Still Shallei PoV
Chapter 3
"Ba-bye, Mama, ingat ka po sa work mo po."
malambing na saad nang anak ko kaya naman pinugpog ko siya nang ilang ulit na halik sa mukha.
"Ikaw din, baby. Huwag kang makulit kay Lola,"
"Opo naman, Mama. Goodgirl po kaya ako." labas ngiping sagot niya kaya naman nanggigil ako nang bahagya na kurutin ang kanyang magkabilaang pisnge.
"Inay, mauna na po ako, kayo na po ang-"
"Andami mong sinasabi. Ika'y umalis na at malalate ka na." napanguso na naman ako, kahit kailan talaga si Inay.
"Inay, ansama ninyo sa akin." reklamo ko.
"H'wag kang magreklamomg bata ka. Malalate ka na talaga." panenermon niya kaya naman mabilis ko na lang siyang hinalikan sa pisnge na mukhang hindi niya inaasahan.
"Ba-bye, Inay. Baby ko." nag-wave na akong sakanilang dalawa habang papalayo at papasakay na sa taxi na nagiintay sa akin. Nawala ang kabang nararamdaman ko dahil sa ngiti nilang dalawa.
"Ma'am, saan po kayo?" tanong sa akin ni Manong kaya naman inilabas ko ang papel na ibinigay sa akin ni Inay at inabot sa kanya. Hindi ko kasi talaga alam ang lugar na 'yun, parang pamilyar sa akin 'yung pangalan nang kumpanya. Pero 'yung lugar hindi ko kabisado.
"Malapit-lapit lang 'yan dito sa subdivision at bibilisan ko na po baka late na kayo." nginitian ko naman si Manong atsaka ako nagpasalamat.
Habang nag da-drive si Manong ay pinagmasdan ko ang paligid, parang antagal kong nakakulong sa isang kulungan at ngayon lang nakalabas. Pakiramdam ko naninibago ako sa paligid ko, pero wala naman naging bago. Sadyang ako lang talaga ang nanibago dahil ngayon na lamang ulit ako nakalabas.
Si Inay kasi ang bumibili at gumagastos sa amin, sa pangagailangan namin, kaya naman nahihiya na din ako minsan. Nakikituloy na nga kami sa bahay niya at libre niya kaming pinapatuloy kaya naman gusto ko talagang makabawi sa kanya kahit papaano.
Hindi niya kami kaano-ano, pero hindi niya kami pinag-isipan ng masama. Bagkus ay kinupkop niya kaming mag-ina na walang hinihinging kahit na anong kapalit, kaya naman sobrang nagpapasalamat ako nang sobra. Hindi lang sa diyos, kundi kay Inay na din dahil sa sobrang kabaitan niya sa aming mag-ina.
Tapos ngayon aalagaan niya pa at babantayan ang aking anak kaya naman sobrang nagpapasalamat talaga ako sobra-sobra. Hindi sapat ang salitang salamat, pero sana kahit papaano maramdaman ni Inay na malaki ang utang na loob ko sakaniya.
Tama nga si Manong, malapit lapit lang pala ang pagta-trabahuhan ko, liliko ka lang pakaliwa sa subdivision namin at dire-diretsyo na 'yun hanggang sa makita mo ang nag-iisang napakataas na building na sobrang lawak sa ibaba.
"Salamat po." pasasalamat ko at binigyan si Manong nang dalawang daan at nahiya pa si Manong sa laki nang binayad ko. Nahiya din ako sa sarili ko dahil feeling yayamanin.
Pinagmasdan ko muna ang napakalaking building na ito sa aking harapan at dahan-dahan na akong naglakad papasok. At syempre hinarangan ako ni Manong Guard.
"Kuya, I'm the new secretary of CE-"
Hindi na niya ako pinatapos sa sasabihin ko nang papasukin na niya ako.
Wala sigurong lovelife si Manong at parang napakasungit.
Pagpasok ko pa lang ay napakatahimik at ang suot kong hindi kataasan na sandals ay gumawa nang bahagyang ingay para mapatingin sila sa akin at bahagyang mapatigil sa kanilang mga ginagawa.
Tumikhim ako at inilabas ko ang confident ko. Makikipag-plastikan na naman ako sa mga tao.
Hayy, buhay.
Naglakad lang ako ng taas noo habang dala-dala ko ang aking sling bag na wala naman gaanong importanteng laman.
Bakit parang ngayon lang sila nakakita nang maganda? Grabe naman sila mga makatingin... akala mo naman ako'y alien, grabe naman sila kung gano'n.
"Hi! can i ask you somenthing?" tanong ko sa isang babae na kakabalik lang sa realidad. "Ikaw ba ang bagong secretary ni Sir?" tanong niya.
"Yeah," I simply answered.
Bakit ang hirap maging cold medjo? Parang pakiramdam ko nag-iba ako bigla sa hindi ko malaman na dahilan.
Pero kailangan kong gawin kasi aking trabaho. Nagtataka pa din ako kung bakit ako ang napiling sekretarya. E, andami naman nag-apply. Siguro ang swerte ko talaga dahil ako ang napili. Alam talaga ni God na kailangan ko ng trabaho para sa anak ko, kahit na papaano sobrang laki na nang tulong na ito sa akin dahil hindi na ako gaano'ng aasa kay Inay, at para matulungan ko na din at makabawi ako kahit papaano kay Inay dahil sa mga naitulong niya sa aming mag-ina.
Alam kong hindi agad matutumbasan ng kahit na ano ang pagtulong sa amin ni Inay, sa aming mag-ina, pero kahit papaano ay makatulong din ako sakaniya at makabawi.
Hindi man ako makabawi ng buo at hindi ko alam kung papaano ako babawi, pero gagawa at gagawa ako ng paraan at gagawin ko ang lahat para makabawi lang ako sa taong tumulong sa akin ng lubos.
Kung hindi dahil kay Inay panigurado wala na kaming mag-ina ngayon.
Pero nang dahil sa kanya nandito kaming mag-ina. Mahirap man minsan pero nakakayanan.
Dahil sa anak ko kaya ako nagpapatuloy sa buhay ko kahit na may time na gustong-gusto ko ng sumuko, pero sa tuwing maaalala ko ang anak ko, naawa ako lalo sa kanya kung iiwanan ko na lang siya bigla at kung susuko na lang ako basta-basta.
Kahit na anong mangyari, lalaban ako sa buhay ko para lang sa anak ko. Bubuuin ko ulit ang dating ako na nawala din nang ilang taon.
Ang dating Shallei ay ibabalik ko. Ang dating ako ay ibabalik ko, at ibabalik ko lahat ng mga nawala sa akin no'n. Ibabalik ko ang mga nararapat na para sa akin. Maghihiganti din ako sa kanila, pero hindi sa paraan na paghihiganti nila at pagbabagsak nila sa akin, kundi ipapakita ko sa kanila kung sino ba talaga ako na tinapakan nila nang sobra ang pagka-tao.
The biggest revenge is to be a successful.
At hayan ang gagawin ko ngayon, ipapakita ko sakanila kung sino ba talaga ako.
Shallei, 2.0.