RYKER LUIS MONTEREALEZ
Damn it! Ano ba ang ginagawa ng babaeng 'yon at hindi niya sinasagot ang mga tawag ko? Patay talaga siya sa'kin kapag pinuntahan ko siya mamaya. Makikita n'ya! Papagurin ko siya hanggang sa hindi na siya makalakad.
Napangisi ako sa kaisipang maaangkin ko ulit siya mamaya, pero kaagad na napawi nang maalala ang nangyari kahapon. Napatiim-bagang ako nang hindi niya ako sagutin- kung mahal niya ba ako. Fuck! Oo na pinilit ko lang siya pero hindi ako titigil hanggang sa araw-araw niyang sabihin ang salitang I love you sa akin.
"Yuhoo! General!"
Napasimangot ako nang pumasok sa opisina ko ang dakilang buwiset sa buhay ko.
Panay taas-baba ang kilay nito sa akin bago itinaas nito ang folder na hawak.
"General, ito na ang information na hinihingi mo. Kumikilos na rin ang mga tauhan ko,"
Kinuha ko ang folder at inilagay sa drawer ko.
"Ahm, General I think... you need to read that kenie's information,"
Tinaasan ko ito ng kilay. "No need. Ayokong mag-aksaya ng oras sa isang tao na walang kwenta."
"Pero Gen-"
"Shut-up, Arnold! Go back to your office,"
Napakamot ito sa ulo na para bang problemadong problemado siya. Kinuha ko na lang ang jacket ko at umalis. Balak kong pumunta sa bahay ni Zarie. Hindi ako makatiis na hindi ko siya nakikita.
HARIETH ZARIE FRDENCIO
Napabangon ako sa pagkakahiga sa kama nang marinig ang kumakatok sa pintuan. Nilukuban ako ng takot dahil bukod sa alas-otso na ng gabi ay may kumakatok sa pintuan ng kwarto ko. Take note, pintuan ng kwarto ko! Paano nito nabuksan ang pintuan ng bahay namin? Imposibleng si kuya Kenie ito dahil hindi siya uuwi. Lalo akong natakot nang lumakas ang mga kalabog nito. Dahil sa nangyari kanina, parang natrauma na ako sa mga taong nasa likod ng pintuan.
"Damn it, Zarie! Open this fucking door!"
Nanlaki ang mga mata ko. S-si Ryker ba 'yon? Paano siya nakapasok ng bahay? Samantalang ni locked ko naman iyon kanina?
Agad kong binuksan ang pintuan. Madilim ang mukha nito habang nagtatangis ang mga bagang. Hanggang ngayon ay tulala pa rin ako sa kanya. Ni hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko.
Sinara nito ang pintuan at nilock. Humarap ito sa akin at ngumisi. Nanlaki ang mga mata ko sa biglaan nitong paghalik.
"Baby love, I miss you...."
Hinila ako nito papunta sa kama. Huli na para malaman ko ang balak niya. Nakadag-an na ito sa akin habang walang patid ang pagkakangisi. Hinawi nito ang ilang hibla ng buhok kong tumatabon sa mukha.
"I like your hair but, I would rather see your beautiful face than be covered by your hair."
Dahan-dahang bumaba ang mukha niya hanggang sa magtagpo ang mga labi namin. Sa una'y mabagal lang hanggang sa naging agresibo na ang mga halik niya. Sabik na sabik nitong sinipsip ang pang-ibaba kong labi kaya napadaing ako.
"R-ryker, ohh!"
Nadadarag na naman ako sa mga ginagawa niya sa akin. Bawat halik n'ya, nababaliw ako at nawawala sa ulirat. Bumaba ang mga halik niya papunta sa leeg ko. Dinidilaan hanggang sa kakagatin nito.
"S-sandali R-ryker, ah!"
Napapikit ako ng mariin at napahawak sa ulo nito para diinan soya sa leeg ko. Kusang pumulupot ang mga hita't paa ko sa bewang niya.
Nakakabaliw, nakakadarang.
Tumaas ang halik niya papunta sa tenga ko.
"Do I owned you?"
Hindi ko binigyang pansin ang sinabi noya sa halip ay nawawala ako sa sarili, dahil sa panudyo-nudyo niyang halik sa tenga ko.
"Damn! Answer me baby love..."
Tumunghay ito sa akin. Napalunok ako sa nanunuyo kong laway. Nagtataka sa tinatanong niya dahil wala akong maintindihan.
"Huh?"
"Do I owned you?" Pinisil njya ang dibdib ko kaya napadaing ako. "Baby love, answer me...."
"Y-yes." Malat ang boses na sagot ko. Ngumisi ito at muling bumaba ang halik sa leeg ko pagitna sa dibdib ko. Pataas baba ang paghalik nito, mula sa leeg pababa sa gitnang bahagi ng dibdib ko bago tataas na naman ulit.
"Who owned you?"
Hindi ako sumagot dahil panay ang lunok ko at humihigpit ang hawak ko sa buhok niya.
Ghad! Is he going to kill me, by torturing? I don't want to be killed by this way. Nakakainis! This will be the death of me. Cause of death, pleasuring!
Tumunghay ulit ang namumungay na mga mata ni Ryker sa akin.
"A-ano?" Nanginginig ang boses ko na tanong sa kanya.
"Who owned you?"
Napalunok ako. "I-ikaw Ryker.... Ryker owned me, Ryker owned Zarie..."
Ngumiti siya kaya napangiti din ako. "That's my girl." With that he kissed me with claiming and declaration . He kissed me as if there is no tomorrow. He pleasured me with care and hard at the same time. He claimed me without hesitation. He claimed me over and over until my body spontaneously gave up.
NAGISING ako nang maramdaman ang paghimas sa tiyan ko. Napatingala ako kay Ryker na may maaliwalas na mukha. Nakatitig ito sa akin, kalauna'y ngumiti na rin.
"Nagising ba kita?"
Tumango lang ako dito bago yakapin siya. Ang sarap sa pakiramdam na nayayakap ko ng ganito si Ryker. Pakiramdam ko hindi ko kaya kapag nawala siya sa akin. Bahagya kong hinawakan ang dibdib kong malakas ang tibok. Napapikit ako ng mariin at napakagat ng labi para pigilan ang ngiting gustong kumawala sa labi ko.
Gusto ko siya! Gustong-gusto ko siya.
Napatingin ako kay Ryker ng himasin nito ang buhok ko.
"Baby love, matulog ka pa, alas kwarto pa lang ng madaling araw."
Ngumiti ako dito bago yakapin pa siya ng mahigpit. Naramdaman ko pa ang bahagyang pagyugyog ng katawan nito dahil sa pagtawa, para bang nasisiyahan siya sa ginagawa ko.
Napatunghay ulit ako nang may maalala. "Ryker, police ka?"
Saglit itong napatigil sa paghimas sa buhok ko at napatitig sa akin. Ngumiti ito bago ituloy ang paghimas sa buhok ko.
"Hmmm, sino nagsabi sa iyo?"
"Ahm, hindi ko kilala. May isang lalaking lumapit sa akin at tinanong kung ikaw ba daw ang hinahanap ko. Nagtataka nga ako kung paano niya ako nakilala."
Napatigil ulit ito sa paghimas ng buhok ko. Madilim na ang mukha niya.
"Who?"
"H-hindi ko kilala, nilapitan lang ako." Nahintatakutan ako sa mukha nitong parang galit.
"Saan?"
Napakagat ako ng labi. Ayokong sabihin sa kanya ang tungkol sa kuya ko. Baka lalong lumala ang sitwasyon.
"N-napadaan lang ako sa police camp tapos iyon nga lumapit siya sa akin."
Matagal itong tumitig sa akin bago napabuntong-hininga. "Baby love, paghindi mo kilala, huwag mong papansinin. Lalong h'wag kang mag-entertain."
Napanguso ako bago tumango na lang para hindi na humaba pa. Kitang kita ko kasi sa mukha niya ang pagkairita.
"Tang-ina! Kilala ko na ang lalaking 'yon, dakilang buwiset talaga 'yon sa buhay ko. Bakit ko ba ginawang Major ko 'yon? Asungot talaga sa buhay ko."
Nagsalubong ang kilay ko nang bumulong ito pero tanging asungot lang ang narinig ko.
Sinong asungot?
"Baby love, just sleep please. I don't want you get sick, because of, lack of sleep."
Tumango ako bago ipikit ang mga mata. Ilang sandali pa ay nilamon na ako ng isang magandang panaginip.