WINTER ELIZABETH HART POINT OF VIEW
Hindi ko alam pero bigla niya kong sinakay sa sasakyan. The awkward thing that I forgotten was my bag, hindi ko nadala dahil sa hindi ko inaasahang pangyayari.
Gusto ko pa sanang damdamin ang nangyari kanina ngunit parang biglang nagbago ang lahat ng magkrus ang landas namin sa hallway.
"Saan mo'ko dadalhin?"
"Shénme~" pabalang na sagot nito.
"'Wag mo nga kong ginagaya."
Napaismid na lamang ito at nag-drive. "Just stay calm, witch..."
"What did you say?"
"Bingi ka ba?"
"Bastos ka din noh?"
"Tsk!" asik nito.
Kahapon natapunan ako ng soup sa buhok ngayon ay bruha na naman ako dahil kay Ashanti Melendez. I can't get over about what's going on in my life.
Nang lumipat ako sa Emerson Academy, akala ko magiging maayos na ang lahat dahil nakalayo na'ko kay Kon. Mas nanaisin ko pang bumalis sa Batangas kaysa nandito ako sa Manila. Mas natatakot tuloy ako dito dahil sa mga bagong taong nakikilala ko.
"Are you going to kill me?" I asked in the void.
Natawa naman ito sa'kin. "Sana noon ko pa ginawa but there are some reason."
Napalingon ako sa kaniya. "Then why?" Ngunit tutok lamang ang paningin nito sa daan. Wala akong nakuhang sagot dahil matalim ang tingin nito kahit nagmamaneho.
"Pinaglihi ka ba sa tigre?"
Nang makarating kami sa Ayala bridge ay walang masyadong sasakyan. Nagulat naman ako sa bilis ng pamamaneho niya. Masyadong siga sa paghawak ng manebela dahil isang kamay lamang ang ginagamit niya.
Hindi ko alam kung concern ba ito o nanadya lang. "Ibaba mo na lang ako kung galit ka sa'kin," utos ko ngunit nagbingi-bingian lamang siya.
"Just let me take you in salon. Don't ask me why."
"Shénme~"
I never thought na dadalhin niya ko roon para ipaayos ang buhok kong sinabunutan. Pinagtitinginan ako ng mga tao dahil sa magulo kong buhok. Hindi naman namumugto ang mga nata ko ngunit ang dumi ko tignan nang makita ko ang aking sarili sa salamin.
Mitikulosong nakaupo lamang si Mason at may hawak na magazine. Bakit ko nga ba siya pinapayagan na gawin sa'kin ito?
Ginalaw ng parlorista ang buhok ko. Lalaki ito na hindi ko malaman kung silahis ba ngunit approachable naman ito.
"Make it simple but classic," pahayag ni Mason na pinapanood ang pati-trim ng lalaki sa aking buhok na hanggang bewang.
Nakapamulsang bumalik muli sa upuan si Mason. Nagkatinginan pa kami sa salamin. Sadyang matalim lamang tumingin ito na akala mo ako ang mundo na kinasu-suklaman niya.
Hindi ko rin inakala na aayusin pati ang mukha ko. Simple lang naman ang ginawa niya. Nakangiti itong tinignan ang repleksyon ko sa salamin.
"Gorgeous!" He compliment.
"I'm so glad, thank you!"
"Sir, what can you say?" Tanong ng lalaki kay Mason na lumapit.
"Good job," walang emosyong bati niya.
Nakaka-dismaya man pero naka-ngiti parin ang nag-ayos sa akin.
Nilahad ni Mason ang kaniyang kamay na tinanggap ko naman. I was worried a while ago kung sasama ba talaga ako. Pero mas lalo akong kinakabahan dahil hindi ko naman siya ganon kakilala.
"Don't make stupid things kung gusto mong masagot mga katanungan mo," wika nito habang naglalakad kami sa mall.
"How can I trust you when---"
"I can't blame you but let me say that I already know you," he uttered. "Are you hungry?"
Wala nga pala akong almusal kaya nagugutom na talaga ako dahil kinailangan ko pang layasan si Kon kanina.
"Can you take me home?"
"Yeah, sure, malapit lang bahay namin."
Sa inis ko ay kinurot ko siya sa kamay dahil yun lang naman ang abot ko. Napatitig nang masama ito ngunit hindi ko na matiis ang pagiging maldito niya sa akin. Hindi ko maintindihan kung mabait ba ito o talagang trip lang ako.
"Langgam ka ba?" mapaklang sambit nito. "Ihahatid din kita pero mamaya na."
"Ngayon na!" I exclaimed kaya naman napatingin ang ilan sa akin sa mall.
Ngunit dahil may pagkabastos si Mason ay nanguna ito sa paglalakad. Hindi ako gumalaw sa kinatatayuan ko at napag-pasyahan na sa kabilang way maglakad. Opposite sa kaniya dahil ayokong magmukhang sunod-sunuran.
"Hoy! Hard-headed girl," tawag niya hanggang sa mahawakan niya ko sa braso.
"Huwag mo na'kong sundan. Nagmu-mukha na nga akong tanga sa school and you make me feel it again," I stated at him na nagsu-sungit parin.
I can't feel mercy and that kind of feeling that I see through him is the cruelty. Hindi ko naman siya kilala kaya mas lalong bumibigat ang loob ko sa kaniya.
"I hate you even though I don't know who you are."
"Then hate me," singhal niya pa.
"Ang sama ng ugali mo."
Linisan ko na siya bago sa pagkakataon na iyon. That was the first time that I encountered a person like him.
Hindi ako nagpatalo at nagpatuloy ako sa paglalakad. Naisipan kong sumakay sa jeep sa sakayan. Namalayan ko na lamang na may tumakbo upang maabutan ako.
Nagpatay-malisya ako at tuluyang sumakay. May bakante pa kaya sumigaw ang mama na isa na lang.
"Ako po!" pahabol ni Mason na hinihingal. At sumakay sa tabi ko.
Iniwasan ko naman ng tingin ang lalaking ito. Iniiwasan na nga humahabol pa!
"Sir, bayad po?" sabi ng mama.
Nilabas niya naman ang wallet at inabot ang 500 pesos. Biglang tumalikod ang Mama upang magbilang.
"Yung sukli ko," sambit ng katabi ko.
"Ah eto." Inabot niya ang madaming barya.
"Bakit barya?" kwestyon niya.
"Wala na kasing papel."
Nalingon ako kay Mason na talagang binilang pa ang barya. Puro naman tig-sampu at lima iyon kaya hindi siya nahirapan ngunit magiging mabigat iyon sa kaniya bulsa.
Wonder why kung paano na ang Lotus Evija niya sa parking lot.
"Bakit ka pa sumunod?" I asked him who watching the outside dahil sakto naman na nasa dulo siya. Kita niya ang tila' agos sa labas at mga sasakyan.
"Dunno, perhaps because you are headstrong."
Kunurot ko naman uto sa kamay.
"Nakaka-dalawa kana," sita niya.
"It's your fault."
Kumatok naman ito sa bubong ng jeep. "Para po!" wika niya.
Huminto naman ang Jeep. Hindi ko namalayan na sa Makati pala kami bumaba.
"Bakit sumunod ka?" kwestyon niyo sa akin.
I pouted as I realized something. "Hindi ko alam pauwi samin," pag-amin ko.
"See?" Napasuklay na lamang ito sa kaniya buhok. "Yeah, you're right it's ny fault kaya nandito ka."
"Hmmm~"
"Ihahatid kita after we visit Leon Gallery."
I was amazed when I saw a rich paintings in the gallery. That was the first time na madala ako dito.
"You love arts?" Mason asked.
"A quite so."
There are ample of scholars who smartly tells about the paintings. Matapos ang paglilibot namin ay sumakit na ang tyan ko.
"Iuwi mo na'ko," pakiusap ko sa kaniya.
"Paparating na din ang driver ko, just wait a minute."
Pagkalabas namin ay may bumaba sa Mercedes-Benz. He bowed to Mason na pinagbuksan niya ng pinto.
"Ladies first."
Sumakay ako sa loob at sumunod siya.
"How about you Bumblebee car?" I asked about Lotus Evija.
"Sila na bahalan don, Ms. Bumblebee."