OH ASHTON NAKA UWI KANA PALA." nag bago ang seryosong timpla ni tatay ng dumating si ashton. "pag pasensyahan mo na ang tatay mo lao, sadyang stikto lang talaga siya simula pa nuon."
"alam ko po iyon' nay." ngumiti ako.
Tinulungan kong mag luto si nanay habang nag uusap naman sila tatay at ashton sa terrace. Hindi ko inaasahan na tutuloy pala sya dito. Asan na ka'ya si amber, galing na ba si'ya? "nay.."
"hmm?"
"nandyan po ba si amber sa bahay nya?" tanong ko kay nanay habang nag huhugas ng aking kamay, "hindi ko sya nakikitang lumabas, ay teka siguro nandiyan na yun."
"dalhan mo nito nak." saad ni nanay at itinuro ang niluluto niyang sinigang na baboy. "sige po nay." ngumiti ako bago tinuyo ang kamay.
Halos iilang bahay lamang ang pagitan ng bahay nya sa bahay namin. Kumatok muna ako, nung una ay walang sumagot. "amber!" malakas na pag tawag ko sa labas nagulat ako ng bumungad ito sa akin na naka balot sa kumot naka long sleeves at padjama. "anong nangyari sayo?" saad ko sa kaniya at pumasok sa bahay niya ipinatong ko ang tray sa lamesa.
"hindi ko rin alam kung bakit ako biglang nilagnat ng sobra, nilalamig nga ako e." saad nito sa akin, lumapit ako sa kanya at ipinatong ang palad sa kaniyang noo grabe ang init ni'ya.
"nilalagnat ka, kumain ka'na ba?" tanong ko sa kaniya at naupo sa couch. "hindi pa eh, ano yung dala mo?" tanong nito sa akin, buti ay sakto ang iniluto ni nanay.
"ano.. sinigang nag luto si nanay bumisita kasi si ashton. ikukuha kita." saad ko sa kaniya.
"you mean yung Ashton na kinukwento mo sa akin nuon? yung lalaking kaibigan mo since childhood?" tanong nito, ibinaba ko ang tray sa lamesa. "oo, hindi ko nga rin alam kung bakit biglaan syang umuwi." saad ko sa kaniya.
"baka na miss ka!" mapang asar na saad nito sa akin, may sakit at lahat na siya nakukuha pang mang asar sa akin. "baliw ka, kumain ka'na dyan. bagay ang mainit na sabaw, sayo."
"grabe ka naman, akala ko pa naman yung kuya mo ang bagay sa akin." ngumuso ito napa tawa ako ng mahina, baliw talaga siya.
"baliw ka talaga amber, kumain ka'na dyan. anong oras ka ba iinom ng gamot?"
"7:00." saad nito at humigop ng sabaw. "hindi ba sya kung kinukwento mo sa akin na crush mo nuon?" nagulat ako sa tanong nito, matagal na yun eh..
"kumain ka na nga lang r'yan."
"pero no jokes, crush mo parin ngayon?"
"matagal na yun... amber."
"pero, ano nga?"
"juicecolored, crush mo parin hanggang ngayon ano!" humagalpak ito ng tawa, dahil sa pag tawa nya nasamid si'ya.
"baliw ka talaga amber!" suway ko sa kanya.
Iniwan ko muna si'ya don para umuwi sa bahay, sa terrace naabutan ko si ashton. "hindi ka pa pumasok sa loob?" tanong ko sa kaniya, pag ka tapos isarado ang gate.
"iniintay kita." ngumiti ito sa akin, sabay kaming pumasok sa loob. Nandito na pala si ate, at si kuya. Sabay sabay kaming kumain ng hapunan nasa tabi ko si ashton at sa kabilang gilid naman ay si ku'ya. Sa harap naman namin ay si nanay at tatay pati na rin si ate.
Tahimik lamang kami ni ate habang nag k-kwentuhan sila. "wala ka bang balak ligawan ang aking anak?" muntikan na akong masamid sa biglaang tanong ni tatay kay Ashton. "ayos ka lang?" tanong nito sakin, "oo salamat."
Pinunasan ko ang gilid ng aking labi gamit ang paper tissue sa gilid ng dinning table. "kung papayag po kayo, bakit ang hindi." ngumiti si ashton bago tumingin sa akin, binawi ko ang aking tinggin at nag baba ng tinggin.
"payag na payag naman ako sa'yo eh!" malakas na sabi ni kuya sa gilid ni ashton at naki pag apir pa dito. "mabait ka naman at kilala ka namin simula pag ka bata mo palang. Alam naming di mo papabayaan si laoise, hindi ba?" tanong ni tatay, napa tinggin ako kay ate kaagad naman itong umiwas ng tinggin.
Matagal na akong hindi iniimikan ni ate, at madalas hindi kami nag sasalita sa isa't isa. Hindi ko alam kung may galit ba si'ya sa akin, at kung bakit ganon ang pakikitungo nya sa akin. Hindi kami close sa isa't isa hindi tulad ng ibang mag kakapatid. Ewan ko rin ba kung bakit ganon si'ya pag dating sa akin, si kuya naman ay hindi.
Pag ka tapos kong tulungan si nanay mag ayos ng pinag kainan namin lumabas ako sa terrace pa'ra sundan si ashton, nag dala ako ng dalawang basong juice. Naupo ako sa tabi nito at pinatong sa upuan ang juice, tumingala ka lamang dito ay kitang kita mo na ang kalangitan.
"ano... dun sa sinabi ni tatay kanina, huwag mong intindihin yon. nag loloko lang yun." nag baba ako ng tinggin.
"i know.. but."
"but?" nag baling ako ng tinggin sa kaniya, lumagok ito ng juice ito bago tumingin sa akin.
"do i have a chance to you, laoise?" saad nito, ano.. hindi ko alam ang sasabihin ko.
"ano.. ashton. hindi ko.. alam." saad ko sa kaniya at nag baba ng tinggin, nag bugtong hininga ito.
"forget about my question lao, sorry for bothering you." saad nito at tumayo, "ashton, hindi naman ganon e.."
Ngumiti ito sa akin.
"i know, right time lao." saad nito at ngumiti sa akin.
"Parang ang bilis mo naman umalis Ashton!"
"bibisitahin mo kami rito ulit ha."
"makaka asa po kayo tita, tito. brother Luke." saad nito sa amin,naka tungo lamang ako habang nag uusap sila. Uuwi na siya.
"goodnight, lao." saad nito nag taas ako ng tinggin sa kaniya at ngumiti. Nag simula na ito lumakad papalabas ng bahay namin. Bago pa sya maka layo itinawag ko ulit ito. "ashton! ingat ka." ngumiti ako.
goodnight rin, ashton.
Umakyat na rin ako sa kwarto pag alis ni ashton, kasalukuyang naka upo ako sa tabi ng bintana upang panoodin ang buwan. Bakit pinag iisip mo ako ng ganito?
Naalala ko palagi ang tanong ni ashton kanina sa akin. Hindi ko alam ang isasagot ko, dahil hindi pa ako handa. At may iba na rin akong nagugustuhan at, alam kong hindi siya iyon.
Mag aalas onse ng gabi napag isipan kong isarado ang bintana at matulog na. Ganitong oras palagi ako dinadalaw ng antok.