✎ ALL RIGHT RESERVED ©2023
The Copyright holder retains all the rights provided by copyright law, such as distribution performance and creation of their work. This is a work of fiction. 
No parts of this book maybe reproduced, stored in a retrieval system, or transmitted in any form or by any means electronics, mechanical, photo copying, recording or otherwise, without the prior written permission of the author. 
୨⎯ PLAGIARISM IS A CRIME⎯୧
Names, characters, business places events and incidents are either the product of the authors imagination or used in a fictitious manner. I'm not a perfect writer, you may encounter unedited parts, typos, graphical errors , grammatical errors, wrong spelling, and other errors. This is not a perfect book. 
You're free to tell me if their some errors, I will appreciate it.
"Lets play a game"
"Fuck you! Ano bang ginawa namin sa'yong animal ka? Para ganituhin kami? Hayop ka!"
"Kasi lahat tayo ay mamamatay tao? Kasi lahat tayo ay makasalanan at kailangan mamatay?" Sarkastikong sagot niya dahilan para mas kumabog ang dibdib ko.
"Wala kaming kasalanan!" Giit ko at pilit tinatagan ang loob. Nanginginig na ang buo kong katawan.
"Sabihin nalang nating wala kayong kasalanan pero kayo ang magbabayad sa kasalanan na ginawa nila!" Nagtiim-bagang siya at napaatras ako at paulit-ulit na ring napasinghap.
"Now if you badly want to go out here alive and breathing, play the game with me," hamon niya at pinaglaruan ang patalim. Mayamaya ay itinapon niya sa harapan naming lahat ang isang bag na na naglalaman ng iba't ibang klase ng patalim.
"A game? what do you think of us a child?"
"Hindi kami nakikipaglokohan sayo ah"
"Same too, hindi ako nakikipaglokohan sa inyo plus magandang laro ito" ngisi nito sa amin.
"A game called Hide and Seek but with a twist" sabi nito sa amin at noong nagtama ang aming paningin ay dumagundong ang buong kong katawan, I feel the chills and cold in my body.
"There are numbers inside of your pants and you need to kill them before other kill you."
"There are no rules in this game. You can't find the way out together. Each of you must strive for survival. Because only one can make it out alive."
Dahil sa sinabi niya ay nagkatinginan kaming lahat. Nakikita ko sa mga mata nila ang takot at pagkabahala. Napapikit ako. Sobrang lakas ng tibok ng puso ko.
"Please don't do this to us. Pwede naman nating---"
"I'm giving you one minute to choose your own weapon for defense and to see what's your number inside. So that you can now kill your rivals."
"Look at your number, don't show it next to you or anyone" sabi nito sa amin, na nagpakunot sa akin. Inopen ko ang number ko at nanginginig na napatingin dito.
"Hide yourself under the table, Hide yourself to them, Hide yourself to all demons inside of this or Kill them, Kill all of them, Kill all the demons. Run, Run, Run demons are coming for you" at tumawa ito nang nakikilabot kaya't mas nanginig ang aking katawan. Ramdam ko rin ang pagkabahala ng iba kong mga kaklase.
"Simple lang ang game, You need to kill the number you pick or they will kill you. Don't trust anyone, because all of them can betrayed you" sabi nito na may kilabot na ngiti sa amin at hinagis ang iba't ibang uri ng mga armas, kagamitan, mga matutulis na bagay.
"In one, two, three..."
Bago pa siya matapos sa pagbibilang ay naging mabilis ang kilos ng mga kaklase ko at sinunggaban ang mga patalim sa harapan namin. Nagtulakan sila at ang iba naman ay tumakbo palayo para makatakas.
Napaatras akong umiiyak. Napahawak ako sa bulsa ko at hinugot mula roon ang swiss knife. Nanginginig ko itong inangat at pagkuwa'y tiningnan.
"Ikaw Storm? Wala ka bang balak mabuhay at protektahan ang sarili mo?"
Nakarinig ako ng boses sa bandang likuran ko.
Sa isang iglap ay nabuhay ang galit ko na nararamdaman ko at hinawakan ng mahigpit ang swiss knife at uundayan sana siya ng saksak nang hagipin niya ang braso ko.
Matalim ang mga titig niya.
"So sad that I am not the who's one gonna kill you tonight. This is your chance to run." Binitawan niya ang braso ko. Agad akong napaatras sa kaniya.
"Run for your life, Storm. They will kill you," banta niya at humalakhak.
narinig ko ang paghalakhak nito na para ba kaming pinaglalaruan.
Nagpapatayan silang lahat,  maraming dugo ang nagkalat sa buong kwarto ang iba ay naghahabulan at sumisigaw paalis rito. May mga nasa second floor, sa kagubatan o sa likuran ng eskwelahan.
Tumakbo ako nang tumakbo hanggang sa nakapasok ako ng isang kwarto. Amoy na amoy ang malansang dugo. puro katawan ng tao ang narito. Lahat ay nababaliw, lahat ay nagpapatayan. napahikbi nalang ako sa isipang baka mamatay rin ako ngayon.
Hindi ko na alam kung saan ako pupunta, Hindi ko alam kung ano na ang aking gagawin. Basta ang alam ko ay ligtas ako sa ngayon.
may narinig akong sigaw ng babae, na para ba itong nahihirapan huminga. may naririnig akong yabag na para bang nagtatakbuhan, may naririnig rin akong mga kumakalansing sa sahig na mga metal na kagamitan. May mga naririnig akong maiingay na tao. Nagtatawanan, Nagsisigawan na para bang mga baliw.
Ako andito lang ako sa isang tabi, Hindi alam ang gagawin. Napayuko nalang ako at umiyak sa tuhod ko na ngayo'y nanginginig na rin. ano nga bang mangyayari talaga sa akin?
I saw All of that
They kill each other
All bloods downs from them
I saw demon in their eyes
They are shivering and going crazy.