CHAPTER 6: ROSE
ZIA
              Isang linggo na akong pinapahirapan ni xevy at hindi biro itong nararanasan ko, pag may hindi siya gusto lagi siyang nagagalit at nanakit. Hindi ko akalain na ganito ung taong minahal ko pero bakit ganun mahal ko parin.
              “ Ingat po kayo dito, papasok na po ako” si nay elsa ung pinaka matandang katiwala ni xevy
              “ Ikaw ang mag ingat” sagot niya, palabas na ako ng may babaeng naka tayo.
              “ Miss zia, ako po ung magiging bantay niyo” tumango ako.
              “ Ano pangalan mo?” kinuha niya ung bag ko.
              “ Rose miss zia” nag lakad na kami papuntang sasakyan, sabi ko kahit mag commute na lang kami pero sabi ni xevy wag na.
              Nakarating na kami sa school, luminga linga muna ako nag babakasakaling meron si kuya na naka tingin, umupo na ako sa bakante habang ung bantay ko nawala bigla at hindi ko alam kung saan sumuot.
              “ Excyuse me, may nag papa bigay” tinignan ko ung lalaki at inabot ung papel. Binasa ko ito at nagulat, luminga muna ako at hindi nag pahalata, si dion. Nasa tabi tabi lang si dion, thank you at maayos siya.
              Sabi sa sulat, gagawa daw siya ng paraan para maka takas kami kay xevy pero humihingi ng konting panahon dahil mahirap daw kalabanin si xevy. Okay! Hihintayin namin ikaw dion,  please gawin mo ang makakaya mo para makaalis kami kay xevy.
              “ Miss zia” biglang sumulpot si rose, sasakay na sana ako ng kotse ng may bumisina.
              “ Miss zia si boss” lumapit ako sa kotse at si xevy nga.
              “ Sakay na dito” malamig niyang sabi, sumakay na ako.
              Saan kami papunta? Bakit parang sa iba kami pumupunta, tinignan ko si xevy na walang bakas ng ekspresyon.
              “ Stop” huminto ung sasakyan, hindi naman dito ang bahay.
              “ Baba zia at mula dito mag lakad ka pauwi” lumaki ung mata ko, ano? Mag lalakad ako? Pero pagabi na.
              “ Makakasama mo din ung bantay mo sa pag lalakad kaya baba na para maka pag umpisa kana” wala akong nagawa kundi bumaba, nakita ko si rose na nag hihintay na. umalis na ang kotse at napa buntong hininga na lang ako.
              “ Pasensya kana at nadadamay ka pa dahil saakin” dapat ako na lang at hindi pa sinama si rose dahil wala siya kinalaman sa galit niya saamin.
              “ Okay lang miss zia, tara na po” tumango ako at nag lakad na kami, tulad nga ng nasa isip ko magagabihan kami at parang nasa kalahati pa lang kami ni rose.
              “ Miss zia, pwede naman tayong mag pa hinga” umiling ako, habang madami pang mga tao na naglalakad samantalahin namin dahil pag lumalim na ang gabi baka may maka salubong kaming hindi maganda.
              Nakauwi na kami sa wakas pero hindi ko inaasahan ang makikita ko si mommy naka luhod? Pero naka luhod habang may monggo? Mabilis akong lumapit.
              “ NAy elsa tumayo po kayo diyan” inalalayan kong tumayo at pinagpag ko ung tuhod niyang pulang pula.
              “ Sinabi ko bang paalisin mo siya?” si xevy na masama ang tingin.
              “ Anong ginawa ni nay elsa para paluhudin mo sa monggo?” grabe naman napaka walang respeto naman.
              “ Binasag niya ang baso ko, alam mo bang bigay pa saakin ni ashley iyon saakin tapos binasag lang ng matandang yan! ” ano? Para lang sa baso?
              “  Luhod!” naramdaman ko ang panginginig ni nay elsa.
              “ Ako na lang, ako na lang luluhod para kay nay elsa” naningkit ang mata ni xevy.
              “ Osige, lumuhod ka diyan hanggang pag gising ko ng umaga” umiyak na si nay elsa, mas okay nang ako na lang ang lumuhod kaysa si nay elsa, matanda na ung taon.
              “ Ngayon balik sa mga pwesto niyo!” sigaw ni xevy, tumango ako kay nay elsa para sabihing kaya ko to.
              Lumuhod na ako sa mga buong buo na monggo, masakit ang paa ko dahil sa paglalakad at mas nadagdagan ung sakit nong lumuhod na ako.
              “ Kayong dalawa bantayan niyo”
              “ Hindi na, hindi ako mandadaya” habol ko, nandadamay nanaman siya ng ibang tao.
              “ Kayong dalawa samahan niyo sa pag luhod” napa pikit ako, tinignan ko si rose at ung isang lalaki.
              “ Wag kang masyadong mag paka bayani dahil baka yan pa ang dahilan para mapahamak ang naka palibot sayo” sabi ni xevy at umalis na.
              “ Pasensya na, pasensya na talaga”  nginitian na lang nila ako.
              Hindi ko alam kung anong oras na dahil Kumakalam na ung tiyan ko pero mas nanunuot ung sakit sa tuhod ko, bakas narin sa mukha nong dalawa na hirap na hirap na sila.
              Hindi na kaya ng tuhod ko pero konting tiis na lang ay mag uumaga na, hinawakan ko si rose para alalayan dahil natutumba na siya.
              “ Kapit ka lang saakin” kumapit naman na mas lalong napadiin ung tuhod sa monggo, hindi ko pinahalata na mas lalo akong nahihirapan. Ako ang may kasalanan kung bakit sila nadamay kaya mas okay na ako ang mas mag dusa kaysa sila.
              “ Raven ano ng oras?” ung lalaking kasama namin, sinilip niya ung oras.
              “ Alas siyete na po” bakit hindi pa gumigising si xevy, please gumising kana nanginginig na ang buong katawan ko.
              “ Kayong dalawa makaka alis na” sa wakas gising na siya, tumayo na sila at kita ko ang tuhod nilang nangingitim. Namuo ung dugo sa mga tuhod na nila, tinignan ko si xevy na parang gusto kong pag sasampalin dahil sa ginagawa niya.
              “ Pwede kana ding tumayo” sabi niya, dahan dahan akong tumayo pero nanginginig ang buong katawan ko natumba ako, sinalo naman ako ni xevy.
              Inayos ko ung tayo ko pero nanginginig talaga ang buong katawan ko dahil sa gutom,walang tulog at sobrang sakit na tuhod.
              “ Pupunta na ako sa kwarto ko” paalam ko sakanya at dahan dahan na nag lalakad, tinignan ko ung tuhod ko na nangingitim dahil sa namuong dugo sa loob pero bigla na lang may bumuhat saakin, si XEVY. Dinala niya ako sa kwarto at hinagis sa kama saka tinignan ako ng masama saka umalis.