"Lugar ba 'to o sementeryo?" Naiinis na asik ko.
"Carl, easy. Nandito lang naman tayo para alamin kung totoo ba ang sabi-sabi nila." Tugon naman ni Mark.
Ewan ko ba kung anong pumasok sa kokote nito at naisipang pumunta sa ganitong lugar. Abandonado, mabaho, makalat, masangsang ang amoy, at higit sa lahat, ay madilim at walang kabuhay-buhay na building.
"Tch. Kailangan pa talagang patunayan 'yon sa'yo?" Singhal ko na bagaman nababadtrip na. "Kung bakit naman kasi sinama mo pa 'ko." Pabulong kong sabi. Natawa naman siya.
"Ayaw mo no'n, 'tol? Atleast yung buhay mo madadagdagan ng thrill." Ani niya saka iwinagayway ang kamay sa harap ko animo'y may magandang nakatanaw doon.
Salubong ang kilay kong bumuntong-hininga. Hindi dahil takot ako sa lugar na 'to kaya ayaw kong sumama. Sadyang boring lang talaga. Pinilit lang ako nitong kaibigan kong engot.
Dalawa lang kaming pumasok sa loob ng building. Maririnig ang ilang awas ng tubig kung saan. Pati ang yapak ng mga paa namin ay ume-echo sa buong paligid.
Sa nakikita ko ay lumang hospital ang lugar na ito. Maraming daan patungo sa ibang floor at marami 'ring pathways. Ngunit lahat ng iyon ay walang maski liwanag na pinagmumulan kaya kahit sino ay mangangatog ang tuhod sa takot kapag napadpad rito. Ngunit hindi ako. Nabuburyong parin ako sa nakikita ko.
"Tol," Mahina na ang boses ni Mark na nagbubulong pero sapat na para marinig ko. Nilingon ko siya.
"Doon 'yon." Aniya saka dumeresto sa madilim na gawi ng hospital. Mukhang papunta iyon sa sa dating kainan ng hospital. Sumunod naman ako sa kaniya.
Balak niyang alamin ng dalawa niyang mata kung totoo ba ang sabi-sabing may nakaabang raw sa bawat dulo ng daan na magaganda at nakakaakit na babaeng multo. Oo, multo.
Sila daw ang nagsisilbing tagabantay ng lugar na ito para sa mga balak na pumasok o sinumang magnanakaw na kuhanin ang mga gamit na nandoon. Kahit ano pa do'n. Papatayin sila ng mga babaeng nagbabantay saka ihuhulog sa pinakailaliman ng elevator shaft.
"Mark?" Nagtaka ako nang bigla ay hindi ko na naramdaman ang presensiya ni Mark. Madilim pero may dala naman kaming flashlight.
"Huy, Mark?" Tanong kong muli. Nagsisimula na akong magpalingon-lingon habang ang flashlight ay itinuturo ko rin sa gawi na baka nandoon siya. Kinabahan ako.
Saan na naman nagsususuot 'yon?
Bigla ay napalunok ako sa malamig na hanging dumampi sa balat ko.
"Mark. 'Wag kang ganiyan, 'wag mo 'kong pagtripan. Mayayari ka talaga sa'kin," Mahina kong banta. Pero wala akong narinig na tugon. Muli ay kinabahan ako.
"Mark, ano ba..." Diin kong nagmamaktol habang palinga-linga parin sa paligid. Nandinhig ang mga balahibo ko na baka sa sunod kong mailawan ay may makita ako. Ngunit hindi si Mark. Kundi yung mga matagal nang nakatira sa lugar na 'to.
Tinatagan ko ang loob ko saka malalim na humugot ng hininga. Saka ako nagpatuloy muli sa paghahanap. Tawag dito, tawag doon, ngunit wala parin akong makuhang sagot.
Hanggang sa nakarating ako sa pinakadulo ng floor na kinaroroonan ko. Nang ilawan ko iyon ay may pinto sa pinakadulo. Malayo-layo pa iyon pero kita na ang dulo. Muli ay dere-deresto at dahan-dahan akong lumakad papunta doon.
Kumabog nang malakas ang dibdib ko nang hawakan ang doorknob ng pinto. Doon rumehistro sa isip ko ang sabi-sabi.
Hindi kaya nandito ang mga bantay na sinasabi nila? At baka nagkamali sila na ang mala-anghel na babaeng 'yon ay mas nakakatakot pa sa maligno?
Doon ay habol ko ang hininga sa takot. Saka dahan-dahan dahang binuksan ang pinto. Palakas nang palakas rin ang tunog ng pinto na parang masisira na 'yon sa konti pang pwersa. Sumabay sa pagkabog ng dibdib ko.
Pagkabukas saka ko nakita ang isang madilim at malaki na espasyo ng kwarto. Nakagilid ang mga upuan. May mesa rin doon na mukhang hindi na nagagamit dahil sa sobrang luma at dumi.
Nang ilawan ko sa gilid ay bigla napaatras ako!
May nakita akong bulto ng tao na nakasuot ng puti na blusa. Malaki ang katawan, mahaba at magulo ang buhok. Nakatalikod ito sa gawi ko kaya gano'n nalang ang takot kong maisip na makita ang itsura nito kapag humarap.
"A-Ahm... " Tumikhim ako. Pilit na inaayos ang natutuyuan ko nang lalamunan.
"N-Nakita niyo po ba a-ang kaibigan k-ko?" Utal-utal at mahina kong tanong. Patuloy parin ang kaba ko dahil hindi parin ito humaharap sa'kin.
Nang tingnan ko ang paa niya ay kita kong wala itong sapin. Pag-angat ko ng ilaw ay gano'n nalang ang gulat kong mabilis itong pumunta sa kinaroroonan ko saka lumapit! Para siyang hangin! Hindi ko namalayan!
Halos malagutan ako ng hininga dahil sa gulat. Parang gusto nang lumabas ng puso ko sa sobrang kaba!
Ngayong nasa harap ko na siya ay amoy na amoy ko ang hindi maintindihang amoy nito. Parang gusto kong takpan ang ilong ko dahil sa naaamoy pero pinili nalang na huwag huminga.
Lalo akong napalunok. Nakaharang ang buhok nito sa mukha. Para na akong hihimatayin sa takot!
Saka nito dahan dahang inaangat ang kamay niya! Bigla ay napaatras ako at tinakpan ang ulo ko gamit ang dalawa kong braso na handa na baka umatake ito at tagain ako sa ulo.
"Gwapo, 150." Bigla nitong sambit. Napakurap-kurap ako.
Inangat ko ang ulo ko. Saka ko nakita na nakangiti ang bakla sa'kin!
"A-Anong 150?? Natutuliro kong tanong.
Noon ko lang napagtantong nakasuot ng white dress ang bakla na 'di naman akma sa katawan niya. Hindi narin nakaharang ang pangit niyang wig sa mukha niya. Nagulat pa ako dahil mas malala pala ang mukha nito kesa sa buhok niyang akala niya bagay sa kaniya.
"Name your price," Maarte nitong sabi saka hinawakan sa magkabilang gild ang dress niya na akala mo'y sobrang ganda niya doon. Napangiwi ako.
"Magkano ka ba? Gwapo ka tsaka... malaki!"
Literal na nanlaki ang mga mata ko nang bumaba ang tingin niya!
"1k? 1.5k? Dali! I'm sure masarap ka, fafa... " Malanding aniya saka ipinahid ang kamay sa braso ko! Agad akong umiwas at pinunasan ang parte kung saan niya ako hinawakan na para bang diring-diri. Ang bakla sa harap ko ay para bang excited na maghubad ako sa harap niya.
Bigla ay mas natakot ako kesa kanina! Tangina!
"Tol," Doon ay lumingon ako sa gawi nang may nagsalita. Gano'n nalang ang gulat ko nang makita si Mark na nakikipagharutan sa hindi lang isa, kundi tatlo pang bakla!
Doon ko lang din napansin na hindi lang pala kami iilan dito, marami pang bakla! Parang nakaabang sa bawat tao na daraan doon.
"Pumayag ka na, 'tol." Natatawang sabi sa'kin ni Mark saka iwinagayway ang libo-libong hawak niya habang akap siya ng isang bakla at ang isa naman ay hinahalik-halikan siya sa pisnge! "Malaki sila magbigay." Saka siya ngumisi sa'kin.
"Oy, gwapo... " Malanding hinaplos ng bakla ang dibdib ko! Tuloy ay umiwas ako na ikinatawa niya. "Heaven 'to..." Makahulugang sabi niya.
Hindi nag-alinlangang tumakbo at sumigaw!
"WAAAAHHHHH TULONG! NAKAKATAKOT NGAAA! AAAAAA!"
✍️: Janess | @janesscious