Inilagay ko ang silencer sa rifle na hawak ko. Nakaposisyon na ako pati ang rifle ko at hinanap ang target.
Nasa katapat ako na building sa 10th floor. Abala sa pagtitingin tingin ang mga guards ng isang businessman. He is arriving now in a hotel.
But my job here?
Is to shoot a person with motive of killing our client. I am a sniper. And they call me Miss Sharp Shooter.
"M.S.S! The target has been confirmed! 3 o'oclock from your position!"
"Copy."
Inasinta ko ang isang sniper sa kabilang building.
"Target Cleared." Natamaan ko ito sa noo.
Nakita ko ang isang lalaki sa ilalim naman na 20 meters lang ang layo at naka kubli sa isang garden malapit sa kinaroroonan ng businessman na binabantayan ko.
"Clear." Nataman ko naman ito dibdib.
"I didn't saw that coming! You're really the best!" Sabi ni Earl na kasamahan ko sa trabaho. He connects to the internet and hacking of cctv's. He instruct me what to do and tell me where the targets are.
"Focus." Saway ko. Tumikhim naman siya at tumigil sa kaka salita.
"Copy." Sabi niya.
"Last target. Sh*t! Wtf!" Mura niya.
"Clear..."
"...I saw it before you did." Sabi ko na naiiling.
Kinakalabit na kasi nong isang sniper ang gatilyo ng baril nito nang makita ko kaya't inunahan ko na siyang barilin sa kamay muna at isinunod ko sa dibdib nito.
Kung kaya't napamura si Earl kasi nagulat siya. At akala niya mission failed kami ngayon. Tsk! I told him to focus!
"Mission completed." Nakapasok na din si Mr. Wilson sa hotel. Mayroon kasing gaganaping auction ngayon ng pinakamahal na vase made of gold. Kaya't marami ang dadalo ngayon.
My job is only to kill people with motive of killing our clients.
But number one rule.
"Do not reveal the name of our clients to anyone." And Mr. Wilson is my client tonight. He is the father of my classmate, George Wilson.
Kanina ko lang din nalaman noong nakarating ako.
"Wrapping up. Let's get going. I'll meet you outside" Sabi ko.
Pagkalabas ko ng building ay tumigil ang isang sasakyan. Pumasok ako dito at tiningnan ang cellphone ko.
"I told you to focus." Naiinis na sabi ko na hindi nakatingin sa kausap ko.
"What are you doing in that building?" Narinig kong nagsalita ang nagmamaneho.
Feeling ko biglang tumigil ang mundo nang makita kong hindi si Earl ang driver.
Ibang sasakyan ang napasukan ko! Sh*t!
"H-Haru?" Kinakabahang saad ko.
Bakit siya nandito? Black din ang kulay ng kotse niya kaya't akala ko ito ang sasakyan ni Earl.
Biglang nag ring ang cellphone ko. Earl is calling!
"Where the h*ll are you? Are you the one I saw that got inside in a wrong car?" Natatarantang tanong niya.
"Yes. I told you to pick me up outside. Where were you then?" Mahinang sabi ko at pilit kong kinakalma ang sarili ko kasi baka mag hinala ang lalaking nasa harapan ko ngayon.
"Do you know the driver? Wait, bumaba ka. And text me where you are. I'll pick you up." Sabi ni Earl.
"No. I'm okay. I'll call you later. Bye." Sabi ko to end the conversation.
Huminga ako ng malalim at tumingin kay Ha-Ru.
"Stop the car. Bababa ako." Sabi ko. Tumingin lang siya ngunit hindi parin tumigil sa pagmamaneho.
"Answer my question first. What are you doing in that place? Do you know that it's dangerous there?" Sabi niya. Kalmado lang siya. And what about him? Anong ginagawa niya doon?
"Tell me your address. I'll take you there."
Aba! Aba! This devil is different tonight. Ba't ang bait niya ngayon at ihahatid pa ako sa bahay? Huh! Bipolar ba 'to?
"No need. I'll just take a taxi." Seryosong sabi ko. He just looked at me and then hindi na ako pinansin at nagpatuloy lang sa pag drive.
Mukhang matigas ang ulo nito kaya't sinabi ko na ang address ko.
Pagkababa ko ay kinatok ko ang bintana ng kotse niya kaya't dahan-dahan itong nagbukas.
"Before I answer your question. Tell me what are you doing there?" Sabi ko habang naka crossed arms.
"My mom asked me to take her to the hotel. And then I saw you and stopped the car. Nagulat ako nang pumasok ka bigla kasi I was about to open the window to ask you what you were doing in that place. Now, answer my question." Nakahinga ako ng maluwag nang malamang hindi niya alam ang ginawa ko doon.
I thought...I thought someone will be like Harry. Sinusundan pala ako ni Harry dati sa mga missions ko and that's how he happened to know what I do.
He snapped his fingers in front of my face kaya nagbalik ang diwa ko. Nanlaki ang mga mata ko nang mapansin na nakatitig pala ako sa kanya habang inaalala ang mga nangyari dati.
Tumalikod ako na hiyang-hiya.
"Nothing." Sabi ko at naglakad na papasok ng gate.
What the h*ll was that? Ugh! Nakakahiya!
***
Pagkapasok ko sa room ay wala pang professor kaya't sobrang gulo ng mga ka-klase ko.
Girls are chitchatting. Mga boys naman ay nagbabatuhan ng mga papel. Umupo ako sa puwesto ko at inilabas ang sketchpad ko.
Gumuhit ako ng isang babaeng nag-iisang nakaupo sa ilalim ng puno. At sa di kalayuan ay may isang lalaking nakamasid sa babae.
Naramdaman kong may bagay na papalapit sa ulo ko nanggaling sa kanan na parte ng room.
Sinalo ko ito at ibinalik sa kung saan nanggaling na hindi nakatingin.
Itinuloy ko ang pagguhit ko pero bakit parang tumahimik ang mga kaklase ko? Tumingin na ako sa paligid.
Wala pa namang professor pero tumahimik sila bigla.
Napagtanto ko na lahat sila nakatingin sa akin. Tiningnan ko ang leader nila na naglalakad papalapit sa akin.
"What the fck is your problem?" Galit na galit siya at feeling ko mananakit siya sa galit. Tumayo ako at napangisi sa reaction niyang iyan. This guy must have a very short temper!
Sa kanila banda galing ang isang maliit na bola na pang tennis at ibinalik ko lang. At siya pa ang galit?
Nakita kong nakakuyom ang kamao niya. Tinitigan ko ito at tumingin sa mukha niya pagkatapos.
"Ano pa ang hinihintay mo?" Tanong ko sa kanya. Mas lalo siyang nagalit at aambahan sana ako ng suntok pero may pumigil sa kanya.
"Stop. Don't do that." Awat ni Ha-Ru sa kaibigan. Umupo ako na parang walang nangyari at itinuloy ang drawing ko.
Nakatayo parin sila sa gilid ko kahit hindi ko sila pinapansin. Bulung-bulungan naman ang naririnig ko sa buong classroom.
"She's tough. How dare her do that to Alejandro?"
"I find her mysterious as always."
"Nagpapapansin lang yan sa The Five Gods! Tch! As if naman papatulan siya ng isa sa kanila."
"This girl is getting on my nerves."
Dinig kong usap-usapan sa classroom. Huminga ako ng malalim at tinitigan ang drawing ko. Perfect! And for the first time, I smiled seeing my works. Ang dami ko na palang na draw! Halos maubos ko na ang buong sketchpad ko.
Nag vibrate ang cellphone ko and checked it.
From______
300 Thousand Pesos has been transfered to your account.
I turned off my phone after kong mabasa. It was the payment from my mission last night.
Earl Calling...
Sinagot ko ang tawag niya habang wala pa ang professor namin.
"Have you recieved the money?" Tanong niya.
"Yes." Maikling sagot ko.
"You told me you'll gonna call. Kaya ako na ang tumawag sayo. Do you know the driver last night?" Curious na tanong niya.
"Yes, I know him." Sabi ko. Narinig kong nag mura siya sa kabilang linya.
"The fck! Ba't ang ingay diyan?" Naiinis na tanong niya.
"Of course! Tumawag ka habang nasa school ako!" I said sarcastically.
"Tch! Okay tell me who was that? M.S.S. please always do remember na walang pwedeng makaalam sa mga missions mo at sa trabaho natin. Specially you." Banta niya.
"I am just concerned para sayo at sa future mo. We should not leave any witness. At kapag nalaman ko, I have no choice but to k*ll him. It's for our safety. Always remember." Narinig ko siyang huminga ng malalim.
I know he is concerned towards me. At kapag napasabit ako, he will also be in danger. Kaya kailangan naming pareho mag ingat.
"Alright. You don't have to worry. I'll take care of myself." Sabi ko bago ibaba ang tawag.
Kailangan kong mag-ingat sa mga kilos ko. Lalong lalo na kapag oras ng missions ko. I should not leave any trace of me before and after the mission.
That's how my second job works.
And that is my deepest secret.