Bigla ay tumunog ang phone niya. Napasimangot siya.
“Sagutin mo nayan.”
Napilitan siyang sagutin ang tumatawag “Hello, wala ako sa bahay I’m with a friend. No he’s not a new boyfriend. He’s an old friend si Nathan. I’m sure you know him. I’m busy next week. No hindi ako puwede. Just leave me alone okay.” At pagkatapos ay binaba na niya ang phone at pinatay yon.
“Sino yon at mukhang nabubuwisit ka na.”
“Si Karlo.”
“The lawyer?”
“Yup the annoying lawyer. Gusto ko na ngang humingi ng restraining order sa korte para tantanan na
niya ako. Hindi yata tumatanggap ng pagkatalo. Wala namang mangyayari sa mga apila niya.”
She dated the guy for three months pero pagkatapos nun ay nilayuan na niya ito.
“But I thought he’s the one. Puring-puri mo nga siya sa akin last time.”
“Well I was wrong. He’s too competitive.” Balewala niyang sagot dito.
“Di ba nakipaghiwalay ka kay Art dahil you felt na he’s too laid back. That’s why you dated Karl because he’s the total opposite.”
“Eh sa ayoko na sa kanya.”
“If I didn’t know you better iisipin kong galit ka sa mga kabaro ko.” naiiling ito sa ginagawi niya.
“Nathan I don’t hate men. Mataas lang talaga ang standard ko.” katwiran niya dito.
“How about Vince? Nung umalis ako papuntang Dubai ang ganda ng relasyon ninyo. Nalaman ko na lang sa mga kaibigan natin na break na pala kayo. Ni hindi mo nga sinabi sa akin samantalang halos araw-araw tayong nag-uusap online.” Si Vince na tinutukoy nito ay ang pinakamatagal niyang naging boyfriend mahigit isang taon din ang naging relasyon nila. Akala nga niya nung una ay ito na ang hinahanap niya. Hindi kasi ito demanding at ginagalang ang pagiging medyo conservative niya. Marami kasing nag-iisip na dahil mabilis siyang magpalit ng boyfriend eh liberated na rin siyang mag-isip pagdating sa pakikipagrelasyon. Nothing can be farther from the truth. Mas maingat pa nga siya dahil takot siyang matulad sa magulang niya na hiwalay na ngayon. Pero kahit anong ingat ay nagkamali pa rin siya ng pagkakakilala kay Vince. Nalaman niyang may tinatago pala itong girlfriend sa hometown nito. Hindi siya nagkuwento kay Nathan dahil ayaw niyang mag-alala ito sa kanya.
Wala pa rin siyang balak magkuwento dito sa ngayon. Kaya nagdahilan na lang siya “Eh sa wala kaming mapagkasunduan.” Sagot na lamang niya dito.
“I think you’re just being fickle minded.”
“Hindi ako fickle minded.” Kontra niya. “In fact I’m the opposite. Ako yung tipo kapag nagmahal hindi na basta-basta pa nagbabago.”
“So bakit ang bilis mong magpalit ng boyfriend at hindi ka nababakante” kahit close sila ay hindi talaga ito nag-uusisa tungkol sa buhay pag-ibig niya. Hindi naman kasi ito pakialamero. Nagtatanong lang siguro ito sa ngayon para malayo ang usapan sa buhay pag-ibig nito.
“Simple lang hindi ko sila mahal. I want to give them a chance kaya ako nakikipagdate sa kanila pero wala eh. Walang spark. At kung meron man sa umpisa eh hindi nagtatagal”
“Naniniwala ka sa spark?” medyo natawa ito.
“At ikaw hindi?” tinaasan niya ito ng kilay. Kilala niya ito. He’s a romantic at heart. Isa yon sa mga charms nito.
“You sound like an idealistic teenager.”
“Whatever Nathan, ganoon ka rin naman. Mas idealistic ka pa nga at sentimental kesa sa akin.”
“Not anymore.”
“One heart break and you’re already jaded? Masyado ka naman yatang mabilis sumuko.”
“Hindi pa naman ako sumusuko. Pagod lang. Ipapahinga ko muna ang puso ko sa mga spark na yan.”
“Fine, so gusto mo na bang umuwi?” aya niya uli dito.
“Sige na nga mapilit ka.” tumayo na ito. Medyo hindi na ito diretso maglakad. Hindi naman kasi ito sanay uminom.
“Give me your keys.” Nilahad pa niya ang kamay dito.
“I can drive.” Sagot nito.
“Like hell i’ll let you drive in your condition.”
“Hindi ako lasing.” Pagmamatigas nito.
“Gusto mo pa bang itanong ko sa bartender kung ilan na ang naorder at nainom mong drinks? Give me your keys Nathan.” Mas pinaseryoso pa niya ang kanyang boses.
“Fine act like you’re my mom.”
“With the way you’re acting baka nga tawagan ko si Tita Cora sa US nang makatanggap ka ng sermon.” Medyo pagbabanta niya dito.
Close siya sa ina nito. Siya pa nga ang naging tulay para matanggap ni Nathan ang muling pag-aasawa nito. Maaga kasi itong nabiyuda. Five years ago ay may nakilala ito at nainlove sa isang foreigner. Ayaw ni Nathan na mag-asawa uli ito pero sa pangungumbinsi niya ay napapayag na rin niya ang kaibigan. Kaya ngayon nga ay nasa US na ang mama nito kasama ang asawa.
“You won’t do that.” Medyo namumungay na ang mga mata nito.
“At bakit naman?”
“Dahil kapag ginawa mo yon magpapanic yon at pipilitin na naman ako nung magmigrate sa America at sa ngayon baka makumbinsi na niya ako. And you wouldn’t want that to happen because I know you’ll miss me.” And for the first time ay ngumiti ito. Yung klase ng ngiti na nakikita niya tuwing he’s trying to be charming. Bihira ang babaeng hindi nabibighani sa ngiting iyon. Bigla tuloy bumilis ang tibok ng puso niya. His smile still has the same effect on her after all these years.