Nagising si Danielle dahil sa malansang amoy
Agad namang bumaliktad ang sikmura nito at agad na pumuntang banyo para dumuwal
Ngunit sa kahit anong duwal nito ay wala namang lumalabas
Dumura ito at pinunasan ng kanyang kamay ang kanyang bibig saka nya ito hinugasan ng malinis na tubig
Lumabas ito ng banyo at isa lamang ang tumatak sa isipan niya
' pano pag buntis ako? '
Magtatatlong linggo na simula nung may mangyari sa kanila ni Joven
hindi nya lubos akalaing may mabubuo na agad dahil isang beses lang naman nila yun ginawa
Nagbuntong hininga ito at agarang chinat si Joven at sinabi sa kanya ang nangyari
Online ito sa isang usong social media app na Facebook ngunit hindi ito sumasagot sa mga chats ni Danielle
Puno ng kaba ang dibdib nya habang nanginginig sa takot ang mga kamay nitong nagt-type ng mga sasabihin ulit kay Joven
Ilang oras na ang lumipas ngunit wala paring natanggap na reply si Danielle mula sa boyfriend niyang si Joven
Lumipas ang gabi, araw, linggo hanggag sa napansin na ng mga pamilya niya ang hinaharap sitwasyon
Para namang binagsakan ito ng langit at lupa sa mga nangyari sa buhay niya
Ang hirap naman kasing kalabanin ng bahala na eh
Ang hirap kalabanin ang emosyon
Ang hirap kalabanin ang utak
Ang hirap mabuhay sa mundo
" Andyan na yan, wala na tayong magagawa " usal ng ina ni Danielle
" Oh, anong sabi ng boyfriend mo? " tanong naman ni Anne
Napaiyak naman ito sa mga tanong nila
Halos di na makahinga sa mga bulong sa isipan
" w-huhu-wala po " umiiyak na saad
" Anong wala? " nanggagalaiti na tugon naman ng ate niyang si Jane
Napapikit ito sa frustration na nararamdaman
" Hindi niya pa ako sinasagot " aniya na mas lalo namang ikinakuyom ng kamao ng ama niyang nagpipigil sa galit
Tumayo ang kanyang ama at agarang lumabas ng bahay
Pinaandar ang motorsiklo niya at nagpakalayo-layo
Danielle's Point of view
Kung hindi ko man napagsisihan ng lubusan ang nangyari noon pasensya na
Bakit ba ganito?
' kasalanan mo yan Danielle!, you choose 1 month over 14 years! ' bulong ng isipan ko
Pinagpalit mo yung pagsisikap ng ama mo, yung pagsasama mo ng ama mo, sa isang buwan nyu lang na pagkakilala sa gagong yun?
Eh ano ka ngayon?, tatanga-tanga?, mas pinahalagahan mo yung taong yun kesa sa pamilya mo?
Bulong ng isipan ko
Agaran namang sinundan ni ate Anne si papa
Napasigaw naman ako sa sobrang galit na nararamdaman
Bakit ba kase ako nabuhay!
Kung hindi sana ako nabuhay edi sana hindi ko'to nagawa
Edi sana hindi ako nakagawa ng mali!
Wala sana akong pagkakamali dito sa mundo
If I didn't exist, hindi ako magkakaganto!
Alam nyu yun, hindi ko maintindihan kung bakit nagpapatuloy na nagpapatuloy parin yung buhay
Bakit ba tayo binuhay eh tong mundong toh makasalanan na!
Maitatama mo man ang mga pagkakamali mo! Magkakamali at Magkakamali ka pa rin kase nagpapatuloy ang buhay!
Lumipas nanaman ang mga araw
Para ba akong nabingi sa mga bubuyog na patuloy lamang binabagabag ang pandinig ko habang ako ay naglalakad patungo sa kinaroroonan ng aming bahay
Hinaplos haplos ko ang maliit na umbok ng akin tiyan
As my tears were falling kasabay nito ang pagkidlat at pakikisabay ng panahon sa buo kong nararamdaman
Kailangan ko siguro itong maramdaman at maranasan dahil isip bata pa ako
Kailangan siguro itong mangyari sa buhay ko para ako ay matuto sa mga bagay bagay dahil iba na ang henerasyon sa panahong kinatatayuan ko
Pero nakakapagod
Siguro kailangan ko nang tapusin yung buhay na hindi ko naman hiningi
Oo alam kong naging masaya ako dito sa mundo pero sa malaking panahon ay puot at sakit lang naman ang nadama ng puso ko
Dumiretso ako sa bahay at agad na hinanap ang kutsilyo
I sliced my pulse on my wrist
Nanindig naman ang balahibo ko sa pisikal na sakit na nararamdaman
As everything went dark
...
Ferlina's Point of view
Umuwi ako sa bahay ngunit habang tinatahak ang daan patungo dito
Bakit pabigat ng pabigat ang aking nararamdaman?
Binalewala ko ito at inisip na nagugutom lamang ang sarili
Binuksan ko ang pintuan
At napasigaw sa aking nakita
Patuloy lamang sa pagpatak ang aking mga luha habang tanaw na tanaw ang pulang likido na nagkalat sa sahig
I looked around as I saw my child
" Da-danielle? " utal utal kong pagtawag sa anak ko habang nanginginig ang mga tuhod na naglalakad patungo sa kinaroroonan nito
...
Author's point of view
Punong-puno ng iyakan ang bahay nila Danielle
Hindi lubos maisip na magagawa niya ang bagay na yun na dala-dala sa sinapupunan niya ang kanyang anak
Nabuhay si Danielle at ang kanyang anak dahil agaran naman daw itong naagapan ngunit mahina raw ang kapit ng bata sa kanyang sinapupunan
Mas lalo lamang lumaki ang galit sa bawat puso ng pamilyang Bruce laban sa pamilyang Mendoza
Pulang-pula ang mga mata ni Anne habang nagpipigil sa mata nitong lumuha
She looked darkly at everyone
She's fierce but they knew she was soft hearted
Madaldal
At masiyahin
She can easily control herself
At kampanteng kampante lamang sila sa naging reaksyon ng dalaga
Nagbuntong hininga ito at naglakad pabalik balik habang nakapikit
Sa pagkuyom ng mga kamao nito ay idinilat niya ang kanyang mga mata at agad namang bumungad ang mukha ng taong pinagbubuntongan nya ng galit
" Ba't ka nandito? " seryosong tanong niya sa binata
" Gusto kong makita si Danielle? " tugon naman niya na para bang kampanteng kampante ito
" Alam mo?, I am still sixteen years old pero marunong akong mag-isip ng tama at mali! "
" Inisip mo muna sana ang kahihinatnan mo bago ka pumunta dito! " kasabay naman ang pagdating ng pamilya ni Joven
" Oh bakit na naman kayo nandito?, takot na naman kayong makulong dahil doble-doble na ang mga pagkakamali nyu sa pamilya ko? "
"Baka nakakalimutan nyu na lumipas na ang isang buwan, isang buwan na pinagplanuhan nyu kung kelan makikipag isa ang anak ninyo sa kapatid ko! "
" Hindi kayo sumipot hindi ba?, tapos pupunta-punta ulit kayo dito para ano? "
" Para makikipag ayos ulit? "
" Alam nyu mas mahirap man kami sa inyo pero wala kayong binatbat sa mga utak namin! "
" We are not idiots as you are Mr. Mendoza!, " Napatiim bagang naman ang ama ni Joven sa sinabi ng isang sixteen years old na dalaga
" How insulting is that right?, hindi kayo maiinsulto kung hindi kayo bobo mag-isip! "
" And now I need you to stand back!, I need you to go back where you belong because
" Oh wait no! "
" No-no-no!, you won't go back to your place because I myself will going to put you where you really belong assholes! " nagbabagang mga salita ang kanyang binitawan