Maddie's POV
Isang buntong hiningan ang taging narinig.
"Anong laro ang---" namamaghang tanong n'ya, at kumunot ang noo n'ya.
"The game that, we never know... Who will
win in the end" matipid na sagot ko.
"Ah? Meron ba nun?" nagtatakang tanong n'ya.
"Wait, You are a devil or an angel? are your from heaven?, or in hell? sunod-sunod na tanong n'ya. Kasunod ang pagtitig n'ya sa mga mata ko.
For the first time, may taong nagawang tumitig sakin ng ganito, she empress me.
"You will, know in the right time" matipid at madiin na sagot ko.
Tinanggal ko ang kamay ko sa pagkakasanda nito sa pader at humakbang ako ng apat na beses pa atras.
"You may, take your sit miss salvador" siryosong sambit ko kasabay ng pagsandal ko sa mesang na sa harapan ng classroom.
Tumingin si charlie sa kinatatayuan ko, at kasunod ang paghinga n'ya ng malalim.
Habang nakaupo s'ya sa pinakadulo na silya.
Ayaw n'ya sa harap?, siguro naiirita din s'ya sakin tulad ng iba.
(Tunog ng pagkiskis ng chalk sa blackboard)
(Tunog ng inaayos na school chairs)
Naka-yuko ako habang ang mga kamay ko ay na kahawak sa sandalan ng upuan. Hanging lang ang maririnig sa apat na sulok ng kwarto, kasunod ang patingin ko sa blackboard.
Kasabay ng biglang pag-flash back sa isip ko
nung pagtitig ni charlie sa mga mata ko, at
ang mukha n'ya nung oras na yun.
Na walang reaction, umiling ako.
Bakit ko ba s'ya iniisip?! kasabay ng muli kong pag-iling dinilat ko na ang mga mata ko.
(Tunong ng yapak na nakasapatos)
Na palingon ako sa may pintuan.
Di umiimik yung pumasok na di na,
kailangan umuko bago pumasok.
"Wala man lang, goodmorning?" saad ko pero pabulong lang. Nakayuko pa s'ya habang naglalakad at nakahawak sa parte
ng bag' yung isinusukbit sa balikat at mahigpit ang hawak n'ya.
Mga ilang oras ang nakalipas, 5:50 am na pero wala parin si...O teka ah, baka akala n'yo hinihintay ko si charlie.Nagkakamali kayo!,
hinhintay ko lang yung ibang studyante
para makapagsimula na ko ng klase.
(Tunog ng pagdikit ng mga upuan)
"Ma'am!" sigaw ng kung sinong student.
Kumunot ang noo ko, kasunod ng pagtingin ko sa pinaggalingan ng--- Isang bag na mala basahang punit-punit ang bumungan sakin at nadadaganan ito...Na kakulay ng sapatos na suot ni charlie.
Sino naman s'ya? "Yes!?" nagtatakang sagot ko, kasunod ang pag-galaw ng mala tuwid na lin'yang na sa kalsadang buhok nung studyante kasabay ng hangin.
Di s'ya umiimik.
"Tinawag mo ba ko?" mahina at mahinahong
sambit ko.
Hindi, umimik yung studyante kasunod
ang pag-upo n'ya sa upuan sa pandang gitna, na patingin ako sa tuhod nung studyanteng
nanginginig nagsobra kahit na kaupo na s'ya.
Bumuntong hininga ako, Mai, naman... Hanggang ngayon ba naman! Hindi
ka parin na sasanay" mahinang sambit
ko sa sarili.
Tandaan, isa ka lang na kakatakot na teacher
para sa kanila, pero ang sakit na kahit ang tagal-tagal na...Daig ko pa ang hangin bakit daig ko pa---kasi ang hangin na raramdaman Samantalang ako.
Wala nga-nga!, in short they never see me!
Specially as a teacher they see me as a bad teacher, at satingin ko sobrang sama masama pa sa masama.
Ano nga uli yun yung tawag nila sakin.

Tama---
"Goodmorning, ma'am maddie!" sighal
ni charlie kasabay ng patingin ko sa pinto.
Kasabay ng pag-bitaw nung sadakong studyante sa ballpen na sa kanang kamay n'ya. S'ya yung studyante kanina, yeah you hear it right, I called her sadako yun ay dahil sa obvious naman diba sa buhok n'ya.
Anong meron, kay charlie may sakit ba s'ya?, or what? Kakakilala lang namin nung-nakataas ang talampakan ni charlie habang naglalakad s'ya papalapit sa kinatatayuan ako.
Ang saya n'ya. Sana--- di ko na natuloy ang sinasabi ko.
"Ma'am! Wala man lang goodmorning dyan?" mahinang sambit ni charlie.
Dedma lang ako, pero na pa ka kulit nitong bata na to!
Buti na lang natitiis ko!, ah ano ba s'ya bakit di s'ya na papagod! Paikot-ikot s'ya sa paligid.
Na parang may hinahanap na kung anong bagay. Natawa ako, buti di n'ya nakita.
Ang cute n'ya pala lalo na pagnagpapacute parang asong---yung nakikita sa kalsada biro lang, pero siryoso ang cute n'ya di ako sumagot at nag-patuloy lang ako sa pagaayos ng mga upuan.
Napatingala ako ng bahagya ng--- marinig ko ang tunog ng pagtama ng bag ni charlie sa upuan.
Anong ginagawa n'ya? sa isip ko lang.
Nagkatitigan kami habang nakaupo s'ya
sa upuan na nasa harap ng inaayos kong
upuan, nasa ibabaw ng dandalan yung baba n'ya habang nakapalungbaba s'ya at nakatitig sakin.
May sakit ata s'ya, di n'ya maalis yung paninginn'ya sakin.Hanggang ngayon na katitig parin s'ya sakin, na parang may iniisip na kung ano.
Kung ako s'ya anong iisipin ko?
Grabe na kakabaliw to ah!, pero ang saya!
Ano kaya ang ini-isip n'ya? napakalalim naman. Napangiti ako.
(Tunog ng hakbang ng may takong na sapatos)