FIVE SENSES
CHAPTER 6: DEVIL TALK
"May nalaman ka ba sa ginawa mo?" tanong ni Kino habang naglalakad sila sa hallway at papunta sa kani-kanilang klase.
"Oo, nakita ko yung case report ni Recca at nakalagay roon na namatay siya sa atake sa puso."
Napahinto si Kino at napatingin kay Andy. Tumingin si Andy sa paligid bago mas lumapit kay Kino.
"Kung hindi pa nahahanap ang katawan niya, paano nakagawa ng report sa kanya ten years ago?" mahinang ang boses na sabi ni Andy.
Namilog ang mata ni Kino sa sinabi ng kaharap.
"T-ten years ago? So, you are trying to say that all our speculations are wrong?"
Napakibit-balikat si Andy.
"I don't know, hindi ko na alam kung sino ang paniniwalaan." tila naguguluhang sabi ni Andy. "Posibleng nagsisinungaling yung report pero imposible naman na pumayag yung mga magulang niya na ganoon ang ilagay kundi pa nahahanap ang katawan?"
May nabuong ideya sa kanilang dalawa kaya nagtanguan sila.
"Hindi naman sana ganoon ang nangyari.." malungkot na sabi ni Andy.
"I hope so, but, we really need a help to know more about this situation. Wala tayong kakayahan na makapag-imbestiga kung hindi tayo hihingi ng tulong sa kanila." nag-iisip na sabi ni Kino.
Naningkit ang mata ni Andy bago napaatras at napailing ng maintindihan ang sinasabi ni Kino.
"No! Hindi tayo hihingi ng tulong sa Detective Club." may paninindigan na sabi ni Andy bago muling naglakad. Sinundan naman siya ni Kino.
"Ano ba, Andy? Akala ko ba gusto mong matulungan yung mga kaluluwa?" tanong ni Kino. "That's the only way we can help them, iyon na lang ang paraan."
Huminto si Andy bago hinarap si Kino.
"Bakit mas gusto mo na humingi ng tulong sa kanila kahit ang baba ng tingin nila sa mga gaya natin?"
"Kasi mas iniisip ko ang mga naipangako natin kaysa ang sarili ko. Kapag nangako ka sa isang tao, asahan mong buo na ang tiwala nila sa iyo at kapag nasira iyon, napakasakit. Isipin mo ang mararamdaman ng mga kaluluwa na pinangakuan mo, ang mga kaluluwa na ikaw lang ang inaasahan. Oo, patay na sila pero mas doble ang sakit na mararamdaman nila sa oras na hindi natin sila matulungan." paliwanag ni Kino na ikinatahimik ni Andy.
Lumapit sa kanya si Kino bago siya nginitian.
"Aminin na natin na may talento tayo pero hindi makatao, buhay tayo at wala tayong koneksyon. Sa pagkakataong ito, kailangan natin ng tulong dahil ngayon lang rin ako tutulong para malutas ang isang kaso ng pagkamatay ng kaluluwa." dagdag pa ni Kino.
Napabuntong-hininga si Andy bago tumango.
"Okay.. Ikaw ang bahala."
Hindi na pumasok ng klase ang dalawa, dumiretso sila sa Detective club. Pagkapasok nila ay sinalubong sila ng kayumanggi na babae na abala sa pag-aayos ng mga papeles. Natigil ito sa ginagawa at kunot-noo silang tiningnan.
"Anong kailangan niyo?" tanong nito sa kanila.
Nagkatinginan sila bago ibinalik ang tingin sa babae at sumagot si Kino.
"May ipapalutas kaming kaso, gusto namin makausap ang Presidente niyo."
Umangat ang isang kilay nito.
"Baka Presidente natin ang ibig mong sabihin. SSG President rin siya." paglilinaw ng babae.
Umiling si Kino at iwinagayway ang mga kamay.
"Oo na, Entice. Kahit sino pa siya, basta gusto namin siya makausap." halata ang iritasyon sa boses ni Kino.
Inirapan ni Entice si Kino bago pumasok sa isang kwarto. Pagkalabas nito ay tiningnan nito si Andy.
"Naroon siya sa loob." sabi nito.
Hahakbang na para mauna si Kino ng magsalita pa si Entice.
"Maiwan ka rito," saway ni Entice kay Kino. "Itong kasama mo lang ang pinapapasok ni Denum."
Napaawang ang bibig ni Kino at hindi makapaniwala sa narinig.
"What? Ako ang may kailangan sa kanya." pagtutol ni Kino.
"Pero hindi ka niya gustong makausap. Remember nung huling beses na nag-usap kayo? Pinagbuhat mo lang siya ng katawan ng kasama mo." paliwanag nito bago tumingin kay Andy.
She is referring on the scene when Denum found the unconscious body of Andy. Napangiti si Kino bago sinenyasan si Andy.
"Hihintayin na lang kita rito."
Tumango si Andy kahit nababalot ng pangamba ang katawan niya. Ito ang iniiwasan niyang parte kaya ayaw niyang pumayag na humingi ng tulong sa Detective Club, ang makausap si Denum.
Nang makapasok siya sa isang kwarto, tumambad sa kanya ang isang kulay abo na pintura ng dingding at hindi nakakasilaw na ilaw. Medyo kulob ang kwarto pero hindi mainit dahil sa air-con.
Lumapit si Andy sa mesa kung saan may nakatalikod na swivel chair. Hindi niya alam kung ano ang ginagawa ng nakaupo at wala siyang ideya.
Umubo siya para makuha ang atensyon nito pero hindi ito humarap sa kanya. Nagpantay ang kilay niya sa nangyari.
"Mukhang hindi talaga naturuan ng tamang asal ang demonyo na 'to." naiinis na bulong niya.
Pinilit niyang kumalma bago magsalita.
"Ako si Andrea Firey Samson mula sa Paranormal Club, may gusto kaming ipalutas na kaso. It is about the case of Recca Mae Perez at ng ibang estudyante na namatay sa school na 'to ten years ago." panimula ni Andy bago napalunok. "Gusto namin mahanap ang pumatay sa kanila, pati na rin ang katawan nila. S-sana matulungan niyo kami."
Walang narinig si Andy na tugon mula sa kausap kaya napakagat siya ng labi bago napakamot ng ulo.
"Ahm, Hello? Narinig mo ba yung sinabi ko? Gusto kong malaman kung papayag ka na malutas yung kaso namin. Kasi kung hindi, gagawa na lang kami ng ibang paraan."
"Katulad ng ano? Pagnakaw ng files gamit ang mga kakatuwang bagay?"
Napapitlag si Andy at halos mapatalon sa gulat ng marinig ang boses ni Denum na nasa gilid ng pinto. Nakasandal ito sa pader habang nakataas ang isang tuhod at nakasandal rin sa pader ang paa.
Namilog ang mata ni Andy at hindi kaagad nakagalaw. Hindi niya inaakala na nasa likuran niya pala ang inaakala niyang nasa harapan niya.
Seryoso itong nakatitig sa kanya na parang kakainin siya ng buhay. Nang makabawi ay kaagad na umiwas si Andy ng tingin.
"Ngi.. Anong akala mo sa Club namin? Magnanakaw?" pagtanggi niya sa sinabi nito.
Naramdaman niya ang paglapit nito sa tabi niya kaya pinilit niyang kumalma.
"Kung hindi totoo, bakit hindi ka makatingin?" tanong ni Denum na mas nagpakaba kay Andy.
'Kalma, Andy. Hindi niya alam na ikaw iyon. Huwag ka pahalata.' sabi niya sa kanyang isipan.
Dahan-dahan niyang tiningnan si Denum. Ayaw niyang pahalata ang kaba na nararamdaman. Pinaglapat niya ang mga labi niya habang sinasabayan ang tingin nito.
"Ayan, pwede ko na bang malaman kung kukuhain mo ang kaso namin?" tanong ni Andy sa kaharap.
Naningkit ang mata nito bago ngumisi.
"Ayoko. Hindi ako tumatanggap ng kaso mula sa Club niyo na puro kabaliwan ang alam."
Tumaas ang kilay ni Andy.
"Kung hihindi ka rin naman, bakit mo pa sinayang ang oras ko?" naiiritang tanong niya sa binata.
Mas lumawak ang ngisi sa mga labi nito na mas ikinairita ni Andy.
"Kasi nasa sa iyo ang pagbago ng desisyon ko." sagot nito.
Mas lumalim ang linya sa noo ni Andy.
"What? Anong kalokohan ang sinasabi mo?"
Pinagkrus ni Denum ang mga braso bago sumagot.
"Papayag ako na tanggapin ang kaso niyo basta," pinutol ni Denum ang sasabihin bago ilapit ang bibig sa tenga ni Andy. "Sabihin mo sa akin kung anong kababalaghan ang meron ka."
Namilog ang mata ni Andy sa narinig at hindi kaagad nakapagsalita. Napuno ng takot at pangamba ang utak niya.
Medyo lumayo sa kanya si Denum bago pinanood ang reaksyon niya.
"Alam kong may kakaiba sa iyo kaya mabilis kang kinuha ni Kino, gusto kong malaman kung ano iyon."
Napapikit si Andy at walang ibang nagawa bukod sa umiling.
"Hindi pwede," tumingin siyang muli kay Denum. "Hindi ka naman naniniwala sa kung anuman na meron kami kaya masasayang lang kung sasabihin ko. Bibigyan lang kita ng dahilan para mas maniwala na baliw kami."
Wala itong naging reaksyon bukod sa naglakad pabalik sa swivel chair at umupo roon. Humarap siya kay Andy bago inilapag ang kamay sa mesa.
"Kung ganoon, makakaalis ka na." huling sinabi nito bago mabilis na itinalikod ang swivel chair.
Tahimik na lumabas si Andy at hindi na nagprotesta. Sinalubong siya ni Kino na nakaupo sa mesa kung nasaan si Entice at mukhang nag-uusap.
"O, Andy? Kumusta ang devil talk?" bungad ni Kino.
Walang gana niya itong tiningnan.
"Ang hirap talaga makipag-usap sa demonyo." tanging sagot lang ni Andy bago nauna sa paglabas.
Narinig niya naman na nagpaalam si Kino kay Entice bago sumunod sa kanya.
"Mukhang masaya ang usapan niyo ah." nangingiting asar ni Kino sa kanya habang sinusundot ang tagiliran niya.
Masama ang ipinukol na tingin ni Andy sa lalake.
"Pero mukhang mas masaya ang usapan niyo nung Entice." asar niya rito. "Huwag mo sabihin na gusto mo siya?"
Malakas na tumawa si Kino.
"Paano ko magugustuhan ang pinsan ko?"
Nahinto si Andy.
"So, pinsan rin siya ni Denum?"
Umiling si Kino.
"Blood related kami ni Entice dahil magkapatid ang papa ko at mama niya pero 'gaya ng kwento ko noon, magkapatid lang kami sa papel ni Denum dahil hindi kami blood related."
"Ah, okay." tinatamad na tugon ni Andy. "Pero bakit siya sumali sa Detective Club imbes na sumama sa iyo?"
Nagkatitigan sila at parehong napangiti.
"May gusto siya kay Denum kaya ganoon." natatawang sabi ni Kino. "Mukhang nagkakaintindihan tayo.." dagdag ni Kino habang tinuturo siya.
"Ah, kaya.." iyon lang ang tugon ni Andy.
"Pwede mo na bang sabihin ang napag-usapan niyo ni Denum?" pag-iiba ni Kino ng usapan.
Tumango si Andy.
"Hindi siya pumayag, ayaw niya raw masali sa kabaliwan na ginagawa natin.." pabitin ni Andy. "Pero.. may isang bagay para mabago ang desisyon niya."
Mukhang mas lalong nagkaroon ng interes si Kino sa pakikinig.
"Ano naman iyon?"
Mariin napapikit si Andy bago muling tumingin kay Kino.
"Sasabihin ko kung anong kakayahan meron ako."
Natahimik si Kino sa narinig kaya nagpatuloy sa pagsasalita si Andy.
"Tumanggi ako dahil kung sasabihin ko ang kakayahan ko, maaring mas tawagin niya tayong baliw."
"Pero iyon nga lang ba ang dahilan mo kaya hindi mo sinabi?"
"Ano?" naguguluhang tanong ni Andy kay Kino.
"Tingin naman talaga ng lahat ay baliw ang sumasali sa Club ko pero bakit natakot ka pa kung iyon rin ang paniniwalaan ni Denum?" napamulsa si Kino. "May nangyari ba na hindi mo nasabi kaya ganiyan ka makaiwas kay Denum?"
Wala ng nasabi si Andy bukod sa makipagtitigan kay Kino. Ayaw niyang malaman ni Kino ang nangyari dahil aasarin lang siya nito.
"Ngayon ko malalaman kung nagtitiwala ka ba sa akin, Andy. Ano ang nangyari sa pagitan niyo ni Denum?"
Hindi pa rin siya umiimik kaya tumikhim si Kino.
"Ayoko na umabot pa sa ganito pero pinipilit mo ako. Gagamitin ko na yung 'utang na loob' mo sa akin. So, now.. Tell me what happened behind you and Denum?"
Napakagat ng labi si Andy at walang nagawa kundi umamin.
"We fought while I am a ghost and then, accidentally.. We kissed." pag-amin niya sa mahinang tono.
Kumunot ang noo ni Kino kaya kinabahan na si Andy. Mukhang may sasabihin na kakaiba ang binata.
Laking-gulat niya ng malakas itong tumawa habang napapalakpak at tinuturo siya.
"HAHAHAHAHAHAHAHHAHA!"
Napangiwi si Andy dahil nakakakuha na ito ng atensyon.
"Senior, 'wag kayo maingay. Pinagtitinginan na tayo." nahihiyang bulong niya.
Mabilis na nagpigil ng tawa si Kino bago hinila si Andy sa lugar na walang tao. Nang magkaharap silang muli ay hindi na ito nakapagpigil ng tawa.
Kunot-noong nakatitig si Andy.
'Sabi na nga ba at ganito ang magiging reaksyon niya.'
Inabot ng limang minuto sa pagtawa si Kino.
"Hindi ka pa ba tapos?" naiiritang tanong ni Andy.
Huminto ito bago pinalakpakan si Andy.
"Ang galing mo magbiro. Hindi maubos yung tawa ko." pinipilit nitong hindi matawa.
Napailing si Andy.
"Pero hindi naman ako nagbibiro,"
Nahinto si Kino at tinaasan ng dalawang kilay si Andy.
"Totoong nagkahalikan kami habang kaluluwa ako at ngayon, mukhang may ideya na siya na ako iyon."
"Pft."
At sa huli, tawa pa rin ang nanaig kay Kino. Walang nagawa si Andy bukod sa mapabuntong-hininga.
Nang matapos sa pagtawa ay kaagad na tinanong ni Andy si Kino.
"Anong gagawin ko? Aamin ba ako?"
Nagkibit-balikat si Kino.
"Aba, malay ko sa iyo. Buhay mo iyan. Basta ako, manonood sa mangyayari sa kwento niyo ni Denum." pang-aasar ni Kino kaya sinuntok siya sa braso ni Andy.
"G*g*." usal niya sa binata.
—————End of Chapter 6————