DATE...
Iyan ang bagay na first time lang mararanasan ni Evangelion sa buong buhay niya. She is not the romantic type na mag – eexpect ng kahit ano sa magiging boyfriend niya when it comes to date. Kaya naman, problemado siya nang oras na iyon dahil hindi naman niya kakayaning sagutin ang date nilang dalawa ni Davine dahil wala pa siyang sweldo nang araw na iyon. Hindi niya alam na lihim na pala siyang pinagmamasdan ng binata. Nagulat na lamang siya nang biglang nagsalita si Davine.
“’Wag kang mag – alala at hindi ko naman ipapasagot sa iyo ang date natin,” sabi ni Davine na nagpakunot sa noo ni Evangelion.
“Paano mo nalaman ang naiisip ko? Isa ka rin bang professional mind reader?” sunud – sunod na tanong ni Evangelion na tinawanan na lamang ni Davine.
“Hindi, halata lang masyado sa mukha mo ang pagiging problemado mo,” sagot ni Davine. “Gutom na ako, saan mo gustong kumain?”
“Sa lugar na walang tao,” walang prenong sagot ni Evangelion.
Nagulat na lamang si Evangelion nang tinawanan na naman siya ni Davine, “May nakakatawa ba sa isinagot ko sa iyo?” tanong niya kaagad sa binata.
“Sigurado ka ba na hindi ka nagkakamali sa sinasabi mo sa akin na dadalhin kita sa lugar na walang tao?” tanong kaagad ni Davine sa dalaga.
Isang mahinang batok ang ibinigay ni Evangelion sa binata, “Sira, kung ano man ang iniisip mo ay mali ka na. Ang sinasabi ko lang naman ay dalhin mo ako sa isang restaurant na hindi matao para walang makakita sa iyo.”
“Ahh, ganoon pala iyon,” manghang sagot ni Davine na ikinainis ng dalaga.
“Magsalita ka pa nang kakaiba at bugbog – sarado ka na agad sa akin,” pagbabanta ni Evangelion na tinawanan na lamang ni Davine.
ILANG araw pa ang lumipas at naipakilala na ni Davine ang dalaga sa Comeback. Of course, mabait sila sa dalaga lalo na at napapansin nila na ang pagiging ganado ni Davine sa bawat dance rehearsal nila ng Comeback. Kadalasan ay siya pa ang nagagalit sa mga kagrupo niya kapag nagkakamali sila sa steps. Inintindi na lamang iyon nina Lerie lalo na at alam naman nila na may lakad palagi si Davine. Hindi naman nila pinipigilang umalis ang binata dahil tinatapos naman nito ang mga gawain nila bago siya umalis.
“Mukhang matindi ang tama mo kay Evangelion ah!” sabi ni Lerie kay Davine. “Totohanan na ba ang namamagitan sa inyong dalawa?”
“Ewan, hindi ko naman siya niligawan eh,” ang kaswal na sagot ni Davine. “Idinaan ko lang siya sa pwersa eh.”
Nag – chuckle na lamang si Lerie sa sinabi ni Davine, “Idinaan sa pwersa huh? Baka may ibang makarinig sa atin, umayos ka ng sagot.”
Isang iling na lamang ang naibigay ni Davine sa kaibigan, “Para ka namang sira eh. Diyan ka na nga at susunduin ko pa si Evangelion.”
Samantala...
“Hindi pa ba talaga tayo pwedeng umuwi?” tanong ni Abegail sa kaibigan. “Ni wala na ngang mag – iisip pa na dumaan dito ngayon para bumili ng cake.”
“Eh ang sabi ni Boss ay kailangan daw muna nating maubos ang mga tindang cake ngayon,” sagot naman ni Evangelion.
Isang malalim na hininga ang pinakawalan ni Abegail bago pa man siya nagsalita, “Pinarurusahan na ba tayo ni Boss dahil mas inuuna natin ang pakikipag – date?”
“Sira, hindi niya tayo pinarurusahan,” sagot naman ni Evangelion. “Nagkataon lang na sadyang matumal lang ang benta natin ngayon.”
“Kasi naman eh,” sabi ni Abegail. “Gusto ko nang umuwi.”
Sasagot na sana si Evangelion nang biglang tumunog ang bell na nasa pintuan ng bakeshop. Ibig sabihin noon ay may customer na dumating kaya kailangan na nila itong asikasuhin. Napasimangot na lamang siya nang nakita niyang si Davine lang ang pumasok. Alam naman niya na hindi siya matutulungan ng binata lalo na at allergic ito sa publicity. There is no sign na makakauwi kaagad sila ni Abegail.
“Oh, ano, hindi ka pa rin ba makakauwi?” tanong kaagad ni Davine sa dalaga na sinagot naman ni Evangelion ng isang iling.
“Bakit?” tanong ulit ni Davine sa dalaga.
Hindi sumagot si Evangelion at sa halip ay ininguso na lamang niya ang mga cakes na nasa pagitan nilang dalawa. Napansin naman ni Davine na marami pa ang mga cake na ibebenta ng dalaga.
“Mukha ngang hindi pa talaga tayo makakaalis,” sabi kaagad ni Davine. “Matatagalan ka pa ba riyan?”
“Depende na lang kung may mga customers na dadagsa rito para bumili ng cake,” sagot naman ni Evangelion. “Kaso nga lang kasi---“
“So, kailangan lang namang maubos ang cakes na iyan, hindi ba?” tanong kaagad ni Davine na tinanguan na lamang ni Evangelion. “Sige, tutulong ako, just make sure na ipagbe – bake mo ako ng cake bukas.”
“WHAT?! Sigurado ka ba talaga sa gusto mong ipagawa sa amin?!” gulat na tanong ni Lerie kay Davine. “Mapapagalitan tayo ng agency sa gagawin natin eh.”
“’Wag ka na ngang mapraning diyan at ako naman ang sasalo sa sermon nila,” sabi naman ni Davine. “Pumunta na lang kayo rito para maibenta na ang mga cake.”
“Talagang desidido ka sa gusto mong ipagawa,” sabi ni Lerie. “Alam na ba ni Sylvia ang tungkol dito?”
“Tatawagan ko ba kayo kung hindi alam ni Sylvia ang bagay na ito?”
Narinig na lamang ni Davine ang malalim na paghinga ni Lerie bago pa man niya narinig ang sagot nito, “Sige, punta na lamang kami riyan. Just make sure na may manlilibre sa amin ng cake after this.”
“Oo na, bilisan ninyo lang.”
Ilang minuto lang ang lumipas at nagulat na lamang ang dalawang dalaga nang nakita nila ang buong Comeback sa loob ng bakeshop. Siniko kaagad ni Evangelion ang binata.
“Ano ang ginagawa nila rito? Bibili ba sila ng cake?” ang sunud – sunod na tanong ni Evangelion sa binata.
“Nope, kami ang magtitinda ng cake para masiguro na dadagsain kayo ng customer,” sagot ni Davine.
“Huh?”
Nagulat na lamang silang dalawa ni Abegail nang nakita nilang inilalabas na ng Comeback ang mga cake na tinitinda nila. Hindi na nila nagawang pigilan pa ang grupo dahil nagsimula na rin silang magtawag ng mga customers. Iyon nga lang, hindi lang basta tawag ang ginawa nila dahil para silang nagbigay ng promo. Lahat ng bibili ng cake ay may libreng kiss sa isang Comeback member na si Eugene.
As expected, dinagsa kaagad ang bakeshop na iyon dahil sa Comeback. Busy ang buong grupo sa pag – aasikaso sa mga orders at sa dalawang dalaga na lamang sila nagbabayad. Kinailangan pa silang papilahin ng isang straight line para lang masiguro na maibenta nang maayos ang mga cake. Pansamantalang nawala ang pagiging fan ni Abegail dahil gusto na rin niyang makauwi nang oras na iyon.
“SALAMAT, ha? Ang laking tulong nang ginawa ninyo ngayon,” sabi ni Evangelion sa binata nang inihatid na siya ni Davine sa apartment niya.
“So, hanggang salamat na lang talaga? Walang kiss?” tanong naman ni Davine na ikinagulat ni Evangelion.
“Manahimik ka na nga lang riyan at alam mo namang nakapag – advance ka na ng kiss sa akin noon,” sabi ni Evangelion.
“Paano kung hindi sapat ang kiss na ibinigay mo sa akin noon?” tanong ni Davine sa dalaga.
Bago pa man nakasagot si Evangelion sa tanong na iyon ni Davine ay naramdaman na lamang niya ang labi nito sa ibabaw ng labi niya. Halos smack lang ang naging kiss na iyon ngunit napakalaki naman ng epekto noon sa kanya. Bigla siyang naging robot nang wala sa oras dahil sa halik na iyon.
Isang chuckle na lamang ang pinakawalan ni Davine dahil sa reaksyong iyon ni Evangelion. It seems like may epekto rin sa kanya ang pagiging robot ng dalaga dahil napatitig na lamang siya sa labi ni Evangelion. Well, hindi naman niya pwedeng halikan ang dalaga nang walang dahilan ngunit para iyong magnet sa labi niya. Huli na ang lahat nang narealize niyang hinahalikan na naman niya ang dalaga nang oras na iyon. Wala na siyang pakialam pa kung may makakakita sa kanila nang oras na iyon.
KINABUKASAN...
NAGISING si Evangelion nang may naramdaman siyang nakadantay sa kanya. Pagtingin niya sa kanyang gilid ay nakita niya ang natutulog na si Davine. Napatingin kaagad siya sa paligid niya upang alamin kung may nakakalat bang damit sa sahig. Nagulat na lamang siya nang narinig niya ang boses ng tulog na binata.
“’Wag kang mag – alala at napigilan ko ang libido ko kagabi,” sabi kaagad ni Davine sa kanya. “Nagkataon lang na hindi ako umalis kasi hindi ka makatulog.”
Isang sigh of relief ang pinakawalan ni Evangelion nang oras na iyon. Lihim siyang nagpapasalamat dahil hindi nakuha ni Davine ang katawan niya kahit na halos muntik na niyang maisuko ang sarili sa binata.
“Hindi ka ba hahanapin sa Comeback ngayon?” tanong ni Evangelion sa binata.
Imbes na sumagot ay niyakap na lamang ni Davine ang dalaga, “Hinahanap.”
Literal na napabangon si Evangelion dahil sa isinagot sa kanya ng binata, “Puntahan mo na kaya sila?”
Imbes na mataranta ay hinila lamang ulit ni Davine si Evangelion pahiga, “Hayaan mo na lang muna sila. Makikibalita lang naman ang mga kolokoy tungkol sa atin eh.”
“Kahit na, baka iba na ang isipin nila sa atin kung hindi ka pa pupunta roon,” pangangatwiran ni Evangelion.
“Hayaan mo lang sila, at least alam nilang loyal ako sa iisang babae,” sabi ni Davine.
“Loyal talaga?” tanong ni Evangelion sa binata.
“Naman, loyal kaya ako sa girlfriend ko.” sagot naman ni Davine.
AS expected, nakatanggap na naman ng sermon si Davine dahil sa ginawa ng Comeback nang nakaraang gabi. Hindi nga lang masyadong nagdugo ang tenga niya dahil nakaisip kaagad siya ng isang magandang palusot upang masiguro na hindi madadamay ang Comeback sa galit ng agency nila. Maski si Sylvia ay napapailing dahil na rin sa nangyayari sa binata.
“You are the leader of Comeback, hindi naman pwedeng kay Evangelion na lang lagi ang focus mo,” sabi ni Sylvia nang nakalabas na sila.
“Alam ko, but I just can’t help it. Buhay na buhay ako kapag kasama ko siya,” sagot naman ni Davine. “I don’t know what this feeling is.”
“In love ka lang, iyon na ang sagot doon,” pambabara ni Sylvia. “Hindi pa rin ba kayo ni Evangelion?”
“Parang kami na hindi,” sagot naman ni Davine. “Hindi ko naman kasi alam kung ano ang nararamdaman niya sa akin eh.”
“Why? Siguro dahil hindi rin niya alam kung ano ang nararamdaman mo sa kanya,” sabi ni Sylvia sa binata. “Wala naman sigurong masama kung gagawin mong real ang relationship mo sa kanya, hindi ba?”