"Teh, bakit parang lugmok na lugmok ka dyan?" Gio remarked, nandito kami ngayon sa student center at kumakain. Hindi ko siya sinagot. Sinimsim ko lang ang yakult ko.
"Oo nga, satin tatlo, ikaw lang nakapasa satin sa exam, bakit parang hindi ka masaya, Margo?"
"Dalawang points lang kulang ko bakit hindi pa sinakto Lord!!"
"Akin nga one point lang kulang e, nakakapanlumo talaga. Nakakalungkot." si Yana. Bumuntong hininga siya at ininom ang kaniyang coke.
"Awts, pain, pighati, dalamhati, sad, awit, songs, lungkot, sawi----"
"Si Giovanna, may Miracle sa pangalan, pero si Margo naman pinaghimalaan." dagdag nito at humagalpak ito sa tawa.
"Kapag sinaksakan kita ng Anastacia diyan baka di kana masaktan sa pangghoghost niya sayo ha!" pagganti ng isa. Hindi pa din sila natigil sa pagbabangayan nila. I silently stared at them, fighting to petty little things.
"Excuse me, anesthesia yon, hindi anastacia. Wag mo nga idawit pangalan ko sa corny mong jokes."
"Wag mo din idamay pangalan ko sa bulok mong jokes."
Napakibit balikat na lang ako.Ewan ko sainyo.
"Antahimik mo Margarita, natatae ka ba?" baling sakin ni Yana. Kumakain kami tapos magtatanong siya ng ganyan! Parang ewan lang talaga 'tong si Juliana eh. I don't even know how I managed to get close with her. It just happened na close na kaming tatlo!
"May iniisip lang." kibit balikat kong sagot.
Hindi kasi matanggal sa isip ko yung mga sinabi saakin ni Magi kahapon. Hindi ko maintindihan. Nakakainis! Sabi niya kilala niya daw iyong may balak saamin ng masama. At kilala niya din kung sino ang tumutulong saamin. I mean... I don't get it. Bakit bigla niya iyon sasabihin saakin out of the blue? For head ups? Ni hindi man nga siya nagbanggit ng mga pangalan. Hindi kaya pinaprank lang ako ng batang 'yon? Mapaglaro pa naman ang isang 'yon.
"Baka nahihiya lang magsabi na magcr, hayaan mo na muna siya, Yana." pangungumbinsi ni Gio. Hindi naman nga ako natatae! Ano ba naman 'tong dalawang 'to!
Nababaliw nako magisip.
Natigil ako sa paglutang ng isip ko ng may maglagay ng oreos at gatas sa harap ko. Hello? Busog na ako. Ano nanaman trip ng isang 'to?
Napailing na lang ako ng makita si Amir.
"What are you doing, Amir?" taas na kilay kong sabi. Umupo siya sa tabi ko. Nagpangalumbabang nakatingin saakin sabay ngiti. A genuine smile.
Maninira nanaman ba ito ng araw? Trip nanaman ako nito ah!
"Wow, you didn't call me, Donatellio. Is there something wrong with you, Margo?" amused nitong sabi. Ngunit tinawag niya din ako sa first name ko. First name basis na ba 'to? Di bagay sa bibig niya kapag lumalabas sakaniya ang pangalan ko.
Nabulunan pa ang mga bruha at agad naman binigyan ng tubig nila Dwayne.
"Uhh guys, pinapatawag daw ako ni Ma'am Samonte, tara Dwayne, bilis!" gulat pa itong si Dwayne ng hawakan siya ni Gio.
"Ako din, kelangan ko ata magbawas. Hoy Daemi tara na, bantayan mo papasok sa cr baka may biglang pumasok at mahimatay sa amoy." And they left. Remember this Gio, Yana. May araw din kayong mga bruha kayo!
"Bakit hindi ka pa umaalis?" takang tanong ko at wala akong choice kung hindu kainin ang oreo na dala niya. Ubos na kasi ang kinakain ko kanina.
"Sasamahan din kita." muntik akong mabulunan sa sinabi niya.
"Ano ba, Donatellio, nagsisimula ka nanaman e." parang bata na sabi ko at ngumuya muli ng oreo. Natahimik ito sa tabi kaya sinulyapan ko siya. Muntik nanaman akong masamid ng makita siyang nakatingin ng diretso saakin. Badtrip. Ano bang problema nito?
"Napapansin ko lang, kapag tinatawag mo akong Amir, wala ka sa mood. Pero kapag tinatawag mo akong Donatellio, parang gusto mong magpalambing, hmm?"
Anak ng...anlandi naman nito.
"Excuse me, Amir. Stop spitting nonsense and leave me alone." nakakairita siya!
"Margoroth Josephina, you're too obvious. You like me." Ha! Ang feeling talaga ng lalaking 'to.
Inubos ko muna ang oreo na nasa kamay ko at pinagpagan ang sarili bago nagpangalumbabang tumingin din ng diretso sakaniya. Tumaas ang adam's apple niya at nagsmirk pa.
Nagkatitigan kami ng ilang minuto bago ako magsalita. "Alam mo ba ano ang nararamdaman ko sa tuwing ganito tayo kalapit sa isa't isa?" nakataas na kilay kong sabi.
"Ano??" interesadong sagot niya.
"Sama ng loob!" anas ko at tumayo. Dinala ko ang natitirang oreo at inubos ang gatas. "Salamat pala sa pagkain----"
"Are you Margoroth Josephina Willson?" tanong ng janitor. Janitor? Eh kilala ako ng mga janitor dito ah!
"Margo!!!"sigaw ni Amir at lahat ng estudyante sa student center ay nagsigawan at nagpanick.
Naglabas kasi ng kutsilyo ang lalaki at tinutok ito sa leeg ko. Huwag naman backstab ulit, ayoko na ng backstab, masakit pala yon huhu.
Kinalma ko ang aking sarili.
This time, hindi na ako mangangatog ng tuhod. Matapang ako!
"Kung sino man ang lalapit isa man sainyo, isasaksak ko sakaniya 'to!" he said threatening all the students.
Nagsara lahat ng pintuan at bintana ng students center maging ang mga kurtina ay nagsara. Leaving us all dumbfounded on dark.
What the hell is happening?
Naramdaman ko ang pagnginig ng lalaki sa pagtutok niya saakin ng kutsilyo. Kaya agad kong kinagat ang kaniyang kamay na may hawak ng kutsilyo, as expected nabitawan niya ang hawak niyang kutsilyo. Mukhang natakot din siya sa dilim.
Muntik na akong mapasigaw ng may humila saakin at tinakpan ang aking bibig. "Shh, stay still." si Amir...
Nakarinig kami ng mga sigaw at pagbagsak sa flooring maging pagsusuntukan ay naging maingay, isang iglap, nagliwanag ang buong paligid at nakita namin ang lalaking nagpanggap na janitor na ngayon ay nakatali na ang kamay at paa, may busal din sa bibig at may note sa name plate nitong janitor. Kinuha ni Amir ang note na nasa lapag at mabilis na pinakita saakin.
'Leave her alone, unless you want me to..'
-kill
Nanlaki ang mata ko ng mabasa ko ito. Habang pinagpipyestahan ng mga estudyante ang nagpanggap na janitor ay lumingon ako sa buong paligid. At doon ko nakita iyong stalker ko na kumaway pa saakin bago umalis.
Damn!
Hindi ko na siya pwedeng patakasan!
You can't just leave me here, getting crazy, and guessing what will happen next.
Because if curiosity can kill me, I'm dead already.
"Margo!" sigaw ni Amir ngunit hindi niya na ako napigilan at mabilis akong kumaripas ng takbo sa labasan ng student center. Hingal akong sumandal sa pader at nanlaki ang mata ko ng makita siya di kalayuan saakin at nakasandal din sa pader, animo'y inaantay talaga ang pagdating ko.
Dahan dahan akong lumapit sakaniya at tumigil ng ilang metro na lang ang aming pagitan. Hinabol ko ang paningin ako at tinuro siya.
"IKAW! BAKIT MO BA GINAGAWA SAKIN TO? ILANG BESES MO NA AKONG NILIGTAS. HINDI MAN LANG AKO MAKAPAGTHANKYOU DAHIL AGAD KANG MAWAWALA SA PANINGIN KO! SINO KA BA HA!!!! NAKAKAINIS. PARA KANG MUSHROOM NA BIGLA NA LANG SUSULPOT KUNG SAAN MO GUSTO!! WHO ARE YOU MR. STALKER SLASH KILL?" pagkatapos kong sabihin lahat ito ay natagpuan ko ang sarili kong nakaupo, umiinom ng tubig na inabot niya at naghahabol ng hininga.
Bahagya itong natawa at ibinaba ang face mask. At that very moment, I saw his face..and I was dumbfounded by what my eyes have just seen. I saw again his piercing almond brown eyes. He kneeled and hold my chin up.
"Calm down, Margo. I don't bite."
He said in a seductive way that the only thing I could do is bite my lip because he's making me anxious! If I am dreaming, right now. Please wake me up...