Alexia's POV
Pumasok na ako sa bahay este mansion nila. Hindi ko mapigilang tingnan ang bawat paligid. Grabeh ang laki talaga! Mula sa mga accessories hanggang sa dingding ay halatang mahal. Ganito ba talaga sila ka yaman?
Nasaan na ba yun? Di man lang ako hinintay! Ano akala niya alam ko na bawat sulok ng mansion nila? Eh ang laki nito saan ko siya hahanapin?
Dadalhin ako dito pero iiwan lang din naman. Sinama. Iniwan. Naligaw. Hahaha charot.
Napadaan ako sa malaking picture frame na nakasabit sa wall. It's their family picture. Nakaupo ang Mommy at Daddy niya habang nasa likod sila ng isang babae. I think it's his sister. Magkamukha kasi sila. May ate pala siya?
Kung titingnan mo, masayang-masaya sila. I sighed. Sana ako din. Sana ako 'rin nagkaroon man lang ng family picture. Hindi ko man lang alam kung anong itsura ng tatay ko.
Nasa kaliwang frame ay ate niya. She's beautiful. Mana ang ate niya sa Daddy niya habang mana naman si Axel sa Mommy niya. Pariho silang magaganda at gwapo.
Ang Mommy at Daddy niya ay Hindi halatang may edad na. Mukhang pa silang teenager.
Napatingin din ako sa katabi ng picture frame nila. It's Axel. Makisig siyang nakatayo. His so handsome wearing a slim fit burgundy tuxedo. Ang kisig kisig niyang tingnan sa tindig niya. Naka brush pa ang buhok niya. All I can say.... His handsome.
"His handsome right?"
Nagulat ako ng may magsalita sa likod ko. Paglingon ko ay magandang babae ang nakatingala sa picture ni Axel.
Nang nilingon niya ako ay agad siyang ngumiti. Sh*t ba't ang ganda niya? Ang puti niya at mestisa.
Nahihiya akong napayuko. Hindi ko naman siyang kilala at Hindi naman ako taga dito. Baka kasuhan ako ng trespassing nito. Lagot talaga sa'kin yang Axel nayan! Sarap kutongan!
"What's your name hija?" Tanong na naman niya ulit.
"A-Alexia po" utal kong tugon.
"What are you doing here?"
Ayan na nga bang sinasabi ko eh! Sasalang yata ako sa question and answer portion nito.
"Ahm... Dinala lang po ako ni..." Naputol ang sasabihin ko ng may magsalita sa likod ko.
"Your here"
Sabay kaming napalingon ng babae kay Axel na ngayon ay mukhang galit.
"My son!" Masayang sabi ng babae.
My son? Anak niya si Axel?! Nagpabalik-balik ang tingin ko sa babae at sa picture. Siya nga! Bakit hindi ko man lang napansin iyon?!
"Ngayon mo pa ba napansin hija? Ako nga ang Mommy ni Axel" natatawang sabi ni Mrs. Dawson.
"Pasensiya napo, ang bata niyo po kasi tingnan" nahihiya Kong saad.
"Thank you for the complement hija" nakangiting sabi niya.
"What are you doing here?" Singit ni Axel.
Wow! What are you doing daw. Eh siya ang nagdala sa'kin dito magtatanong pa siya?! Sarap iuntog sa dingding!
"Ikaw magdala sa'kin dito tatanungin mo pa ako? Eh iniwan mo nga ako sa labas!" Bulyaw ko.
"Because your so annoying!"
"So kasalanan ko pa? Eh anong naka annoying don eh nakipag-usap lang naman ako kay Kia"
Sinamaan niya ako ng tingin. Syempre magpapatalo ba ako? Sinamaan ko din siya ng tingin. Kahit na idol kita hindi ibig sabihin na susunod ako sa lahat ng sasabihin mo! Manigas ka!
Naputol ang ang masama naming pagtitinginan ng tumikhim ang Mommy niya.
"Are you guys know each other?" Nagtatakang tanong ni Mrs. Yu.
"Hin--mnmn!" Hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng takpan ni Axel ang bibig ko.
Kahit kailan talaga tong taong to walang mudo! Nakakabwesit!
"Yes Mom, she's my Wife"
Muntikan na akong matumba sa sinabi niya. Nabulunan naman si Mrs. Dawson sa sariling laway.
"HUDAS BARABAS MANG TOMAS!!! EH NAKA--Hmmmm" di ko na natapos ang sasabihin ko ng takpan na naman niya ang bibig ko.
"Where going upstairs, mom" saad nito at hinila ako paakyat sa hagdan nilang mukang mahihiya pa yata ang paa ko na tumapak dito. Baka sa sobrang kintab mag marka parin ang paa ko kahit na hugasan.
Dinala niya ako sa isang malaking kwarto at patapon na tinulak sa kama.
Inffernes ang lambot ng king size bed. Sarap tuloy matulog.
"That was close?" Saad niya.
Tumayo ako sa at masamang masama siyang tiningnan. Kung nakakamatay lang ang titig? Kanina pa siya nakabulagta!
"Ang kapal rin naman ng mukha mo eh noh?! Bakit mo sinabi sa Mommy mo na asawa mo'ko?!" Sigaw ko.
Hindi ko nga to kilala naging asawa ko na ba? Fan niya lang ako tapos sasabihin niyang asawa?! Anong nangyayari sa mundo at parang nakahithit ang ang isang to?!
"That's what you said remember?... Wife?" Nakangisi niyang sabi.
"Hoy hoy hoy! Noon yun! Bata pa ako noon at wala pang muwang sa mundo" tangi ko.
Naglakad siya palapit sa akin kaya napalunok naman akong umatras. Patuloy lang siya sa paglapit habang patuloy lang din ako sa pag-atras. Hanggang sa napaupo na ako sa kama.
My gosh! Eto na ba to?! Wag muna! Hindi pa ako handa jusko!
Sasakupin na ba ang bataan?!
"Really? Sa pagkakatanda ko your very very obsessed with me" mahina niyang saad. Napalunok ako sa paraan ng pagnanalita niya. Bakit parang nang-aakit? Ang hot grabeh!
"G-Grabeh ka n-naman sa very v-very ah" utal kong ani.
Sumilay ang ngisi sa labi niya . mas lalo siyang naging hot.
Tumunghay siya kaya hindi naman ako magkanda-ugagang lumayo pero nanatili akong nakaupo.
"Bakit ka na-uutal?" Naka ngisi pa siya.
"Paki mo ba?!" Pilit kong tinitigasan ang boses ko.
May aircon naman sa kwarto niya pero bakit ang init?
"Aminin mo na kasi ng gusto mo rin. Di'ba ikaw pa ang nagsabing pakasalan kita?"
Hindi ko na mabilang kung ikailan ako lumunok. Ma-uubusan ako ng laway dahil sa lalaking to!
"That was four years ago nga! Hindi ka ba nakaka-intindi?!" Singhal ko.
"Then why are you still wearing the bracelet that I gave?"
Napatingin ako sa wrist ko. Suot ko pa to. Hindi ko naman to tinganggal kahit kailan. Umaasa na babalikan niya ako kahit na wala namang kami. Assuming lang ang peg ko.
Hindi ko nagawang sumagot sa tanong niya. Umiwas ako ng tingin dahil hindi ko kayang salubungin ang titig niya.
"Aminin mo na kasing hinintay mo ako, hindi ba?"
Hindi ba siya nangangalay? Kasi ako oo.
"Eh kung sabihin kong oo?" Diretso kong sagot.
Katahimikan ang bumalot sa amin. Unti-unting lumapit ang mukha niya sa'kin. Hindi ako makagalaw. Nakatitig lang ako sa maganda niyang mata. Isang inch nalang yata ang pagitan ng mukha namin. Ramdam ko ang mainit niyang hininga sa mukha ko. Pumikit nalang ako habang hinihintay ang labi niyang dumampi sa labi ko.
Hahalikan niya ako! Hahalik--
"What are you doing?"
Napadilat ako ng mapagtanto na imahinasyon ko lang pala. Nanatili parin siyang nakatunghay sa akin. Aish! Kahit ano nalang ang na-iimagine ko! Sayang naman!
"W-Wala" pagdadahilan ko.
Saglit kaming nagtitigan hanggang sa hindi ko na talaga kaya. Nangangalay na ako!
"Hindi ka ba nangangalay? Kasi ako oo" sabi ko.
Lumayo naman siya. Napa-ayos na din ako ng upo. Hayy ang sakit ng likod ko
"Your are now my wife" sabi niya out of the blue. Napaayos ako ng tayo at gulat na napatingin sa kanya.
Hano daw?! Wife?!
"Anong sabi mo?"hindi makapaniwalang tanong ko.
Namulsa siya at seryusong tumingin sa mga mata ko.
"You will marry me" pag-uulit niya.
"Ang lakas din ng saltik mo eh noh?! Hindi porke bumalik ka at sa mga sinabi ko noon ay ganon-ganon nalang! Hindi madali mag-asawa oi!" Litanya ko.
Ibang klase rin to! Wala nang ligaw-ligaw? Wala nang propose propose? Wala nang kasal? Wala nga akong kaalam-alam sa kanya.
"Whether you like it or not you will be my wife."