Ashley's POV
~FLASHBACK~
"Argh! Kairita talaga si Heizelle. Anong oras na pero wala pa rin siya. Siya pa naman ang nag-set ng gala na ito." Iritadong pagrereklamo ko sa mga kaibigan namin.
"Baka na-late lang 'yun. Alam mo namang kasing bagal iyon ng pagong kung kumilos," pagbibiro ni Vina. She's a joker of this friendship anyway.
"She's right, Ash. Alam naman nating si Heizelle ang pinaka-"
"Woah! Oo na. Ang grabe n'yo naman sa akin. Kasing bagal na kung kasing bagal na ni Mr. Pagong but to be honest, may nakakilala sa akin doon sa kanto kaya nakipag tsismisa pa ang luka. Kanina pa ba kayo?"
"Kararating lang namin Heizelle. Nahiya naman kasi kami sa'yo," pagpapatawa ni Luis sa kaniya. After all, nasanay na kami sa ganitong pabebehan sa magkakaibigan.
"Luis Smith. Kaibigan ba talaga kita? Kaasar ka naman." Imbis na magalit kami ay nagtawanan na lang ang lahat sa realsyong gumuhit sa mukha ni Heizelle.
"Magtatawanan na lang ba tayo at hindi na maggagala? Sayang naman ang pagtakas ko kay Mom and Dad. Let's go?" sabi ni Vina.
Pinilit naming pigilan ang tumawa habang naglalakad pero hindi maiwasan ni Luis na tumawa ng malakas. Sa lahat ng kaibigan ko, siya ang may pinakamalakas na tawa sa tuwing masaya ang tropa. His laughs and smiles made us comfortable every time we have hang-out together like this. Madalas sa isang buwan kami kung maggala. Kaniya-kaniya rin ang gastos pero dahil hindi lahat kami ay same status in life, ako, si Luis, Vina at Johnny ang parating may sagot ng pagkain. Ayos lang naman sa amin iyon as long as, nagkakasiyahan kami pero syempre, secret ito sa mga parents namin.
"Baka mahimatay ka sa kakatawa mo, Luis?"
"Atusin mo kasi iyang mukha mo,"
"Baka ma-fall ka nang hindi mo namamalayan, ikaw rin HAHAHA," pagbibirong sabi ni Heizelle kay Luis.
"Hindi siguro mangyayari iyon,"
"Ouch! Ang sakit naman. Dapat ma-fall ka kay Vina HAHAHA," ang lakas talaga ng trip ng mga ito. To be honest, Vina was deeply in love with Luis.
"Bakit pati ako nadamay sa kalokohan nyong iyan? Ah ba, wala sa isip ko ang ma-fall fall sa kaibigan ah," pagtatanggi nitong sabi pero hindi na ito muling nagsalita kapag bumabanat ng gano'n si Heizelle. Imbis na ang mga lalaki ang nato-torpe sa pag-ibig siya pa ang duwag na umamin kay Luis.
Halos ilang oras rin kaming naggala at syempre hindi maiiwasan ang mapagod sa kakalakad. Naghiwa-hiwalay kami sa park pero pinilit ni David na ihatid ako sa bahay namin.
"Sooner or later, magiging sila Luis at Vina na. What do you think?" he started thinking about Luis and Vina in the near future.
"Basta sa akin, support ako sa ano mang relasyon ang naghihintay sa kanilang dalawa. Gusto kong makita silang masaya, alam mo naman na gustong gusto ni Vina si Luis. So, nandito na tayo. Umuwi ka na," his smiles on his face, gosh! Nakakakilig ang bwiset! Argh!
"Buhat kaninang umaga, sampong yakap na ang nanakaw mo sa akin, David," halos magkadikit kami dahil sa muli na naman niya akong yinakap.
"Kung kaya ko lang ang one hundred hugs a day, gagawin ko," he whispered. Ang malamig nitong tinig, kung paano siya bumuntong hininga sa tapat ng tainga ko, takte gusto ko na siya!
"One hundred hugs a day? Sure akong hindi mo talaga kaya, David. Umuwi ka na," I push him away dahil dumating ang sasakyan ni Mom.
"Tatawag ako kapag nakauwi na ako," sabi nito bago pa man din lumayo sa pwesto niya.
~END OF FLASHBACK~
Narrator's POV
Nagising na lang si Luke dahil sa hindi sinasadyang ingay na nagagawa ng mga katulong sa kusina. Agad niyang hinanap ang pigura ng asawa sa sala dahil madalas iyon na nagpapahinga sa favorite spot nito. Ashley really love watching the sunrise on that spot.
"What the hell you've done, Luke? Ano ba nangyayari sa'yo at uminom ka buong gabi?" Sarkistang pagtatanong ni Emma sa anak nang makita niya itong patumba-tumba sa paglalakad.
"I-I'm okay Mom. Aakyat lang ako sa kwarto,"
Nanlaki na lang ang mga mata ni Luke nang marinig ang Ina, "Parang hindi yata umuwi si Ashley kagabi? Wala siya sa kwarto, sa sala at sa hardin. May problema ba kayo? Luke?"
"Baka nakatulog na sa opisina niya kagabi dahil sa may inaasikasong isang kliyente,"
"Kliyente? Tumawag sa akin si Gracelyn kahapon pero hindi pumasok ng kompanya nila ang asawa mo. May problema ba kayong dalawa?" Hindi na mapanatag ang loob ni Emma dahil sa nangyayari.
"Hayaan n'yo siya. Walang problema sa aming dalawa dahil nasa inyo ang problema." He stared at his mother na para bang galit na galit ito. Umalis ito sa harap ng Ina na hindi hinihintay ang sagot nito.
He fell down himself sa kama at muling pinikit ang mga mata. Pilit niyang tanggalin sa isipan ang pigura at mga ngiti ng asawa pero natatalo siya ng mga ito. He immediately get up at tinungo ang banyo. Ngayong araw na kasi ang unang araw niya sa trabaho simula nang maikasal silang dalawa. Sinimulan niyang pakalmahin ang isip nang maupo ito sa bathtub.
"Ang lakas ng loob niyang pagsabihan ako ng gano'n. Walabg modo." Galit na sabi ni Emma sa asawa.
"Aminin mo na lang kasi na tayo ang dahilan kung bakit kailangan niyang magpakasal,"
"No. Kung hindi lang talaga pa-tanga tanga iyang pamangkin mo na si Vina, eh 'di sana hindi siya naipit sa kasalanan ng pinsan niya." Her anger came up. "Imagine, kaibigan pa ni Ashley si Vina tapos magagawa niya ang bagay na iyon." Dagdag pa nito.
"Hindi sinasadya ng bata ang lahat kaya huwag mo siyang sisihin," pagtatanggol na sabi nito sa asawa.
Mula sa labas ng kwarto ng mag-asawa, rinig ni Vina ang lahat ng pinag-uusapan ng dalawa. She felt unwanted because of her Auntie's words. Hindi niya mapigilan ang masaktan mula sa masasakit na salitang kanyang narinig sa kanyang Tita Emma. She can't even speak and move her legs para lumayo sa kwartong iyon.
"V-Vina? Kanina ka pa ba riyan?" pautal-utal na pagtatanong ng kanyang Tito. Nangungusap ang mga mata nitong tumingin sa Tita na galit na galit sa kaniya kung tumingin.