Isabella's Pov
           Ilang beses na akong pabiling-biling sa higaan pero hindi talaga ako makatulog. Paulit-ulit na nagre-replay sa isip ko ang nangyari sa opisina ng boss ko.
         I can't believe this. Calix Samaniego is showing an interest in me. Not just him, but also his friend.
     Kaya mas hindi kapani-paniwala. Imagine? Sa kanila pala galing iyong mga bulaklak, coffee, milk tea, cakes, cookies, etc.
          One week pa lang ako sa trabaho, may ganito na? Ano kayang trip nila?
        Para namang napaka imposible na may gusto sila pareho sa akin. Sa itsura kong ito? Imposible na magkagusto sa akin ang mga tulad nila. Lalo na ang boss namin na si Calix Samaniego. He is known as a womanizer. At ang mga tipo nilang mga babae ay 'yung maganda, sexy, sosyal manamit at galing sa buena familia just like them. Well, I am like that. Medyo lang. At siyempre hindi nila alam iyon. At hindi nila pwedeng malaman. Mabuti na nga lang hindi sila nagtaka sa apelyido ko.
         Ano nga kaya ang trip ng magkaibigan na 'yon?
        "Pinagpupustahan kaya nila ako?" I said it aloud, at napabangon ako bigla.
         Tama! Ano pa nga ba ang posibleng dahilan 'di ba? Imposible na magkagusto talaga sa tulad ko ang mga bilyonaryo na iyon. Hindi nila alam kung sino talaga ako. Plus, I'm hiding behind these eyeglasses and in this kind of clothing.
        Kung totoo man ang hinala ko, nagkamali sila ng napiling paglaruan.
      
       Bukod sa na-warning-an na ako ni Kate about my boss, hindi rin ako basta-basta naniniwala sa mga lalaki na 'yan. I may be naive, but I'm not stupid. I won't fall for their trap.
            Nahiga ako ulit at pinilit ko ang sarili na makatulog. Maaga pa ang pasok ko kinabukasan kaya kailangan ko ng matulog. At kailangan kong ihanda ang sarili ko sa pagharap sa kanila bukas.
       
      I woke up earlier than usual today. And because I've already moved out of our house, walang Mommy or yaya na mag-aasikaso sa akin. Kaya kailangan kong gumising ng maaga para ipagluto ang sarili ko. Wala namang problema sa akin, kasi naturuan naman ako ni Mommy at Yaya ng gawaing bahay.
        I decided, na sa isang condo unit na mag-stay. Para kung sakali na i-background check ako ng boss ko, ay hindi nila malalaman na connected ako sa Montreal Group of Companies. I didn't use our house address in my resume kaya siguro naman safe ako. Mabuti na lang talaga ay pumayag sina Mom and Dad na lumipat ako dito sa condo ng ako lang mag-isa. Walang yaya at walang bodyguards. And I'm enjoying this independence.
        Excited at magaan ang pakiramdam na bumangon ako para mag-handa sa pagpasok ko sa trabaho.
And as usual, I chose to wear simple clothes. I'm avoiding too classy or brand-named clothes, para hindi ako makaagaw ng pansin. At siyempre hindi mawawala ang aking eyeglasses. After a few minutes of preparing, I'm good to go na. Hindi pumayag sila Mommy na wala akong kotse. Kaya naman no choice ako kung hindi ang magdala ng sarili kong sasakyan. Pero 'yung pinakamura at simple ang pinili ko.
        Nang marating ko ang building ng Samaniego Group of Companies, inihanda ko na ang sarili ko sa pagharap sa dalawang iyon. I have to make it clear to them that I'm not the kind of girl that will fall for their looks, money, and charms.
          Pero hindi ko inaasahan ang inihandang pakulo ng isang Calix Samaniego.
        Pagkapasok ko pa lang sa building ay may nag-aabang na sa akin na bouquet ng bulaklak.
       "Ms. Isabella, flowers for you po." Nakangiti at magalang na iniabot sa akin ito ng guard.
       Kaya naman wala akong choice kung hindi ang tanggapin ito. "S-salamat po." Naiilang na tinanggap ko ang bulaklak saka nagpatuloy sa pagpasok sa building.
       When I was about to go into the employee's elevator, ay pinigilan ako ng isa sa security ng boss namin.
         "Mam, sinabi ni boss na itong elevator niya po ang gamitin mo," saad nito, while pointing the elevator.
         
         Kaagad naman akong umiling. "Ayoko po. I will use the employee's elevator. Salamat na lang po." Magalang na tanggi ko.
       "Pero, Maam, kami po ang malalagot kapag hinayaan namin kayo na makipagsiksikan diyan," The security said to me. Kaya naman wala akong nagawa kung hindi ang sumunod na lang. Hindi bale kakausapin ko naman siya ngayong araw na ito, eh.
          Pagkapasok ko sa elevator, hindi ko inaasahan ang mangyayari pagkasara ng pinto. Mula sa taas ay may nalaglag na mga heart shape balloons at petals ng red roses.
       "In fairness to the effort, ha. But still, it doesn't change the fact that may motive siya sa ginagawa niyang ito. At malalaman ko 'yon kapag nakaharap ko na siya. " I talked to myself.
        Instead na sa floor ng department ng Marketing, pinindot ko ang floor ng opisina ng boss namin.
           And I don't know what is happening. Dahil, the moment na lumabas pa lang ako ng elevator ay bigla na akong kinabahan.
         "A-ahm.... H-hi, Olivia," nauutal na bati ko sa secretary ng boss namin.
         "Goodmorning, Ms. Montreal," ganting bati nito sa akin. "Mr. Samaiego is waiting for you inside his office. Hindi mo na kailangang dumaan sa akin. Pwede ka ng dumiretso sa kanya." Saad pa ni Ms. Olivia.
        "G-ganoon ba? Okay, pasok na ako sa loob, ha?" Nag-aalangan na sabi ko sa kanya.
          "Yes, go ahead, Ms. Motreal," Olivia replied.
Pinihit ko na ang door handle at dahan-dahang binuksan ang pintuan ng opisina ni boss. I was surprised to see him standing there waiting for me. Nakapamulsa itong nakaharap sa gawi ng pintuan. He smiled when he saw me, and I felt my heart skip a beat. But I have to pull myself together. I have to make it clear to him, na hindi ako mahuhulog sa mga pakulo nila.
I was about to speak, but he cut me off.
"Sir--"
"You might think that we are just playing on you." He said that while walking towards me.
"Ahm... S-sir—" I was cut off again because he cornered me. Nahigit ko tuloy ang hininga ko at halos hindi ako makahinga.
"If you are thinking, na pinagpupustahan ka namin, I'll say yes. We had a bet." Straight forward, niyang pag-amin. And I don't know how to react. I am shocked. "But the moment I looked into your eyes, you got me. I guess I'm being enchanted by you." He was looking into my eyes while saying that. 
I don't understand what's happening to me. Something in me wants to believe him. But im still hearing Kates warning.
 
  What to do, Isabella?