CHAPTER 7
POV' Aesia
"Hey, kanina kapa ba dyan?" tanung sa kanya ni Aiden sa malumanay na boses.
"Nope, kadarating ko lang din" sagot niya.
"Ano pala plano mo ngayun at nakipagkita ka sakin?" nakangiting tanung sa kanya ni Aiden.
"Hmm flirty smile huh." diretsong saad niya ditu. Napansin niya kasing nagpapacute sa kanya si Aiden.
"Hindi naman, ganitu lang talaga ko makipagusap sa magagandang dilag na gaya mo" sabay kindat pa nito sa kanya.
"Wag ako Aiden. Hindi ako madadala sa mga ganyang gimik mo" saad niya with poker face. Pero ang totoo ay parang lalabas ang puso niya sa ngiti nang binata. Hindi niya alam kung bakit sa tuwing nagkikita sila nang binata ay excited siya pero binabaliwa lang niya iyon dahil alam niyang isang mission lang si Aiden. No more No less.
Hinayaan niyang ipagbukas siya ni Aiden nang pinto bago siya sumakay sa sasakyan nito. Hmm. ang manly naman nang amoy nang sasakyan bagay sa me ari.
"So ano ang plano?"
"Gusto ko makita ang tinitirhan mo?" diretsong sagut niya ditu.
"Huh? tinitirhan agad? wala bang getting to know each other stage muna?" nakakalokong tanung nito sa kanya. Alam niya ang ibig sabihin ni Aiden akala ata nito ay me milagro silang gagawin sa lugar nito. Syempre hindi naman niya sasabihin ang tunay na plano kaya naman tumahimik lang siya at inirapan ito. "Okey I get it. Let's go to my house"
Limang minuto lang ay nakarating sila sa paroroonan. Akala niya ay nakatira si Aiden sa mga magulang nito ngunit nagkakamali siya. Nakatira pala ito sa isang condo malapit sa School nila.
"So you live alone?" tanung niya ke Aiden habang paakyat sila. Nakita niya na pinindot nito ang pinakatuktuk na floor nang building na kinalalagyan nila ngayun.
"Yeah."
"Why?" sunod niyang tanung. While walking she is checking every corner of the building na maaaring pasukan nang mga kidnapper.
"I'm not in good term with my stepmom" habang nagsasalita ay pinagbugsan siya nito nang pinto. Agad niyang tinungo ang bintana nang condo ni Aiden. Since glass wall ito ay inanalize niyang mabuti kung saan ang mga possibilities na pwepwestuhan nang mga snippers.
"Why" tanung niya ulit.
Nagulat siya dahil hindi manlang niya namalayan ang paglapit nang binata at hinawakan siya sa makabilang braso. Nakafocus kasi siya sa paganalaize nang pwesto nang condo ni Aiden.
"Wala kana bang alam sabihin kundi why?" tanong nito habang hawak hawak siya sa magkabilang braso.
"a-ahm" nautal siya bigla dahil sa lapit nang mukha nito so she composed her self before talking" I just want to know bakit hindi kayo magkasundo nang stepmom mo." hah. congrats hindi siya nautal
"Ever since pinakilala siya sakin ni Dad ay di kona siya gusto. She's so fake"
"What do you mean fake?" tanung niya.
"Pano ko ba eexplain. Halika upo muna tayu"
"Okey" at sumunod naman ako sa kanya papuntang sofa.
"My stepmom was my mother's friend and because of her my mom was dead." me galit sa mga mata nito. " Ramdam ko na hindi nagpakamatay ang mommy ko. They told me that she overdose herself with sleeping pills. Pero hindi ako naniniwala dahil sobrang mahal ako nang mommy ko at di niya kayang gawin yun." halata ang lungkot sa mukha nito habang binabanggit ang nangyari sa mommy niya. "And that happen when I got kidnap 4 years ago. Paguwi ko patay na ang mommy ko kaya naman pala siya ang sumundo sakin nang makidnap ako dahil wala na si mommy." So that was the woman she saw 4 years ago. "After that palagi na siya sa bahay kasama si Dad kaya kinalaunan sinabi na sakin na magpapakasal sila." "Nagalit ako ke Dad kaya naman napagdesisyonan kong umalis nalang sa bahay at mamuhay magisa. Dad gave me everything hindi siya nagkulang dahil naiintindihan niya ang nararamdam ko." tumingin siya sakin nang diretso. "Alam mo ba kung bakit ko nasabi na siya ang dahilan nangpagkawala ni mommy?" "I saw my mom's diary. She said that someone is trying to kill her but she don't have a proof. She wrote the name of the person na pinaghihinalaan niya and it's her. My mom's friend at stepmom kona ngayun. It hurt so bad na wala akong magawa dahil wala akong pruweba and I'm just a high school at that time." Tumawa ito nang pagak. "Ngayon College na ako pero wala padin akong magawa. Hindi ko padin mabigyan nang hustisya ang pagkamatay nang mommy ko" I saw a tear fall down on his cheek pero agad nitong pinunasan at tumalikod "You want anything? I'll just get some water." at umalis na agad ito sa harapan niya.
Ramdam niya ang lungkot at pait nang nararamdaman ni Aiden. Napakuyom siya nang kanyang mga kamao dahil sa galit din na naramdaman niya. At ipinangako sa sarili na pagbabayaran nang kung sinuman ang gumawa nito sa mommy ni Aiden.
Ilang minito lang ay dumating si Aiden at me daladalang pagkain.
"Hey" tawag nito sa kanya. "Halika kain na tayu dito kana magdinner for sure gutom kana" nakangiting saad nito sa kanya.
"Yeah actually gutom na talaga ako" sabay sunod niya ditu patungong kusina.
Habang kumakain ay pinagmamasdan siya ni Aiden. Ano problema nang lalaki na to?
"You know what. You really looks familiar. Seryoso kabang hindi pa tayu nagmemeet before?"
Bigla siyang kinabahan sa sainabi nito. "Hindi pa." tipid niyang tugon. Less talk less mistake.
"Okey. Alam mo ba na ikaw palang ang unang babe na nakapasok dito sa bahay ko?" nagulat siya sa sinabi nito. Pero syempre di niya pinahalata.
"Your kidding right?"
"Nope. I call it privacy. Kaya never pa ako nagpapunta nang babae sa condo except my friends of course."
"Eh pano yung mga nagiging girlfriend mo san mo naman dinadala?"
"I don't do relationship sakit lang sa ulo lalo na pagnagiging demanding ang mga babae."
"oh" yun lang ang sagot naisagot niya.
"I have VIP room sa The Spencers Club and at the Garage nanakita mo naman na yun so there dun ko dinadala ang mga babaeng kinakama ko" titig na titig ito sa kanya habang sinasabi ito. Heloo? ano ineexpect niya na magiging reaksyon ko? Tsaka ano paba ang eexpect ko sa isang Aiden Marquess, right?
"You feel comfortable telling me your secrets" saad niya dito habang umiinom nang tubig. Tapus na kasi siyang kumain.
"Yeah I think so. I don't know why pero parang gusto kong malaman mo lahat tungkol sakin"
"hmmmm okey I'm willing to listen. Don't worry every thing you said stays here. I won't tell anybody you can rest asssure" seryosong saad niya kay Aiden.
"My friends didn't know the story of my mom's death. I just can't tell them. Kaya naman nang maikwento ko sayo gumaan nang kaonti ang nararamdaman ko"
I hold his hand and stare at him. "It's okey. We will make them pay" seryosong saad niya.
"Really?" medyo natawa ito sa sinabi niya. Akala yata niya ay nagbibiro siya. It's okey mas mainam na isipin mong nagbibiro lang ako Aiden. You don't know the things I can do.
"Don't you know psychologist said, a person who can endure the pain has a strong personality?" Kaya ba naging babaero si Aiden dahil sa itinatago niyang lungkot at sakit nang nakaraan? Some people tend to seek attention from other people to make their true feelings numb. Masakit isipin na ang binatang nakita niya 4 years ago ay meroon palang ganitung naranasan sa buhay that behind those sweet smile are those bitter feelings in the world.
"Halikana nga ihahatid na kita"
"No. someone will pick me here" nakita kong kumunot ang noo nito sa sinabi niya. Ngunit hindi ito nagtanung at tumango nalang.
"So sa sala nalang muna tayu habang inaantay ang susundo sayu"
Ilang minuto lang ay dumating na ang sundo niya. Kaya naman nagpaalam na siya rito at hindi na siya nagpahatid sa baba. Pagbaba niya ay nakita niya si Ate Khaleesi na nagaabang na parking lot.