HEROS' P.O.V.
"Hi, Heros." rinig kong saad. Pero hindi umangat ang tingin ko dahil alam ko na kung sino yun. Mangungulit nanaman siya.
"Uy! Pansinin mo naman ako." pangungulit niya. Busy ako sa panonood ng live ng replay game tournament kaya bakit ko siya tatapunan ng tingin. Importante ba siya?
"Heros! Nagdala kasi ako ng cupcakes. Kaka-bake ko lang 'to." saad nanaman niya kaya this time ay umangat na ang tingin ko.
Pinanatili ko ang seryoso kong mukha habang siya naman ay nakangiting nakaupo sa harapan ko.
"Leave me alone." saad ko. Nakangiti lang siya na umiling.
"May usapan tayo." ngiting saad niya.
"Pumayag ba ako sa lahat ng gusto mo?" inis na tanong ko.
"Sinabi ko na titigilan lang kita after this month. And hindi ka pumayag na makipag-date sa akin. Baka next month at sa susunod pang months ay kasama mo ako. Mas okay ako doon." ngiting saad niya.
Napatayo naman ako dahil sa inis.
"Fine!" inis na sigaw ko.
"Fine?" takang tanong niya.
"Fine, magdi-date tayo until the end of this month. After this, titigilan mo na ako. You should act like I'm a totally stranger after this. Okay?!" sigaw ko at naglakad na palayo sa lugar na iyon.
"Okay! Until the end of this month!" rinig kong sigaw niya. Napapikit ako dahil sa inis. "August 12, this date is so memorable!"
Bakit ba ang ikli ng pasensya ko? Hindi ko naman ginusto na magkaroon ng maikling pasensya. Nakakainis lang talaga siguro siya.
"Jaz." tawag ko nang makita ko si Jaz. Napalingon naman siya.
"Bro." saad niya. Napalingon naman ako sa tinitignan niya.
Department of Business Ad?
"What are you doing here?" nagtatakang tanong ko.
"Nandyan yung sinasabi ko sa'yo na babaeng gusto ko." ngiting saad niya. Natawa naman ako na tinapik ang balikat niya.
"Ngayon lang nangyari 'to sa buong buhay mo." ngiting saad ko. Natawa lang din siya.
"Sige uuwi na ako, hinahanap na ako ng Mom ko." ngiting saad ko na ikinatango niya.
Tinapik ko muna siya balikat niya bago ako tuluyang umalis.
Napatingin ako sa cellphone ko at may nagtext na unregistered number.
From:092-------------
Heros, si Devi ito. First day natin ngayon. Celebrate tayo ng 24 hours dating natin bukas ah.
What?!
She's creepy! Paano niya nalaman ang number ko? Did I just give it to her? No! That's impossible. Wala akong natatandaan na binigay ko iyon sa kaniya. At kahit hingin niya hindi ko ibibigay.
Hindi na ako nagreply at naglakad na pauwi.
"Mom! I'm home." saad ko.
"Heros, wala dito ang Mama mo." napalingon ako kay Yaya Lia na kaedad lang ni Mama.
"Nasaan daw po?" tanong ko pagkaupo ko sa sofa.
"Hindi ko rin alam eh. Sabi lang niya na initin ko na lang ang niluto niya pagkadating mo." saad niya kaya napatango ako.
Napalingon ako sa gilid ko at nakita ko ang litrato naming pamilya. Si Dad, si Mommy at ako.
Pero now, ako na lang at si Mommy. And I think, pumunta si Mommy sa tabing dagat para balikan niya ang alaala nila ni Dad.
Arrange marriage ang nangyari sa kanila at nang mamatay ang grandparents ko na mga magulang ni Daddy ay pinirmahan nila ang annulment. At bumalik si Daddy sa babaeng gusto niya na matagal din siyang hinintay.
That was 5 years ago.
Hindi ko masisisi si Dad, pero gusto kong magalit sa kaniya dahil inabanduna niya ako.
And kahit sobrang mahal ni Mommy si Dad ay pinili pa rin niyang pakawalan ito para maging masaya. I'm so proud of my Mom kahit alam kong sobrang sakit para sa kaniya.
Dumeretso na ako sa kusina pagkahubad ko ng sapatos ko.
"Kamusta, eskwela ha?" tanong ni Yaya Lia. Hinintay ko lang siya na matapos na mag-init ng ulam.
"Ayos lang naman po." ngiting saad ko. Si Yaya Lia ang naging pangalawang Nanay ko. Kaibigan siya ni Mommy. Kahit sabi ni Mommy na Tita na lang daw itawag ko sa kaniya ay ayaw ni Yaya Lia.
Yaya ko daw siya kaya dapat ko daw siya tawaging Yaya.
"Mukhang alam ko na kung saan pumunta ang Mommy mo." saad ni Yaya Lia. Napangiti na lang ako para sabihing alam ko rin.
Sinerve na ni Yaya ang pagkain. Ako naman ay kumuha ng mga plato, sumabay na din sa akin si Yaya. Ako naman ay pasimple kong nilagay ang cellphone ko sa lap ko para manood ng game.
Pinatay ko kaagad ang cellphone ko nang umubo si Yaya ng peke.
"Ikaw ha. Ayan ka nanaman." napapailing na sabi ni Yaya. Napasimangot na lang ako. Ayaw kasi nilang nagcecellphone ako habang kumakain. Hindi ko lang talaga mapigilan. Kailangan kong gumaling sa game para manalo kami sa darating na laban.
Agad akong napatulala nang maalala ko yung sinabi ko kanina.
"Okay?! Pumayag ka Heros?!" sigaw ko sa kawalan. Dahan-dahan akong lumingon kay Yaya Lia na nagulat sa harapan ko. Hindi pa nga niya nalulunok ang pagkain niya.
Nginuya niya muna iyon at uminom siya ng tubig.
"Anong nangyari sa'yong bata ka? May problema ka ba?" kinakabahang tanong ni Yaya Lia. Nahihiya naman ako na ngumiti.
"May naalala lang po ako. Pumayag po kasi ako sa bet sa isang game. Dapat po pala hindi." pagsisinungaling ko.
Sorry Yaya Lia, pero hindi ko pwedeng sabihin sa'yo na pumayag ako sa isang date.
"Nako! Huwag mong sinasayang ang pera at oras mo sa ganiyan. Mapapagalitan ka ng Mommy mo kapag nalaman nanaman niya na sumasali ka sa bet na ganiyan." saad ni Yaya Lia.
"H-huwag niyo pong sabihin kay Mommy." pinakitaan ko siya ng nagmamakaawang tingin.
Napailing na lang si Yaya bago siya bumalik sa pagkain niya. Napangiti ako dahil alam kong hindi ako matiis ni Yaya.
Pagkatapos kong kumain ay pinaakyat na ako ni Yaya.
Binuksan ko na ang cellphone ko at tumambad sa akin ang maraming message.
From: 092***********
-Nasaan ka?
-Kumain ka na?
-Nagluluto ako ngayon.
-Kasama ko ang mga friends ko, pero don't worry. Wala akong kasamang lalaki.
-Uy nasaan ka? Anong gawa mo? Don't forget the official date natin tomorrow ah.
Napapikit ako sa inis dahil sa sarili kong kagagawan. Nahulog ako sa patibong niya.
I should decline her offer. Alam ko naman na masasaktan lang siya. I don't care about her feelings. It just, I don't want her to blame me in the end.
Pero pumayag na ako at wala nang atrasan.
Napatingin naman ako sa text message na inaasahan ko ngayon.
From: Daddy
Anak, how's your Mom? Can you please say Happy Birthday to her for me? I miss you anak. Gusto ka nang makita ng kapatid mo. You should give him a chance, Heros.
Yeah, it's my Mom's birthday. Pero simula nang iwanan kami ni Dad ay hindi na namin sinelebrate yung birthday ni Mommy. Dahil si Mommy ay nahuli ko noon na pumupunta sa tabing dagat para doon tumambay hanggang sa lumubog ang araw tuwing kaarawan niya. I don't get it, kung naging masaya si Mommy at si Daddy noon. Bakit ngayon, hindi nila nagawa iyon. Nagbabago ba talaga ang feelings ng isang tao? O akala mo lang masaya at kuntento ka na sa isang tao kaya pinili mo siya.
Ayokong maging kagaya ni Daddy. Ang paasahin ang babaeng minamahal niya. Kaya hanggat maaari ay kailangan nang matapos ang date na tinutukoy ni Devi.
Kahit anong mangyari ay hindi ko siya papaasahin dahil ayaw ko siyang maging kagaya ni Mommy. I can be with her, but I can't be happy with her. I should date her until the end of this month. But after that, mahahanap na niya ang lalaking para sa kaniya. At pipiliin na niya ang lalaking mamahalin siya ng buong-buo unlike me.
Dapat ang lalaking iyon ang paglalaanan niya ng oras. Hindi ako, na hinahabol niya mula noon hanggang ngayon.