Bitbit ang mga kakailanganin ay pumasok si Maxine sa k'wartong nakatakdang linisin, at agad na napasimangot nang makita kung gaano kadumi at kagulo ang paligid.
Ang carpet ay nawala na sa ayos. May tuwalyang nakabalagbag na lamang sa sofa at roba na nakabalunbon sa lapag. Ang malaking kama ay gulo-gulo ang sapin at ang mga unan ay nasa lapag na.
Pabuntong-hiningang lumapit sa kama si Maxine dala ang tong dahil alam na niya ang mga bagay na makikita roon. At tama siya dahil paglapit pa lamang ay halata na ang ilang gamit na condom na nakakalat sa ibabaw at sa lapag. Ang mga sa mga ito ay may laman pa.
Lukot ang mukha at puno ng pandidiri ang mukha niyang sinimulang pulutin ang mga ito bago nilagay sa plastic na hawak. Halos masuka-suka sa amoy zonrox na nagmumula roon at sa buong kwarto.
"Ilang tao pa ang gumawa nito?" Natagpuan niya ang sariling itinatanong nang matapos itapon ang limang condom at packet ng mga ito. "Ang bababoy. May basurahan kaya, hano?" nakasimangot niyang turan bago sinimulang tiklupin ang kamang may... mga baby pang nakapunas na animo'y natapon lamang na condesed milk.
Ilang beses na ba siyang nakapaglinis sa kaparehong sitwasyon? Ngunit gayunpaman ay hindi pa rin siya sanay. Hindi siya masasanay sa kawalang edukasyon at disiplina ng mga taong hindi kayang ligpitin ang kababuyan at inaasa sa ibang tao. Oo nga't trabaho niyang maglinis at magligpit, ngunit trabaho pa ba nilang mga chambermaids na itapon ang mga gamit na condom gayung may basurahan naman?
"Hotel po ito hindi Motel." Uyam niyang dagdag nang matapos.
Pero ano pa nga ba? Ganoon naman talaga ang mga mapepera. Ang tingin ay kayang bilhin lahat at kayang bayaran lahat. Isa pa, wala naman din talagang karapatang magreklamo ang isang katulad niya.
Matapos linisin ang magulong k'warto ay muntik pang makabunggo ni Maxine ang isang lalaking tila nagmamadali. Ngumisi ito bago kinuha ang wallet na nakalapag sa may center table. At sa harap niya mismo ay binilang nito ang laman niyon.
"Just making sure." sabi nito sa nang-uuyam na tono bago kumuha ng limang-daan at ini-abot sa kaniya.
Kahit na hindi natuwa sa inasal ng lalaki ay napilitan pa rin niyang ngumiti. "Salamat po."
Ngumisi ng nakakaloko sa kaniya ang lalaki at sinabing, "Hang in there. " at binigyan siya ng isang nakakakilabot na kindat. Nanginig ang katawan ni Maxine sa pagkadisgusto ngunit nagawa niyang panatilihin ang ngiti sa kaniyang labi. Hindi rin naman iyon ang unang beses na ginawa niya ito.
Ngunit ang hindi nakikita ng guest ay ang mahigpit na pagtitikom ng mga kamay ni Maxine sa kaniyang likuran, dahilan para malukot ang perang papel na hawak. Nang sa wakas ay isinara na ng manyak na lalaki ang pinto ay mabilis na nawala ang ngiti niya sa mga labi at sinamaan ng tingin ang pinto sa harapan bago bumuntong-hininga.
Inilagay niya ang pera sa kaniyang suot na uniform at muling itinulak ang cart niya patungo sa elevator. Aakalain siguro ng iba na sa dalawang taon niyang paninilbi bilang isang chambermaid sa Magnus Hotel ay sanay na siya ngunit hindi. Hinding-hindi.
Nang makapasok sa elevator ay muli siyang nagpakawala ng buntong-hininga at isinandal ang pagal na katawan sa salaming pader. Tinignan niya ang hitsura sa salamin at napailing na lang. Kailangan niya ng pahinga dahil malapit na siyang mapagkamalang kalahi ng mga Panda.
Pero ano pa ba ang iba niyang pagpipilian? Kailangan niya ng pera. Kailangan niyang tulungan ang Ina niyang nagpapakahirap maitaguyod lamang silang magkakapatid. Lumalaki na ang mga kapatid niya at nag-aaral na ang mga ito. Nang matapos ng High School ay tumigil na siya sa pag-aaral upang matulungan ang kaniyang Ina. Ang sumunod sa kaniya ay si Martha na tumuntong na sa High School. Ang bunso niyang kapatid na si Martin ay nag-kinder na. Ang kanilang Amang si Mario ay pumanaw dalawang taon na ang nakararaan, napakabuti at isang dakilang Ama ito sa kanilang magkakapatid at mabuting asawa sa kanilang Ina. Ngunit tila walang paki ang isang lasing na lalaki nang isang gabi ay sagasaan niya ang kaniyang Ama dahilan nang pagkamatay nito.
Naaalala pa rin ito ni Maxine na parang kahapon lamang. Kaarawan ng kaniyang Ina at hinihintay nila ang kanilang Ama na bumili lamang ng cake at ice cream para sa kanilang magkakapatid matapos ang isang masarap na hapunan ngunit binasag ng tunog ng sirena ng pulisya ang tahimik na gabi. Ang inaasahang masayang gabi ay napalitan ng bangungot, ng isang peklat na hinding-hindi kailanman maghihilom nang sabihin sa kanila ng mga ito na namatay ang kanilang Amang hinihintay dahil sa isang sports car. Hindi makakalimutan ni Maxine ang inosenteng tingin ng kaniyang kapatid habang nakatingin sa nangyayari. Hindi nito alam na nang gabing iyon, nawala na ang isang taong maaaring magturo sa kaniya ng basketball. Ang Ama nila ag hindi man lamang naihatid sa unang araw sa pagpasok ang kanilang bunsong anak.
Binayaran sila ng malaki ng driver ng kotseng pumatay sa poste ng kanilang tahanan. Wala man lamang itong konsensya na harapin sila para humingi ng tawad. Walang patawad, walang kahit na ano. Ayos lang, may sinira lang naman siyang pamilya. Pinatay lang naman niya ang isang Ama sa tatlong magkakapatid at iniwan ang isang asawa. Hindi big deal. Sapat na ang isang milyong ibinigay niya sa kanila para makalimutan ang sakit at pangungulila. Hindi.
Muhi ang tanging nararamdaman niya sa taong pumatay sa kaniyang Ama at kailanman ay hindi niya ito mapapatawad.
Napabalik siya sa kasalukuyan nang bumukas ang elevator at pumasok ang gumegewang niyang Boss na si Jamil Magnus. Natulala siya sa gulat dahil unang-una, ngayon lamang niya ito makakasama sa elevator at pangalawa, mayroon itong private lift papunta sa penthouse na pag-aari nito. Sa kilos pa lang nito at sa umaalingasaw na amoy ng alcohol ay nasiguro na niyang lasing ang binata.
Pinanuod niya kung paano ito muntik nang mapatid ngunit nakahawak naman ito sa salaming pader ngunit gumewang ito at nang mahuhulog na ito ay agad niya itong sinalo. Ang pakiramdam ni Maxine ay nawala lahat ng hangin niya sa katawan nang sapuhin niya ang Boss niya. Kahit hirap ay pilit niya itong inalalayan sa pamamagitan ng pagyakap niya sa baywang ito at ipinulupot rin niya ang braso nito sa balikat niya. Paano ba naman siyang hindi mahihirapan? Ilang pulgada ang laki nito sa kaniya, idagdag pa ang malaki nitong katawan. Para siyang isang sisiw na inaalalayan ang isang agila.
Napakagat labi siya kasabay ng mahinang pag-protesta dahil sa bigat nito. Sa mga ganoong pagkakataon ay hiniling niyang sana ay hindi siya maliit.
"Sir? Naririnig niyo ba ako?" sinubukan niyang kunin ang atensyon nito ngunit mukhang natuluyan na itong mawalan ng ulirat. "Diyos ko, bakit ba nagpakalasing ka?" mahina niyang pangangaral sa binata at nilingon ito para lang matigilan. Tila ba noon lang tumatak sa isipan niya na iyon ang unang beses na nakita niya ito nang malapitan na siyang totoo naman. Makita man niya ito ay parating mula sa malayo lamang.
Napakagwapo nga naman nito. Walang salita ang makakalarawan kung gaano kaperpekto ang lalaking inaalalayan niya.
Kumabog ang kaniyang dibdib at pagkatapos ay tumibok na ito nang mabilis habang tinititigan niya ang Boss niya. Ang lalaking lihim niyang itinatangi. Mula nang iligtas siya nito sa isang manyak na guest ng Hotel nila.
Dahil itinatak na niya sa kaniyang isipan at puso na ang atensyon niya ang sa pamilya lamang niya, hindi niya na binuksan pa ang sarili sa posibilidad na magkaroon ng kasintahan. Ayaw niyang mahati ang atensyon niya kaya naman isinara na niya ang puso sa lahat ng lalaking lumalapit sa kaniya. Ngunit nang makilala niya si Jamil Magnus ay nagbago ang lahat. Nang magkatitigan sila noon ay parang may kung anong pwersa ang sumuntok sa dibdib ni Maxine at natagpuan na lamang niya ang sarili na nakikiisa sa mga kasamang nababaliw kay Jamil. Lihim niya itong itinangi dahil alam naman niya ang katayuan niya sa buhay. At alam na alam niya ang katayuan nito sa lipunan.
Napakakinis ng mukha nito na halos maging siyang babae ay mahiya. Nakapikit ito kaya naman hindi niya makita ang mga mata nitong kulay abo na nakuha nito sa australyanong Lola. Mahahabang pilikmata na natural ng nakakulot na sigurado siyang kinaiingitan ng ibang kababaihan na kailangan pang mag-ayos makuha lamang ito. Matangos na ilong na may nunal sa tungki at ang mga labi nito... mga labing minsan niyang inasam na lumapat sa biehen niyang mga labi.
Napapiksi pa siya nang umungol si Jamil at muntik nang matumba si Maxine dahil sa init na hatid ng tunog na iyon.
"Don't... please..." sabi ni Jamil sa paos na boses.
Umiyak ba siya?
Sa naisip ay hindi maiwasang malungkot ni Maxine. Gusto niyang malaman kung bakit at kung sino ang dahilan ng paglalasing nito. Nobya ba?
Parang may kumurot sa kaniyang puso sa naisip. May mga nakikita siyang babaeng kasama ni Jamil na naghahatid ng pighati sa kaniya ngunit sino ba naman siya para magselos?
"Sir, hindi ko alam kung bakit kayo nagkakaganito pero hayaan niyong ihatid ko kayo sa penthouse." malumanay niyang sabi sa binata.
Sinubukan niyang hindi mamangha sa tanawing bumungad sa kaniya dahilan para tuluyang makalimutan ang sariling cart sa loob ng elevator. Iyon ang unang beses na tumapak siya sa penthouse dahil may mga nakatoka nang mga chambermaid para doon. Pagkapasok sa salaming pintuan ay agad na bumungad sa kaniya ang malaking swimming pool na hugis pabango. Marahil siguro'y dahil na rin isa ito sa mga pag-aari ni Jamil. Ang sumunod niyang nakita ay ang malaking bahay na puno ng salamin kaya naman kitang-kita niya ang loob.
Lihim siyang namangha sa nakita ngunit agad rin iyong natigil nang maalala niya ang Boss. Marahan niya itong inihiga sa malapit na couch. Napabuga siya ng hangin at pinatunog ang mga buto para siguruhing hindi nabali ang mga ito. Naku, Sir. Kung hindi ka lang pogi. Naiiling na wika niya sa sarili habang tinititigan ang binata. Kung isa lamang siyang pintor ay naipinta na niya ito.
"Sir? Huntay lang kayo dito ha? Huwag kayong gagalaw. Kukuha lang ako ng bimpo para mapunasan kayo. O pamalit na damit?" daldal niya sa sarili dahil alam naman niyang hindi siya naririnig nito. Kibit-balikat siyang naglakad patungo sa loob ng penthouse. "Tatanggalin kaya niya ako kapag pumasok ako sa loob ng bahay niya na walang paalam? Bahala na nga."
Nang makapasok ay humanga siya sa iba't-ibang disenyo ng paligid. Ibang-iba ang hitsura nito sa mga nililinis niyang kuwarto. "Sarap lang sigurong maging mayaman. Kaya nilang makuha anumang magustuhan nila."
Nang akmang bubuksan na niya ang isang pintong una niyang nakita sa pag-aakalang ito ang kwarto ng Amo ay nakarinig siya ng isang malakas na tunog bg tubig kaya naman agad siyang napalingo para lamang magulat nang makita ang kanina lang na tulog na Amo na ngayon ay nakalutang sa pool.