logo
logo-text

ดาวน์โหลดหนังสือเล่มนี้ภายในแอพ

Chapter 5

Chapter 5
Aviena’s POV
“What are you doing here?” tanong ko sa kaniya bago siya pinagkunutan ng noo.
“My grandfather already know that I’m married. He wanted to meet you right away.” Napaawang ang labi ko sa kaniya. Ni hindi pa ako nakapagpahinga maski isang buong araw man lang at ito siya nag-aaya nang umuwi sa mansiyon niya.
“What?”
“My grandfather will visit us tonight. He already took a flight.” Napaawang naman ang labi ko roon at hindi siya makapaniwalang tinignan. Hindi ko naman alam kung anong gagawin ngayon ngunit sa huli’y wala rin naman akong nagawa kung hindi ang i-cancel ang lahat ng plano para maayos ang mga gamit na dadalhin ko.
Hindi ko nama maiwasan ang mapatingin sa kaniya dahil nakatitig lang ito sa akin.
“What?”
“You won’t even invite me to go inside?” he asked. Napangiwi ako bago ko siya inanyayahan na pumasok sa loob ng condo ko. Ni hindi na siya naghintay na paupuin ko siya dahil naupo na lang siya nang walang sabi-sabi sa aking sofa.
“Balikan mo na lang ako. Matagal akong mag-ayos ng gamit,” saad ko.
“Just take your important things. Hindi na kailangang lahat ay dalhin mo,” demanding pa niyang saad kaya hindi ko na napigilan pa ang mapairap.
Akala mo’y hari na nakadantay sa sofa habang tinitignan ang lugar ko. Napangiwi ako nang makitang nilingon niya pa akong muli at minata mula ulo hanggang paa. Tila ba may halong insulto rin iyon kaya hindi ko na napigilan pa ang mapairap.
I know my condo looks different with me right now. While I was wearing my fitted dress revealing peak of my cleavage, my condo looks like a room of a kid. Ang sofa ko na pina-customize pa para maging mukha ni stitch, ang ilang furniture na kulay pink o ‘di naman kaya’y kulay asul at lila.
“What?” Sinamaan ko siya ng tingin dahil pakiramdam ko’y hinuhusgahan ako nito ngayon. Bakit ko nga ba hinayaang magtungo ang isang ‘to rito ngayon? Bakit ko nga ba siya pinapasok? Masiyado naman ata akong kampante rito?
Nailing na lang ako sa sarili. Hindi ko na siya pinansin pa at nagtungo na sa aking kwarto. Hindi naman siguro ito magnanakaw dahil mayaman naman siya, hindi niya na kailangan pang gawin ‘yon.
Nagtagal ako roon. Bahala siyang mainip doon. Basta binantaan ko na siya. Siya itong pasaway na ayaw makinig sa akin. Manigas siya riyan ngayon.
Nang matapos ko ang pag-aayos ng gamit. Nahinto ako nang madatnan ko siyang nakasandal pa rin sa sofa ngunit nakapikit na ngayon.
Dahan-dahan akong napalapit sa kaniya. Well, he look so good right now. Mukha siyang anghel ngayon, ibang-iba sa lalaking madalas ay mukhang walang mababasang emosiyon. Mukha siyang mabait na tao.
Ang namamangha kong mukha habang nakatitig sa kaniya’y unti-unting nagulat nang hawakan ako nito sa palapulsuhan bago nagmulat nang mga mata. Agad kong nakasalubong ang kulay asul niyang mga mata. Ang lapit ng mukha naming dalawa at para na akong tuluyang nalagutan ng hininga ngayong nasa akin lang ang mata nito.
“I told you to move faster,” pabulong na saad niya. Nanlaki naman ang mga mata ko dahil ang halay nang pagkakasabi nito.
“Bastos!” malakas kong sigaw bago siya tinulak at napalayo sa kaniya. Napatingin siya sa akin bago unti-unting kumurba ang ngisi mula sa kaniyang mga labi.
“You’re the one who’s thinking about inappropriate things. What a naughty girl. You deserve to be punish.” Agad ko siyang sinamaan ng tingin dahil doon ngunit humalakhak lang ito bago siya tumayo at lumapit sa akin. Umatras naman ako roon kaya naiiling niya akong tinignan. Ang bakas ng ngiti mula sa kaniyang mga labi’y naroon pa rin. Ngunit nang mapansin niya ang titig ko’y unti-unti itong nawala.
“Is that all your things?” tanong niya habang nakatingin sa ilang maleta na katabi ko.
Tumango ako. Wala pa akong ganoon kalaking pera para gumastos nang gumastos pansarili. Madalas ay para sa mga pamangkin at kapatid ko ito.
Kinuha niya naman na ang mga ‘yon at naunant naglakad. Napasunod lang ako sa kaniya habang nakamsid. He look so good when he’s smiling. Mas bagay niya ang laging nakangiti.
“What are you doing? Move faster. Lolo’s probably in the philippines now. Didiretso ‘yon sa bahay kaya ayusin mo.”
Katulad nga ng sabi nito’y dire-diretso lang kaming nagtungo sa bahay niya. He look at me when he saw how I remain in my seat nang makarating kami sa bahay niya.
Ate constantly reminded me last night on how to behave in front of River but I can’t help it. My real personality just keep on slipping sometimes but of course I still act elegant like how people see me.
“Good afternoon, Ma’am.” Nataranta ang ilang kasambahay nang mapatingin sa akin.
“Good afternoon.” Tinanguan ko lang ang mga ito. Ilang bulungan pa ang naririnig mula sa mga ito na hindi ko na rin naman pinansin pa dahil dire-diretso lang dinala ni River ang gamit ko sa kaniyang kwarto.
Tahimik lang ako habang nakasunod sa kaniya. Naninibago pa rin kahit paano. Well, dalawang taon akong titira sa bahay na ito. I just don’t know what will happen anymore.
“What should I tell your grandfather when he asked about us?” tanong ko sa kaniya dahil hindi naman niya ako nabigyan ng background patungkol dito although I already saw his grandfather on one of the party I attended with. Hindi ko nga lang ito nakausap.
“I’m going to take care of that. He’s not going to ask so many questions about how we met but make sure to ready yourself because he’s going to ask you annoying questions.” Napatango naman ako roon.
“Can I still sleep in my condo when I want to?” tanong ko sa kaniya habang nag-aayos ng ilang gamit ko. He was about to go out. Probably going back to work now that he already gets what he wants.
“Why would you? You already have a room here.” Hindi ko naman mapigilan ang mapatingin sa paligid at pinagmasdan ang malaking kwarto na ito.
I don’t know if it will be comfortable living with him. I don’t know I use to have a petty personality kaya nga lagi kaming nag-aaway ni Ate dahil pareho kaming nagmana sa Mama namin.
“And we already talk about this. Just follow what’s on the contract.” Napanguso na lang ako bago naupo muli sa kama niya. Walang kadise-disenyo ang kwarto nito. Ibang-iba sa condo ko na panay stitch ang mga pader at mayroon pang iba’t ibang cartoons na stuff toy na kalat-kalat lang sa bahay. Napakaputla nang kulay nito. Kulay gray lang ang halos lahat ng gamit na mayroon siya.
Naningkit ang mga mata ko nang mapatingin sa isang litrato mula sa gilid ng kama ni River. Mga batang maliliit. Bakit ganoon? Ang bata pa lang mi River dito pero mukhang ang high maintenance na talaga ng itsura. Hindi ko mapigilan ang ngiti mula sa aking mga labi habang pinagmamasdan ‘yon. Tinignan ko pa ang katabi niyang babae. Hindi rin maitatanggi na maganda ito.
Pinag-iisipan ko kung saan ko ito nakita nang biglang pumasok sa loob si River. Dahan-dahan ko namang ibinaba ‘yon.
“What are you doing?” Agad na kumunot ang noo niya sa akin kaya napanguso ako.
“Well, I was just looking at your picture.”
“Don’t dare touching my other belongings.” Malamig ang tinig nito nang sambitin ‘yon. Hindi ko naman mapigilan ang mapanguso bago lumayo.
“Paano ko gagawin ‘yon gayong lahat ng nandito’y pag-aari niya?” bulong ko sa sarili before making face. Is he really this petty?
I was trying to busy my self with my things when some of his maid called us.
“Your grandfather’s already here, Sir.” Nahinto naman ako roon bago napatingin sa kaniya. I don’t usually got nervous but now I felt like I’m going to puke anytime. Ramdam ko ang kaba at takot sa akin habang naglalakad kami patungo sa baba.
Napatingin pa ako sa kaniya nang hawakan niya ang kamay ko. Matagal lang akong nakatitig doon habang naglalakad kami pababa.
Naroon pa rin ang tingin ng mga kasambahay sa akin tila ba isa akong malaking palaisipan para sa kanila. Hindi ko naman na magawa pang pansinin ‘yon dahil agad ko nang nakita ang isang matandang kamukhang-kamukha ni River. Kahit na matanda na ang itsura nito’y gwapo pa ring pagmasdan. Mula sa kaniyang kulay abong buhok at kulay asul na mga mata, katulad ng sa lalaking katabi ko ngayon. He was just looking at River and I. Kita ko pa ang paniningkit ng mga mata nito habang nakatingin sa amin.
“Is that your wife?” tanong niya kay River na siyang unti-unting napatango.
“Lolo, Aviena, my wife.” River introduces me to his grandfather. Humalukipkip ang Lolo niya habang nakatingin sa amin kaya ramdam ko ang dagundong ng puso.
“When will you give me a grandchild?” tanong niya na nakatingin sa aming dalawa kaya halos masamid ako sa sariling laway. Nanlalaki pa ang mga mata ko nang mapatingin kay River. This is the reason why he told me that his grandfather will never ask about something about our past, huh? What the heck?
“Lolo, you’re scaring her. Kakasal lang namin,” ani River na iginiya pa ako sa upuan. Hindi ko naman mapigilan ang paningkitan siya ng mata dahil dito. Hindi ko pa maiwasan ang ngisi sa mga labi dahil he’s acting sweet now, huh?
“And she’s not ready yet. She’s a career woman. Her priority right now is her career.” Mas lalo naman akong napatitig sa kaniya roon. Matalino nga talaga ang kupal. Hindi na nakapagtataka na maisip niyang palusot ‘yon o siguradong planado niya lang ang lahat ng ‘to.
After a while, naging kalmado na rin naman ako dahil lumamlam na ang mga mata ng Lolo niya habang nakatingin sa amin. He’s right when he said that the man won’t ask me about those things like where did we met.
“You got married without even informing me? Without even a grandwedding?” He look unsatisfy on what we have done.
“I want the two of you to get married again. I’ll invite some of the designers for your wedding and of course expect my friends to attend your wedding.” Lumingon naman ako kay River. Alam ko namang malalaman at malalaman ng mga tao na kasal kami ni River but seems like we’re going to shout it to the world with what his grandfather’s want. Sobrang dami kayang kaibigan ng lolo nito.
“We’re contented with what we’ve done, Don Crisostomo. Hindi naman na po siguro kailangan,” ani ko. Bukod sa gastos lang naman ito, I don’t want to promise in front of the altar lalo na’t hindi pa naman talaga kaming dalawa. Gusto kong dalhin ang isang taong mahal ko sa dambana ng altar.
“It’s fine with me.” Napatingin ako kay River bago siya pinagkunutan ng noo. He smile at me, showing that perfect teeth he have. I was dumbfounded dahil ngayon lang siya ngumiti nang ganito sa akin. Halos huminto pa ang tibok nang puso ko nang dahan-dahan niyang hawakan ang labi ko bago pinunasan ng tissue ang gilid.
“We’re going to get married again, Lolo.” Tumango pa siya.
“What about you, Hija?”
“Okay but I want a beach wedding po.” Sumang-ayon naman ang mga ito kaya wala na rin akong nagawa kung hindi ang makiayon sa gusto ni River.
Nilingon ko naman ang Lolo niya. River said that his grandfather is someone you won’t be able to deceive. That’s the reason why are duration is 2 years. He wanted to show his grandfather that he deserve their company. He wanted more power kahit na ang yaman naman na nito. He wants more even he have a company that is doing well right now. Most people said that he’s a dangerous one.
And this dangerous creature in front of me is ny husband. Wow.

หนังสือแสดงความคิดเห็น (10)

  • avatar
    pangilinandang

    kailan po ang update..😊

    2d

      0
  • avatar
    GacusanBernardo

    nice vidios

    18d

      0
  • avatar
    GalichaRea

    excellent

    22/07

      0
  • ดูทั้งหมด

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด