Nang matapos kami mag lunch, syempre back to work na. Wala na kaming time mag usap usap pa about something, time is gold
"Kunin mo yong sweldo mo mamaya kay Ms. Shey" ani ni Kara nagtataka ako kung bakit kukunin ko yong sweldo ko, nasisante na ba ako?
"Huh? bakit inalis na ba ako sa trabaho?" medyo nagulat pa ako, bakit naman biglaan, nagsisimula pa lang ako eh
sinapo niya ang kanyang noo"Hayss wait explain ko" inayos niya muna ang kanyang suot bago siya mag explain sa’kin
"Alam mo dito kasi kahit first day mo palang may sweldo kana, Pero yong sakto lang hindi yong amount talaga ng sweldo mo kundi kalahati ng sweldo mo, tsaka mayaman si sir, kailangan niyang magbawas ng pera" 
Ibang klase kailangan naman pala magbawas ng pera
Ganon din ako rati nagbabawas ng pera
Patango tango lang ako habang sinasabi niya yon, Ay di talaga ako nagkamaling dito mag trabaho, May sweldo agad, mababayaran ko na si Tita Rosario, may ambag na ako
"Ah okay" masigla kong sagot, ginaganahan ako magtrabaho, sana hindi ako tamarin
Mga 6:30 ako nang matapos ko yong ginagawa ko, paalis na sana ako ngunit bigla akong tinawag ni  Shey
"Am Camille come here to my office"
agad ako pumunta sa office niya, ito na ba yong sweldong makukuha ko?
"Come here have a seat" inalok niya ako, umupo naman ako kasi sinabi niya
"Here's your money, ikaw na bahala mag hulog niyan sa bank account mo, if you want" inabot niya ang pera kaya  marahan ko iyong tinanggap
"Thank you so much Ms. Shey" pagpapasalamat ko
"Do you mind if you join me for dinner, ako lang kasi mag isa, tsaka gusto kita makasama at makausap "  nagulat ako sa sinabi niya, You mean magdidinner kami together, well It's been a long time since we ate together, we were like bestfriends before she's the reason why i got married to Zixin
"Akala ko po kasama n'yo si Sir" syempre they are brothers and sisters, dati kasi sabay sila kumain, but something was changed, something is new
"He's at home, By the way he's my younger brother" tumango lang ako, alam ko namang magkapatid sila, Siya kaya yong mabait na sister in law na nakilala ko at never nagbago kahit masungit ako sa kanya before
"so can you join me please? , I can order food for you, gusto ko lang talagang may kasama kumain ngayon"
Sobrang gaan ng pakiramdam ko sa kanya sobrang bait niya sa’kin
"Sure i can join you ma'am"
"Hey don't call me ma'am if tayo lang dalawa okay? call me shey"
"It’s too formal if you keep calling me ma'am" dagdag pa niya, medyo nahiya pa siya
"Sige Shey na lang"
Nag order na siya ng food for us, Nong una nahiya pa ako sa kanya pero nang nagkukwentohan kami palagi parang nawala na yong hiya ko
"Don't be shy to ask for help okay?, willing naman ako tumulong, tsaka bawal ang mahiyain dito sa’akin "
“Alam mo bang unang kita ko sa'yo para na kitang kapatid” ganyan din yong sinabi niya sa’kin nong pinakilala ako ni Zixin sa bahay nila
“You have a resemblance to Hana” she mentioned my name, my old name  I don't have any resemblance with Hana, because i am her, If you only knew it
“Kasi si Hana medyo masungit, bossy saka yong may pagka sassy pero mabait naman siya” nagulat ako sa sinabi niya bigla niyang binangit si Hana, i mean yong ako rati
“May mga empleyadong napagkamalan kang si Hana”
“You mean his wife?” napatingin siya sa’kin nong sinabi ko yon, parang hindi ko napigilan yong bunganga ko
“How did you know?” natutuwang tanong niya, akala ko magagalit siya sa’kin or something
“I’m so sorry but i just hear it from somewhere”  tumango naman siya, Hinintay lang namin yong order, after 20 minutes dumating na yong mga pagkain
”That dresses you wore today is same as her wife's favorite dress” i guess trends kasi may gan'to si ate Faye, ganitong damit ang binili ni Zixin 6 years ago para  sa’akin, kaya ito napili kong suotin sa lahat ng binigay ni ate Faye sa’kin
"Her wife died on her birthday and the day of their wedding Anniversary” she mentioned that Day we got into an accident, it seems everyone can't forget that day or it's just her, That's the most cruel day for me, My marriage, My child including my memories with Zixin was shattered.
“Sobrang nakakalungkot” saad ko nakayuko ako habang pinipigilan kong tumulo ang namumuong luha sa mga mata ko, I can't help but remembering those days
"Are you okay? Let's not talk about it“ napansin niya yatang naging emosyonal ako at napansin ko rin nalulungkot siya
Siya lang yong taong naniwalang mabait ako, Not everyone can see my kindness mabait lang yong ibang tao sakin kasi may pera ako at nakikisama lang sila kasi they are working  for me
Not everyone can see my worth, Parang lahat yata ng tao masaya nong namatay ako
“I’m okay, don't mind me” ngumiti lang ako sakanya at pinagpatuloy ang pagkain ko
“After his wife's death, he changed a lot, he became a mysterious man, he's acting cold” sinasabi niyang wag na namin pag usapan pero patuloy pa rin siyang nagkwento, okay na rin to para malaman ko kung anong ginagawa ni Zixin 6 years ago
“Malaki yata ang impact non sakanya pagkatapos ng mga nangyari”  walang taong gustohin mamatay ang pinakamamahal, instead they are afraid of losing them
“Actually, mamamatay sana siya kaso she was covered by his wife kaya yong natamaan ng sobra ay si Hana” i bit my lower lips, i did that on purpose, pero i never expected he survived
"grabe pala mga pinagdaanan niya no"  i think after that he's not okay emotionally and Physically, i can feel it
"He's slowly moving on, I'm happy for him, he can't be stuck in his past, siya lang kasi mahihirapan” saad ni Shey habang naghihiwa siya ng steak
"It's good that he's moving on, it's bad for her health if he kept missing his wife" saad ko, i want Zixin to be happy, I won't bother him, ang ginagawa ko lang dito ay bigyan ng hustisya ang pagkamatay ko, Kamatayan ni Hana and for my son also
"Pero may nagsabi na babaero raw si sir? ” it's my intention to ask that question para mag iba ang topic namin,
Natawa si Shey sa sinabi ko"It’s not true it's only a rumor, he's loyal to his wife, but hindi ko alam sa kanya, di naman yon nagkukwento, maybe may fling lang siguro siya"
"Ang swerte ng asawa niya no? kaso ang saklap lang kasi namatay siya, I'm sure masaya sila ngayon kung nabubuhay pa yon”
"I agree "
"I'll  you show her picture" may kinalkal siya sa bag niya, I guess it's my picture
Walang nagbago sa panonoot namin, Mukha at katawan ko lang ang nagbago hindi ang style ko, I miss my Face, I miss you Hana, I miss being called Hana,
"She looks like an angel, an indeed ethereal beauty" saad ko habang nakatingin sa picture, wala namang masama kung pinuri ko ang sarili ko, maganda naman talaga ako rati
"You are pretty too" biglang puri sa’kin ni Ms. Shey natawa ako sa sinabi niya hindi ko akalain
“I feel like i was talking to the same person” natigilan ako sa sinabi niya, Hindi ko alam kung anong isasagot ko sa sinabi niya
Instead of talking kumain muna kami hanggang
Nagtawanan nalang kami sa mga ginagawa namin, Hanggang sa lumagpas yong alas otso ng gabi kaya naisipan kong umuwi na
"Ihatid na kita Camille, wag ka na tumanggi" wala akong magawa dahil alok niya yon, alangan namang ayawan ko, Wag pa choosy, baka ano pa mangyari sa’kin sa daan
Inihatid na ako ni Ms. Shey sa may waiting shed na medyo malapit lang sa bahay ni Tita Rosario.
"Thank you Shey" i thank her ofcourse bago bumaba sa kotse niya
"Ingat ka"
Pumasok na ako sa bahay, nagmano ako kay Tita Rosario nandito kasi siya sa sala
“Kumain kana Camille, ipaghahanda kita”  tatayo na  sana siya para ipaghanda ako kaso tumanggi ako
“ay tita tapos na po ako, may naglibre kasi sa’kin ng Dinner”
“Oh sige, kumain ka lang if nagugutom ka may mga pagkain d'yan”  tumango lang ako tsaka pumasok na sa kwarto ko,
Naglinis muna ako bago ako sumampa sa kama, Kinuha ko yong sweldo ko at nilagay sa may box, ilalagay ko rin to sa kabinet ko, yung half nito ihuhulog ko sa bank account ko, gagawa ako ng bank account, ang natirang pera ay ibabalik ko kay Tita Rosario at Ate Faye at itong 2K budget ko ito
Nag half bath ako  sandali at lumabas ng kwarto habang hawak ko ang pera na ibabalik ko kay Tita Rosario
Umupo ako sa tabi niya tsaka binigay sa kanya
“Uy ano to?”
“Pera po” sagot ko
“Hayy naku, alam kong pera to pero para saan?”
“May sweldo agad ako Tita gusto ko ibalik sayo yan, baka kasi kailangan mo”
“Hayy naku, hindi ko tatanggapin yan, iponin mo yan okay? may pera ako every month dahil sa pension ng asawa kong namatay” napansin ko ang larawan ng kanyang Asawa, Pulis yung asawa niya
“Ayan yung asawa ko” turo niya sa picture “namatay siya dahil napagkamalang criminal, yon nabaril at hindi nakayanan kaya namatay siya”
Patango tango lang ako, Everyone has different stories pala, akala ko ako lang ang may pinagdadaanan pero maski si Tita Rosario meron din siya, all i think is the only emotions that people have is only happiness kasi in the past 6 years i only experience happiness, Lalo na yong nagkwento si Shey tungkol kay Zixin parang doon ko lang natagpuan ang kalungkotan
After i got married to Zixin before yung pananaw ko perpekto, I don't know that tragedy also exist, akala ko walang problema at mananatili ka na lang masaya, Until i experience it, I have a lot of realizations in life
“Oh siya matulog kana, may trabaho kapa bukas” pinapasok na ako ni Tita Rosario sa loob ng kwarto ko, inayos ko muna ang damit na binigay sa’akin ni Ate  Faye, maraming damit si Ate Faye na hindi na nagagamit kaya wala akong problema sa damit
Natulog na ako
Kinabukasan
It's  6:30 in the morning at 8:00 ang start ng trabaho ko malalate na ba ako nito? nagbubuss lang kasi ako since wala akong masasakyan, wala namang taxi
Dali dali akong nagbihis, nag cereals lang ako mamaya na ako babawi sa lunch.
malapit na 7:30 ako nakasakay buti na lang agad agad dumating yong bus may mga 30 minutes pa ako, since 25 minutes lang naman mula bahay ko hanggang Tossaint Building
limang minuto na lang ang natirira pagdating ko
Hindi pa naman ako haggard sa ganitong itsura ko, nag ayos ayos muna ako bago maglakad
Naglalakad ako habang ginawa kong salamin ang aking cellphone pero nagulat na lamang ako bigla nang may nabangga ako, Bumangga talaga ko sa dibdib ng isang matipunong lalaki,  Tangkad niya, Ang tigas ng dibdib niya, Ilang packs kaya ng abs meron siya?
Pagtingala ko nagulat ako kung sino ito, Sa dinami daming pwede banggain bakit sa Asawa ko pa, Kay Zixin pa
"Sorry" yumuko ako, nagulat ako nang bigla niya ako ituro, yong tinuturo niya ako as if may kasalanan ako, nag sorry naman ako ah.
Yung mukha niya parang di man lang nakaranas ng kasiyahan, nakakunot pa noo niya habang tinitingnan ako, ang awkward grabe tapos yong guard niya tatlo tapos isang assistant, grabe kana Zixin
"Sorry"umalis na ako sa harapan niya
"Dumb" narinig kong sinabi niya, ano? ako dumb? eh hindi ko nga sinasadya. aba itong lalaking to, Ganyan naba talaga siya
Nagpatuloy nalang ako sa paglalakad kesa naman pansinin ko siya diba? it's a waste of time baka mawala pa ako sa trabaho.
Pagpasok ko sa Kompanya agad akong sinalubong nila Jiya, Jade at Kara, ganito ba sila ka clingy sakin
"Uy nakita ko yon” pang aasar sakin ni Jiya
“kay sir ka pa talaga bumangga? pwede namang sa guard niya”
"Anong ibig niyo sabihin" tanong ko, nag maangmaangan ako, unless kung pwede ko siya maiwasan eh ako nga ang bumangga sa kanya
“Maang maangan kapa, alam ko na yan Camille” saad ni Jade, itong mga babaeng to as if close na talaga kami, pero i feel comfortable naman sa kanila kahit ganon sila, mga siraulo
“Mabango ba?” tanong ni Kara, tumango ako i can't deny the fact na mabango si Zixin, pero napansin kong nagbago ang scent niya, He change his perfume kaya hindi ko agad nahulaan na siya yon, kailangan ko pa tumingala para makita ang mukha niya
“Swerte mo naman, ako naman bukas babangga ako kay Sir” pabirong sabi ni Jiya
“Baka pag nagkabanggaan kayo bigla kang inalis sa trabaho” sabi ni Kara nagtawanan sila tatlo kaya nakikitawa nalang din ako sa kanila
“Te baka sa puno ka mabangga” dagdag pa ni Jade
Tumigil kami nang pagtinginan kami ng ibang empleyado, May iba dumungaw talaga sa bintana ng opisina naming apat Marites na naman sila
Bumalik na agad kami sa trabaho pero nagtatawanan pa rin kami ng mahina ang bababaw ng mga kaligayan ng mga to
It's time for lunch hinintay ko sina Jade, Jiya at Kara para sila kasabay ko kumain
Actually may parang cafeteria itong kompanya na ito, dito kami kumakain ng lunch
"amoy na amoy ko na yong fried chicken"  fave ko yung fried chicken dito kaya yan ang oorderin ko
"Excuse me, am can i have 2 pieces of Fried chicken, Chupsoy, water and 1 pineapple juice and 1 rice please Thank you"
"Please have a sit ma'am and wait for your order" ngumiti lang ako bago umalis
"Am table 3 po yung table namin"  nauna na ako umupo doon baka maagawan pa kami, Tsaka sumunod namang nag order si Jade, si Jiya tapos si Kara.
Dumating na yong mga pagkain namin kaya masaya kaming kumakaing apat, Hindi ako nagkamaling piliin yomg fried chicken dito
"Hmm this is so good" sinubo ko yong fried chicken, Hindi ko alam pero tuwang tuwa na ako rito
"may bumalik sa pagiging bata rito" saad ni Kara
"Ang sarap kaya" saad ko
Busog ako pagbalik ko sa loob
Pagkatapos namin kumain balik agad kami sa Trabaho,
"Ms. Cruz in my Office now" saad ng Boss ko
nagulat lahat ng mga kasama ko, maski ako nagulat
Sumenyas sila kung bakit, sumenyas din ako, Hindi ko rin alam kung bakit eh
“Siguro yung dumaan ka sa harapan  Nakalimutan kong sabihin sayo na bawal doon dumaan” saad ni Jiya
“Pasensya kana pero next time iguguide na kita, Basta wag kang matakot” sabi ni Jiya, pinapakalakas nila ang loob ko kasi alam nilang natatakot ako, Iba kasi yung Zixin ngayon at noon kung dati di ako natakot ngayon may takot ako sakanya
Kaya pala walang dumadaan doon, at tanging ako lang ang taong dumaan doon, Sobrang Tanga ko
Parang ngayon ko lang makikita ang  nagagalit na Zixin, pero sana wag siya magalit, pwede naman siya magalit pero sana wag niya ako alisin sa trabaho