× × ×
M I S S I N G  P I E C E
nawawalang bahagi ng katawan sa litrato
Cooper— ako, isa ako sa may mga solong litrato. Walang nawawalang parte ng katawan ko ang nakuhaan pero may lalaking nakaitim na naka-hood ang nakatayo sa likod ko, tulad ng iba.
Sy— kaibigan ko, sikat na Author. Nawawala yung Tenga niya sa litrato na nakuhaan sa kanya, kahit nakatagilid siya. Kasama kong pumunta sa Carnival.
Carlo— kambal ni Carla, na parehong ka co-author ni Sy. Nawawala yung Kaliwang Kamay/Braso niya. At kahapon lang nung namatay siya ay natagpuang putol ang braso niya at nakatusok sa dibdib niya. Kasama din namin sa Carnival.
Carmen— kambal ni Carlo, na co-author din ni Sy. Nawawala naman yung Kanang Kamay/Braso niya sa litrato. Kasama din namin siyang pumunta sa Carnival.
× × ×
Hindi pa namin kilala yung dalawang may solo picture at kung nasaan na sila ngayon, ang alam lang namin ay nakuhaan din sila ng photographer ng solo nung pumunta kami sa Carnival.
Ang hindi ko lang maintindihan ay bakit wala akong nawawalang parte ng katawan sa litrato, pero may nakatayo din namang taong nakaitim na hood sa likod ko? Ano bang nangyayari dito Tangina naguguluhan na ako. Parang pala isipan na kung hindi mo masagutan, buhay namin ang mapapahamak na maaari naming ikamatay.
Umupo si Sy sa tabi ko habang hawak yung cellphone niya, "Cooper, nahanap ko na yung lalaking nawawalan ng bibig sa litrato. Isa siyang Artista na sumikat dahil isa siya sa nakilalang mga survivor sa disgrasyang nanyari nuon sa Carnival. Sean Bee Alijandro." Tinapat niya sa akin yung cellphone niya na may litrato ni Sean na sinasabi niya.
"Survivor?"
"Oo, yung sinasabi ko nung nasa bus tayo. Pero tuwing nag sesearch ako ng mga identity ng mga survivor sa aksidente sa Carnival nuon, walang lumalabas. Parang may nagbura ng mga article tungkol dito, o di kaya—"
"May gustong magtago ng mga identity ng mga survivors na nakaligtas nuon." Pagpapatuloy ko. "Pero bakit kaya? Kailangan natin kausapin yung mga taong 'to para malaman at ipaalam sa kanila kung anong nangyayari at tanungin kung nakakakita din ba sila ng mga nakikita natin. Pero artista yang Sean na yan, posible naman na makausap natin siya kaagad-agad." Kinuha ko yung kape ko sa lamesa at humigop.
"Don't worry. Ako bahala. Baka nalilikutan mo na author 'tong kaibigan mo."
Tumayo si Sy na hawak yung phone niya at parang may tinawagan. Hindi ko narinig yung mga pinag-uusapan nila dahil pumunta ako sa kusina para mag luto ng maaalmusal namin dahil medyo maaga pa at nagugutom nadin ako.
Dumungaw si Sy sa kusina na nakangiti, "Okay na. Sa Mansion niya. Ngayong 8 ng umaga. Kaya magbiis ka na diyan at 7:45 na oh. Ang bagal mo pa naman mag-biis."
Wow nagsalita ang mabilis mag-biis.
× × × × ×
Naglalakad kami ni Sy ngayon papuntang Mansion ng artista na si Sean. Kakausapin lang namin siya kung ano bang nanyari nung aksidente sa Carnival, dahil lumalabas na sa Carnival talaga ang punot dulo ng mga nangyayari ngayon. Yung mga litrato, crown, at yung sinimulan. Baka sakaling kapag nalaman na namin ang nangyari sa Carnival nung may nangyaring aksidente, baka pwede naming solusyunan. Tulad ng napapanuod kong mga horror movie, tapos maliligtas na kami.
Tangina. Ano bang iniisip ko? Makakaligtas naman kaming lahat sa huli diba? Sana hindi ito yung type ng movie na ako yung bida at sa huli sasaksakin ko ang sarili ko at magsasakripisyo para sa kapakanan ng iba.
"Cooper, may sumusunod sa atin."
Napatigil ako nang biglang sabihin ni Sy yun. Tumingin ako sa likuran, at duon nakita nanaman namin yung clown, pero parang iba na yung itsura niya, dahil duguan lang yung leeg niya. Naglakad siya papunta sa amin pero parang hindi siya napapansin ng mga tao. Tumingin ako kay Sy at sumenyas na bilisan yung paglalakad, tumango naman siya at nagsimula na kami maglakas.
Chop Chop Chop. Bakit nanaman kami hinahabol? Sila ba ang papatay sa amin? 'Bat ganito kaaga.
Sa gitna nang paglalakad namin, may bigla akong nabanggang babae na nakadamit ng nurse sa katitingin ko sa likod. "Shit! Sorry, Miss okay ka lang?" Napaupo siya kaya inalalayan ko agad siya tumayo. Nanginginig yung kamay niya ng hawakan ko siya, pawisan din siya at parang takot na takot.
"Cooper, siya yung isang babae na may solo picture." bulong sa akin ni Sy, minukaan ko naman yung babae. Oo nga, siya yung babae sa lirato na wala yung mga Paa. "Yung—yung clown palapit na siya. Cooper." Napatalikod ako nang paghahampasin ako ni Sy, at nakita ko yung clown na patuloy padin sa paglalakad papunta sa amin.
"Nakikita niyo din sila?" tanong ng babae.
"Oo. Kailangan ka namin makausap, hindi tayo ligtas dito. Sumama ka muna sa amin, alam kong hindi mo kami kilala pero yung mga nangyayari sayo ay nararamdaman at nangyayari din namin." Sinubukan ko magpaliwanag.
Tumango naman siya at pumayag.
"Cooper nag text si Carmen, nagpapakita daw sa kanya yung multo ni Carlo na nanghihingi ng tulong. Sinabi ko nalang na pumunta din siya sa mansion ni Sean."
Tama lang to, kaming anim nakuhaan ng mga solo picture ay magkikita-kita para mapag-usapan namin kung anong mga nangyayari. Pero patay na si Carlo kaya lima nalang kami. Lima lang ba talaga kaming biktima ng mga pangyayaring ito?
Sabay sabay lang kaming nakarating sa Mansion ni Sean. Pinapasok naman kami ng guard dahil expected daw ng Sir niya na may sikat na author siyang bibisita.
Nang makapasok kami sa loob ng Mansion, parang gumaang yung pakiramdam ko. Nawala lahat ng tense sa katawan ko, at yung mga kaba. Sobrang laki ng Mansion, simple lang pero maamazed ka sa design at arrangement ng mga gamit. Siguro involve ang may-ari nito sa pagpaplano nung pinatayo itong Mansion na ito, dahil may mga design na unique at malalaman mo talagang artista ang nakatira.
Nang makarating kami sa Living Room, nakita namin duon si Sean na nakaupo at hinihintay kami. Kulay light blue yung buhok niya na parang pang koreano, nagpalit ata siya ng kulay dahil nung nakita kong solo picture niya sa Carnival ay itim na may pagka-brown yung buhok niya.
"Have a sit." sabi ni Sean sabay umupo naman kaming apat sa mahabang sofa. "I know kadarating niyo lang, ang I saw it, sa labas may humahabol sa inyong clown. But, can someone please tell me what's happening?"
Sa hindi maipaliwanag na dahilan, sa akin lahat tumingin yung mga mata ng tatlong kasama ko. Napabuntong hininga nalang ako "Okay, sisimulan ko mag kwento pero pagkatapos ko kayo naman." Tumango naman sila lahat. "Ako si Cooper at itong kasama ko ay si Sy. Mula nung pumunta kami sa Carnival may kung ano ano kaming nakikita mga clown, bata na biglang nawala, duguan at iba-iba pa. Hinahabol kami nito sa hindi namin alam na dahilan" paliwanag ko habang nakatingin sa kanila.
"At may mga kakaiba kaming naririnig, parang chinachap-chap na tunog. Parang mga karne sa palengke." dugtong ni Sy at nagkatinginan lahat kami na parang may nalalaman.
"May naririnig din akong ganun." sabi ni Carmen. "Ako si Carmen. Kahapon lang namatay yung kambal ko na si Carlo, kung napanuod niyo yung balita." matamlay na sabi ni Carmen.
"Yung lalaking nakatusok ang kamay sa dibdib?" tanong ni Sean at tumango lang si Carmen. "I'm sorry."
"Alam ko tungkol sa kanya. Sa Hospital na pinagtatrabahuan ko siya sinugod kahapon. Dead on Arrival. Nagagalit nga ang mga Doctor dahil dapat sa forensic na dinala ang bangkay niya kung gusto malaman ng mga police kung anong cause ng dead, dahil bukod sa basag yung skull niya, yung pagkatusok ng buto ng braso niya sa dibdib niya ay direct sa puso." paliwanag nung nurse na nakilala namin kanina.
"Nagsimula din to nung pumunta kami sa Carnival kasama nila Sy, may nakikita akong kung ano-ano pero hindi ko pinapansin hanggang mangyari nga yung aksidente, at kanina lang ay nag—nagpakita si Carlo sa akin, putol yung kaliwang kamay niya at parang gusto niya ako kunin."
"Carmen.." Lumapit si Sy kay Carmen at tinapik yung likod niya. Kahapon lang namatay kapatid niya, hindi ko ma-imagine kung gaano kasakit mawalan ng pamilya.
"Leila Nie Magayonda." pagpapakilala nung nurse. "Isa akong nurse, at natural na sa akin ang makakita ng mga ghost dahil madami niyan sa Hospital kung saan ako nag tatrabaho. Pero nuong nakaraang araw na pumunta ako sa Carnival kasama ang anak ko, mula nun hanggang ngayon may mga humahabol sa aking mga duguan na ghost, kakaiba sila, parang gusto nila ako patayin. Saka tuwing nakakakita ako ay naririnig ko yung mga tunog na sinasabi niyo. Sumama lang ako dito dahil gusto kong malaman kung anong nangyayari."
Tumingin kami kay Sean,"I guess you guys already know me, Sean Bee Alejandro. Memorable ang Carnival sa akin dahil isa ako sa nakaligtas nuong nakalipas na aksidente na nangyari duon. Naisipan ko bumalik duon pero eto nga nangyari, may mga humahabol na kakaiba sa akin, but they can't enter this Mansion for some reasons, siguro dahil na bless tong Mansion nung pagkagawa. Lagi sila nasalabas, always waiting for me."
"Sinabi mo na ikaw yung isa sa mga nakaligtas sa aksidente sa Carnival. Ano bang nanyari 10 years ago sa aksidente dahil sa sinasabi nating lahat, parang sa Carnival talaga nag-umpisa ang lahat." tanong ko.
"Sorry but I don't know either, kasi 12 years old palang ako, well look at me I'm already 30 sa tingin mo maaalala ko pa yung mga nangyari? Ang alam ko lang ay nasa isang rides kami ni Mom nang biglang may sumabog, niyakap niya ako then everything's black. Next time I woke up I'm in the hospital, hindi makapagsalita, my mouth got operated, halos mapunit nadaw dahil sa explosion" Operated? Kaya pala parang may iba sa labi niya nung una kong mapansin, teka yung sa litrato— bibig niya din ang nawawala.
"Ano ba talagang nangyayari?" tanong ni Leila.
"Hindi ko alam pero parang may kinalaman itong mga to.." Nilabas ko yung mga litrato at nilagay ko isa-isa sa lamesa sa gitna namin, nagulat sila sa makita nila yung mga solo pictures nila. "Lahat ng litrato na yan ay may mga nawawalang o kulang na parte ng katawan, maliban sa akin. Pero lahat ng litrato natin ay may taong nakaitim na hood ang nakatayo sa likuran ng bawat isa, hindi ko alam kung anong ibig sabihin niya"
"Nakita ko na yang taong yan. Bago mamatay si Carlo." sabi ni Carmen
"Pero anong ibig sabihin ng mga litratong to?" tanong din ni Leila.
Tumingin ako kay Sy, at tumungo naman siya at sumang-ayon na siya naman ang magpapaliwanag, "May nakita akong post sa internet 2 years ago. Nakuhanan siya ng litrato na walang mga mata, at makalipas ang ilang araw may tao daw na tumusok sa mga mata niya ng barbeque stick. Hindi ko alam kung totoo pero, kung titignan niyo yung litrato ni Carlo, wala yung kaliwang kamay niya, nung namatay siya, putol ang kaliwang braso niya" paliwanag ni Sy.
"Ibig mo bang sabihin..."
Tumango ako, saka nilabas yung ballpen at papel at nagsimulang magsulat, "Kung anong kulang sa katawan natin ay yun ang pagmumulan ng aksidente, na mangyayari sa atin, na puwede nating ikamatay. Hindi pa ako sigurado dito dahil wala namang nawawalang parte ng katawan ko sa litrato."
"Parang hindi naman kapanipaniwala lahat ng sinasabi mo. What do you mean? Malapit na tayong mamatay?" tanong ni Sean. "The famous superstition of elders are true?"
"Sa mga nakikita natin, wala na sigurong imposible." sabi ko habang nagsusulat ng mga impormasyon na meron kami.
× × ×
M I S S I N G  P I E C E
nawawalang bahagi ng katawan sa litrato
Cooper— Ako, 25 years old. Isa ako sa may mga solong picture. Walang nawawalang parte ng katawan ko pero may lalaking nakaitim na hood ang nakatayo sa likod ko tulad ng iba.
Sy— Kaibigan ko, 23. Sikat na Author. Nawawala yung Tenga niya sa litrato kahit nakatagilid siya, kasama kong pumunta sa Carnival.
Carlo— Patay na, 21. Kambal ni Carmen na parehong ka co-author ni Sy. Nawawala yung Kaliwang Kamay niya, at kahapon lang nung namatay siya ay natagpuang putol ang braso niya at nakatusok sa dibdib niya. Kasama din namin sa Carnival.
Carmen— Kambal ni Carlo, 21. Co-author din ni Sy, at nawawala naman yung Kanang Kamay niya sa litrato. Kasama din namin siyang pumunta sa Carnival.
Sean— Artista, 30 years kld. Siya pinakamatanda sa amin, sa litrato nawawala yung Bibig niya. Hindi napapasok sa Mansion niya yung mga nagpapakita sa amin dahil na dless daw ito. Isa sa mga survivors dun sa nanyaring aksidente sa Carnival 10 Years Ago.
Leila- Nurse, 23. Wala naman siyang mga Paa sa litrato. Madalas siyang nakakakita ng mga ghost sa Hospital na pinag tatrabahuan niya, pero ngayon lang siya nakainkwentro ng ghost na hinahabol siya, simula nung pumunta siya sa Carnival.
× × ×
B
inalik ko yung ballpen at papel sa maliit na bag ko at tumingin sa kanila, "Kung payagan akong mag off sa trabaho ko bukas, baka puwede akong pumunta kay Dad at tanungin siya. Siya kasi yung Doctor sa Hospital malapit sa Carnival. Baka may alam siya ng mga nangyari 10 years ago." sabi ko sabay kinuha ko ulit yung mga litrato at nilagay ko din sa bag.
"Si Mr. Roda'ridio..." Kilala siya ni Leila?
"Siya yung Doctor na nag-opirate ng sa akin kaya naka-survived ako." Pati si Sean.
"Ano ng gagawin natin ngayon? Pag lumabas tayo sa Mansion na to, hahabulin padin ba tayo ng mga multong yun? Babalakin padin ba nila patayin tayo?" tanong ni Carmen
"Sigurado yan. Sinabi mo Sean na hindi nila mapasok tong Mansion mo dahil na bless itong lugar na to. Kung ganun, baka puwede tayong makihingi ng Holy Water pang protekta natin, hindi ko alam kung gagana pero kailangan natin makaalam ng mga bagay na makakaprotekta sa atin." sabi ko sabay tumayo na kaming lahat.
"May malapit na Church dito. Puwede ko kayong samahan manguha ng Holy Water ngayon" sabi ni Sean at pumayag naman kaming lahat.
Naglakad lang kami dahil malapit lang naman daw yung Church sa Mansion ni Sean, at wala naman kaming nakitang kung anong mga nag-aabang sa amin sa labas. Gusto sanang sumama ng mga guard ni Sean pero hindi niya pinasama dahil kasama naman daw niya kami.
Sa ngayon hindi pa sapat yung mga impormasyon na meron kami, bukod sa alam lang namin na nasa panganib ang buhay namin at hinuhunting kami ng mga multong hindi namin alam kung bakit, bukod duon wala na kaming alam. Kailangan talaga namin malaman kung anong nangyaring aksidente 10 years ago sa Carnival, at kung anong pakay nung lalaking naka-itim na hood sa amin.
"Leila, Okay ka lang?"
Napahinto kami ng paglalakad ng magsalita si Sean, kasi nahuhuli maglakad si Leila at nakayuko siya. Halos tumaklob na yung buhok niya sa mukha niya.
"Leila?" Lalapit na sana ako nang bigla siyang humarap sa amin. Namumula yung mga maya niya at nagluluha siya ng kulay itim na luha. Napaatras kaming lahat, at bigla nalang lumamig sa paligid. Chap Chap Chap.
"Kasalanan niyo to!!!"
Sumigaw si Leila ng malakas pero ibang boses ang lumalabas. Parang sinapian siya. Nang itinapat niya yung palad niya sa akin, nagulat ako nang lumapit ako onti onti sa kanya hanggang sa mapunta sa palad niya yung leeg ko at sinakal ako ng sobrang mahigpit.
"Hindi niya kami pinapatahimik dahil sa inyo!!!" Shit! Ang higpit ng pagkakasakal niya, hindi ko matanggal yung kamay niya sa leeg ko. Hindi ako makahinga!
"Cooper!!!"
"Cooper. Leila, bitawan mo siya!" Susugurin sana ni Sean si Leila pero tumalsik lang si Sean na parang papel ng hampasin siya ni Leila. Hindi na ako makahinga sa higpit ng pagkakasakal niya, kakaiba yung lakas na pinapakita niya. Shit! Dito na ba ako mamamatay!
"Aghhhh"
Nakita kong parang napaso si Leila nang palibutan siya ni Sy ng kadena, nag uusok yung part na natatamaan ng kadena sa kanya. Parang nasusunog siya. Nabitawan ako ni Leila at may kung anong lumabas sa katawan niya, saka natumba ng walang malay. At sa di kalayuan nakita namin yung lumabas sa katawan ni Leila, lalaking naaagnas yung mukha.
"Cooper! Tulungan mo ako buhatin natin si Leila! Malapit nalang dito yung Church." Inalalayan ako ni Carmen at Sy tumayo, tutulungan ko sana si Sean pero kinarga niya nalang si Leila at nagsimulang tumakbo.
"Sean! Si— Si Leila, Wag mong sabihing." tanong ni Sy habang tumatakbo kami.
"Hinde! Buhay pa siya, nawalan lang siya ng malay. Siguro dahil sa lalaking sumapi sa kanya kanina. Bakit nila nasapian si Leila?" sabi ni Sean na tumatakbo habang karga si Leila. FuckShit!! Ang init ng leeg ko, ang sakit ng pagkakasakal niya.
"Guys! Sa likod tignan niyo!" sigaw ni Carmen.
Nilingon ko naman yung likod saka nanlaki mata ko nang makita ko yung lalaking naka-itim na hood, hindi ko nakikita mukha niya pero sigurado akong nakangiti siya. Chap Chap Chap. Tangina sumisikip dibdib ko! Wag ngayon!
Nang makita namin yung Church, agad naming binilisan yung pagtakbo, ang sakit sa dibdib pero kailangan ko makapunta dahil ligtas duon. Nang makapasok na kami, sinarado ni Sy at Carmen yung pintuan ng Church, nilapag ni Sean sa isang tabi si Leila at ako naman napaluhod sa sobrang sikip ng dibdib ko. Naghahabol na ako ng hininga, hindi ako makakilos. Walang hangin.
"Cooper? Sandali! Yung inhaler!"
Kinalkal ni Sy yung bag ko sabay agad na binigay niya yung inhaler, at kinuha ko naman agad at sinubo ko agad. Maya maya lumuluwag na yung pag-hinga ko. Fuck. Kung hindi dala ni Sy ito, isa pa ako sa paproblemahinnila.
"Hindi mo naman sinabi na may Asthma, sana ikaw nalang binuhat ko kanina" Napangiti naman ako sa sinabi ni Sean. Sa lagay na to nakuha ko pa ngumiti.
"Anong ginagawa niyo dito?"
Napatingin kami sa matandang nagsalita, siya siguro yung Pari dito sa Church. Buti nalang walang ibang tao sa Church, kundi sinabihan na kaming baliw sa katatakbo at pag sara ng pintuan bigla.
"Father, ako po ito si Sean. Tatanungin lang po nami kung puwedeng kaming makahingi ng Holy Water."
× × ×
Nakauwi kami ni Sy ng ligtas dahil bukod sa binigyan kami ng Holy Water, binasbasan kami ni Father para makauwi kami ng ligtas. Tulad ng kahapon, sa room ko muna natulog si Sy dahil natatakot siya. Yung nangyari kanina, walang maalala si Leila nung magising siya, sinapian talaga siya. Ang pinagtataka ko lang ay kung paano nawala yung sapi niya. Kadena?
"Sy, Kanina. Saan mo nakita yung Kadena na pinantali mo kay Leila?"
Parang napapaso si Leila duon nung sinapian siya. Bakit naman siya mapapaso duon? Saka napilitan umalis nung sumapi sa kanya dahil nakapalibot sa katawan ni Leila yung bakal.
"Nakita ko lang sa isang tabi."
"Ganun ba? Sige Salamat sa sagot."
Ano bang nangyayari sa buhay namin? Bakit kami nagkakaganito? Sana lang nakauwi ng ligtas sila Leila, Carmen at Sean.