"Nurse! Nurse! Gising na po yung patient sa VIP room 401" hahangos hangos na sabi Chloe sa Nurse Station
Dali daling pinindot ng nurse ang button to call for the attending physician ng pasyente. Halos madapa na siya kakatakbo makabalik lang sa kwarto ni Khal at ng makarating siya dun nadatnan niyang nandun na din ang doctor na sumususuri kay Khalil ngayon
The check up is taking too long and everything seems normal until the doctor started to ask what he feels "I-I can't see anything" Nanghina yung tuhod ni Chloe sa narinig niya. This feels like a joke to her. Anterograde Amnesia is already accepted by her. Dahil napakalaki ng possibilty nito to happen, but him losing his eyesight is in a whole different situation
"This must be caused by head trauma. We'll undergo some diagnostic test for us to know if it's temporary or not" nanatili lang na tahimik si Khalil despite of what's happening. Siguro kung ako yun nag panic na ako
"What test Doc?" tanong ko kay Doc Hidalgo
"Blood Test, CT Scan, EECG and MRI for us to know if losing his eyesight is just temporary or not. We'll keep the patient attended don't worry Ms. Alonzo" the moment when the Doctor mentioned my surname made my heart skip it's beat
Agad naman akong tumingin kay Khalil na hindi pa rin gumagalaw kagaya kanina kaya nakahinga ako ng maluwag na hindi niya naaalala ang apelyido ko
"He still don't remember his name maybe in shock pero in days maaalala niya din ang pangalan niya. Mas madaling maibabalik lahat ng alaala niya kung nasa familiar sorrounding siya at kung nakakakita siya but sadly that one is out of league, it will be hard for him hija. Much better if his family will be here for him"
"Thank you Doc" sabi ko sa kanya saka niya ako tinanguan. Naiwan muna kaming dalawa ni Khal sa room niya.
Ako nga pala si Chloe Jay Alonzo anak ng owner ng Alonrei Medical Group of Companies. Khalil is my schoolmate in college. Always ko siyang nakikita and hinahangaan dahil sa talino nito at ka gwapuhang taglay but never his attitude. Masyado siyang cold and masakit magsalita sa mga tagahanga niya and that seems red flag on my view so, I never really approached him back then
Hanggang sa maka graduate at nag kanya kanya na ng buhay. Wala na din akong balita sa kanya before His announced marriage with his fiance Zoe that makes my world crumble and on that part I knew instantly, I needed to stop whatever the feeling, I'm feeling for him. Kasi nasa ibang mundo na kami at ang mundo naming dalawa at hindi kailan man magtatagpo sa paraang gusto ko
I'm on my way to my father's hospital when a car accident happened. Tumawag ako sa Emergency personnel ng hospital namin to rescue the patients engaged on the accident and to my surprise It's Khal and Zoe
May nakasaksak sa puso ni Zoe na glass probably galing sa sasakyan nilang nabasag and the worst part is buntis siya at may nakabaong malaking parte ng bubog sa tyan nito. Puro dugo din ang mukha nila and to that extent parang ang hirap huminga sa mga nakikita ko ngayon. I'm worrying too much and sweating bullets that I probably can't think straight because of shock
I'm frozen in place hanggang sa makaalis na ang emergency vehicle na mag dadala sa kanila sa ospital. Nanghihina yung tuhod ko na sumunod sa ospital just to know na nasa ICU si Khalil and Zoe, his pregnant fiance, is already taken by her parents
Parang mawawalan ako ng ulirat sa sobrang daming bagay na kailangan kong idigest all of a sudden. I took care of him for 2 months already nung na coma ito and ngayon, nung magising naman ito wala ng makita. I don't know what's happening in earth kung bakit kailangan na mangyari sa kanya to
Did he do something bad in his past life just to suffer all of this?
I shrugged myself on that thought at lumapit ako kay Khalil
"Khalil nagugutom kana ba?" tanong ko sa kanya pero hindi siya sumasagot sakin
"Khal" hinawakan ko yung balikat niya para kunin ang atensyon niya
"Are you talking to me?" sabit nito saka inalis sa balikat niya ang kamay ko
"Yes? That's your name right?"
"I-I don't remember" ramdam ko yung gulo ng isip niya sa way ng pagkakasabi niya nito
"I know, your memories will be back but, you're Khalil, we're schoolmates and I'm the one who see it when your car crashed. I've been taking care of you for more than 2 months and thank god your awake now" malumanay na sabi ko bago umalis sa tabi niya at ayusin yung bulaklak at prutas sa may side table nito
"T-Two months? W-Why? What happened to me?"
"Coma? Obviously Khal but, kagaya nga ng sinabi ko naaksidente ka and pag gising mo eto na yun you probably knew what happened next, right?" Lumapit ako sa hospital bed niya at naupo dun
"Paupo ha" sabi ko saka bahagyang natawa nung makita kong parang gusto niyang umalis pero hindi niya naman magawa
"What? I mean, Why are you helping me?" matiim ko lang siyang tiningnan kagaya ng matagal ko ng ginagawa
"I told you we're schoolmates, natural lang naman na gawin to" nag kibit balikat na lang din ako sa sariling sagot ko
"There's no person who's in their right mind who'd do what you're doing" natawa ako sa sinabi niya kaya tumayo na ako at lumapit sa may bintana saka ito binuksan para mag pahangin kahit saglit dahil nakabukas ang aircon ng kwarto ni Khal
"Siguro nga" I can't help myself but to smile and agree to him
"I can't see your face. I can't recognize people in my state, can you tell me your name instead?" Inalis ko ang tingin ko sa bintana at agad ko siyang tiningnan. He's looking in other direction habang kausap ako kaya bahagya akong natawa. Para siyang kumakausap ng multo sa ginagawa niya
"What's funny?" tanong nito habang nakatingin padin sa kabilang gilid kung nasaan ang pintuan
"Nandito ako" lumapit ako sa kanya at hinawakan ko ang mag kabilang pisngi nito saka ito itinapat sa direksyon ko
"Sorry. Can you tell me your name now?" sabi nito kaya umiling ako kahit di niya ako nakikita
"I'm Chl- CJ. I'm CJ Khal" sabi ko sa kanya saka bumuntong hininga bago umupo sa upuan sa tabi ng hospital bed nito
"Do you really know me CJ?" takang tanong nito habang inaangat ang kamay na parang may kinakapa. Inabot ko ang kamay ko sa kamay niya para alamin kung anong ginawa nito ng higpitan nito ang pag kakahawak niya sa kamay ko
"I'm looking for you baka kasi wala ka dyan kung saan ako nakatingin tawanan mo na naman ako" kaya natawa na naman ako sa kanya