logo text
เพิ่มลงในห้องสมุด
logo
logo-text

ดาวน์โหลดหนังสือเล่มนี้ภายในแอพ

KABANATA 6

"May sakit si amber ka'ya maaga siyang umuwi, nag mabuting loob lamang sa akin si Shiro. Dahil wala akong makakasamang mag lakad pauwi, lalo na at gabi."
"Tama lamang ang ginawa ng kaibigan ni'ya Tay. At walang masamang ihatid ng isang KAIBIGAN." Pag sasang ayon ni Kuya Luke sa aking sinabi, at inilakas nya pa ang pag bigkas ng salitang kaibigan.
"Kaibigan lamang pa'la, Louisiana. Mabuti at may ro'n kang kaibigan na tulad niya, bakit hindi mo pinatuloy Kielle?" Tanong ni tatay, napa ikot lamang ng mata si Ate at nag patuloy sa pag kain. "Oo nga Kielle, pa'ra maka pag hapunan si'ya rito." Saad ni nanay.
"Hindi na po siya naka baba dahil gabi na din at may nag iintay sa kaniya sa kanilang bahay." Tumango si tatay sa aking sinabi.
Tinulungan ko lamang si nanay sa pag lilinis ng aming pinagkainan bago ako umakyat sa aking kwarto, nag linis muna ako ng sarili at nag palit ng damit. Nag susuklay ako ng buhok ng kumatok si nanay at pumasok sa aking kwarto. "Laoise, eto oh gatas para masarap ang tulog mo. Eto rin yung cake na nasa ref." Ngumiti si nanay sa akin, ipinatong nito ang tray sa bedside table.
"Salamat po nay." Ngumiti ako, "Walang anuman Laoise, Anak. Matulog ka narin ha, huwag mag tutulog ng hating gabi. Goodnight, anak." Inayos nito ang aking buhok.
Hinila ko ang medyo mataas kong upuan sa tabi ng bintana. Dinala ko ang tray sa tabi ng bintana ganito lamang ako tuwing gabi dahil sa buwan ko lamang kinukwento ang nangyari sa buong araw ko. Tumikim ako ng cake na ibinigay ni Shiro, hindi ko nga alam kung pa'no nya nalaman ang bahay namin. Bilog na kulay dilaw ang buwan, kay ganda nitong pag masdan.
Habang ako ay nakain ng cake nag vibrate ang cellphone ko sa aking gilid, binuksan ko ito at isang message na galing kay Shiro ang tumambad sa aking screen.
From : Aeshiro Trevor
I'm home, Lao.
Reply :
Mabuti kung ganon, Shiro.
Matapos kong pindutin ang send button pinatay ko na ang cellphone ko at inilagay ito sa gilid, mabuti naman at naka uwi si'ya ng hindi pa ganon ka gabi. Nag vibrate itong muli isang hudyat na nag message ulit sa akin si Shiro.
From : Aeshiro Trevor
Did you eat dinner na ba?
Reply :
Oo tapos na.
Ikaw ba?
From : Aeshiro Trevor
Already done, that's good Lao.
From : Aeshiro Trevor
Lao.. can I call you?
Bago ko pa man masagot ang message nya nag ring na ang cellphone ko, pa'no nya nakuha ang number ko?
Pano mo nakuha ang number ko?
I have my own way, Lao.
Baliw ka talaga, bakit hindi ka pa natutulog?
It's still early, how about you? It's getting late.
Kakatapos ko lang kumain, maya maya siguro.
The moon is beautiful isn't it?
Oo Shiro, napaka gandang pag masdan nito.
But my view here is more beautiful, than the moon.
Asan ka?
Can you look down for me? My binibini.
Ano raw? Nag baba ako ng tinggin at nakita ko sya naka sandal sa kotse nya habang ang cellphone ay naka dampi sa tenga. Ngumiti ito at saka kumaway sa akin.
Anong ginagawa mo r'yan? Kanina ka pa ba d'yan, hintayin mo'ko baba ako.
No need Lao, uuwi rin ako mamaya.
Pero..
Im going back later, i just wanna see you.
Bakit...?
My coach just called me we have a play tomorrow morning, sa ibang school yun magaganap.
Ganon ba..
"Hmm, it's getting late. Lao.
Kailangan mo ng umuwi, Shiro.
Yep, you should go to sleep now Lao. Goodnight.
Goodluck sa'yo... Shiro. Mag iingat ka sa pag uwi.
I will.
Pag ka tapos niyon pinutol na namin ang tawag namin. Nag taas sya ng tinggin at saka kumaway bago sumakay sa kotse ni'ya sinundan ko ng tinggin ang pag andar ng kotse ni'ya hanggang sa makalabas ito ng street namin. Isinarado ko na rin kaagad ang bintana, malalim na rin ang gabi. Para akong baliw na napaka laki ng ngiti matapos ang tawag namin. Hindi ko alam kung bakit nag kakaganito ako ng dahil sa kaniya, baliw na ya'ta ako.
Dahan dahan akong bumaba upang hindi maka gawa ng ingay, hinugasan ko ang pinag kainan ko. "Gising ka parin?" Boses ni Nanay ang aking narinig sa aking likuran. "Opo Nay, kakatapos ko lang po kumain."
Saad ko at tinuyo ang kamay, "Matulog ka'na, maaga pa ang pasok mo bukas."
"Opo Nay."
Pag ka tapos namin mag usap ni nanay umakyat na muli ako sa taas, naka tagilid akong humiga sa gilid ng kama habang hawak ang aking cellphone. Naka uwi na ka'ya siya?
Binuksan ko ito ngunit wala akong matanggap na mensahe mula sa kaniya, pinatay ko nalang muli ito at ipinatong sa bedside table.
"Laoise Anak, gising na!" Nagising ako sa katok at pag sigaw ni nanay mula sa labas ng aking kwarto, tinignan ko ang orasan sa tabi ng aking kama at ala sais na ng umaga. Bumangon na ako at inayos ang aking ka'ma, inayos ko ang kurtina sa bintana at binuksan ito, upang maka pasok ang magandang sikat ng araw.
Nag supilyo, naligo at nag ayos na ako ng sarili bago bumaba. "Magandang Umaga." Bati ko at ngumiti.
Ganon rin ang kanilang ginawa, biyernes nga pala ngayon at bukas ay sabado. Pag ka tapos namin kumain ng umagahan nag paalam na ako sa kanila na papasok na ako. Hindi ko inaasahan na sasabayan ako ni ate sa pag lalakad, himala hindi siya sumakay ng jeep. "Hi Lao, Sis." Bati nito, I awkwardly smile.
"Hello, bakit hindi ka sumakay ng jeep Ate?"
"Gusto ko lang mag exercise." Saad nito at nag unat unat pa.
"Ganon ba."
"Lao, hindi ba't mag kaibigan kayo ni Aeshiro?" Tanong nito sa akin.
"Oo, Ate.."
"Nakuha mo ba ang number ni'ya?"
"Hindi Ate." Pag loloko ko sa kaniya dahil ayokong ibigay ang number ni Shiro ng walang permiso galing sa kaniya.
"Anong hindi!? Hindi ba't mag ka usap kayo kagabi? Imposible na hindi mo nakuha ang number ni'ya!" Asik nito sa akin.
"Si Amber ang kausap ko, hindi si Shiro." saad ko sa kaniya.

หนังสือแสดงความคิดเห็น (61)

  • avatar
    D'vi Citra

    very good novel. I like it very much. good job thor😍

    25/05/2022

      0
  • avatar
    nanaaaa_

    a worth to read story, must read syug. agos, author!

    24/05/2022

      1
  • avatar
    Rainalyn Pangilinan

    ang ganda

    3d

      0
  • ดูทั้งหมด

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด