Dexel's POV:
"Anong wala? Wala kayong registration sa Museum? Kaya ka ba nandito kasi di ka nagka-entry? Sayang naman best way yun para ma-promote yung_"
"He just broke up with me without a fucking reason!! Wala na kami!! Fuck it!! Wala na kami!!", at patuloy na pinagpupukpok ang manibela nito. I saw how his tears running down from his face that makes me panic.
"Uy kalma teka may tissue ka rito? Wait lang punasan ko yan di bagay sayong umiiyak", I searched his car para maghanap ng tissue. "Pero yung tissue para yun sa tae diba?", I ask but he keeps crying. What Am I suppose to do?
Dexel's POV:
"Uy tigil na please? Ako nasasaktan sa iyak mo ang bigat sa pakiramdam...", hindi ko alam but his sobs and cries really hurts me. Minsan lang siya umiyak, madalas tinatago niya pa. So seeing him like this really panics me and don't know what to do with him. "Anong broke up with me na yun? Sino nakipag-break? Nagpuyat ka nanaman kagabi nho? Tell me anong movie nanaman  yang iniiyakan mo. Sabi ko naman kasi sayo wag kang manunuod ng mga sad endings kasi di mo kinakaya!", wala akong choice at pinunasan ko na gamit mga palad ko ang mukha niya. He is sobbing heavily and I don't know kung nakukulangan ba siya ng hininga o ano.
"He's breaking up with me..."
"Cut it out manuod ka nalang ng_"
"Fuck you Dexel I SAID HE IS BREAKING UP WITH ME!! Tangina wala kang kwentang kasama. Baba!!", sigaw niya sakin. Medyo umatras ako at hindi makapaniwala sa sinabi niya. Ano? KASALANAN KO PA?!
"Palibhasa wala kang sineseryosong tao eh!! Even comforting me you dont even get to know how to make me feel at ease....", galit niyang saad at sinapok ako sa braso. "Pareho lang kayo ng bestfriend mo. TANGINA BABA!!"
"Eto na eto na!! Taena naman eh...", galit kong saad at bumaba na. Wala ngang pag-aalinlangan at umalis nga siya at hindi man lang nakonsensya sakin.
Xavier's POV:
I saw Dexel's Post when I arrived dito sa Museum. Temi showed me that post and even make a trouble arguing with him. That Dixie and Temi really has the same energy when it comes at arguing. Ewan ko bat hanggang ngayon di parin mgkasundo. We enteredthe place at nandoon na nga yung sculpture kong naka display sa loob ng glass.
Dumiretso kami sa gilid para tumambay since busy pa yung mga taong pinaguusapan yung kada works ng bawat isa rito. Inabutan ako ni Hallex ng maiinom kaya kaagad ko na itong nilagok. "Namamaga mata mo galing ka ba sa iyak?", tanong niya.
"Me and Lance broke up...", I said. Pero imbis na ramayan nila ako ay napabuntong-hininga lamang siya. "The hell?! Aren't you going to comfort me?!", galit kong saad. Temi hiss and laugh at the same time.
"Kaunting sweety pie mo lang naman magkakabalikan na kayo", Temi said and look at me. "Am I right? Of course!!"
"Kung di mo lalambingin siya naman manunuyo. Sus mga galawan niyo kilalang kilala na namin. Sayang lang rin naman energy namin sa pag-comfort sayo because at the end pareho kayong marupok", Hallex leave me and Temi for a moment to associate with those business-man. He is my Manager anyways pero ako parin gumagastos sa mga kinakain niya araw-araw kaya palamunin ko parin to.
"Ignore him for a moment. Mam-miss ka naman nun after ilang minutes I think? Sure ako he's just being dramatic like palagi naman...", Temi casually added after Hallex. I just patiently stares at my phone hoping that he'll say sorry and didn't mean to broke up with me. A slight tap from Temi caught my attention and she points out the man at the Entrance. He smiled widely as I get to stare at his direction and started to walk forward here.
"Hi bebs!!", casual niyang saad kay Temi and hug her.
"Kung di ka lang babaero baka najowa na kita eh...", sabi ni Temi dahilan para mawala ngiti ni Dexel.
"As if papatulan kita?!", Dexel replied and turned his gaze at me. "Langya ka bat mo ko iniwan dun?"
"Bat ka nandito?", wala kong ganang tanong at tumingin na sa convo namin ni Lance but he's still not talking to me.
^^text^^ to Lance
Xavier:Hon mag-usap tayo please?
Wag natin tong patagalin sige na bati na tayo
Xavier's POV:
"Parang di ako pinilit na umattend rito ah...", mapang-asar niyang sabi sa akin. Ngumiwi lamang ako at hindi na siya pinansin. "Ano ba!! Nasan yung artwork mo? Gusto ko makota sige na"
"Temi sabihin mo nga sa kaniya kung nasan yun"
"Sure!", I heard her reply and pulled Dexel away from here. Ayaw pang magpahawak ni Dexel sa kaniya at napalingon sa amin.
"Teka-- Xav...", he said while looking at me. Irita na lamang akong sumenyas na umalis na para tignan yung artwork ko. Hindi naman ako nabigo dahil hinila na siya ng pwersahan ni Temi palayo samin kahit nagdadabog parin siyang ayaw niyang hawakan. He then look at me at the last time. Parang nalungkot pa ang kumag.
^^text^^
X: Hon naman...
Wag kang ganito
Mag-usap naman tayo oh
Tell me kung anong gusto mo gagawin mo please?
Lance: Nasa Park ako
X: Saang park? Ang raming park sa city, Hon.
L: Alam mo yun
Pinatay ko na yung phone ko at natigilan as I saw Hallex staring at me. He then slowly nodded and give a sign na lumabas na. "Go on. Ako na maga-announce sayo kung ikaw yung nanalo or hindi...", he said kaya napangiti ako't niyakap siya.
"Ang bait mo talaga!! Magluluto na ko kaagad pag-uwi niyo", nakangiti kong saad at pumunta na sa tagpuang tinutukoy niya ngayon.
Dexel's POV:
"Kapag ba I manage to carry this up maipupukpok ko na ba into you?", Temi randomly asked while staring at Xavier's Masterpiece. I smiled
"Kapag na manage kong kargahin to I prefer carrying you at itapon ka sa bangin", I reply dahilan para samaan niya ko ng tingin.
"You're so mean..."
I took a glance at Xavier but he keeps staring at his phone. He looks worried at hindi maipinta ang mukha dahil sa frustration sa kausap niya ata. He also has that habit na kapag may iniintay at naiinip na ay kinukurot na niya yung mg daliri niya and ends up ay mamumula iyun. "Of all the artworks here malamang my Besties artwork is a masterpiece...", Temi said which made me smile.
The Artist is the Masterpiece itself...