Maaga akong nagising para mapaghandaan ang araw na ito. Gusto ko rin tumulong sa paghahanda ng almusal kila Tita Lalyn dahil do’n din naman ako mag-aagahan. Nasanay na rin sila at dapat doon ako araw-araw mag-almusal.
Pagkatapos kong maligo ay nagpaalam kaagad ako kay Mama at nilakad ang ilang metrong layo ang bahay nila Tita. Dalawa o tatlong  metro lang naman ang layo. Magkapitbahay kasi kami.
Dumiretso ako sa kusina pagkatapos ilapag ang aking bag sa sofa. Alam kong nandon si Tita dahil yon ang favorite spot niya. Mahilig siyang magluto at magbake kaso ayaw niya magtayo ng bakeshop ayaw niya lang ng sagabal at gusto niyang ma-enjoy ang moment nila ni Tito.
Nakita ko kaagad si Tita na nakangiting naghahanda ng almusal. She's really kind at all. Hanga ako sa kabaitan ni Tita dahil bilang nalang ang  katulad niya buti at hindi siya naging isang marites. Natawa kaagad ako sa iniisip.
Nagmano agad ako sa nang makalapit ako sa kaniya.
"Good Morning, Lei" nakangiting bati niya.
"Good Morning din, Tita. Tulungan na po kita, Tita" suhestiyon ko agad sa kaniya at akmang aagawin ko ang bowl ngunit agad niya rin itong iniwas.
Umiling siya "No, its okay. Gisingin mo na lang ang principe" natatawang utos niya.
They have a simple life but If I'll compared it to mine? No way. They are more happy than us. Kaya nila paaralin ang anak nila sa magandang paaralan pero ako hindi dahil wala naman kaming perang ipambayad sa tuition. Luckily andiyan sina Tito at Tita Lalyn para tulungan kami. Wala naman akong pake kahit mahirap kami but sadly somehow I can't pursue Law—My Dream is to become a Lawyer.
Okay lang naman kahit hindi ko matupad ang aking pangarap pero gusto ko pa rin makapagtapos ng pag-aaral. Maybe Law is not for me. Baka business ang bagsak ko.
Oh crap! Bakit ko naman to iniisip I'm just freaking Senior High School.
Tinungo ko agad ang kwarto ni Lukas. Si Lukas, ang childhood best friend ko. Matagal na kaming magkaibigan kasi si Mama at Tita Lalyn ay mag-BFF din at hindi lang yon. Magkasabay din kaming pinanganak ni Lukas. So, same kami ng birthday—common sense. Anyway, ayun na nga akala pa ni Tita ay babae ang anak nila kaso hindi pala pero masaya na rin sila.
Mas lalo silang naging masaya dahil naging mas malapit kami ni Lukas at naging magkaibigan.
Pinihit ko kaagad ang pinto at bumungad ang simpleng kwarto ni Lukas. Ganun ba talaga kapag mga lalaki ay Black, White at grey lang ang favorite na kulay? Tss, ako nga eh Multi-color. Anong multi-color? Buang na talaga ako.
"Gising na, Lukas" sigaw ko pero hindi pa rin siya gumising. Tulog mantika! Tsk!
Napakunot ang noo ko dahil kinumutan niya ang katawan hanggang leeg. Hindi naman malamig ah. Baka nalamigan siya. Hay ewan ko ba.
"LUKAS! PRINCIPE, GISING NA!" Walang sawang pagsisigaw ko.
Kumunot ang kaniyang noo at agad nagtalukbong gamit ang makapal na kumot. Ang epal! Hinila ko agad ang kaniyang kumot.
Shit!
Agad akong napatakip sa aking mga mata at bahagyang sumilip sa katawan ni Lukas. Ang six pack abs niya ay kitang-kita kung gaano ito kasa—Erase! Erase!
Bakit ba kasi nakatopless siya. Juskoo!
Totoo pala ang abs akala ko gawa gawa lang ito ng mga  illuminati. Binalik ko agad ang kumot niya upang matakpan ang kaniyang katawan. Dahan-dahan akong naglakad palayo sa kwarto niya na walang ingay. Best Friend ko lang siya, Huhu. Bakit pinagnanasaan ko siya?
Pagkatapos kong maisara ang pinto ay tumakbo agad ako sa kusina at napapikit ng mariin. Sobrang lamig ng kamay ko at namumutla ako. Kasalanan ko ba yon? First time ko lang makakita ng creatures sa mga lalaki no at tsaka wala naman akong pake sa mga abs abs na yan. Pero shit bakit ang sara—Erase! Erase!
"Oh, hija. Bakit parang nakakita ka ng multo?" Nag-aalalang tanong ni Tita na kanina pa pala nakatayo sa may lababo.
Anong irarason ko?
"A-Akala ko nga po ay may katabing white lady si Lukas, Tita, eh" palusot ko nalang.
Alangan naman sasabihin kong 'Tita, may abs pala si Lukas'. Shunga ede lagot tayo.
"Kailangan ko na talagang pabendisiyonan ulit ang bahay" wika niya at inilibot ang paningin sa bahay.
Ilang minuto lang ay bumaba na agad si Lukas. Napapikit nalang ako ng mariin nang makarinig ako ng yapak. Lagot! Pulang-pula na ata ang mukha ko dahil sa hiya. Ano nalang kaya ang sasabihin nila. Buti at wala si Tito expert pa naman yon.
Bumungad si Lukas na naka-uniform na at may munting tubig pa ang tumutulo sa kaniyang malinis at kulay itim niyang buhok. Agad lumapit si Tita at pinapatuyo ang buhok ni Lukas gamit ang tuwalyang kulay puti. Napangiti nalang ako sa nakita. Ganiyan din kami ni Papa noon. Siya lagi ang nag-aasikaso sa akin at si Mama naman ay nasa kusina nagluluto.
Hanggang ala-ala nalang ang lahat.
"Good Morning, Lei" nakangiting bati ni Lukas. Agad nanumbalik ang hiya na aking nararamdaman dahil sa nangyari kanina.
Umurong ata ang dila ko sa sobrang hiya parang wala akong mukhang maihaharap sa kaniya ngayon. Sobrang lakas ng tibok ng aking puso na parang sasabog na ito sa sobrang lakas. Para akong nakagawa ng kasalanan.
"M-Mag-C-CR muna ako" sabi ko at pinilit ngumiti. Agad akong tumakbo papunta sa banyo malapit sa kusina.
Hinarap ko kaagad ang mukha ko sa salamin at halatang pulang-pula ito. Tsk! Ano bang nangyayari sa akin.
"Cassandra Lei, bakit ba ganiyan ang iniisip mo?!" Inis na sabi ko sa salamin na kaharap ko ang aking mukha.
Napahilamos nalang ako sa tuwing sumasagi sa aking isipan ang six pack abs—Erase! Erase!
Inhale
Exhale
Inhale
Exhale
Kalma lang, Lei. Hindi mo naman siya crush at lalong hindi ka dapat magkagusto sa kaniya kasi Best friend mo lang siya. Cassandra Lei, Know your limits. Wag kanang mag-assume! Talaga lang!
Pinapakalma ko ang aking sarili. Ilang ulit kong sinubukang pihitin ang pinto ngunit nanginginig pa rin ang aking mga kamay kaya wait lang muna. Relax, Lei! Tsk!
"Boo!"
"Wahhh!"
Pagbukas ko ng pinto ay napatalon at napasigaw nalang ako.
"Lukas naman, eh! Nangugulat ka!" Inis na sabi ko kasi ginulat niya ako. Muntik na akong ma-heart attack. Jusko!
Hinampas ko ang braso niya pero agad niya ring hinuli ang dalawa kong kamay. Gamit ang malambot niyang kamay ay idinikit niya ang aking dalawang kamay sa pader kaya napasandal ako.
Napalunok nalang ako sa sobrang kaba.
Ano na naman ang gagawin niya?
"A-Ano ba, L-Lukas?" Na-uutal na tanong ko ha ang dahan-dahan niyang inilapit ang kaniyang mukha. Shit! Are we gonna do the 'kiss'?
"Bakit ka namumula? Ha?" He said and a smirk plastered in his pinkish lips.
Nakita niya kaya ako kanina? Shit! Lagot na tayo mare!
"Takot ka sa multo, No?" Natatawang saad niya. I sighed in relieved. Buti nalang hindi about sa abs—Nevermind.
"Bitawan mo nga ako! Kaasar ka!" Inis na sabi ko at binawi ang aking mga kamay tsaka nagmartsa papunta sa hapagkainan at marahang umupo.
Agad din naman siyang sumunod at umupo sa aking tapat. Napayuko nalang ako dahil sa inis. Sa tuwing titingnan ko siya ay nakatitig din pala siya sa akin kaya iniirapan ko nalang siya.
"Kumain lang kayo ng kumain para ganahan kayong mag-aral" nakangiting sabi ni Tita na kagagaling lang sa sala.
"Opo, Tita" mahinhing sabi ko. Humagikhik naman agad si Lukas dahil sa boses ko kaya tiningnan ko siya ng masama kaso sinabayan lang siya ni Tita na tumawa.
"Gaganahan talaga yan, Ma. Alam mo naman ang motto niya 'Diet is Life but Food is Lifer' sobrang takaw mo talaga Cassandra Lei" natatawang wika niya. Natawa nalang din ako sa sarili kong motto.
Habang kumakain kami ay hindi ko mapigilang mahiya dahil sa mga titig ni Lukas. Ewan ko ba bakit nararamdaman ko ito. Tsk! Maybe he curse me?? Duh! Kakulam-kulam naman ang mukha niya.
Pagkatapos naming kumain ay nagpaalam na agad kami may Tita upang maglakad papunta sa sakayan ng Jeep. Marami na namang pasahero at baka matagalan kaming makasakay tapos ma-le-late kami. No wayy, ayokong ma-late. Another punishment na naman. Baka palinisin kami ng school.
"Bye, Ma. Alis na kami!" Sigaw ni Lukas nang makalabas kami sa gate ng bahay nila Lukas.
"Bye, Tita!"
Habang naglalakad kami ay hindi kami umiimik sa isa't-isa. Hindi ko rin alam kung ano ang sasabihin ko. Baka madulas pa ang labi ko at masabi ko ang nangyari kanina. Ano nalang kaya ang iisipin niya. Juskoo! Ayoko na talaga. Nakakahiya! Sobra!
Tuwing lilingunin ko siya ay nakatitig din pala siya sa akin kaya umiwas agad ako ng tingin. Patay! Nakakahiya! Anong sasabihin ko kapag nagtanong siya?
"Ang tahimik mo naman ata?" Natatawang tanong niya. Ano sasabihin ko? Help me! Lupa lamunin mo na ako, Now na!
"W-Wala lang. Di ko feel magsalita" I carefully reasoned out and avoiding his gaze. Wow! Di daw feel magsalita.
I can't utter a word because of shame. My face is now turning red. Wooh! Nakakakaba, Nakakakilig—este mali pala. Anong nakakakilig, Lei??
Ilang minuto lang din ay nakarating na kami sa sakayan ng Jeep. Buti at may jeep na naghihintay ng pasahero kaya umupo agad kami ni Lukas sa bakanteng upuan.
Pero pagka-upo ko ay agad hinawakan ni Lukas ang aking bewang at marahang pinalapit ako sa kaniya. Nakayukong tumayo ang lalaki at pina-upo niya ako sa kaniyang inuupuan kanina at pinagpalit niya ang aming puwesto.
Nagtaka naman agad ako sa kaniyang kilos bakit siya nakipagpalit sa akin. Kaya tumingin ako sa kaniya at tinaasan ko siya ng isang kilay.
"Baka anong gawin sayo ng mukong na yan" mahinang bulong niya sa tenga ko. Ibinaling niya ang tingin sa lalaking may maraming tattoo at piercing.
"Katakot mukha niya" mahinang bulong ko at may pandidiri sa boses. Kinilabutan tuloy ako ng tumingin siya sa akin at ngumisi.
"Thank you, Luke" I sincerely appreciated his gesture.
"You're welcome, Bebs"