Minsan napapa-isip ako kung saan ako nagkulang at bakit wala akong magulang o di kaya'y iniwan ako ng magulang ko dito sa center ng sanggol pa ako?
Lalo na kung lumaki ka sa center kung saan maraming mga batang ulila kagaya ko ang iniwan sila sa center. May isang palatandaan lang tanging dala-dala ko yun ay ang marka sa aking katawan, pero hindi ko na masyadong pinapansin ito at ngayon lang ulit dahil medyo lumalaki siya konti.
Pero kahit kailan hindi ako nagtanim ng galit sa kanila kasi hindi ko naman alam kung bakit lumaki ako na nandito sa center na to at buong buhay ko tumutulong ako sa kung ano man ang mga activities na meron dito.
Ako nga pala si Camille Martinez 16 years old, hindi ko tunay na apilyedo ang Martinez. Si Ate Joanna ang nagpa-hiram ng apilyedo niya sakin. Third year high school sa Brentson Academy, kahit napaka-mahal ng tuition doon pinag-hirapan kong makakuha ng scholarship dahil may rason naman ako at una jan ay hindi kaya ng mga nagpalaki sa akin sa center ang tuition sa Brentson Academy dahil mga mayayaman lang ang nakaka-afford ng tuition doon. Atleast nakakuha pa ako ng scholarship na hanggang ngayon maintain na maintain ko parin ang pagiging deans lister, masayang masaya ako kahit hindi ko pinahahalata kasi may mga ibang studyante doon na na-iingit sa akin, ewan ko ba sa kanila basta ako wala akong gustong gawin kundi ang mag- aral.
CAMILLE'S POV
(Brentson Academy's Library)
"WHEN the evil queen found out that snow white is fairer than her, she screamed even if her lungs came out from her chest and stomp her feet then look at the mirror and say "I'm going to kill you with my own hands no matter what happen, and if I did? I, the Queen will be the fairest and all the ladies should bow to me as their Queen *evil laugh*""
"Hay naku! Ang selfish naman itong Queen nato?" Sabi ko sa sarili habang binabasa ko itong story ni snow white. Bakit kaya may mga taong ganito? Kahit hindi naman sa kanila ang trono, pilit pa rin nilang agawin ang hindi naman para sa kanila. *close the book* pero hindi naman malaks ang pagka-sara ko sa libro, baka kasi na-istorbo ko ang ibang studyanteng nandito.
Nandito pala ako sa tahimik namin na library, nakaupo at binabasa tong mga hihiramin kong princess story para sa mga bata mamaya. Tinigil ko muna ang pagbabasa dahil kanina pa ako dito at hindi na nakapag-lunch. Hinihintay ko lang matapos ang class hours para makabalik kaagad ako sa Children's Center.
Pang umaga naman yung klase ko pero wala kaming pasok sa ilan naming subjects kanina dahil may meeting yung mga advisers at subject teachers namin.
"Hoy! Kung saan-saang lugar kita hinanap pero hindi kita makita, nandito ka lang pala sa library?" Biglang singit at sabi ng best friend ko, si Kayla Stephanie Asuncion. Pinag-tinginan pa siya ng ilang studyante at lalo na ang head librarian dahil nakagawa siya ng konting ingay. May ilang nagsabi ng *shhh!* bago sila bumalik sa kanya-kanya nilang binabasa. Humarap muna ako sa kanya bago ako sumagot.
"Manghihiram lang ako ng mga ito kasi nakapag-promise ako sa mga bata kanina na hihiram ako ng mga story books, pasensya ka na hindi kita nasabihan na nandito ako sa library dahil lowbat ako," nakatawa kong sabi sa kanya at binigyan lang ako ng best friend ko na naka-mamatay na tingin. Sumimangot ako, kahit kailan talaga may attitude to minsan. Hahahaha! Umupo siya sa upuang kaharap ako.
"Kaya naman pala out of reach yung cellphone mo. Kanina pa ako dial ng dial ng number hindi ka ma-contact *sigh* pero di bale na atleast nahanap kita kaagad, kasi bibisita din ako sa mga bata at may kaunting tulong na ibinigay sila mommy at daddy sa center, tatawagan ko na lang mamaya yung magda-dala nun," masaya niyang sabi matapos ibalita sa akin na bibisita siya sa mga bata, at kita mo to kanina ang sama maka-tingin sa akin tapos ngayon mas masaya pa siya sa akin ng lagay na yan ha?
Ring Bell!
"Tulungan na kitang magdala nitong mga story books na hihiramin mo...nakakaawa ka naman ang payat mo na nga wala pang energy. Tumayo kana jan at pupunta pa tayong head librarian," tumatawang sabi niya tumayo na rin kami ng marinig namin ang bell. Sumimangot ako sa kanya at hindi man lang ako pinansin. Ang sama talaga nito? Ako payat? Hindi naman ah? Hahahaha! Baliw din itong bestfriend ko.
(Head Librarian)
"Uhmm...miss ito po yung mga hihiramin ko ngayong araw." Sabi ko sabay pina-kita yung mga libro, katabi ko naman si Kayla na hinihintay lang akong matapos.
"Kasama mo ba siya Ijha? Naku! kayong mga kabataan talaga kapag pupunta dito dapat tahimik lang tayo ha! Ayoko nang maulit yung ginawa mo kanina, na-istorbo yung ibang nagbabasa dito eh." Aniya niyang may pagpapa-alala.
"Opo, hindi na po mauulit yun...sorry po," sorry ni Kayla.
"Ikaw naman ilagay mo dito sa papel kung ilang libro itong hihiramin mo at pirmahan mo na lang sa ibaba," ginawa ko ang sinabi niya at hindi nagtagal umalis na din kami ng Library.
"Grabe yun hindi naman masama yung ginawa ko ah? Kasalanan ko ba kung napalakas lang ng konti yung sigaw ko nang lumitaw ako sa harapan mo?" pagda-dahilan niya...hahahaha minsan iniisip ko na may pagka-bruha talaga to.
Lumabas na kami dala yung mga libro, dumiretso na kami sa parking area. Buti na lang dumating na yung sundo ni Kayla, tumingin naman siya sakin.
"Oh? Hindi ka ba sasabay sakin?"
"H-Hindi na Kayla...nakakahiya naman kung sasabay pa ako sayo eh malapit lang naman dito yung center, lalakarin ko na lang tapos pag nandun ka na hintayin mo na lang ako doon, okay? May babalikan lang ako sa locker area, may naiwan lang kasi lang dun," tumango lang siya kahit gusto niya akong sumabay sa kanya.
"*Sigh!* Sige...hindi talaga kita mapilit-pilit na sumabay sa akin, as if do i have a choice? Okay kita na lang tayo doon...bilisan mo ah! Para hindi naman ako ma-bored." Birong sabi niya.
"Oo na...alam ko naman yun, susunod ako," pagkatapos naming mag-usap pumasok na siya sa kotse at umalis na kaagad sila.
Naku! Yung mga libro dala ni Kayla!
Hahabulin ko sana yung sasakyan pero nakita ko na nakalayo na sila.
Tatalikod na sana ako pero may naka-banggaan ako, pag angat ko ng tingin gulat na gulat akong tumungo ulit at humingi ng sorry sa kanya. Si Prince Joshua Xander Han Matias ang President ng star section at Supreme Student President. Leader din ng The Squad Band. He has this intimidating look on his face lalo na ang kanyang mga mata, perfect na sana ang mukha niya pero ewan ko lang sa ugali?
"S-Sorry hindi ko sinasadyang banggain ka," tumayo kaagad ako at may iilang naka-pansin sa amin dahil na bangga ko ang kanilang campus heartthrob. Heartthrob din siya dito sa school dahil hindi lang siya mayaman kundi napaka-gwapo din niya...at marami siyang taga-hanga dito, team captain varsity player pa ng basketball dito sa academy. Pero kahit kailan hindi ko magugustuhan ang isang katulad niya. High level kasi siya at ako mababa pa sa lahat ng mababa dito.
Kung hindi dahil sa scholarship na ibinigay sa akin hindi ako dito makakapag-aral. Ilan lang kasi ako sa napili dahil matataas yung grades ko nung elementary, siguro isa yun sa naging bases nila para bigyan ako ng scholarship.
"Name and section?" huh? Ano daw? Napa-tingin naman ako sa kanya at iniwas ko din kalaunan kasi maka-tingin naman to parang baon na baon na ako sa lupa. Kung pwede lang lamunin na ako ng lupa ginawa ko na kanina pa. Takot na takot pa naman ang ilan sa kanya. Dapat na din ba akong matakot sa kanya? Siguro, oo.
"H-Huh? Uhmmm...Camille Martinez. Third year, section Gallema." pagkatapos kong sabihin yun umalis kaagad siya nang hindi man lang ako tiningnan, eh hindi din naman ako maka-tingin sa kanya at yung mga studyante din sa paligid, pagkatapos umalis ni Prince kusang umalis silang lahat.
NAGLAKAD ako ulit papasok patungo sa building namin at may kinuha ako sa locker area, yung ibang libro ko. Pagkatapos kasi ng klase palagi kong dala ang mga gamit ko dahil ayoko namang iniiwan ito dito kapag uwian, baka kasi mapag-tripan ulit ako idadamay pa nila ang mga gamit ko.
Ilang sandali pa ay umalis na din ako sa locker area at binabaybay ang hallway para umuwi na. Pero hindi ko namalayan at naisip ko na naman ang nangyari sa naging banggaan namin nung Prince. Galit kaya yun?
Mag-isang nilakad ko ang papuntang gate at huminto muna ako saglit tapos sumilong sa waiting shed dahil tirik na tirik pa yung araw.
Naghintay lang ako ng ten minutes at nang masigurado kong hindi na ganon ka tirik yung araw ay naglakad na ako papuntang center.
Bale yung Children's center doon na ako tumira, doon na buo yung childhood memories ko at doon ko din nakilala si Kayla.
Habang naglalakad ako hindi ko mapigilan na tumingin sa book store dito malapit sa center.
Ilang beses ko ng gustong balakin na pumasok doon pero hindi ko magawa-gawa, dahil na rin sa marami akong ginagawa sa center. May ilang mga libro kasi ang doon binibili at binibigay sa amin dati at kapag meron din na nagdo-donate, pero nitong nakaraang araw ko lang nalaman na doon pala na bibili yung mga libro namin dati.
Malapit na ako sa center ng madaanan ko naman ang isang café. Ngayon ko lang napansin na nasa café nayun yung ibang studyante kanina na nakakita ng ma-bangga ko si Prince. Ang lalagkit ng tingin sa akin habang dumadaan ako at may isa pa sa kanila ini-snob pa ako.
*Sigh!* hindi ko na lang sana sila papansinin nang may nag salita sa kanila.
"What's your right para banggain si Mr. President kanina? Are you stupid? Sa lahat...ikaw pa lang ang nag-iisang bumangga sa kanya. I'll tell you this, hindi namin na gustuhan yung nangyari kanina...pano pa kaya si prince? Ewan ko na lang kung anong gagawin niya sayo, hmmmmppp!" sabi niya sabay talikod sa akin at bumalik kaagad kung nasaan yung mga kaibigan niya.
Huhuhuhu! Ngayon at ngayon pa lang natatakot na ako sa kung anong pwedeng gawin nila sa akin, lalong lalo na yung Prince na yun.
Buti na lang hindi na humaba pa yung sinabi at nakipag-away nung studyanteng babae kanina kung hindi, hindi ako makaalis agad eh ang bigat pa naman nitong subject books ko kasi yung mga story books na kay kayla nga pala.
Di bale pauwi na rin naman ako sa center.
Ku-kwento ko na lang kay Kayla pag dumating na ako doon.