Nandito na ako sa loob ng bridal car, hanggang ngayon iniisip ko pa rin yung mga sinabi sakin ng mga kaibigan ko kanina.
"Ma'am, ok ka lang po ba?" Biglang tanong sakin nang driver kaya naman napatingin ako sa kanya. "Kanina ko pa po kasi napapansin na parang malalim ang iniisip mo."
"Ok lang po ako, Kuya." Ngiting sagot ko sa kanya.
"Smile lang po ma'am, malapit na po tayo. Congrats po pala." Pangcheer-up niya sakin kaya napangiti't napatango na lang ako sa kanya.
Ilang minuto pa ang lumipas matapos ng pag-uusap namin ni Kuyang driver ay huminto na ang sasakyan kaya napatingin naman ako sa labas. Nakaramdam agad ako ng kaba dahil sa pagtingin ko sa labas. Sobrang dami kasi nang mga tao pati na rin mga media ay nandito.
Ang totoo kasi nyan ay sikat ang pamilya ko sa business industry. Ang kompanya ni papa ang pumapangalawa sa business industry dito sa Pilipinas kaya hindi talaga maiiwasan ang ganitong mga bagay.
Natigilan naman ako ng biglang bumukas ang pinto ng kotse na sinasakyan ko at bumungad ang mukha ni papa kaya naluha ako ng hindi ko namamalayan.
Inalalayan niya naman akong makababa sa bridal car. Samantalang si mama naman ay inayos ang gown ko kasama ng mga nag-aassist para sa kasal ko.
Hindi ko alam sa sarili ko pero bigla ko na lang niyakap si papa. Naluluha rin ako ng hindi ko alam, tears of joy lang siguro 'to. Hindi ko kasi alam na kahit ayaw ni papa kay Dominic ay pumunta pa rin siya sa kasal ko.
"Don't cry baby." Ngiting sabi ni papa sakin at pinunasan ang luha ko gamit ang daliri niya.
Hindi pa kasi nakatakip ang belo ko sa mukha kaya makikita talaga na lumuluha ako.
"Didn't you say you weren't going to my wedding, Pa?" Naiiyak na tanong kong sabi sa kanya.
"Maaari ba naman na hindi ako pumunta sa pinaka importanteng okasyon sa buhay ng nag-iisa kong anak?" Ngiting patanong na sagot ni papa sakin. "Kahit against kami ng mama mo sa gusto mong 'to ay hindi naman pwedeng hindi ako makaattend sa special na araw na 'to para sayo anak. Isasantabi ko na lang kung anong problema ko sa magiging son in law ko. Gusto ko maging masaya ka sa tatahakin mong landas pero kapag umiyak ka ng dahil sa kanya. I've no choice but I will get you from him, understood?" Seryosong sabi pa ni papa sakin.
"Yes papa, thank you very much." Ngiting sagot ko sa kanya at niyakap ko siya. Napansin ko naman na napapaiyak na rin si mama.
"So, let's get going; your groom is waiting for you at the end of the aisle." Sabi niya sakin kaya napahiwalay na ako ng yakap sa kanya at tumango na lang.
Inarko naman ni papa ang braso niya sa harap ko kaya inilagay ko naman ang kamay ko dun. Ganun din ang ginawa ni mama kaya ngayon nasa magkabilang gilid ko na sila. Napangiti naman ako ng bahagya at nagsimula na kaming maglakad.
Inalalayan naman kami ng wedding coordinator para sa magiging linya namin. Ibinaba na rin ni mama ang belo ko para matakpan ang mukha ko.
"Get ready." Sabi ng babaeng wedding coordinator sa mini radio niya.
Bumukas naman ang pinto ng simbahan at narinig ko ng tumugtog ang wedding song na napili namin ni Dominic para sa araw na 'to.
Nagsimula ng maglakad yung mga bridesmaid, groomsmen, at ang iba pa.
"Ready, ma'am?" Tumango naman ako sa babaeng coordinator. "Go ma'am," senyas niya.
Nagsimula na akong pumasok sa loob at kitang kita ko ang sobrang dami ng tao na nasa loob. Napahigpit naman ang kapit ko sa braso nila mama at papa.
"Just relax baby," bulong ni daddy.
Tumugtog na yung pangalawang music na gustong gusto ko kapag ako na ang maglalakad papunta sa aisle.
Kitang kita ko mula dito ang lalaking dahilan kung bakit may ganitong okasyon ngayon. Napapangiti na naluluha ako dahil hindi ko aakalain na mapupunta sa ganitong sitwasyon ang relasyon namin.
"Take care of my daughter," seryosong sabi ni papa kay Dominic. "Welcome to our family, son." Matagal bago mabanggit ni papa ang salitang 'son' kaya napangiti naman ako.
"I will sir, thank you po." Sagot ni Dominic.
"Just call me also papa," natigilan naman si Dominic.
"Yes po papa," ngiting sabi niya.
"As for me, call me mama because you've become a member of our family, and please don't hurt my daughter." Ngiting sabi ni mama sa kanya.
"Yes po mama, I'll do everything to not hurt your daughter." Ngiting sagot niya kay mama.
"Our blessed is yours son," sabi ni papa at iniabot niya na ang kamay ko kay Dominic.
Niyakap ko muna ang mga parents ko bago ko abutin ang kamay ni Dominic na nakalahad sa harapan ko.
"Thanks for this mama and papa." Ngiting sabi ko sa kanila.
"No worries hija, I love you." Sagot ni papa.
"I love you baby," naiiyak na sabi ni mama. "You always be my baby."
"I love you to both of you," bineso ko na sila at iniabot na ang kamay ni Dominic.
Inalalayan niya naman ako na makaakyat sa harapan ng aisle at sa upuan ko bago siya umikot papunta sa upuan niya. Ilang minuto lang ay nagsimula na ang ceremony ng kasal namin.
"Bago ko simulan ang kasalan ng dalawang taong ito na nasa harap ko. Maaari ko bang malaman kung may tumututol ba sa kasalang ito?" Seryosong sabi ng pari pero ilang minuto ang lumipas ay walang lumalabas o sumisigaw kaya naman itinuloy na ni father ang kasalan. "Lets hear first the vows of the groom and bride." Sabi pa ulit nang pari kaya naman kinuha ni Dominic ang iniabot ni father na mic.
"Ikikwento ko pa ba ang love story natin? Wag na lang baka yung mga single na kaibigan natin dito ay magpakasal na rin agad." Bungad na sabi ni Dominic sa lahat kaya bahagya namang natawa ang mga tao. Kinurot ko naman siya sa tagiliran niya. "Aww! Ito na nga love e, so ito na uumpisahan ko na muna sa kung papaano nga ba kita nakilala noon? First, since first year high school ay crush na kita, totoo yun love. Tapos iniinstalk pa nga kita e, kasi nga ayaw mo kong pansinin then one time nagkaroon ng event noon sa school, yun ay ang Mr. and Ms. Miller Academy, second year high school na tayo non. Sinadya ko talagang ipalista ang pangalan mo at ang pangalan ko dun para mapansin mo lang ako, at hindi nga ako nagkamali dahil napansin mo nga ako dahil tayo ang nanalo sa contest na yun, then dun na ako nagstart na magpapansin sayo pero wala pa ring effect sayo e, hanggang sa matrap na nga tayo sa isang room noon dahil sa katangahan ko pero atleast kahit na ginawa ko yun naging tayo naman, 'di ba? Tapos ngayon ikakasal na tayo, who you talaga yung mga suitor mo noon nang maging tayo e.. Then after a months nung makilala mo ako ay pumayag ka ng ligawan kita pero halos kalahating taon ang itinagal bago mo ako sagutin."
"So, galit ka?" Mataray na sagot kong tanong sa kanya. Natawa naman ang mga tao pati na rin ang pari dahil sa sinabi ko.
"Hindi naman love, magagalit ba naman ako kung nandito na tayo para pakasalan mo?" Sagot niya sakin.
"Tsk!" Ungot ko.
"Ayan tuloy hindi ko na maalala yung vows ko. Hindi pa nga tayo mag-asawa e, magiging mag-asawa pa lang pero inaaway muna ako. Hmm.."
"So, ako na ba ang magsasabi ng vows ko?" Pag-iiba ko ng usapan, tumango na lang siya sakin.
"Ehem, sasagutin ko yung sinabi mo kanina love. Ang totoo nyan love hindi ko talaga gusto ang ugali mo nung mga panahon na yun kasi nga po alam mo na yun, okay. Ayaw kong sabihin dito basta yun na yun, wala naman akong masasabi tungkol sa vows basta ang masasabi ko lang ay mahal kita at mamahalin pa." Seryosong sabi ko sa kanya at tumingin sa pari. "Father ano na po ang susunod?" Ngiting tanong ko.
Ganyan kami mag-usap ni Dominic prangkahan kung prangkahan kaming dalawa pero siya ang unang napipikon saming dalawa.
"Dominic Sanchez, do you accept Celine Rodriguez to be your wife, to be part of your heart, forever, in hardship and in pleasure, in sickness or in health, and you will love her, for all eternity, as the sacred ordinance of God?"
"I do," malawak na ngiting sagot ni Dominic.
Tumingin naman sakin si father. Jusmi! Ako na ang tatanungin ni father.
"Celine Rodriguez, do you accept Dominic Sanchez to be your husband, to be part of your heart, forever, in hardship and in pleasure, in sickness or in health, and you will love her, for all eternity, as the sacred ordinance of God?"
Matagal bago ako sumagot kay father dahil biglang sumakit ang ulo ko kaya napahawak ako dito. Matutumba na sana ako pero may biglang sumalo sa bewang ko.
"Are you okay, love?" Nag-aalalang tanong ni Dominic sakin.
Hindi agad ako nakasagot sa kanya dahil ang sakit talaga ng ulo ko pero pinilit kong tumayo at umayos. May mga nakikita ako sa vision ko na mga nangyari ng hindi ko alam kung bakit bigla na lang lumilitaw sa isip ko kapag sumasakit ang ulo ko. Ilang linggo ko na tong nararamdaman pero hindi ko na sinabi pa sa kanila dahil ayokong mag-alala pa sila sakin.
"O-Okay lang ako," sagot ko na lang sa kanya.
"Father, pwede po bang pakibilisan na lang yung ceremony?" Pakiusap ni Dominic sa pari. Tumango naman ito sa kanya.
"Pakiulit po yung tanong father," sabi ko kay father kaya tumango ito.
Napalingon naman ako sa mga tao na nasa likod ko at nag-aalala din ang mga mukha nila lalo na ang mga kaibigan at parents ko.
"I repeat again. Celine Rodriguez, do you accept Dominic Sanchez to be your husband, to be part of your heart, forever, in hardship and in pleasure, in sickness or in health, and you will love her, for all eternity, as the sacred ordinance of God?"
"I do father," ngiting sagot ko kay father.
"By the power invested to me. I pronouce to both of you as husband and wife." Ngiting sabi ni father.
Nagharap naman kami ni Dominic. Dahan dahan niya namang iniangat ang belo ko. Nginitian niya muna ako ng sobrang lawak bago niya ako hawakan sa bewang para ilapit sa kanya.
Dahan dahan namang lumapit ang mukha niya sa mukha ko kaya napapikit na lang ako at ilang segundo lang ay naramdaman ko na ang labi niya sa labi ko.
Aaminin ko na ito ang kauna-unahang beses na nahalikan ni Dominic ang labi ko kahit na nakuha niya na ang kalahati ng katawan ko. Ang sabi niya kasi sakin ay nakareserved ang labi ko sa kasal namin at sa honeymoon naman ang pagka-birhen ko at ito na nga ang araw na yun.
Narinig ko naman ang palakpakan ng mga taong dumalo sa okasyon na 'to kaya napangiti na lang ako at napatingin sa kanilang lahat.
Lumapit naman ang photographer saming dalawa para kuhanan kami ng litrato. Kasunod non ay ang mga kamag-anak muna namin bago ang mga kaibigan at kakilala naming dalawa.
....
Nandito na kami ngayon reception sa White Garden kung saan din ako nag stay at inayusan ng dyosa kong kaibigan na si Ralph este Fiona pala.
Nandito kami ngayon ni Dominic sa stage. Nagpalit na rin pala ako ng ibang gown pero kulay puti pa rin yung suot kong gown, masyado kasing mabigat at malaki ang bride gown ko kaya nagpalit na ako, saka nasa plano naman namin 'to ni Dominic.
Ginawa na muna namin ang rituals na ginagawa kapag bagong kasal bago kami bumaba sa stage at kausapin ang mga bisita namin. Humiwalay ako kay Dominic dahil kausap niya yung mga ka-business niya kaya nagpaalam ako sa kanya na pupunta muna ako sa mga kaibigan namin at mga college friends namin.
"My god! Celine, congrats sa inyong dalawa ni Dominic." Bungad ng isa kong college friend.
"Alam mo, Celine. Hindi namin aakalain na aabot sa puntong ikakasal kayo ni Dominic." Ngiting sabi naman nang isa pa.
"Sana nga napatino muna yang number one cassanova ng Miller University."
"Huh? Cassanova?"
"Oo naman, 'di ba nga nil.."
"Love,"
Hindi niya na naituloy ang sasabihin niya dahil biglang sumulpot si Dominic mula sa likuran ko.
"Ano nga ulit yung sinasabi mo?" Tanong ko dun sa isang college friend namin na babae pero umiling lang ito at umiwas na lang ng tingin.
"Love," tawag ulit sakin ni Dominic.
"Hmm.." Sagot ko sa kanya.
"Hinahanap ka nila mama't papa, gusto ka daw nila makausap." Ngiting sabi ni Dominic sakin.
"Sige, tara na." Sabi ko sa kanya.
"Sige na love, una ka na dun kakamustahin ko lang sila, susunod na rin ako." Ngiting sabi niya sakin at tinuro ang mga college friends namin noon.
"Sige love," ngiting sagot ko sa kanya.
Hinalikan niya naman ako sa noo at itinuro niya sakin kung nasa'n sina mama at papa.
"Mauuna na ako guys, thanks for coming." Ngiting sabi ko sa kanila.
"Congrats again, Celine." Sabi nilang lahat kaya napatango naman ako at tinalikuran ko na sila.
Nagsimula na akong maglakad papunta sa lugar kung nasa'n ang mesa ng parents ko at ng mga in-laws ko na parents ni Dominic.