New phone
Francess' POV
"Hi ate musta?" tanong niya.
"Anong musta? Parang matagal na tayong hindi nagkita ah," sagot ko naman sa kanya at umupo lang siya sa tabi ko sa gilid ng higaan ko.
"Ang ibig kong sabihin, kumusta na 'yang kachat mo," sabi muli ni Dani.
"Okay naman siya," sagot ko.
"Buti naman kung ganun," sagot niya.
"Nga pala Dani, sabi niya sa 'kin kanina meet daw kami."
Mapapansin ko ang pagkagulat sa ekspresyon niya pero nabawi naman niya iyon. "Gusto mo ba siyang makilala ate?" tanong niya at tumango lang ako. "Eh 'di pagbigyan mo siya. Makipagmeet ka at kilalanin mo siya ate," sabi niya na parang may ibang ibig sabihin.
"Ah sige sabihin ko sa kanya sa sabado magkita kami pero 'di ko pa alam kung taga saan siya," reklamo ko.
"Taga dito lang din siya-" napatakip muli siya sa kanyang bibig nang madulas muli ang dila niya.
"Teka Dani sabi na nga ba may alam ka eh," sabi ko at patayo na si Dani saka lalabas na sana siya ng kwarto ko nang saktong bumukas ito at bumungad si mama.
"Ma," sabi ko at sinalubong siya sa pinto.
"Anak may sorpresa ako sa 'yo," sabi ni mama sa 'kin.
"Ano yun mama?" tanong ko naman at mukhang masayang-masaya si mama sa sorpresa niya sa 'kin.
"Graduation gift ko sa 'yo oh," inabot niya sa 'kin ang nakabox at nakabalot pa na bagay.
"Ano 'to ma?" tanong ko sa kanya.
"Buksan mo na lang," nakangiti pang sabi ni mama kaya napaupo na muli ako sa kama para mabuksan na ang regalo ni mama sa 'kin.
Napaupo rin naman si Dani sa tabi ko para abangan kung ano ang laman ng box.
Nakalimutan kong sabihin sa inyo na graduation na pala namin sa next-next week.
"Ma, san kayo kumuha ng pambili nito? Mukhang mahal 'to ah," sabi ko nang tuluyan ko na ngang mabuksan ang box at ang laman nito ay cellphone na touch screen.
"Yieh may cellphone na si ate," sabi naman ni Dani na katabi ko lang.
"Para naman hindi na siya manghiram sa 'yo Dani," sabi ni mama. "Bakit ba kasi napakamapagbigay mo?" tanong pa ni mama sa kanya.
"Ah syempre tita pinsan ko 'tong si ate Francess eh," sagot naman ni Dani.
Tumayo ako para yakapin si mama. "Salamat ma, the best ka talaga," sabi ko habang magkayakap pa rin kami.
"Sorry ngayon ka lang nagkaroon ng touch screen 'nak. Napag-iiwanan ka na ng mga kaklase mo sa school niyo," malungkot na sabi ni mama at dun lang din naman ako kumalas ng yakap sa kanya.
"Ano ka ba ma okay lang yun. Saka pinag-effortan niyo na rin naman ng magkaroon ako ng cellphone ngayon kaya okay na sa 'kin," sagot ko naman.
"Ay teka may gift pa pala ako kay ate, graduation gift din," sabi niya at kumindat sa 'kin saka nilisan ang kwarto ko para makapunta sa kwarto niya.
"Mapag-effort masyado si Dani," pailing-iling na sabi ni mama.
"Heto ate oh," sabi niya at binigay ang damit sa 'kin.
Tinignan ko naman ang damit at dress ito na kulay pink na sleeveless. Masasabi kong ang ganda ng napili ng pinsan kong dress pero kasi hindi ito ang mga hilig ko saka hindi talaga ako nagsusuot ng ganito. Wala nga akong dress sa cabinet ko eh kahit isa.
"Ito naman sa 'kin, oh pair tayo," sabi niya at binuklat din niya ang hawak-hawak niyang damit na magkaparehas kami ng design yun nga lang kulay violet yung sa kanya.
"Wow ang ganda naman nito, saan mo nabili?" tanong ni mama at inagaw ang damit na hawak-hawak ni Dani.
Pinagmamasdan ko lang din naman ang sa akin.
"Sa tabi-tabi lang tita, saka buy 1 take 1 'yan kaya grinab ko na yung opportunity," sabi naman ni Dani.
Binalik niya ang kay Dani at yung sa 'kin naman ang kinuha ni mama.
"Isukat mo na 'nak, siguradong babagay sa 'yo. Ang galing pumili nitong si Dani eh," sabi ni mama at itinapat-tapat sa harapan ko para tignan kung bagay ko ba.
"Syempre naman tita ako pa," sagot ni Dani.
Close na talaga si mama at ni Dani. Minsan nga nakakaselos pero pinapabayaan ko na lang sila, ako naman ang anak saka hindi naman dumadating sa point na siya na talaga ang inaalagaan ni mama imbes na ako.
"Mamaya na siguro ma," sabi ko lang.
"Ayaw mo ba ate? Nag-effort pa naman ako," malungkot na sabi ni Dani sa 'kin.
"Gusto ko Dani kaya lang kasi hindi naman ito yung tipo ko na damit eh," sagot ko.
"Hay naku ate, kailangan mong masanay magsuot ng mga ganyan," sabi ni Dani sa 'kin.
"'Di ba ate sabi mo gustong makipagmeet ni kuya Hance sa 'yo?" tanong ni Dani nang nakalabas na nga si mama sa kwarto ko at may gagawin pa raw siya.
"Oo," maikli at nag-aalinlangan ko namang sagot.
"'Yan yung suotin mo sa araw na yun," dugtong pa ni Dani.
"Pero Dani hindi ko naman sigurado kung matutuloy ba kami," sagot ko sa kanya.
"Eh 'di sabihin mo sa kanya na papayag kang makipagmeet, chance mo na 'to ate. Grab the opportunity," pag-aadvice niya sa 'kin.
Ito naman, grab the opportunity ng grab the opportunity.
"Eh pano kung hindi siya sisipot?" nag-aalinlangan ko muling tanong.
"Think positive lang ate. Sigurado akong sisipot yun," panigurado ni Dani sa 'kin.
Buong gabi kong inisip kung makikipagmeet ba ako sa kanya. Nagpapasa na rin pala ako kay Dani ng mga apps para sa cellphone ko. At ngayon ay nakapag-log in naman na ako sa dalawang acc ko sa fb. Ang isa ay yung RA ko at yung isa naman ay RP.
Hance
Good morning prinsesa ko, kain ka na ha? Huwag kang magpapagutom
Napatitig ako sa cellphone ko dahil sa nabasa ko habang nakaupo na ako sa bed ko at nakapaghanda na rin para pumasok sa eskwela.
Hance
Hindi mo pa ako nireplyan kagabi
Natauhan ako nang nagchat muli siya.
Cess
Ah goodmorning din kuya. Sorry 'di na kita nareplyan kinuha na kasi ni Dani ang cellphone niya eh
"Ate halika na," dumungaw lang si Dani sa pinto ko para sabihin yun.
Tumayo na rin ako agad at binulsa na ang cellphone ko.
"Buti nalang binilhan ka na nila tito at tita ng cellphone mo para mas madaming time kayo makakapagchat ni kuya," sabi niya.
I've got a wierd feeling about Dani and Hance.
Hindi ko siya sinagot at sinabayan ko lang siyang maglakad. Hanggang sa maabot ulit namin ang kanya-kanya naming room.
"Ang ganda ni Francess ngayon ah," pang-ilang bungad na ni Kris sa 'kin 'yan tuwing umaga. To think na kakapasok ko palang ng classroom namin.
Umupo na agad ako sa upuan ko at ibinaba ang bag sa upuan ko.
"Hindi ka ba talaga magsasawang sabihin 'yan sa 'kin?" tanong ko sa kanya.
"Hinding-hindi 'no, araw-araw ko pa ring sasabihin sa 'yo yun kasi yun naman ang totoo," pagpumilit niya.
Sa tingin ko nga hindi ko na siya mapipigilan sa pambubungad niya sa 'kin tuwing umaga.
"Francess, pinag-aralan kong mabuti yung tinuro mo sa 'kin kahapon," pahayag niya.
"Ipagpatuloy mo lang," sabi ko na nagiiscroll-scroll na sa phone ko.
"Wow, new phone?" tanong niya at tumango lang ako sa tinanong niya.
Alam kasi niya ang stado ko sa buhay. Alam niya na mahirap lang kami. Alam niya na nakikitira lang kami sa tita ko at alam niya na wala akong cellphone at mas alam niya na wala akong jowa.
"Nag-iimprove ka na ah," sabi pa niya pero hindi ko nalang siya pinansin nang magpop nanaman pangalan niya sa messenger.
Hance
Ok lang yun princess. Basta ang mahalaga ligtas ka
Naguluhan man ako sa nireply niya pero hindi ko nalang iyon inintindi.
Cess
About pala sa meet up. Pumapayag na 'ko
Nalaman ko nalang na taga dito rin siya kaya madali lang kaming makakapagmeet up sa sabado if ever man na matuloy.
Hance
Talaga? Can't wait to see you prinsesa ko
Cess
Then see you on saturday kuya
Huling reply ko bago ko tinago ang cellphone ko dahil meron ng dumating na teacher.
"So sinong nakaalala ng lesson natin kahapon..."
Naglesson-lesson lang si ma'am hanggang sa maglunch nanaman at pumunta nanaman ako sa dati kong tambayan. Dito na talaga ako pumupunta pagkatapos ng lunch simula pa noon.
Ewan, nakakarefreshing kasi. Yung view palang niya nakakawala ng stress.
Nakaupo lang ako rito habang nag-iiscroll sa fb ko. 'Di kasi siya online kaya hindi ko siya kachat ngayon.
"Hi." Napatingin ako sa lalaking bigla-bigla nalang tumatabi sa 'kin at kita kong yung laging tumitingin sa 'kin mula sa malayo ito.
Hindi siya nakatingin sa 'kin bagkus nakatingin lang siya sa kawalan.
"'Di ba ikaw yung tumitingin-tingin sa 'kin?" tanong ko.
Hindi ko alam kung bakit tumawa siya ng konti.
"Inaaninag lang kita, may kamukha ka kasing kakilala ko," sagot niya.
"Ahh. Ang creepy kasi," sabi ko.
Tumawa nanaman siya ng konti. "Don't worry hindi ko na yun uulitin," ani naman niya.
"Good thing," sagot ko lang muli.
"Ano palang ginagawa mo rito? Lagi kitang nakikita rito tuwing lunch time ah," pag-iiba niya ng topic.
"Dito na kasi talaga ang tambayan ko," sagot ko naman.
"Magandang tambayan 'to, makakalanghap ka ng sariwang hangin," sabi pa niya na nagpangiti sa 'kin.
Feeling ko parang matagal ko na siyang kilala. Ang gaan-gaan na ng loob ko sa kanya. Bakit naman kaya ganun?
"Makatambay nga rin dito paminsan-minsan," sabi niya na nagpangiti lang muli sa 'kin.
"Try mo kasi, mawawala stress mo rito," sabi ko sa kanya.
Hindi ako palakaibigan sa kakakilala ko lang pero bakit siya nagawa kong kausapin?
Ilang sandali pa kaming naging tahimik hanggang sa napatingin na ako sa relo ko. Hala magtitime na pala.
"Ah sige na, may klase pa ako eh," sabi ko nang tumayo na at patakbo na sana para makapunta na sa room nang hinawakan pa niya ang palapulsuhan ko dahilan nang muli kong paglingon sa kanya.
"Magkikita at mag-uusap pa naman tayo 'di ba?" tanong niya at ngumiti lang ako sa kanya sabay tango rito.
Dun lang niya binitiwan ang palapulsuhan ko. At yun na rin ang time na kailangan ko ng pumunta sa room kaya tinakbo ko na papunta sa room.