Sa kabilang banda naman nag aalala ang pamilya ni Ariel sa kanya baganat 2 linggo lang naman di nagparamdam ang dalaga sa Kanila .
(Carmen )
Kumusta na kaya ang anak natin dun mama ?
okay lang ba siya?
(Cinta )
Ikaw naman pa, parang di mo kilala yung Batang Yun sympre nami miss din tayo nun wala siguro siyang panahon ngayon kasi busy sa schy nila at nag adjust pa yun dun, Para ka namang walang tiwala sa kapatid mo. Hindi naman siguro Niya pababayaan ang anak natin dun!
(Carmen)
Sa totoo lang kasi ma, na miss Kona ang anak natin, simula kasi nung umalis siya eh parang takot narin lumapit yung mga Isda sa dagat !?
(Melanie)
Hala siya grabee ka naman Mang Carmen,.diba pwedeng matumal lang talaga ngayon , ganon din naman po sa amin eh kaunti lang ang nahuhuling Isda.!
(Gerald)[yung may crush Kay Ariel]
Oo nga naman po itay , masyado lang po kayo nag aalala Kay my love's Ariel eh okay naman po siya dun eh !
(Carmen)
Itay ka dyan, bakit anak ba kita?
atsaka Pano mo nasabi Yun nagkausap ba kayo ?
( Gerald)
Hindi po , Pero soon [ sabay ngiti] oo nagkausap kami kagabii!
( Cinta)
Ayt, talaga hijo ano daw Sabi Niya? atsaka Pano kayo nakapag usap ng aming anak na si Ariel
(Gerald)
Sabi Niya hihintayin ko daw siya kasi Pag uwi daw Niya magpapakasal na kami ,😊😊
(Melanie)
Ahh, talaga ba 😒🤔 eh Pano naman kayo nakapag usap Aber ????
(Gerald)
Sa panaginip kopo 😍😊
(Carmen)
ehh, alam mo umuwi kana at baka ma high blood ako sayo,
[ sabay takbo ni Gerald palayo ]
loko tong bata na Yun ahh, kinakausap ng maayos , ang isasagot sayo kalokohan.
(Cinta)
Hay , naku maniniwala na Sana ako na nagkausap siia, Yun pala sa panaginip lang, loko loko na bata,.
(Melanie)
Ako po hindi , kasi kilala ko ang mokong na Yun ehh, masyadong mahangin po eh, kala naman Niya magkaka gusto sa kanya yung bff ko
(Carmen )
Oh Sha yaan nalang natin yang bata na yan. Ang mabuti pa ay tawagan nalang. natin ang kapatid ko sigurado naman ako na sa Oras na ito hindi busy yun.. teka lang tayoe muna ako para kunin yung cellphone sa loob ng bahay.
(Cinta)
Mas mabuti pa nga papa nang makaaigurado tayo at nang mawala na yang pangamba mo , ay Mali pala yang pagka miss mo sa nag iisang anak natin .
( Melanie)
Oo nga po noh , mas mabuti pa nga na tawagan natin .
Nang makalabas na si Mang Carmen ay umupo ito sa tabi ni Manang Cinta, at dinaial yung numeoro ng kapatid na si Arnaldo.
(Mang Carmen)
Oh, hello Arnaldo!, kumusta na kayo dyan ?
(Sir Arnaldo)
Okay lang naman kami dito kuya, papauwi na ako ngayon galing sa office , nga pala bakit napa tawag ka kuya?
(Cinta)
Ay naku yang kapatid mo di nakatiis Nami miss na daw kasi Niya si Ariel! [ insert nito kasi naka loudspeaker yung phone ni Mang Carmen]
(Sir Arnaldo)
Ahh, yung pamangkin koba?! okay naman siya dito may mga bago ng kaibigan sa school niya, di nga lang siya lumalabas,.
(Mang Carmen)
Eh ganon ba? ano daw dahilan bakit di siya sumasama sa mga bagong kaibigan Niya?
( Cinta)
Baka naman siguro nahihiya sa kapatid mo kaya ayaw Maki labas alam mo naman yung Batang Yun may Respeto diba?!
(Sir Arnaldo)
Tama ho kayo dyan ate , yan din yung sagot Niya sa amin , baka daw kasi magamit kami sa kanya at mapahiya Kayo sa amin, sabagay may point din siya dun bago palang kasi siya dito kaya mahirap ang gumala na di mo kabisado ang lahat atsaka kakilala pa lang Niya sa mga bagong kaibigan Niya.

(Mang Carmen)
Tama ka nga naman dun Ar[palayaw ni sir Arnaldo] mas mabuti na rin na wag na muna siyang mag gala baka mamaya Niyan mawala pa siya, ahh sige Ar Yan lang kasi yung sadya ko kaya napatawag sayo , e kumusta mo nalang kami Kay Loreta hah .
(Cinta)
Pasyal din kayo dito minsan ng pamilya mo ar!
( Sir Arnaldo)
Sige PO kuya sabihan ko nalang din si Ariel na tumawag kayo Sakin, tsaka in God's will po ate Cinta, mangyayari po yan Pag uwi siguro ng mga anak namin ni Loreta dito sa pinas ..
Pagkatapos ang pinatay na ang phone. Habang si Melanie naman ay nakasimangot habang nakikinig sa kanilang usapan.
(Cinta)
Oh bat ganyan yung hitsura mo hija? may nakagalit Kaba?
( Melanie)
eh, ante Cinta wala PO akong kagalit tsaka kanina pa po ako nandito , di nga ako gumagalaw sa Inyo upuan ko ehh,.
(Mang Carmen)
Oh, eh bakit nakasimangot ka dyan hija? eh wala ka naman pala kagalit ??
( Melanie )
Eh! sympre po nasasaktan po ako , isipin mo may mga bago na siyang bff, tapos makakalimotan na Niya ako , Pano naman po yung pinagmanahan namin mula bata pa hanggang sa nagdalaga na , babaliwalain lang ba Niya Yun? ang sakit po sa dibdib ang sakit sakit 😭
(Cinta)
Alam mo hija o.a ka rin ano?!!, eh syempre kailangan Niya makipagsalammuha sa mga taga doon para di siyaq bored, atsaka kahit naman siguro nasa malayo yung bff mo eh di ka makakalimotan nun ano kaba!
(Batang Babae)
Napaka nega mo naman ate Melanie, eh kaya nga siya nandun sa maynila para matupad mga pangarap niya, palibhasa kasi ito lang yung pangarap mo sa buhay, Bat di mo gayahin si Ate Ariel ng di ka naman mainggit sa kanya!
(Mang Carmen)
Ayt. andyan ka pala hija akala namin kami lang tatlo ang nandito at nag uusap, buti pa tong batang toh kahit paslit pa matured na mag isip, sino nga ulit mga magulang mo hija?
(Cinta)
Ano kaba anak yan nila andres at linda, yung kasamahan din natin na mangingisda yung bahay nila nasa unahan lang, studyante yan ng anak nating si Ariel!
(Mang Carmen)
Ay ganon ba?!, kaya pala matured na mag isip di katulad ng isa dyan, Nakapa O.A, Hahaha
(Melanie)
Mang carmen naman di naman porket nag drama ako kanina eh o.a na sadyang na miss ko din yung bff ko tulad din ninyo, atsaka hoy paslit[sabay saway sa bata] di ibig sabihin na di ako pumnta sa maynila eh wala na ako pangarap sa buhay, bakit lahat ba ng nasa maynila mayayaman? may mga mahihirap naman huh, nakikita ko nga sa balita ehh, atsaka mahal ko ang bayan ko kaya pinili ang manatili dito. Malay mo , malay nila , malay nating lahat mali sia[ sabay turo sa batang paslit] Baka maka tulong din ako sa pag unlad ng probinsya natin balang araw hmp!
(Batang babae)
Kailan kaya yun ? kapag kami namang mga paslit ang may naitulong na? siguro matanda kana non at kulobot na ang mukha!
(Melanie)
Hoy! ikaw na bata ka wala kang galang hah! [sabay habol dun sa bata na tumakbo pauwi sa kanila, binilatan pa nga siyaeh, parang nang aasar] hoy bumalik ka dito,kala mo naman kong sino magalang eh pilosopa naman sa magulang, hoy bumalik ka dito!!!
At ahil dun natuwa ang mag asawa dahil sa dalawa na naghahabolan naalala tuloy nila si Ariel nung bata pa ay makulit din nakikipag habol pa sa kanilang dalawa ngayon hindi na,
(Cinta)
Sarap namang balikan yung panahaong maliit pa si Ariel,Gani ganito ding eksena ang ginagawa natin sa kanya diba papa?!
(Mmang Carmen)
Oo nga eh, kaya nga nakaka miss yung kakulitan niya! Ngayon dalaga na siya di na natin magagawa sa kanya ang habulin siya at paluin minsan o di kaya ay sawayin baka ma dapa pa siya at masaktan.
(cinta)
Atleast ngayon di na tayo mapagod sa kakahabol sa kanya, Yun nga lang pagnahanap na niya mga magulang niya kikilalanin pa kaya niya tayo bilang naging magulang niya? or kakalimotan ?
(Mang Carmen)
Napaka nega mo din ma noh, wala ka naman tiwala dyan sa anak natin, kahit ampon natin siya eh tinuring naman siyang anak, atleast naka experience tayo na may anak, malay mo baka sa susunod nyan magkakaroon pa siya ng kapatid diba?!
(Cinta)
Si papa naman eh, kinilig pa naman ako, nung mga panahon ng sinusuyo moko para lang makabuo, hehehe
(Mang Carmen)
Ano kaya kong sundan natin si Ariel, [ naka ngiti sa asawa niya]
(Cinta)
Ano kaba papa ang tatanda na natin eh, baka mamaya niyan pagtawanan lang tayo ng anak mo!
(Mang Carmen)
Wala naman masama mama kong subokan natin nasa 40's pa naman tayo ehh!
(Cinta)
Bahala ka nga dyan papa basta ako pupunta na sa likod ng bahay para kunin yung mga sinampay at baka biglang bumagsak ang ulan, madilim pa naman ang langit!
(Mang Carmen)
Wee sabihin molang mama kapag handa kanang sundan natin si Ariel,para naman di ka ma bored dito sa bahay at may makasama kana ulit sa paglako ng isda!
(Cinta)
Alam mo papa naisip ko din yan, kailangan ko din ng kasama sa paglalako ng di ako mahirapan sa pagdala ng mga timba, medyo nabibigatan na kasi ako ngayon di tulad dati na kaya ko dalhin yunf timba, kahit pa nga akay akay ko si Ariel nun ngayon hindi na,..
(Mang Carmen)
Naalala mo ba yung binata na maloko?!
(Cinta)
Oo, siya yung may gusto sa anak natin, bakit mo naitanong papa?
(Mang Carmen)
Naisip ko kasi na siya nalang ang kunin natin sa paglako mo ng mga paninda natin para di ka na mahirapan total kilala naman natin yun, tsaka bigyan lang natin ng sahod para di nakakahiya sa mga magulang ng batang yun!
(Cinta)
Tama ka dyan papa, yaan mo bukas kakausapin ko mga magulang ng batang yun para ipagpaalam sa kanila na hihiramin muna natin ang anak nila para mag trabaho sa atin!
(Mang Carmen)
Ano nga ulit ang pangalan ng batang yun? nakalimotan kona ehh?!
(Cinta)
Matanda ka nga talaga papa, isipin mo andito pa yun nung nakaraang linggo nakalimotan mona agad ang pangalan non, Gerald pa, gerald ang pangalan nun!
(Mang Carmen)
Ay pasensya na mama hah, di ko kasi masyado nakikita at naka bonding ang batang yun kaya di ko matandaan ang pangalan niya, di naman kasi katulad ni Melanie na halos araw araw ay nandito lagi sa bahay!
(Cinta)
Oh sha sha sige na baka yan pa pag aawayan natin mahirap na, mahirap ka pa naman kausapin kapag galit, di kumikibo parang babae din, baka ako pa ang mahirapan neto.Wala akong mailalako kapag nag away tayo.
(Mang Carmen)
Mabuti pa nga mama, tara pasok na tayo sa loob ng bahay, ako na nga magdala nyang mga damit na yan para dika mahirapan, ayoko pa naman na nahihirapan ka, kasi ganon kita ka mahal![tsar sana oil mahal]
(Cinta)
Ses, nambobola kapa papa, alam kona mga banat mo na yan, may kailangan ka eh!
(Mang Carmen)
Oy, kahit naman wala mama, hindi ko hinahayaan na mahirap ka, kasi ganon ks kahalaga sa akin , kayong dalawa ni Ariel. Pero sundan parin natin si Ariel baka this time boy na,
(Cinta)
Kita mona![ sabay tawa nilang dalawa] hay naku sayo papa, di na tayo teenager na pa sweet sweet pa, pero masaya ako kontento na ikaw yung naging asawa ko, kahit mahirap ang buhay gumagawa ka nang paraan para di kami magutom ng anak mo, salamat ng marami papa [ sabay halik sa pisngi]
(Mang Carmen)
Trabaho ko yun mama bilang padre de pamilya!![ naka ngiti din sa asawa niya habang nagsasalita]