Still Shallei PoV
Chapter 6
Ilang oras din akong nagtagal sa banyo at umiyak doon.
Bakit kasi ansakit?
Sa sobrang sakit para akong mamanhid sa hindi ko malaman na dahilan. Ganito ba talaga kasakit? Dahil ba sa napaso ako o may ibang dahilan.
Ayaw kong tanggapin ang dahilan na 'yun, pero kailangan. Aaminin ko, nasasaktan ako ng sobra dahil sa kanya kasi nag-iba na siya sa kilala ko noon, parang hindi na siya 'yung kilala kong Aidan noon.
Akala ko.... akala ko oras na magkita kami ay maayos, pero bakit ganito?
Nasasaktan ako.
Bumuntong hininga muna ako bago kumatok at agad namang nagbukas.
Napaawang ang aking bibig at pareho kaming nagulat sa isa't-isa at hindi ko makapaniwala.
Bakit pati siya makikita ko? Bakit hindi ko naisip kanina na may posibilidad na makita ko din siya,
"Sh-shallei," pagtawag niya sa akin at ilang na ngumiti naman ako sa kanya,
"Kamusta?" ilang na tanong ko sa kanya dahil ang totoo ay hindi ko alam kung saan at papaano ako mag-u-umpisa.
Hindi lang pala ako kay Aidan nanghihina, kundi sa kanya din.
Papaano pa kaya sa mga kaibigan ko? Papaano pa kaya sakanila? Ba-baka mawalan na lang ako ng malay bigla dahil sa sobrang kaba at panginginig.
Tatanggapin ko naman lahat nang sasabihin nila sa akin, lahat nang mga salitang ibabato nila sa akin, pero sana din ay makinig sila sa mga paliwanag ko, at sana lang din ay maintindihan nila ako dahil may dahilan naman ako.
Oo, aaminin ko, hindi pa ako handa na harapin sila lalo na at alam kong may galit sila sa akin. Ilang beses ko na silang nadisappoint ng sobra kaya naman hindi na ako magtataka kung sampal ang abutin ko sa kanila.
Lalo na sa mga ate ko, Ate Rayna, Ate Samantha, lalo na si Ate Heaven.
Hindi pa ako na makaharap sila, kahit na may paliwanag ako, hindi sapat 'yun. Hindi agad nila ako mapapatawad, pero tatanggapin ko ng buo kung ano man ang hin-nanakit nila sa akin dahil may karapatan sila.
May karapatan silang magalit sa kagaya kong ilang beses na silang nadisappoint ng sobra.
Bakit ba kasi antigas nang ulo ko?
Bakit ba kasi hindi ako nakikinig sa kanila?
Masama bang maging selfish din ako minsan, masama ba?
Nagawa ko lang naman lahat nang ito ay dahil ayaw ko ng dumagdag sa mga problema nila.
Hindi ko sila masisisi at hindi din nila ako masisisi. Pero ako ang may malaking pagkakamali.
Sana lang mapatawad nila ako, mapapatawad nila ako, pero hindi gano'n kadali.
"Ikaw dapat tanungin ko niyan, kamusta ka?" kahit kailan talaga hindi pa din nagbabago itong si Ian, gano'n pa din siya, anlayo niya ka-
Stop comparing Ian to him, Shallei,
Tumikhim muna ako,
"Okay lang ako," kahit na ang totoo ay hindi. Sana lang ay maniwala siya,
"That's good to hear." ngiting saad niya naman at napangiti na lang din ako.
Kahit kailan nakakahawa ang ngiti nang gagong ito.
"Ikaw? Kamusta ka?" ilang na tanong ko naman sa kanya para lalong lumaki ang ngiti sa kanyang labi na nagsanhi ng paglabas ng kanyang dimple sa magkabilaang pisnge niya..
Kagigil siya, ansarap pisilin ng mga pisnge niya.
"H'wag kangang ngumiti. Nyeta ka!" inis na saad ko sa kanya pero tinawanan niya lang ako para mainis ako sa kanya lalo.
"Hindi ka pa din nagbabago." saad niya atsaka pinanggigilan ang aking magkabilaang pisnge.
Napanguso ako sa kanyang ginawa na tinawanan niya para mapanguso ako lalo.
"Nakamove on ka na ba?" inirapan ko siya dahil sa kanyang pang-aasar.
Kailangan pa bang ipaalala 'yun?
"Mukhang alam ko na ang sagot sa sariling tanong ko." inirapan ko na naman siya na ikinatawa niya lang.
Napabuntong hininga na lang ako at nakita niya naman 'yun.
"A-anong ginagawa mo dito?" tanong ko kahit na hindi ko alam kung tama ba 'yung tanong ko. Gusto ko lang maalis 'yung ilang na nararamdaman ko ngayong magkaharap kaming dalawa.
"Relax ka lang." natatawang sagot niya naman para mairapan ko na naman siya,
Kahit kailan talaga ang lalaking ito. Sarap din minsan sabunutan sa kagigilan.
Trip niya akong asarin?
"What do you want?" inis na tanong ko, at bakit ba ako naiinis sa kanya?
Nagulat ako at napaawang ang aking bibig bigla ng hapitin niya ang aking baywang at may nakakalokang ngiti sa kaniyang labi habang nakipagtitigan sa akin.
"Always remember. Shallei, I&m here if you n-"
"Make a coffee for me." agad ko siyang itinulak nang marinig ko ang madiin at seryoso niyang boses.
Pero hindi pa din siya nagpatinag. Hinapit niya ako lalo papalapit sa kaniya para mapasubsob na ako sa kaniyang dibdib.
"He's fvcking jealous." bulong niya sa aking tainga at napakagat ako ng labi dahil alam ko ang ibig niyang sabihin.
Ano bang binabalak nang lalaking ito?
"Yo-you mean, you want to-" inilagay niya ang kanyang isang daliri sa aking labi.
"Shhhhhh..." napatingin ako kay Aidan na sobrang dilim ng tingin sa aming dalawa ni Ian.
"Shallei," napagitla na naman ako sa galit dahil sa napakaseryoso at napaka-diin niyang boses lalo.
Omayghad!
"Bitawan muna ako, Ian." mahinang saad ko sa kanya at binitawan niya muna ako pero bago 'yun ay bigla niya na lang akong hinalikan sa pisnge na hindi ko inaasahan.
Kininditan niya ako habang ako naman nakaawang pa din ang bibig at hindi makapaniwala hanggang sa makaalis siya.
Loko ah.
Napalingon naman ako kay Aidan na sobrang sama ng tingin sa akin at napaka diin.
"Stop flirting-"
"Hep-hep!" putol ko sa sasabihin niya at wala siyang sabihan ako ng gano'n. "I'm not flirting your friend." saad ko 'tsaka siya inirapan pero mas lalo lang nagdilim ang kanyang mga paningin para mapairap ako nang ilang beses.
"Stop that." madiin na saad niya para taasan ko siya ng isang kilay.
Lumalabas pagkamataray ko dahil sa kanya, pake niya ba? At pake ninyo ba?
Napabuntong hininga na lang ako ng may maalala ako bigla. May kasalanan pa pala ako sa kanya, at hindi ko alam kung papaano ako hihingi ng sorry.
"Sor-"
"Walang magagawa ang sorry mo. Stop saying sorry."