lang ang mga dapat na ginagawa mo. Konting respeto naman sa nanay namin baka nakakalimutan mo” si mama ginawa lahat para maging maayos ang pamilya namin kahit alam niyang niloloko pa siya ni papa, kumakapit parin siya sa pamilya namin na maging kompleto at maging masaya pero hanggang sa huli ay hindi siya naging masaya.
“ Ibalik mo siya, iyon lang pakiusapa ko”
“ Humingi siya ng paumanhin, pag bibigyan ko” tumango siya at binuksan na ang pinto.
“ Gab say sorry to your kuya” masama ang tingin ni thelma.
“ Pa ako ang binugbog” sumbat niya.
“ Ipapa replay ko ang cctv kung talagang binugbog kita dito, simula pumasok ka hanggang dumating ako” sinamaan niya ako ng tingin.
“ Kung gagawa ka ng kwento ung makatotohanan naman “ kita ko ang pag igting ng panga niya.
“ Gab”
“ No way! Kahit hindi ako mag trabaho!” umalis na siya, sinundan naman ni thelma.
“ Aalis na ako” umalis na siya at naikuyom ko ang kamao ko, mas mahalaga parin ang mga iyon kaysa saaming tunay na pamilya niya.
Nawalan na ako ng gana mag trabaho kaya umalis ako at nag palamig, naipon ang sama ng loob ko kay papa. Lalo na pag nakikita kong umiiyak si mama, wala akong narinig sakanya na ni minsan man lang ay humingi ng sorry.
Inabutan ako ng gabi dito pero hindi parin ako tapos uminom hanggang lumapit ung tauhan ko at may sinabi tungkol may traci.
“ Puntahan natin” tumayo ako pero napa balik ako sa pagkaka upo, lasing na pala ako.
“ Kaya niyo pa sir??” tumango ako.
Pumunta na kami kung saan si traci, nakiki pag dinner daw kasi siya kaya susunduin lang namin siya. Nag pahatid ako ng message sakanya at mukhang hindi napansin, nakatitig lang ako sakanya habang nasa sasakyan.
Kinuha ko ang phone ko at tinawagan siya, naka tingin lang ako sakanya na nagdadalawang isip na sagutin pero sinagot niya.
“ Come out” lumingon siya sa labas at nahanap niya ung sasakyan.
“ Ano kailangan mo??” masyadong malamig ung tanong niya.
“ I need you”
“ Iba na lang wag ako” binaba niya na ang phone, naka tingin na lang ako sakanya.
“ Sir aalis na po ba tayo??”
“ Saglit lang” sobrang sama ng loob ko ngayon at siya lang sagot, kahit saglit lang sana makasama ko siya.
“ Okay sige, alis na---” tumayo siya at nakita kong lumabas, papunta siya sa sasakyan. Binuksan ko ang pintuan at pumasok siya.
“ Tara na” inandar na ang sasakyan.
“ Naka inom ka??” sumandal ako sakanya.
“ Nag palamig lang” sagot ko, ipinikit ko ang mata ko. Kahit papaano ay nababawasan ang sama ng loob ko, wala si mama na pweden kong pag sandalan.
“ Im really tired, please stay with me for a while” nakatulog na ako.