logo text
เพิ่มลงในห้องสมุด
logo
logo-text

ดาวน์โหลดหนังสือเล่มนี้ภายในแอพ

Chapter 6

Xavier's  POV:
"Wake up Hon..."
Napatayo ako sa kinahihigaan ko. Napalingon-lingon ako sa paligid but it disappoints me as I saw no one here inside my place. Bumukas ang pinto ng kwarto ko at bumungad sa akin ang pagmumukha niya.. he smiled at napatingin sa bintana dahilan para mapangiwi siya.
"Heck you looked depress Xavier...", he said at pinaghahawi ang mga kurtinang nakaharang sa bintana. As the sun showed up and met my eyes it really gives me a new aura. Dexel smiles while looking outside and look at my gaze reason to make me go stare at him. He really represents the Sun...
"Tayo na diyan kakain na sabi ni Temi..."
Before I can complain ay hinila na niya ko palayo reason to make me move without a choice. Nandoon na sila sa kusina. Hallex were busy cooking and the smell kinda feels great. Hallex is a good cook too pero sadyang tamad lang siyang magluto. And it's odd seeing him doing the household chores right now. "Papunta na rito si Kuya Keviel... he'll manage your business for a while, you need a rest", deep tone galing kay Temi dahilan para mapatitig ako sa kaniya. Pero mukhang sobrang seryoso nga si Temi ngayon as I heard how fluent her tagalog is.
"I still can manage my business nandiyan naman si Hallex_"
"I agree with Temi, you need some rest. Sa loob ng 2 years ni hindi mo naisip magpahinga. Buti nalang talaga malakas immune system mo dahil kung hindi baka pinaglalamayan ka na namin ngayon", Hallex says at sinerve na yung niluto niya samin. I look at Dexel na magtatangka na sanang kumuha ng kanin but he backout when our eyes met.
"W-What?", anxious niyang tanong.
"Did you already found a way to bring us back together?"
"Ahh yun ba...", he even look at Hallex pero bago pa ako lumingon kay Hal ay nagsalita na siya ulit. "I found a way kagabi but he refuse...", Nanlumo ako when I heard him say that. Walang gana na lamang akong kumain that makes the whole atmosphere be in silence.
^^text^^
Dexel: Damn you Hallex sinusubukan ako ni Satanas
Hallex: Just tell a lie
I dont want him to be back with that coward
"Alis na kami. Dexel ikaw na bahala kay Xav ok?", sabi ni Hallex at masama pang nakatingin kay Dexel. I was confuse why he's being like that when I can just handle myself.
"Ano ako Senior Citizen na dapat alagaan?!", galit kong usal but it's too late dahil nakalabas na si Temi at Hallex sa dorm ko. Nakangiting lumingon si Dexel sa akin. "Wala ka bang paki sa trabaho mo?"
Umiling siya. "Nag day-off muna ako ngayon. Gusto kita samahan dito sa loob..."
"I can handle myself_"
"No you can't. Anytime pwede kang magpanic-attack. Pwede kang mag-breakdown into your thoughts. It's better that I'm here...", he said at dali-dali nang tinatapos yung pagkain niyang di matapos-tapos dahil sa kadaldalan niya.
Tumayo na ako para maligo. And when I get to finish myself inside ay siyang pagbukas ng pinto dahilan para tapunan ko ng toothbrush si Dexel. "WTF Dexel!! Pumapasok ka lang ng walang pasabi!!"
"Ohh sorry ang sakit ng tiyan ko tapos ka na maligo diba? Labas na!!", halos madulas na ako dahil sa panunulak niya sakin palabas. He didn't even mind na nabahiran ng toothpaste yung mukha niya dahil sa pagmamadali nito. Malakas pa ang kalabog ng pinto.
"Ang bastos kahit sina Temi at Hallex hindi pa nagawang tumae sa banyo ko", galit kong saad sa harap ng pinto.
"I don't know pero hindi ata nagustuhan ng tiyan ko yung niluto ni Hallex!!", sigaw niya and it echoed inside. Napangiwi na lamang ako't pinulot yung toothbrush para sa lababo sa kusina nalang ako magsisipilyo. "But in all fairness this is my first time seeing you Topless, may abs hah..."
Nanlaki ang mata ko at inis na nilingon ulit yung pinto sa banyo ko. "Erase that in your brain kung ayaw mong ilampaso kita sa sahig"
"Sabi mo sakin noon wala kong utak... puso ko nalang na tanging ikaw lang tinitibok nito", he said kaya napaubo ako dahil muntik ko na mailunok yung bula ng toothpaste. Tangina ang cringe.
"Shut up, Dexel. Baka bukas di na tumibok puso mo"
I heard his laughter and I don't pay attention into it. Pinagpatuloy ko na lamang ang pagsisipilyo ko para makabihis na dahil nilalamig na ako. Nang matapos na akong magbihis ay doon ko narealise kung gaano kakalat yung kwarto ko. I sighed....
"Nang makaranas na akong mag-manage ng negosyo ni hindi ko man lang napapansin yung sarili kong pwesto. Since nandun naman si Kuya maybe it's time to clean this mess..."
Pinagpupulot ko ang mga nagamit kong damit at pinaghiwalay sa mga hindi nagamit. Ini-arrange ko narin sa mga bagong pwesto ang mga gamit ko to make a new aura in my room. But when I get to move my other stuffs ay may nagsihulog na papel doon. Several envelopes and papers were in the floor and I started reading that then realised who wrote these letters.
'Hon, a few weeks nalang ikakasal na tayo. What do you want me to do after the wedding? Beach? Mountain? Or gusto mo sa ibang bansa travel tayo...
I Love You, Hon. Always remember how much I love you at hindi magbabago yun...' -Lance
I didn't get to finish his letters as tears started flowing right-off my face. Ni  paghinga ko ay nahirapan ako at nasasaktan dahil sa kung gaano ako kadesperadong bumalik siya sakin. This is his latest letter for me. He promised me ba kahit tumanda kami hindi siya magsasawang sulatan ako nitong klaseng mga sulat. He sometimes sends me letters every week or kung busy siya every month pero hinding-hindi niya yun nakakalimutan.
"Tangina umiiyak ka nanaman!!"
I didn't get to turn my gaze at Dexel dahil hindi ko maputol-putol yung tingin ko sa huli niyang sulat sakin. Dexel tried to pull that away from me but I yelled at him. "Wag kang mangialam, Dexel!! Gamit ko to hindi sayo...", inis kong bulyaw at inagaw sa kaniya yung papel at ibinalik sa envelope para itago iyun.
"I-I'm sorry... kanina pa kasi kita pinagmamasdan. Kung hindi pa ako pumasok para i-distract ka baga buong maghapon kang umiiyak sa letters na yan...", he said but I didn't listen at inis na itinago na yung mga letters na iyun. I tried ignoring him at naglinis na ng buong kwarto but he still not leaving also didn't plan to talk kaya napalingon ako sa gawi niya. "Aren't you going to leave?"
"I won't. Di kita iiwan diba? Day-off ko naman eh_"
"Di iiwan?! Pareho lang kayo ng kaibigan mong gago. Pareho kayo iniwan ako. Pareho kayo sinaktan ako kaya wag mo kong sabihan ng ganiyan kasi sawang-sawa na ko Dexel!!", galit kong sigaw at naitapon sa direksyon niya yung walis na ikinailag naman niya.
He looks amused that makes me gets annoyed even more. Balak ko pa sana siyang tapunan ng kung anong bagay na malapit sa akin but he already raise his arms. "Ok damn!! Chill Xavier!! I'm not going to fight ok?", he shouted and gives some gestures na wala siyang gagawin.
"Just chill ok? Ibaba mo na yang lamp I'm so sure mahal yan...", he said. Napatitig ako sa lamp and memories starts to show in my mind dahilan para itapon ko ng malakas iyun sa direksyon niya.
"Fuck that lamp!! Naipanalo yan ni Lance dun sa perya!! Fucking shit!!", nilapitan ko na kaagad yung lamp para hampasin ng walis na malapit kay Dexel. He looks threathened but he still chooses to smile.
"Xav... ako na maglilinis. Upo ka na sa sala ako na tas bibili narin akong Ice Cream hintay ka lang...", he said at unti-unti na kinuha ang walis na hawak ko. Tinamad narin namana ako at umalis na doon para sundin yung suggestions niya.

หนังสือแสดงความคิดเห็น (109)

  • avatar
    Mxblaxcky

    interesting story! this one is highly recommended ✨

    11/06/2022

      0
  • avatar
    MayaTheReader

    Hi Author!👋🏻💖 nice one. Ganda ng story. 💋💓 keep writing and fighting! Thank you for sharing your works.

    11/06/2022

      0
  • avatar
    UrielaYin

    Very unique and yet very interesting and very relatable. Labanang love, may magiging masaya, may masasaktan. Ang galing! Keep it up, Author. God bless. 😊👏

    09/06/2022

      0
  • ดูทั้งหมด

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด