“LANCE! Congratulations sa atin! Balita ko Magna Cum laude ka, ang cool dude!” Saad ni Ethan. He's Ethan Palermo, my rich kid friend.
“Oo, pre! Haha! Puro pag-aaral ang inaatupag, no girlfriend since birth nga ‘yan e.” natatawang saad ni Kyle habang may akbay na babae, ka-fling niya. He's Kyle Villarreal, mayaman din ‘yan.
Tatlo kaming magkakaibigan at ako ang pinakamatino. Hindi naman kasi ako mayaman kaya behave ako, hindi ko nga alam kung paano ako nagkaroon ng mga kaibigan na katulad nila. I'm Lance Kurt Gomez, an orphaned and will finally be successful.
I graduated in a prestigious university as magna cum laude, Bachelor of Science in Accountancy. Now, these rich kid friends of mine decides to celebrate it now. Narito kami sa maingay na lugar na ito, bar.
“Lance! Huwag ka na magpaka-good boy, cheers! For your success!” sigaw ni Kyle.
I smiled and raised my glass. I am grateful to have friends like them.
Hours later, they always encouraged me to have a shot which I cannot decline. As they said, it’s a celebration for my success. Being successfully passed the stage of studying in life.
With a low tolerance in liquor, I easily lost my consciousness. Hindi ko na alam ang mga ginagawa ko kasama ang mga kaibigan ko.
Nagising nalang ako sa isang kwarto habang nakatali ang mga kamay at paa sa kama. Kasabay ng pagkagising ko ay ang pagbukas ng pintuan ng kwarto kung saan ako nakatali ngayon. Sumasakit pa ang ulo ko dahil sa hangover.
May pumasok na babae na nakasuot ng itim na dress, may dark make-up at may hawak na baril na ikinagimbal ko. What happened? Why am I tied? Why she is holding a gun? What will she do?
“You’re awake.” Malamig ang tinig niya habang nakatingin sa akin. Nangatal ako, ang mga tingin niya ay nakakatakot.
“S-sino ka? B-bakit nakatali ako?” Kahit natatakot ay nagsalita ako.
Hindi ko alam kung anong gagawin niya sa akin at lalong hindi ko siya kilala. Aaminin ko, maganda siya. May maganda siyang hugis ng katawan at magandang mukha ngunit nakakatakot talaga ang tingin niya.
Para siyang anghel na demonyo.
“You don’t remember, huh?” Ngumisi siya na nakapangilabot sa akin.
Tinanggal niya ang kadena sa mga paa ko at mga kamay. Gusto kong tumakbo ngunit natatakot ako sa baril na hawak niya, baka kasi isang maling galawa ko, isang bala agad ang tatama sa ulo ko.
“Here’s the contract, sign it.” She gave me a paper and a pen.
Napakurap-kurap ako at tumitig muna sa kaniya bago ibaling ang tingin sa papel na hawak ko. Kahit masakit ang ulo at medyo nahihilo, kaya ko pa naman. Hangover siguro kaya medyo sumasakit ulo ko.
Marriage Contract
…
‘Huh?’
Bigla kong naitapon ng papel at napahawak sa ulo ko. Bigla yatang kumirot ang ulo ko matapos mabasa ang unang words sa papel.
“A-ano ‘to?” Tinuro ko pa ang papel na nasa maputi at naka-tiles na sahig.
“You read it.”
“Ang sakit ng ulot ko. Aray.” Humawak pa ako sa ulo ko at dumaing ngunit naramdaman ko na sapilitan niyang pagpasok ng isang pill sa bibig ko at pagbuhos ng tubig sa loob ng bibig ko.
Namilog ang mga mata ko at napahawak sa leeg.
“Ano ‘yon?! Lason? Bakit?! Ackk!” Sinakal ko pa ang sariling leeg upang pigilan ang pill na dumeretso sa t’yan ko. Ngunit huli na ako, hihintayin ko nalang ang pagkamatay ko.
Nakatitig lang siya sa akin habang hindi ko alam ang itsura ko ngayon. Sinenyasan niya ako gamit ang baril niya na ikinalunok ko sa kaba.
“Pick.”
Dali-dali kong pinulot ang papel at tinignan ito. I read it under the pressure of her threatening gaze.
“Sign.”
Isa-isang word lang talaga ang sinasabi niya? Tsk. Napansin kong nanginginig ang kamay ko na kinuha ang pen.
Suddenly, a flash of memories played on my mind. It’s me and my friends, they are cheering me to drink the bottle of tequila. I drank it then, Kyle told me something but it’s vague. It has something about ‘propose’, ‘marry me’ and ‘ring’.
A-anong ginawa ko noong nalasing ako?
Napatingin ako sa babae na nakaupo sa harapan ko, may upuan kasi ro’n. Biglang sumakit ang ulo ko kaya napahawak ako rito. Memories continue flashing on my mind.
‘Go, Lance! Kaya mo ‘yan!’
‘Woah! Nakalahati mo yung bote ng tequila? Haha!’
‘Lance, I dare you. Propose to a random girl here in a bar. This plastic ring that I get from a random kid there will be the ring you’ll use. Ready?’
‘Ayaw ko.’
‘Ah wala, duwag!’
‘Hindi ka lalaki, Lance!’
‘Okay fine!’
‘Go Lance!’
‘Kapag um-oo, totohanin na haha!’
Tumigil doon ang naalala ko. Anong kasunod? Bakit tumigil? Nakatitig lang sa akin ang babae nang bigla niyang inangat ang kaliwang kamay niya. Napatitig ako roon at ngayon ko lang nakita ang kulay green na singsing sa daliri niya. Huh?
‘Ehem miss. *lumuhod* Will you marry me?’
‘Tss.’
‘Miss, wait, miss! *chase*’
‘What?’
‘Will you marry me?’
‘You’re doomed.’
I rounded my eyes in shock. Is that what I did? Nag-propose ako sa kaniya? Tapos tinanggap niya naman! Pero bakit tototohanin? So now, I’m really doomed. I gulped when she stared at me intensely.
Nakakakaba ang klase ng tingin niya, ang bilis tuloy ng tibok ng puso ko. Napasulyap ako sa papel na hawak-hawak ko, nandoon ang pangalan namin. Wala pang pirma, hindi pa siya naka-pirma kaya may pag-asa pa.
Pinunit ko ang papel at tumingin sa kaniya. She’s still staring at me indifferently that made me more nervous. Papatayin niya na ba ako ngayon? Napasulyap ako sa baril na hawak niya.
A creepy smirk formed on her lips then she handed me another paper.
“Here.”
I almost dropped my jaw when she handed me another marriage contract. I reluctantly get the paper, I feel like crying because of frustration.
“No turning back.” She stared at me dangerously.
Why did they dare me to propose to her? She’s a dangerous person, I can feel it. But, there’s no turning back, she said.
Kinuha ko ang pen at nanginginig na pinirmahan ang contract. Nakakatakot yung baril na hawak niya, nakalingon kasi sa akin.
I’m now married and it seems that my ‘wife’ is scary.