บทที่ 3
ฟารียัลยืนมองนับดารานั่งร้องไห้อยู่ตรงหน้า ในแววตาสะท้อนความกรุณาปรานี ความจริงแม้ไม่มีชื่อ อาเหม็ด กาเซีย เข้ามาเกี่ยวข้อง เขาก็เต็มใจช่วยอย่างไม่มีเงื่อนไข
หยุดร้องไห้เถอะนะ...
เสียงเพรียกเบื้องลึก กระซิบให้ชีคหนุ่มเข้าไปปลอบ แต่เขากลับทำเพียงแค่ลากเก้าอี้มานั่งฝั่งตรงข้าม สีหน้าและแววตาเย็นชาดุจรูปปั้น
“อาเหม็ด กาเซียกับเธอ เป็นอะไรกัน”
“ทำไมต้องบอก” หญิงสาวยกมือปาดน้ำตา ก่อนทำหน้าเชิดใส่
“ฉันต้องรู้สิว่า อาเหม็ด กาเซีย ให้ความสำคัญกับเธอมากแค่ไหน และเขาจะยอมจ่ายค่าองครักษ์พิทักษ์เธอครั้งนี้หรือไม่...”
“หมายความว่า...คุณ...คุณยอมช่วยฉันหรือ”
นับดารานัยน์ตาสดใสราวกับเด็กได้ของขวัญถูกใจขึ้นมาทันที
“ฉันจะพาเธอไปอัดติลบาร์ใต้ พบอาเหม็ด กาเซีย แต่มีข้อแม้...” ฟารียัลหยุดพูด ส่งยิ้มกวนประสาท
“เรื่องเงินใช่ไหม ไม่ต้องกลัวนะ ไม่มีปัญหา พี่อาเหม็ดต้องตบรางวัลอย่างงาม” หญิงสาวรีบพูด เพื่อรับประกัน หากพาเธอจนพบ อาเหม็ด กาเซียแล้ว เขาจะไม่ผิดหวัง
“เดี๋ยวๆ มันไม่ง่ายอย่างนั้น เพราะตอนนี้เธอเป็นบุคคลไม่มีตัวตน ดังนั้นค่านำทางจึงแพงมาก ขอให้เธอรู้ไว้ตรงนี้”
“ต้องการเท่าไหร่”
“ห้าหมื่นยูเอสดอลล่าร์ ห้ามขาดแม้แต่เหรียญเดียว” ฟารียัลแกล้งโก่งราคา
“จ๊ากกก...จะปล้นกันหรือไง ทำไมค่าจ้างนำทางแพงอย่างนี้” นับดาราร้องเสียงหลง เมื่อบวกลบคูณหารเป็นเงินบาท ราคานี้มีมูลค่าถึงเจ็ดหลัก
ฟารียัลมองอย่างขบขัน ก่อนพูดประชดว่า “ก็ฉันมันโจรห้าร้อย จะคิดน้อยๆ ได้อย่างไร”
นับดาราฟึดฟัด ออกอาการขัดเคืองใจที่เขาโก่งราคาสุดโต่ง แต่มาถึงตรงนี้ เธอไม่มีทางเลือก เธออยู่กลางทะเลทราย มีนักล่าไล่ฆ่า หนทางข้างหน้ามืดมน เธอมองเห็นเพียงเขา นายโจรห้าร้อย คนนี้เท่านั้น
“ได้ หากพี่อาเหม็ดไม่จ่าย พ่อของฉันก็ยินดีจ่าย” เธอจำใจตอบรับ
“มัดจำล่ะ”
“ตอนนี้เลยหรือ...ฉันไม่มีหรอก ของมีค่าอะไรก็ไม่มีสักอย่าง”
ฟารียัลหัวเราะเบาๆ ก่อนพูดว่า “ฉันให้เธอติดค่ามัดจำไว้ก่อนแล้วกัน”
เมื่อพูดจบ ร่างสูงใหญ่เดินออกจากกระโจมไปทันที
รับจ้างนำทาง...ธุรกิจหลอกๆ ที่ปิ๊งขึ้นมาในหัวช่วยได้มาก อย่างน้อยก็ใช้ปกปิดความรู้สึกที่มีต่อหญิงสาว หากบอกไปตรงๆ ว่า เขาต้องตาต้องใจประหนึ่งรักแรกพบ นั่นดูไม่เข้าท่าใหญ่ ดีไม่ดีเจ้าหล่อนจะเตลิดเปิดเปิงไปไหนต่อไหน เบี่ยงเบนประเด็นเป็นเรื่องของอามิสสินจ้างหลายหมื่นดอลล่าร์ไปเลยก็แล้วกัน
นับดารา คือชื่อเธอ
เธอเป็นอะไรกับอาเหม็ดนะ เป็นอีกครั้งที่ฟารียัลเก็บเรื่องที่คั่นหนังสือมาครุ่นคิด
ในกองคาราวาน...
โมฮากำลังตรวจความเรียบร้อย และสั่งงานกองคาราวานตามหน้าที่ ฟารียัลได้บอกโมฮาว่าจะนำนับดาราไปอัดติลบาร์ใต้ด้วย โมฮาตกใจ เพราะนั่นหมายถึงความยุ่งยากได้รออยู่เบื้องหน้า เพราะผู้หญิงคนนี้ เธอกำลังถูกไล่ล่าจากนักล่าทะเลทราย
โมฮาพยายามพูดโน้มน้าวให้ฟารียัลเลิกล้มความตั้งใจ แต่ไม่เป็นผล จึงได้แต่ยืนรับฟังคำสั่งอย่างเงียบๆ
การเดินทางไปอัลติลบาร์ใต้ ด้วยเส้นทางปกติตอนนี้ไม่สามารถเป็นไปได้ ดังนั้น ฟารียัลจึงวางแผนหลอก โดยแบ่งขบวนคาราวานเป็น 2 กอง ให้ใช้เส้นทางต่างกัน ส่วนตัวเขาและนับดาราจะใช้เส้นทางดำเพียงลำพัง 2 คน
สีหน้าของโมฮาเครียดขึ้น เมื่อเจ้านายพูดถึงเส้นทางดำ หรือ ที่ชนเผ่าสตากิยามักเรียกว่า ทางสายมรณะ
“โปรดทบทวนด้วยนายท่าน” น้ำเสียงโมฮาเคร่งเครียด
“เราไม่อาจแน่ใจอะไรทั้งนั้น โมฮาเมื่อเจ้าไปถึงสตากิยา ให้ราชองครักษ์ออกเดินทางทันที มารับเราที่หมู่บ้านเบยา”
ฟารียัลพูดถึงหมู่บ้านเบยา เป็นหมู่บ้านเล็กๆ อยู่ห่างจากสตากิยาไปประมาณ 100 ไมล์ และ ทางดำ ที่ฟารียัลพูดถึงนั้น หมายถึง การเดินทางผ่านทะเลทรายอัดติลบาร์ เส้นทางที่เต็มไปด้วยความยากลำบาก มีอุปสรรคทั้งธรรมชาติโหดร้าย พายุทะเลทราย และโจรทะเลทราย ปัจจุบันมีเพียงชนเผ่าสตากิยาเท่านั้นที่ยังกล้าใช้เส้นทางนี้
“นายท่าน ให้ผมพาผู้หญิงไปเองดีกว่า” โมฮาอาสา สีหน้าและแววตาฉายให้ฟารียัลเห็นว่าร้อนใจ เขาเป็นมหาดเล็กรับใช้ใกล้ชิด ธุระของฟารียัล ก็คือ ธุระของเขาเช่นกัน
“ไม่ได้ ผู้หญิงคนนี้กำความลับของชีคอัสซาบู นั่น หมายถึง ประเทศยาเรนท์ขององค์สุลต่านจะสั่นสะเทือนด้วย ในฐานะที่เราเป็นพระอนุชา และเป็นชีคผู้ครองรัฐอัดติลบาร์ใต้ เมื่อรู้เรื่องแล้ว เจ้าจะให้เรานิ่งดูดายได้อย่างไร” น้ำเสียงเด็ดเดี่ยวของฟารียัล ทำให้โมฮามองเห็นเลือดขัตติยะที่เข้มข้น
“ผมจะรีบเดินทาง แจ้งท่านองครักษ์โดยเร็ว”
“ไม่ต้องห่วง เราเติบโตมากับทะเลทรายอัดติลบาร์ เจ้าลืมไปแล้วหรือ” ฟารียัลตบไหล่โมฮาเบาๆ
“ขอให้นายท่านรักษาตัวด้วยครับ”
“ขอบใจ โมฮา”
“คนของเราเตรียมม้าฝีเท้าดีไว้ให้แล้วครับ”
“เรามั่นใจ เจ้าชีคเฒ่าต้องส่งคนมาตามล่าผู้หญิงคนนี้” ฟารียัลเรียกชีคอัสซาบูว่า ชีคเฒ่า เพราะในความรู้สึกของเขา ชีคอัสซาบูนั้นเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์
โมฮาแปลกใจมาก ที่ฟารียัลจะเป็นคนพาผู้หญิงต่างชาติผ่านเส้นทางดำด้วยตัวเอง ทั้งๆ ที่เขาทักท้วงแล้ว ปกติฟารียัลจะไม่ให้หญิงใดใกล้ชิดได้มากขนาดนี้ แม้แต่ มาตัญญ่า แห่งสตากิยา ที่ว่าสวยนักสวยหนาก็เป็นได้เพียงนางกำนัล คอยรับใช้ใกล้ชิดพระมารดาเท่านั้น โมฮาอยากรู้นักว่าผู้หญิงต่างชาติต่างภาษาคนนี้มีอะไรดี จึงทำให้ชีคผู้ครองรัฐยอมลดองค์ไป เป็นองครักษ์พิทักษ์หล่อนได้ขนาดนี้
ชั่วโมงต่อมา...
ม้าฝีเท้าดีได้ฮ่อตะบึงผ่านทะเลทรายอันร้อนระอุ ฟารียัลทึ่งในตัวหญิงสาว เธออึด และอดทนกว่าที่เขาคิดไว้ และขณะเดียวกันนับดาราแอบลอบชำเลืองฟารียัลอยู่บ่อยครั้ง เบื้องลึกในจิตใจหญิงสาว เธอแอบหวาดกลัวนายโจรห้าร้อยคนนี้ แต่จะทำอย่างไรได้ พี่อาเหม็ด เป็นเพียงที่พึ่งเดียวในประเทศยาเรนท์ เธอจำเป็นต้องไปให้ถึงอัลติลบาร์ใต้
ความเงียบครอบคลุมตลอดการเดินทาง มีเพียงสายลมพัดปะทะหน้า สลับกับเสียงฝีเท้าม้าเท่านั้นที่เป็นเพื่อน นับดารารู้สึกอ้างว้าง และคิดถึงพ่อขึ้นมาจับจิต
พ่อจะรู้ไหม แม่สุดที่รักของครอบครัวได้จากไปแล้ว และจะรู้ไหม ตอนนี้ลูกของพ่อกำลังเผชิญชะตากรรมอันเลวร้าย
บุรุษหน้าดุ หนวดเครารกรุงรัง เธอมักแอบเรียกลับหลังว่า โจรห้าร้อย ในเวลายากลำบากแบบนี้ กลับเป็นคนยื่นมือช่วย ถึงจะมีข้อแม้ในการช่วยครั้งนี้ เป็นเงินหลายหมื่นดอลล่าร์ เมื่อพบพี่อาเหม็ดก็ตาม
ฟารียัลชะลอฝีเท้าม้า ทำให้นับดารารีบดึงบังเหียนลดความเร็วตาม เมื่อม้าหยุดนิ่ง ร่างสูงสง่าก้าวลงจากม้า เขายืนมองทะเลทรายเวิ้งว้างครู่ใหญ่ ก่อนควักเข็มทิศออกมาตรวจเช็ค
“เราจะไปไหน” นับดาราแกล้งถาม เป็นภาษาอังกฤษ
“มิดาน” น้ำเสียงตอบราบเรียบดังจากใต้ผ้าคลุมหน้า
“คุณพูดอังกฤษได้ด้วยหรือ” น้ำเสียงนับดาราดูแปลกใจ โจรห้าร้อย สำเนียงภาษาอังกฤษเป๊ะเว่อร์
“ฉันเคยบอกหรือว่าพูดไม่ได้” ฟารียัลยอกย้อน ก่อนยื่นถุงหนังบรรจุน้ำส่งให้ “...จิบน้อยๆ” เขาสั่ง
“ขอบใจ” นับดาราจิบน้ำแล้วส่งถุงหนังคืนเขา
ฟารียัลรับถุงน้ำ เดินกลับไปที่ม้า ท่าทางไม่สนใจใยดีเพื่อนร่วมทางสักเท่าไหร่
“ขี้เก๊กชะมัด...” นับดาราทำปากขมุบขมิบบ่นพึมพำเป็นภาษาไทย เพราะหมั่นไส้ท่าทางเจ้ากี้เจ้าการราวกับเป็นครูผู้ปกครอง
“เธอว่าอะไร” เขาหันมาถาม
นับดาราตกใจ รีบแก้ตัวว่า “เอ่อ ฉัน ฉันยังไม่รู้ชื่อนายเลย”
ฟารียัลมองหน้าหญิงสาว ก่อนพูดว่า “อองอัล”
เขาเลือกใช้ชื่อนี้ เพราะชนเผ่าสตากิยาในทะเลทราย จะรู้จักเขาในนาม อองอัล และที่สำคัญเขาไม่ต้องการให้เธอรู้ฐานะยศศักดิ์แท้จริง
“เราไปต่อได้แล้ว อีกสักชั่วโมงคงถึงมิดาน”
พูดจบ ฟารียัลเหยียบโกลน เหนี่ยวตัว ก้าวขึ้นม้า ชีคหนุ่มควบนำหน้า มีนับดาราควบตามไปติดๆ จุดมุ่งสู่จุดหมายเมืองมิดานรอทั้งคู่อยู่เบื้องหน้า