HENTAKI
The sky seems so cloudy I heard to the weather forecast earlier that this day is expected to have a localized thunderstorm. I stared blankly at the chalkboard. I really wished in myself that I stayed in my room and choose to be absent in class but I am more.fascinated to see her. I'll miss her, but when she's already in the same room with mine I'll want to run away from her, it's not I don't like her but due to the atwitter I felt.
"Maiba naman class. Mamaya na 'yong pinapagawa ko last time. You will be reciting free verse poem you will choose one person as a representative of your respective group. I'll give you thirty minutes to make a poem."
Kampante akong nakaupo sa aking upuan tutal matatalino naman ang kasama ko, ako lang yata ang bobo sa grupo. Napag-desisyonan nila na si Xylene ang gumawa ng tula at kay laking pasasalamat ko na si Xylene ang napili para mag-present ng poem namin.
"Time is up. Who's group will volunteer to be the first—oh Ms. Valde, Everette's group." Napatingin kami kay Xylene na nakatayo, hawak ang isang pad ng intermediate paper. Sinundan ng aking mga mata ang bawat galaw niya ultimo ang paghakbang at ang dereksyon kung saan nakatoun ang kanyang paningin. Gusto ako lang pero kapag nagtama ang aming paningin ay kinakabahan ako sa hindi malamang dahilan.
"Hi everyone, I'm here to present the free verse poem." Panimula ni Xylene at napatitig ako sa kanya. Ang kanyang chinitang mata na kulay kape. Masyadong malalim at misteryoso.
"Dear Mister ( she pause to emphasize the title)
Why I miss you this way?
Not just day by day
But every minute of the day
Did you casted Harry Potter spells?
To knocked me down and fall to your arms?"
Nagtama ang tingin namin bago pa niya sambitin ang susunod na talata ng aming tula. Her voice is like a song to my ears that makes me feel at ease. She's like she's implying at me. My heart beat races up to its abnormal rate.
"Did you asked Walt Disney to write our fairy tales?
And put a trap by your charms?
I don't know but by your gaze
I am intimidated and amaze."
Pinipilit kung kinoknombinsi ang sarili ko na hindi totoo ang aking pakiramdam na ako ang kaniyang tinutukoy masyadong imposible. Lumipas ang oras na kay gaan ng aking pakiramdam. Napatingin ako kay Yvee na kanina pa naiinis at nakakainis na dahil nagpupumilit na ako ang gaganap bilang Beast.
"Segi na. Let's start practicing for our group performance." Masungit na sabi ni Yvee.
Ano na naman ang nangyari at sumira sa araw ng babaeng 'yan?
"Beauty(Belle) si Xylene and Beast naman si Yuki."
"Bakit ako?" Sabay naming sagot ni Xylene. Kaya napatingin ang tatlo sa samin.
"Kailangan duet, Yukii?" Tinignan ko siya ng masama. Kailangan ba talaga may kasamang pa na pang-aasar?
"Kasi naman sa size mo lang Yukii ay fit na fit na sa iyo ang Beast tapos may sparks naman ang tandem ninyong dalawa." Napatitig ako sa kanya.
Matutuwa ba ako o naiinsulto? Kailangan pa talaga sabihin iyon sa harapan ni Xylene? Oo alam ko na iyon, hindi naman ako kaseng tanga nila.
"Ano?" Nagtataka kong tanong.
"Kinilig ka sa word na tandem no?" Singit ni Raph. Sana pala ay nanahimik nalang ako. Kailangan pa kami may tandem? Pero masaya akong sa nalaman ko na bagay kami sa mata nila.
"Tumahimik ka nga!"
"Nagtatanong lang eh, sungit mo naman chul."
"This is just for grades, please both of you.  Can you just cooperate?" Malamig na turan ni Xyreth. Naninibago ako sa kanya, at hindi ko rin alam kung bakit may konti akong naramdaman na disgusto sa kanya ngayon.
"Let's start, let just start final na Beauty and the Beast." Si Yvee siya lang kasi mahilig sa sayaw sa grupo namin. Tsaka kami sapilitang hinila nina EJ at Raph.
Kinakabahan akong hinawakan ang kamay niya na sobrang lambot, at ang aking kaliwang kamay ay nasa kanyang beywang. Kay sarap titigan ang kanyang mukha na walang maski isang bahid ng kolorete. Ang kanyang makapal at natural na kilay, mahabang pilikmata na bumagay sa kanyang kulay kapeng mata na parang Haponesa,  matangos na ilong at ang kanyang labi na namumutla pero  nag-uudyok parin sa akin na halikan ito. Gusto ko mang kastiguhin ang sarili pero mas malakas ang tentasyon na gawin iyon. Para bang kay sarap namnamin.
Tanging naririnig ko ay malakas na tambol ng aking puso na parang hinahabol ng aso dahil sa bilis ng pintig nito. Hindi ko na gustong wakasan pa ang sandaling ito. Pero isa lang akong lalaking mataba, at bobo. Ngayon palang ako magiging tagahanga ni Walt Disney. Parang gusto kong gumanap sa Beast, at siya si Belle na bihag ko pero kakaiba yata ito. Dahil ako ang nabihag niya.