-Zedee-
Tiningnan ko lang si Sheila habang siya'y nagmamadaling lumabas sa coffee shop. Hindi ko alam kung ano'ng sasabihin ko. I know Sheila is still hurting dahil sa bestfriend niya. I understand kung bakit ganun nalang ang reaksiyon niya sa ginawa ko kanina. Nagi-guilty ako sa ginawa ko, but I can't stop myself. Nasasaktan ako sa tuwing nakikita ko siya'ng nasasaktan pa rin dahil sa nakaraan niya.
Gustong-gusto kong sundan si Sheila para mag-explain sa kaniya pero alam kong kailangan niya muna ngayong mapag-isa.
Sheila treats me as her friend na nakilala lang niya last month when she first started being a customer dito sa Cornerstone. Minsan kapag I'm not on duty, sinasamahan ko siya sa cottage malapit sa dagat doon sa tapat ng apartment niya. Doon siya minsan nagsusulat ng mga novels niya. Minsan din ay doon kami nag-uusap ng mga bagay-bagay and she once mentioned to me about her and her bestfriend. I like how it feels na nag o-open up siya sa'kin about sa mga gusto niyang e share tungkol sa nakaraan niya. Masaya ako na naramdaman kong pinagkakatiwalaan niya ako bilang kaibigan niya. Though she treats me as her new friend, pero ako, kilala ko na siya dati pa. Kilala ko na silang dalawa ni Nicko. I assumed na hindi ako naaalala ni Sheila as her high school classmate kasi nga kay Nicko lang naka-center ang atensiyon niya.
Actually, we are classmates when we're in high school, since first year hanggang fourth year, kasi block sectioning kami sa school. Actually nung una, hindi ko pa siya na noticed noon. Wala pa akong pakialam sa ibang estudyante. Yung parang meron akong sariling mundo kapag nasa school ako, kasi nga iba ang hilig ko sa kung anuman ang mga kinahihiligan ng mga classmates ko. Hindi ako yung tipo ng tao na mahilig mag-ingay sa classroom. Hindi rin naman ako introverted type person, pero hindi lang talaga ako mahilig makipagkaibigan kasi nga ang oras ko ay binubuhos ko lang sa pagsusulat ng mga short stories tuwing break time or basta may free time ako sa school.
I got to know Sheila during the short story writing contest way back when we're in third year. She caught my attention when she surpassed me. Never pa akong natalo noon sa bawat contest na sinasalihan ko sa school. Since first year, palagi na akong nagcha-champion. Pero noong third year, naging second place ako at si Sheila ang nanalo. Hindi ako nakaramdam ng kahit anong negativities noong first time akong natalo, I felt happy instead. I felt happy kasi nga finally nahanap ko na ang taong magiging katapat ko. Since then, naging interisado na ako kay Sheila. I found out that she's also fond of writing. Hindi lang siya sumasali noon sa writing contest because she said she had no reason to join. Not until naging third year students kami. She realized that she's into Nicko. Then she got inspired to write a short story na parang novel-like ang plot at ito ang ginawa niyang entry sa contest namin na naging winning piece niya.
My high school days went over at nanatiling crush ko pa rin si Sheila. Noong nagcollege na kami, hinintay ko pa talaga kung saan'g school siya magpapaenrol para doon din ako mag-aaral. Magkapareho kami ng course na kinuha which is Bachelor of Arts in Creative Writing. Well, sinadya ko naman talaga yun para magkaroon nga ako ng chance to be closer to her and isa pa gusto ko din na magiging writer ako in the future.
I thought magkakaroon na ako ng time para lapitan siya pero nabigo ako. I never thought na hanggang college ay unbreakable pa rin ang bond nila ni Nicko. Alam ko'ng she's really into her bestfriend but she's not courageous enough to express her feelings to him. Well, naiintindihan ko siya sa bagay na yun. Alam ko kung ano sa pakiramdam ang magkagusto sa isang tao na hindi mo magawang sabihin sa taong gusto mo na may gusto ka sa kaniya kasi yun din ang dinanas ko. Ilang beses ko nang gustong subukang magconfess sa kaniya pero lagi akong nawawalan ng tiyempo. Palagi silang magkasama ni Nicko. Minsan ko lang siya nakikitang mag-isa, pero hindi ko naman magawang masabi sa kaniya ang nararamdaman ko sa tuwing nag-iisa siya kasi nga umiiyak siya palagi sa tuwing nakikita ko siyang nag-iisa. Alam ko naman na hindi si Nicko ang nagpapaiyak sa kanya. Baka mayroon lang siyang problema, sa family or baka affected lang siya sa mga binabasa niyang novels. Hindi naman ako stalker para alamin ko pa kung ano ang dahilan sa tuwing nakikita ko siyang umiiyak. Alam kong hindi si Nicko ang nagpapaiyak sa kaniya kasi in fact, kaya nga nagkagusto si Sheila kay Nicko ay dahil palagi siyang ipinagtatanggol, inaalagaan, at sinasamaha't dinadamayan rin siya nito sa lahat ng bagay.
Sa buong first year college ko, tiniis kong makita na palaging magkasama si Sheila na kasama si Nicko araw-araw. Sweet silang tingnan, na kung sa mga mata ng titingin na hindi alam na sila'y magbestfriend ay aakalain nilang magkasintahan sila.
Hindi na ako nakakafocus sa studies ko kasi palagi akong nadidistract because of Sheila and Nicko. By that, I decided to shift my course. What my parents want for me to take in college is a Bachelor's degree in Business Administration, pero hindi nila ako pinilit kasi nga alam nilang mahilig akong magsulat. Pero wala din akong nagawa sa huli kasi nga pinili kong kunin nalang ang gusto ng parents kong course at iniwan ko ang pangarap kong maging writer. Kaya heto ako ngayon, nagmamanage sa sarili kong negosyo, ang sikat na coffee shop dito sa Daycee Street. I named it 'Cornerstone'.
Kahit man pinili kong bumitaw noon sa pangarap kong maging writer pero hindi pa rin nawala sa puso ko si Sheila. I'm so happy na nagtagpo ulit ang landas namin.
I'm still looking right now kay Sheila. Nakalabas na siya sa coffee shop. Sinundan ko talaga siya ng tingin kasi baka kung ano na naman ang maisip niyang gawin ng dahil lang sa mood niya ngayon. I saw her walking straight going back to her apartment. I sighed in relief after I saw her entered her apartment's door.