Diancie's POV:
"I'm going to where?" tanong ko kay Miss Keyae nang sadyain niya ako rito sa dorm ko, though narinig ko naman ang sinabi niya pero gusto ko lang makasiguro kung tama ba ang pagkakarinig ko rito.
"Lilipat ka ng dorm, Diancie. Kung saan makakasama mo sa isang dorm ang mga ka-level mo na mga Fhinhiex." ulit niya sa tinuran niya kanina.
So, tama nga ang narinig ko kanina at hindi guni-guni lamang pero, "Bakit pa? I mean, ayos na naman ako rit--"
"Because that's the rules, Diancie. All Fhinhiex students must stay under the same roof. What's the reason? Only the President knows." putol niya sa akin.
I heaved a sighed. "Fine. Lilipat na ako ro'n." sagot ko na lang para matapos na ang usapan. I'm tired.
"You have no choice, Diancie. Now, pack up your things and I will take you to the Fhinhiex dorm."
"No need. I don't own anything in here. So let's go." sagot ko sa kanya. "Come on, Evy..." tawag ko sa duggos na nakaupo lang sa couch at tahimik na nagmamasid. Kaagad naman itong tumalima and as usual, sa balikat ko naman ito agad sumampa.
I take a last glance sa loob ng dorm na naging tahanan ko sa loob ng tatlong araw bago sumunod kay Miss Keyae. I sighed. Another place to be familiarize with and this time ay may makakasama na ako. I just hope that they won't give a damn about my presence.
Vionna's POV:
Ganoon na lang ang pagbagsak ng mga balikat ni Misty nang makitang walang tao sa loob ng dorm namin.
Disappointed ang mukha niyang lumingon sa akin na ikinibit-balikat ko lang.
"Bakit wala pa siya?" she asked kasabay naman niyon ang pagpasok ng mga lalaki.
"Ewan. Baka hindi siya na-inform?" sagot ko sa kanya saka umupo sa pang-isahang couch at marahang menasahe ang dalawa kung mga binti.
Wala namang imik ang mga lalaki na deritso lang sa pagpasok sa kani-kanilang mga kwarto kaya kami na lang ni Misty ang naiwan dito sa sala.
Pabagsak na umupo si Misty sa tapat ko na hindi pa rin maipinta ang mukha. Masyado naman yata niyang ginawang big deal ang hindi pagpunta rito ni Diancie? Ganoon ba talaga kagaan ang loob niya rito? I wonder.
Pareho lang kaming walang imik ni Misty habang may kanya-kanyang ginagawa nang biglang binasag ng doorbell ang namumuong katahimikan sa pagitan naming dalawa.
"Ako na..." turan ko kay Misty nang makitang akma sana siyang tatayo. "Okay..." simple niyang tugon at muling bumalik sa ginagawa niya. Ako naman ay tinungo na ang pinto at pinagbuksan ang nagdo-doorbell.
Pagbukas ko ay si Miss Keyae kaagad ang una kong nakita na nakatayo sa labas.
"Miss Keyae napadaan po kayo?"
She just smiled saka may itinuro sa hallway ng dorm. "Inihatid ko lang si Diancie. You know the rules, right?" turan niya na ikinatango-tango ko lang habang nakatingin kay Diancie na papalapit sa amin na may nakapatong pa rin na duggos sa balikat nito.
"Kung ganoon, sa iyo ko na iiwan si Diancie. Ikaw na ang bahala sa kanya, Vionna." muli akong napabaling kay Miss Keyae. "Makakaasa po kayo." sagot ko.
Muli naman siyang ngumiti kapagkuwan ay bigla na lang siyang naglaho na parang bola. Teleportation is her nōryoku, that's why.
"Am... Come in." baling ko kay Diancie sabay nilakihan ko ang pagbukas ng pinto.
"Salamat." maikli niyang tugon sabay pasok.
Nang makita ni Misty si Diancie na pumasok ay hindi ko mapigilang hindi matawa sa naging reaksyon nito. Kung matatanggal lang talaga ang panga, siguro ay nasa sahig na ang panga ni Misty ngayon dahil sa biglang pagbagsak nito. Hindi rin naman nagtagal ay kaagad din namang nakabawi si Misty nang pasimpleng tumikhim si Diancie.
"You're really here! Oh my gosh!" impit na hiyaw ni Misty at hindi nakaligtas sa paningin ko ang bahagyang pagkunot ng noo ni Diancie.
"Am I not supposed to be here?"
"No. No. No. Of course not. Actually, expected na namin ang pagdating mo since it's one of the Academy's rules." kaagad na tugon ni Misty kay Diancie habang tanging tango lamang ang itinugon ng huli.
"Okay... Am, if you don't mind, pwede bang malaman kung saan ang magiging silid ko?" Diancie asked.
"Ofcourse, we won't. Come on, let me show you your room." turan ko at iginiya siya paakyat ng hagdan. Pansin ko naman ang pagsunod sa amin ni Misty.
Diancie's POV:
Habang paakyat ay pasimple kong inililibot ang paningin ko sa madadaanan namin. This dorm is quite huge than I expected. It's more like a mansion than a dorm. Unlike sa Fhinhiex classroom, this place are really in order. Kapansin-pansin ang maayos na pagkakalagay ng mga decoration, especially those paintings and figurines. Halatang may nagmi-maintain ng kalinisan dito.
Nang huminto si Vionna sa tapat ng isang pinto ay napahinto na rin ako. Lumingon siya sa akin bago nagsalita.
"Ito na lang ang bakante rito na kwarto kaya pagpasensyahan mo na kung hindi kalakihan, okupado na kasi ang lahat eh." pahayag niya sabay bukas ng pinto.
"It's alright, don't worry." tugon ko rito sabay pasok sa loob ng silid. Sumalubong sa paningin ko ang isang kulay abuhing silid. Sa ayos ng mga kagamitan ay halata ngang walang gumagamit. Natatakpan kasi ng kulay puting tela ang ilan sa mga kagamitan.
"Sigurado ka na ayos ka lang dito, Diancie?" tanong ni Misty habang pinapalibot sa kabuuan ng silid ang mga mata.
"Oo, ayos lang ako." napatingin ako kay Evy nang bigla siyang tumalon mula sa balikat ko at sumampa sa kama at doon nahiga. "At mukhang nagustuhan din naman ni Evy." dagdag ko pa.
Tumango-tango naman sila. "Okay. Iiwan ka na muna namin, sa baba lang kami kung sakaling may kailangan ka." turan ni Vionna at nang makita nito ang pagtango ko ay kaagad niyang hinatak si Misty palabas ng silid. Aalma pa sana ito pero kaagad nang naisarado ni Vionna ang pinto dahilan para mawala sila sa paningin ko.
I sighed saka tumabi ng higa kay Evy. And when my back touches the soft bed of foam, a yawned escaped from my mouth hanggang sa hindi ko namalayang nilukob na ng kadiliman ang katauhan ko.
NAGISING ako dahil sa pagkalam ng sikmura ko. Hindi pa pala ako nakakakain simula kaninang tanghali. Nilibot ko sa kabuuan ng silid ang paningin ko, nagbababakasaling makakita ako ng orasan ngunit nang wala akong makita ay napagpasyahan ko na lang na bumangon saka lumapit sa isang bintana. Hinawi ko ang makapal na kurtinang tumatabing doon saka tumanaw sa labas.
“Maggagabi na pala...” turan ko sa isipan ko. I heaved a sighed saka napahawak sa sikmura ko nang bahagya itong tumunog. Gutom na talaga ako.
Napabaling ang paningin ko sa paanan ko nang may malambot na kumikiskis doon. “Are you hungry too?” tanong ko kay Evy sabay buhat dito. Isiniksik niya lang ang katawan niya sa pagitan ng leeg at balikat ko as a response.
"Let's go down then." aya ko rito and somehow I know that it can understand me dahil kaagad itong umayos sa pagkakapatong sa balikat ko which it always do na nakasanayan ko na rin.
Ibinalik ko sa dating ayos ang makapal na kurtina kapagkuwan ay tinungo na ang pinto at lumabas na ng silid upang pagbigyan ang nagwawala kong sikmura.