Heck! Heck! Heck!
Hinihingal akong pumasok sa loob ng bahay, until now. I'm still ashamed.
Ilang oras na kaya akong may tagos ng hindi ko man lang napapansin? Heck! Kung kailan ko pa namang naisipang maggala, ngayon pa 'to dumugo!
Naiinis ako, I can't still believe na lumabas sa bibig ko ang mga pinagsasasabi ko kanina. Seriously, Eunice? You asked him to buy you a napkin? And take note, you also call him kuya! Look how stupid you are. Anong pumasok diyan sa kokote mo! Fuck!
“Alyza Eunice Saavedra,” I was about to enter in my beloved room, when I heard someone call my gorgeous name, all of a sudden.
I just rolled my eyes and turn my back. “Yes, dad?” I hugged him and forced to smile. “What brings you here?” I asked.
Narinig ko ang lalim ng kaniyang buntong hininga, kasabay ng paglagay niya ng kaniyang mga palad sa bulsa.
I smell something fishy. Base on his gestures, alam ko ng may mali.
“I heard the news about you, Alyza,” oh, how I hate to address me by that name. And wait-- nakarating na pala sa kaniya? “Why did you do that, again?” his voice are calm, alam kong maya maya lang sisigaw na 'to.
“Here we go again, dad. Kasalanan ko na naman?” mahina akong natawa. Ano pa nga bang aasahan ko? He always see my mistakes, ano pang bago?
“I know you, ikaw palagi ang nagsisimula ng gulo. So what do you think I'd expect?” I rolled my eyes again. Gosh! Kinakampihan na naman niya ang babaeng 'yon. Tell me, did they two have an secret affair? Hindi na 'ko magtataka kung meron, my dad are handsome and still look young, kaya imposible kung walang lumalandi sa kaniya.
“Hindi naman sa lahat ng oras ako 'yung mali. Why don't you try to ask also your promiscuous secretary?” my eyebrows are knitted as I took a further glance at him, pinagkrus ko rin ang dalawang braso ko. Sumama naman ang mukha niya sa sinabi ko.
“Watch your words,” he said, holding his anger.
“Why, dad? Is it true, right? Malandi siya. Instead nga na unahin 'yung trabaho niya, nakikipaglandian pa sa inyo!” I can't control myself, nailabas ko na ang mga salitang 'yon.
“Alyza Eunice!” he call my name, sign that he's not making fun of, pero imbes na tumigil ako mas lalo ko pa siyang ginagalit.
“Tell me, dad. What kind of flirting is she doing to lure you? Hmm let me guess, pinipisil niya ba 'yung balikat niyo to make your manhood stiffen? Oh my gosh, baka naman naghuhubad siya sa harapan niy--”
*PAKKK!!*
“Enough, Alyza! Hindi ko kayo pinalaking ganiyan!” He s-slapped me, my tears began to fall as I stare in his eyes. Naramdaman ko ang panlalambot ng mga tuhod ko. This isn't the first time na pinagbuhatan niya 'ko ng kamay, pero hindi pa rin ako nasasanay.
Why? Mali ba 'ko?
Ano nga bang klaseng pagpapalaki ang ginawa mo sa amin? Sa akin? Parang wala naman akong matandaang araw na naging mabait kayong ama sa akin.
“How I wish that you're not my daughter, nakakahiya ka, Alyza. You are such a huge disgrace to this family,” I can't stop my tears they're still flowing. T-those word's came from my own father is like a knife, stabbing me into pieces.
“Dad? What's going on here?” narinig ko ang paglagitik ng pinto, na sinundan ng papalapit na mga yabag. Tumingin ako sa malayo at palihim na pinahid ang mga luha ko.
“Nothing, Aiza,” nakita ko sa peripheral vision ko ang paglingon ni Dad, kasabay ng pagngiti. “How's school? Have you eaten?” I clenched my fists. How I wish that I was her.
Bago pa 'ko makaistorbo sa father-and-daughter-moment nila, pumasok na ako sa loob ng room ko.
Sumandal ako sa pinto. Nag echo na naman sa tenga ko ang mga huling katagang binitawan niya at heto umiiyak na naman ako.
Oh, how I wish that you're not my father too.
Inilibot ko ang mga mata ko sa mga painting sa wall. All of these painting's of mine are full of sorrow and pain, kaya pati ang buong kwarto ko ay nadadala.
Lumapit ako sa mini table habang wala pa ring tigil sa pagtulo ang mga luha ko. I picked up the paint brush and decided to paint what I feels again.
Ilang minuto rin akong nagmukmok-- kung pagmumukmok nga ba ang tawag rito-- bago ako tumayo at dumiretso sa walk in closet. Naghanda ako ng mga damit saka saglit na naghalf bath, pagkatapos ay humiga na ako sa king size bed ko.
I closed my eyes for awhile and breathe out deeply. I was about to sleep, until I noticed the blazer hanging on my swivel chair.
‘Miss, may tagos ka,’ napangiti ako ng maalala ko na naman ang boses ng mayabang na lalaking 'yon.
Ang taray taray ko, but I don't know why bigla na lang akong naging maamong tupa nung kaharap siya, para tuloy akong tanga.
Matagal kong hinawakan ang blazer niya, hanggang sa may makapa ako sa bulsa. Bahagyang nangunot ang noo ko. Curiosity is killing me, instead na titigan lang. I decided to open it. Then there I saw a wrist watch, cellphone and mini pocket, sa loob nito ay nakita ko ang mga ATM cards and series of ID's.
What the heck? Kaya pala medyo mabigat nung sinuot ko, hindi ko naman alam na may laman pala. What am I planning to do now? Do I gave it to him? Or let him frustrate in where his thing is?
Tiningnan ko ang cellphone niya. Nakalocked ito kaya hindi ko nabuksan. Sunod na napukaw ng atensyon ko ay ang isang ID niya.
Laxus Devon Delfuego.
CEO of Delfuego Company.
I yawned for a moment as I read his name. Tinatawag na ng kama ang katawan ko. Sandali akong nag-stretch, saka ibinalik sa dati ang mga pinakialaman kong gamit.
Dahil na rin sa pagod, hinayaan ko na ang sarili kong lamunin ng antok.
                       ******
“Ma'am Alyza! Ma'am Alyza!!” napabalikwas ako sa hinihigaan ko ng marinig ko ang tinig ng aming house maid, na sinabayan pa ng malalakas na katok.
What the heck? What was in the world is she doing? Knocking in the middle of my sleep?
“Ma'am Alyza!!” buntong hininga akong tumayo at pinagbuksan siya ng pinto. Bumungad sa akin si Neoma na may hawak hawak na tambo.
“What now, Neoma?” I asked while my dull eyes gazing at her. Inaantok pa rin ako, idagdag mo pa 'yung mugto kong mata dahil sa pag iyak--- na sana hindi ko na lang ginawa. Masyado akong soft hearted sa mga ganong bagay. Mukha akong matapang but deep inside... I'm weak.
“May naghahanap po sa inyo, ma'am,” bahagyang tumaas ang kaliwang kilay ko. Sino namang maghahanap sa akin ng ganito kaaga?
“Who?” tanong ko.
“Laxus Delfuego raw po,” that's name ring a bell on me. Wait---
“WHAT?!” biglang nawala ang antok ko, saka ko lang napagtanto kung sino ang nagmamay ari ng pangalang iyon.
But wait--- how did he knew na dito ako nakatira? Don't tell may magic siya? Heck, Eunice! Ano bang pinagsasasabi mo?
I rolled my eyes and sighed.
“B-ba... Bababa na 'ko... I just need to fix myself,” magsasalita pa sana siya, pero bago pa may lumabas na salita sa bibig niya ay pinagsarhan ko na siya ng pinto.
Hindi ako pwedeng humarap sa kaniya ng ganito. Come to think of it, nakapantulog pa ako. Ayokong mapahiya na naman sa harapanan niya. Geeez!!