UMALINGAWNGAW ang kanilang halakhak dahil sa aking sinabi. Animo'y sinadya iyon upang insultuhin ako, animo'y katawa-tawa ang mga sinabi ko sa kanila. Wala naman talagang naniniwalang pumu-protekta ako ng mga nilalang na naaapi sa Norte. Maging katulad ko man, o kaya'y hayop o tao basta inaapi ay ipinagtatanggol ko iyon.
There are humans catching wild animals around, ipinagtatanggol ko ang mga hayop na hinuhuli nila. Minsan naman ay ang mga tao naman ang hinuhuli ng mga hybrid na tulad ko, at ang mga tao naman ang tinutulungan ko. Palagi iyong nangyayari sa ilang parte ng gubat kapag naglalayag ako para maghanap ng pagkain, ng nawawalang hayop o ano pa.
May mga hayop na natural talagang hayop. Hindi sila katulad namin, purong hayop sila. Kami ay mga hybrid.
Yes, we are hybrids. Half humans, and half animals. We turn into natural or normal human being, and we morph into our kind. The thing is I never morphed so I never knew my capabilities when I am transformed, and I am not a simple hybrid. I am more of a kind, I am beyond-- that's at least what my mom always tell me. I haven't found out how I would really work it out well. But I'm holding onto my mom's words, that I am not just a simple kind of Felis, there something running different in my blood as well.
And right now, I don't want to morph. Naniniwala kasi ang ibang hybrid sa aming nayon pati na rin ang Papa ko na magtatransform lang ako bilang pusang gala kapag nagkataon. Gayong sabi ng karamihan ay abundant ang dugo ni Papa sa akin na higit pa sa isang maliit na pusa, ang anyo naman ni Mama ang makukuha ko kapag nag transform ako. Isang natural at maliit na pusa. Mabilis, matalas ang pakiramdam at madami raw ang buhay which I somehow disagree. We are just skilled beings, we are beyond our limits so we jump right, land right and live long.
My thoughts were suddenly cut off when I remembered I have some company around.
"Lady protector, you- you heard her right?" Ani ng isa sa gitna ng kaniyang pagtawa.
"I can't believe this. The guts of this girl, she's just even wee cat I guess."
"She is. But shoot she looks hot."
"Right. Cannot change the fact that she's weak."
Napapairap na lamang ako sa mga pinagsasasabi nila. Kahit papaano'y nasasaktan parin naman ako kahit na sabihin nating sanay na, naroon parin ang sakit.
"Let me correct it, young lady. You are a lost girl in the Northern Wilds." Ani ng isa at humagalpak pa ng tawa.
"Are you lost, baby girl?"
Napangisi na lamang ako dahil sa kanilang reaksyon. Sanay na ako, sanay na sanay. Hindi ito ang unang pagkakataon na pinagtatawanan ako, dahil nga sa babae ako. Ang iniisip kasi ng marami ay pambahay lang kami, wala kaming kakayahang lumaban, ganoon sa Fatum. Lahat ng nilalang dito'y matatapang, ngunit hindi pantay-pantay.
Ang mga babae ay dapat na magsilbi sa mga lalaki, at ang mga lalaki ay matapang na magsisilbi para sa kaharian. Iyon ang kinalakihan ng lahat, hanggang sa umabuso ang karamihan at itinuring na kaming mahihina. Bihira na lamang ang nagtitiwala sa aming mga babae, minsan nga ay wala. Sa isang araw, madalas ay wala akong nasasalubong na naniniwala sa mga babae. Madalas ay puro pambabastos at pangungutya ang natatanggap namin dahil raw mahina kami.
Which I really want to prove everybody wrong. So I do all my father's chores, feed the sheep, every animals in our territory, take them to the wilderness, and protect them against raging wolves, panthers, and anything that could harm them. Still, it isn't enough for people around me to believe that women can do what men can.
Mabuti na lamang at may nakikilala pa akong mga lalaking nirerespeto kami, at sila talaga ang tunay na lalaki para sa akin. Ang tunay na lalaki, nirerespeto ang mga babae.
"So what now, lady protector? You won't be a dumbass protector anymore, I'll take you down within a second." Ani Sypher.
Ngumisi ako tinaasan siya ng kilay, "I could take you down right now."
"Curse you!" Sypher growled and immediately attacked me.
But I grew up in this wilds, and I know every single part of Northern Wilds. The moment he stepped his foot towards me, I swung my sword and went to the side to dodge his attack as well as to hit him with another cut. Pasensya na lang sa hawak kong tupa kung masyadong naaalog, kinakailangan ko 'tong gawin parin makabalik parin kami ng buhay.
Lumikha ng tunog ang muling pagtama ng luma kong espada sa braso ni Sypher na agad akong inambahan ng suntok. Mabilis siya at tinamaan ako niyon, kamuntik ko pang mabitawan ang tupa ngunit hindi ako natinag. Hindi ito ang unang beses na nakaranas ako ng ganito, sa totoo nga ay sanay na sanay na ako kaya hindi na ako masyadong nasaktan pa nang tamaan ako.
Mabilis kong sinipa ang likod ni Sypher matapos akong mapunta sa kaniyang likuran. Ngunit sa tingin ko'y mas lalo lamang siyang nagalit doon, dahil sa isang iglap lamang ay lumipad sa akin ang isang malaking batong walang kahirap-hirap na nabuhat ng taong lobo.
"Urgh, curse you!"
"Curse you too!" Sigaw ko nang sumalpok ito sa aking ulo. Nabiyak ang bato, bahagya akong nahilo ngunit ni isang daliri ay hindi ko nabuksan upang mabitawan ang tupa.
Lumikha ako ng isang malakas na sigaw at sumugod kay Sypher na pasugod na rin sa akin. Tuluyang nasakop ang pagitan namin at inunahan ko siya ng sipa sa tiyan, nang bahagyang umarko sa unahan ang kaniyang dibdib at mukha dahil sa impak ng aking ginawa ay siya namang pagsipa ko sa kaniyang mukha paitaas. Tumilapon siya palayo, ngunit hindi pa ako nakontento.
"How dare you belittle women- argh!"
Umalingawngaw ang tinig ko sa sakit nang tamaan ang braso ko. Nang lingunin ko ang mga kasamahan ni Sypher ay may kanya-kanya na itong hawak na armas. Kinapos ako ng hininga nang maramdaman ang elektrisidad na dumaloy sa aking katawan mula sa pana na tumama sa aking braso.
Sinubukan ko itong labanan, ngunit isang pana pa ang tumama sa aking likod dahilan upang tuluyan akong mapaluhod dahil sa muling kuryenteng aking naramdaman. Bigla ay nakaamoy ako ng dugo at nakaramdam ng panghihilo. Nagsimulang manginig ang aking katawan, ngunit ginamit ko ang natitira kong lakas upang huwag mabitawan ang tupa at espada.
"We got her!"
"Go, go! Get her!"
Nagsiakyatan ang takot ko sa aking katawan. Sa paulit-ulit na sabak kong naranasan ay ilang beses na rin akong dinaya, ngunit hindi tulad nito. Hindi pa ako nakuryente, at hindi ko alam kung anong armas ang ginamit nila upang mabilis akong mapahina.
"Go! Go!"
"Get her now!"
Naningkit ang aking mga mata dahil sa panghihina. Ngunit sa sulok ng aking bisyon ay nakita ko ang dalawang bilog na umiilaw mula sa madilim na kakahuyan. Palapit ito ng palapit, kasabay ng isang atungal at dagundong na napakalakas.
Mabilis na nanahimik ang paligid, at tuluyang nanlaki ang mga mata ko nang matapang na lumitaw sa aking harapan ang isang malaki at matikas na musang tuluyang naging tao nang bumagsak sa harapan ko. Ganoon na lamang ako napasinghap. I always see creatures in Fatum already in their transformed features but I never saw how do they transform or morph for I never experienced something like that. Hindi ko nga alam kung nakakuha ba ako ng dugo ng pagiging hybrid, half-blood o baka pure human lang talaga ako. Gayunpaman ay hindi nakawala sa aking mukha ang paghanga nang malinaw kong makita kung paano magpalit ng anyo ang isang bobcat sa pagiging tao, at sa mismong harapan ko pa.
Nagniningas ang mga mata nito habang nakatitig sa akin, animo'y hindi natutuwa sa kaniyang nakikita.
I glared daggers at him when he suddenly grabbed my hands to help me stand, and without a word my roaring voice thundered the wilds when he removed the arrows on my back. He then gripped my waist and put me on his back.
"Hold on, very tight." Madiin niyang saad.
I didn't even had the chance to blabber things. He immediately turned into a bobcat and run as fast as he can while me holding on very tight on his back.
He was the bobcat the wolves were looking for, but then suddenly they found a wee cat. They found me. The next thing I heard was the howling voices of the wolves in the timber and backwoods. And then I saw them running after us, chasing us to nowhere. I was just resting to keep the sheep and I safe, I never thought I would be doomed under the moonlight amidst dark wilds.