KUNG nakakamatay ang labis-labis na kaligayahan, kaluluwa na sana si Callie nang mga sandaling iyon at sinusundo na ng liwanag patungo sa kabilang dako. Sumandig siya sa pinto ng silid at pumikit. Parang roller coaster ride ang naganap sa buong linggo. Hindi pa nga siya ganoong nakaka-recover sa muling pagkikita nila ni Reeve Rosales matapos ang maraming taon, hayun at isang sorpresa na naman ang nangyari sa kaniya.
Reeve kissed her. Reeve kissed her in the lips outside her house before bidding her goodbye.
"God, puwede na akong mamatay!" hindi na niya napigilang sigaw kasunod ang malakas na tili. Pumunta siya kama niya at parang bata na nagtatalon doon. "He kissed me! He kissed me! He kissed me!"
Pakiramdam niya, siya ang teenager na si Callie na walang ibang hangad kundi ang mapasakaniya si Reeve Rosales. Sino ang mag-aakala na pagkatapos ng isang dekada, magtatagpo uli ang landas nila at magkakaroon ng katuparan ang pangarap niya? Well, hindi pa naman sa kaniya si Reeve pero alam niya, nararamdaman niya, doon din sila patungo. It was meant to happen. Hindi lang bastang coincidence ang muling pagkikita nila ni Reeve. Hindi lang coincidence na kasama ito ni Lock nang madaanan siya sa labas ng tumirik niyang kotse. Hindi rin coincidence na tumirik ang sasakyan niya sa araw na iyon. Lahat ay nakatakdang maganap.
Tandang-tanda pa ni Callie ang tagpong iyon. Nakatayo siya sa labas ng kotse niya, kausap sa phone ang pinsang si Hailee. Siya, si Hailee at si Eury ay may pag-aaring jewelry shop na may tatlong branch sa Manila, ang Knots 'N Glimmer o KNG. Maliban sa pagiging may-ari, sila rin ang head designers ng produkto nila. Opening noon ng ikatlong branch na located sa isang commercial building sa Quezon City. Ayaw pumayag ng mga pinsan na simulan ang event nang wala siya. Nagulat na lang siya nang makarinig ng ugong ng paparating na motorsiklo. Ducati ni Lock iyon, may angkas itong lalaking naka-helmet.
The guy removed his helm and Callie's heart sommersaulted when their eyes met. Kahit sampung taon na niyang hindi nakaka-eye to eye ang kulay tsokolateng mga matang iyon, kilalang-kilala pa rin iyon ni Callie. Si Reeve Rosales ang nagmamay-ari ng pares ng mga mata, ang lalaking dahilan kaya ganado siyang pumasok sa university, ang dahilan kaya laging may entries ang diary niya, kaya nahilig siyang manood ng soccer at kaya naniwala siya sa signs at destiny. Bukod sa naka-tattoo na sa puso niya ang mukha nito, stalker din siya ng social networking accounts ni Reeve—mula sa Friendster, Multiply, Myspace hanggang mauso ang Facebook at Instagram. Through that, nalaman niya ang ilan sa kaganapan sa buhay ni Reeve.
Nalaman niyang hindi natuloy ang kasal nito at ng Fil-Am, na maliban sa pamamalakad ng architectural firm ng pamilya nito sa Maryland, nagtuturo ito ng soccer sa mga bata tuwing weekend, na nagkaroon ito ng supermodel na girlfriend, na nakatira si Reeve sa isang villa malapit sa dagat. Ang hindi niya nalaman ay ang pag-uwi nito sa Pilipinas isang araw bago sila magkitang muli.
Gamit ang motorsiklo, inihatid siya ni Reeve sa KNG habang si Lock ay nagpaiwan upang i-check ang sasakyan niya. Para siyang lutang sa buong durasyon ng biyahe hanggang sa bumaba ng motorsiklo at pumasok sa commercial building. Tinawag uli siya ni Reeve, nakangiti ang mga mata habang nakatingin sa mukha niya. Inginuso nito ang helmet na nasa ulo pa rin niya. Then he walked towards her and removed the helmet, his eyes never leaving her face. Inayos nito ang nagulo niyang buhok at pinisil ang baba niya gaya ng ginawa nito ten years ago. It was like a déjà vu.
"I was wondering...do you like vegies?"
"I love vegies," pagsisinungaling niya kahit na ang totoo, hindi lalagpas sa lima ang klase ng gulay na kinakain niya. Vegetarian si Reeve. Handa si Callie na kainin lahat ng gulay sa Bahay Kubo—kahit ang bahay-kubo—para sa binata.
Umaliwalas ang mukha ni Reeve. "There's a vegetarian house in Makati that I would like to try. Maybe we can have a dinner there some time?"
Ang "some time" na iyon ay naganap five nights ago. Nasundan iyon ng dalawa pang gabi. Sa mga gabing kasama niya si Reeve, nagkulay-rosas na naman ang mundo niya. Callie was back to the same ground where she stood ten years ago. She was in love with Reeve again.
Tumunog ang cellphone niya. Mabilis niya iyong kinuha sa pag-aakalang si Reeve iyon. Pero hindi. Pangalan ni Eury ang naka-paskil sa screen, ang bunso sa kanilang tatlong mag-pi-pinsan.
"Hey, couz, natanggap mo ba ang e-mail—"
"He kissed me!" putol niya sa groggy na pagsasalita ng pinsan. "Reeve kissed me!"
"What?" Biglang naging alerto ang boses ni Eury. "Where? I mean, saan ka niya hinalikan? Saang part?"
"Anong 'saang part'?"
"Saang part ng katawan mo? Sa cheek? Sa noo? Sa lips or...down under?"
Nag-init ang mga pisngi ni Callie sa huling sinabi nito. "Little perv," aniya na ikinabungisngis ni Eury. "Sa lips niya ako hinalikan."
"Smack? Torrid o wet?" Bumungingis uli si Eury.
Napaupo siya at kunot-noong tiningnan ang screen ng cellphone. Lasing ba itong pinsan niya? Ibinalik niya sa tapat ng tainga ang aparato. "It's...semi-torrid?"
"Semi-torrid? May gano'n ba?"
"I don't know! It doesn't matter. He kissed me and that's what matters."
"So, manliligaw ba siya sa'yo? Or kailangan pa ba 'yon? Kayo na, 'no?"
"N-No. Wala naman siyang sinabi na manliligaw siya. Hindi pa rin kami. Hello, three nights pa lang kaming nag-de-date."
"Yeah, and you allowed him to kiss you agad."
Marahas siyang bumuga ng hangin at umupo sa gilid ng kama. "Teka nga, bakit ganiyan ang tono mo? Hindi ka ba masaya? Ayaw mo ba kay Reeve?" Dati, number one fans ng Callie-Reeve love team sina Eury at Hailee. Ang mga ito pa nga ang nag-udyok sa kaniya na gamitin kay Reeve ang Destiny Maker. Ang mga ito rin ang karamay niya nang umalis ng bansa si Reeve. Pumunta sila sa NAIA at parang mga sira ulong kinawayan lahat ng eroplanong umalis. Pagkatapos no'n ay pumunta sila sa isang night bar at uminom. Iyon ang unang beses na tumikim sila ng alak, ang unang beses na naranasan nila ang malasing. Isa iyon sa mga gabing hindi malilimutan ni Callie.
"I like him, okay?" sabi ni Eury. "Masaya ako para sa'yo. Pero siyempre, hindi ko mapigilan ang mag-worry. Nagiging padalos-dalos ka na naman kasi. Ten years kayong hindi nagkita at isang linggo pa lang nang magtagpo uli ang mga landas ninyo. Kahit hindi mo sabihin, alam ko hibang ka na sa kaniya. It's too fast, Callie."
"Fast pa ba 'yon? Eighteen pa lang ako, mahal ko na siya. Isang dekada na akong naghihintay na mangyari ito."
"Iyon nga ang inaalala ko, couz. Nakapag-invest ka na ng malaking oras at emosyon sa pagmamahal mo na 'yan kay Reeve. Kapag ganiyan na, lumalabas ang pagiging determined mo. Then, your determination will turn into desperation. Gagawin mo lahat para mangyari ang gusto mong mangyari..." Mariing napapikit si Callie, alam na niya kung saan mapupunta ang usapang iyon. Alam na niya ang susunod na sasabihin ni Eury.
Don't say it. Please don't throw that on my face again.
"Like proposing to the guy in front of his parents, only to be turned down," walang pusong pagpapatuloy ni Eury na nagdulot ng pakla sa loob ng bibig ni Callie. Kung nasa harap niya lang si Eury, hinila na niya ang bangs nito.
"Maria Eureka!" bulalas niya sa totoong pangalan ng pinsan. "That was three years ago! Nangako ka na hindi na ulit uungkatin iyon."
Narinig niyang bumuga ng hangin si Eury. Nakikinita niya na pinapaikot nito ang mga mata. "Fine, this will be the last time na ipapaalala ko sa'yo 'yon. Anyway, congrats, I mean it. Sana si Reeve na ang lalaking magliligtas sa'yo sa sumpa ng ating angkan," dramatic na sabi ni Eury.
Parang may sumundot sa dibdib niya pagkasambit ni Eury ng salitang "sumpa". Sa tuwina kasing nababanggit iyon, hindi niya mapigilang maisip ang amulet na may pangalang "Destiny Maker" at sa tuwing maaalala niya ang Destiny Maker, nagsusumiksik din na parang surot ang eksena na naganap sa locker room ng Cyclone soccer team. At gaya ng isang insekto, pinitik ni Callie ang alaalang iyon paalis sa isip niya.
"He will be. Only true love can set me free from the curse," pabiro niyang sabi na ikinabungisngis ni Eury.
Ang totoo, isa na lamang private joke para sa kanilang tatlo ang sumpa ng mga Rosanta. Pero sa tuwing pumapalpak ang relasyon niya, may maliit na boses na bumubulong sa kaniya, na kagagawan iyon ng sumpa. Sa huli'y nananaig pa rin ang rational na bahagi ng pagkatao niya. "I'll hang up na. Tumawag lang ako para itanong kung nakita mo na ang email ni Hailee. May attachment doon, pictures ng new designs niya, paki-check na lang, ha? Bye, Cal!"
"Bye!" Ibinagsak ni Callie ang katawan sa kama at tiningnan ang screen ng cellphone. Umaasa siya na may makikitang mensahe mula kay Reeve na nagsasabing nakauwi na ito. Wala siyang natanggap kaya siya na ang unang nag-text. Wala siyang natanggap na reply mula sa binata.
Hanggang kinabukasan nanatiling tahimik ang cellphone niya.