Inabot ng halos isang oras ang biyahe papuntang Ayala Avenue. Isang oras! Hindi makapaniwala si Mark sa lala ng trapik. Buti na lang napa-aga pa rin siya ng limang minuto sa itinakdang schedule. Kasalukuyang kinukuha ng receptionist ang mga CV's ng iba pang aplikante nang dumating siya sa lobby ng company. Pagka-abot ng sa kanya, umupo siya sa waiting area at nagpunas ng pawis. Sobrang init din kasi sa labas.
Alam na ni Mark ang proseso. Initial interview muna. Pagkatapos mga dalawa o tatlong magkakaibang rounds ng exam to test kung gaano ka katalino or what tapos 'pag nakapasa sa exam isang final interview. Kung hindi sa kapwa niya Team Leader, sa Operations manager. May mangilan-ngilan na rin kasi siyang inaplayan at napasukang BPO company noon kaya kabisado na niya ang sistema. Doon sa pinakahuling company lang siya nagtagal. Mga anim na taon din ang inabot. Magpi-pitong taon na sana siya doon kung 'di lang niya nakaaway yung isang boss. Nagsuntukan sila sa production floor dahil ayon kay Mark, wala ng ginawa ang boss niyang iyon kung hindi ang pagalitan at utusan siya. Nagkataon namang mainit ang ulo niya n'ung mga oras na 'yon dahil isinama ng ex niya ang anak nila sa Cebu nang hindi man lang nagpapaalam sa kanya.
Kaya n'ung nagpang-abot ang init ng ulo ni Mark at ng amo niya, nagmurahan sila sa workstation ng ahente hanggang sa may nadamay at nasaktan sila na hindi naman kasama sa away nila.
Kung may pa-konswelo de bobo man ang company nila, at least hindi lang siya ang na-terminate. Sabay sila ng OM niya.
Pero dito sa bagong company na aaplayan niya, magpapakatino na siya. Kailangan. May anak na kasi siyang sinusuportahan.
"Ah, boss, ano bang ilalagay dito?" nakaturo ang kapwa niya applicant sa blangkong linya.
"Patingin," inilapit ni Mark ang sarili. "Ah, d'yan ba? Lagay mo 'yung mga responsibilities, 'yung mga linya ng trabaho mo sa dati mong company."
"E, first job ko kasi 'to. Nagtitinda lang ako sa puwesto namin sa Pasay. Wala pa ako experience magtrabaho sa kahit anong company. Bale, sinundan ko lang dito girlfriend ko kasi dumping.. jumping.. ano ba 'yun?..."
""Ramping" p're. Ibig sabihin, mass hiring," pagtatama ni Mark.
"Yun! Nadale mo boss!" sang-ayon ng kanyang kausap. Nasa pagitan siya ng twenty to twenty one years old. Naka-collared blue shirt, kuntodo gel ang buhok na parang dinilaan ng baka at halatang may pinaghalong excitement at kaba ang boses.
"Ramping daw sila kaya sigurado madali raw ako makakapasok kahit na college undergrad lang ako."
*Ah, newbie. Good luck*
"Kenzo nga pala, boss." Iniunat nito ang kamay. "Applicant ka rin ba?"
Kinamayan din naman siya ni Mark. "Oo, eh. Mark nga pala p're"
"Ayos! Baka 'pag nagkataon maging magka-batch tayo sa training. Sabi ng girlfriend ko tatlong linggo daw training."
"Depende 'yan sa account na paglalagyan sa'yo. Kung madali lang 'yung account, mga two weeks na training ang tagal. Pero 'pag mahirap mga three or one month na training. Saka, mas higher na position kasi inaaplayan ko. Team Leader kasi ako du'n sa dati ko kaya same position din inaaplayan ko dito."
"Team Leader?" May halong mangha ang boses ni Kenzo. "E, 'di magiging boss pala talaga kita kung sakali."
Tumawa na lang si Mark. "Well, tingnan natin. But first, kailangan muna nating ipasa 'yung interviews at exams."
Sakto, biglang tumayo ang receptionist mula sa desk niya at isa-isa na silang tinawag para sa initial interview.
Ilang minuto pa ang lumipas at napansing pareho ni Mark at Kenzo na numinipis na ang mga tao sa waiting area. Hindi nila alam kung dahil ba sa hindi nakapasa ang ilan kaya umuwi na o baka nasa next stage na ng hiring process.
Maya-maya, nagtawag ulit ng pangalan ang receptionist at ang una niyang binanggit ay ang kay Mark.
"Boss, yakang-yaka 'yan," tapik ni Kenzo kay Mark noong tinawag na ang huli para sa interview. "Good luck! Kita-kits na lang sa office, TL"
"Loko," nakangiting tugon ni Mark.
+-+-+-+-+-
Alas nuwebe ng umaga siya dumating sa lobby at alas kuwatro 'y medya na siya natapos sa apat na rounds ng test. May tungkol sa basic english, analogy, may basic math, logic.. basta marami. Sa sobrang dami pakiramdam ni Mark nagkabuhol-buhol na utak niya.
Sa isang parte ng exam nakasabay pa niya si Kenzo. Hindi nga lang sila nakapag usap kahit saglit dahil sa bandang likod na ito nakaupo. Hindi rin niya alam kung saan na ito ngayon.
Pumunta si Mark sa kung saan nakalagay ang vendo machine. Libre ang juice at kape roon dahil inilaan talaga 'yun ng company para sa mga applicants para hindi sila mauhaw o kaya antukin sa haba at tagal ng proseso ng pag-aaply. Natuwa siya sa napansin. Sa gilid ng vendo machine, nakapatong sa lamesita ang isang kulay pink (company color) na paso na may tanim na Green Cresecnt Paradise flowers. Kaya pala ang bango-bango ng lobby.
Pagkakuha ng kape sa vendo machine bumalik na si Mark sa waiting area at sinilip sa cellphone ang video ng anak. Kuha iyon noong nagdaang kaarawan nito. Nag-avail sila ng birthday party package sa Jollibee at imbitado ang mga anak ng mga katrabaho niya at ng ex niya. Puro sila palaro at sigawan. 'Yung mga magulang ng mga bata, panay ang kantyawan at tawanan. Mahal ang bayad sa renta ng venue pero sulit na sulit dahil bakas sa mukha ni baby Angel ang saya.
"Sir, Mark? Where is Mark?" Tanong ng lalake sa reception area. Nawala na 'yung babae na kanina naka-tanod doon. Malamang tapos na ang shift.
"Sir, ako po." Lumapit si Mark at ipinakita ang visitor's ID.
"Sir, is it alright with you if you stay up to twelve midnight? The OM who's going to conduct the final interview will be at the office around that time."
"Yes, sir"
Gustuhin mang tumutol ni Mark dahil napakahaba ng oras na hinihingi sa kanya, wala na siyang nagawa. Sa pito't kalahating oras na 'yon malamang nakapaglaba na siya, nakapagsaing, nakapag-plantsa, nakapag-bayad na ng utang, nakabili na ng pang-maintenance ng mama niya sa Mercury, nakapaghapunan, nakapag research na sa internet ng mga company na may mas magandang job offer, nakapaglaro na ng ML. Isa pa naman sa pinaka-ayaw niya ang tumunganga.
"If you want you can go out now and have your dinner," udyok sa kanya ng lalaking receptionist. "There are nearby food stands outside."
Napatingin agad si Mark sa cellphone.
*Takte! Ang bilis naman ng oras! Kanina lang nagkakape ako tapos ngayon biglang quarter to seven na pala.*
"Thank you, sir. I'll just comeback around 10 or 11 tonight for my final interview"
Pagkatapos, dumiretso na muna si Mark sa comfort room. Umihi siya at nag-ayos ayos sa harap ng salamin.
"Pogi mo talaga, Mark. Pasado ka na! Congrats, TL ka na dito. Hashtag: Manifesting!" sabi niya sa sarili. Gusto niya sanang sumayaw-sayaw pa ang kaso may biglang lumabas sa isa sa mga stall ng CR. Tiningnan nito si Mark na para bang nakakita ito ng nilalang na taga ibang planeta.
"Weird mo, p're" sabi sa kanya ng lalaki at lumabas na ito nang hindi man lang naghuhugas ng kamay.
"Sh*t! .. sh*t! .. sh*t!" Gusto na niyang kainin ng lupa. Pero sa huli, natawa na lang siya sa nangyari.
Pagkalabas ng CR, sinalubong siya ng malaking boses ng lalaki na umaalingawngaw sa lobby. Galing 'yun sa higanteng flat screen na nakasabit doon. Akala kanina ni Mark display lang 'yun at 'di na gumagana.
*Alam mo, Ka Rudy, marami sa mga by-stander dito ang nagulantang sa nasaksihan nila kaninang umaga dito mismo sa aking kinatatayuan*.
*Isang bata, mga nasa lima o anim na taong gulang ang bigla na lang pinagsasaksak ang kanyang ina.*
Sa TV screen, nililibot ng camera ang pinangyarihan ng krimen.
*Teka, parang alam ko 'to ha.*
Bumalik na sa studio ang imahe na nasa TV. Tinanong ni Ka Rudy ang news reporter sa site.
*May balita ka ba riyan kung paano o saan nakuha ng bata ang patalim?*
Pinisil-pisil ng news reporter ang earpiece para mas marinig nang maigi ang kausap.
*Hinihintay pa natin, Ka Rudy, ang konkretong sagot d'yan mula sa mga awtoridad. Pero ayon sa mga nakasaksi rito ng krimen, bigla na lang daw diumano hinablot ng bata ang kutsilyo mula sa isang dumadaang fruit vendor. Sa isang naglalako ng pakwan, to be exact.*
Na-blangko na si Mark. Hindi na niya naintindihan ang kabuuhan ng balita. Naalala niya bigla ang mag-ina sa may sakayan ng jeep kanina. Naalala niya 'yung dalawang lalaki na nagtakbuhan. Naalala niya ang tumalsik na dugo sa pader bago lumiko ang jeep na sinasakyan. Naalala niya ang batang may pink na headband habang pinatatahan siya sa pag-iyak ng kanyang ina.
Isa-isang nagtayuan ang balahibo niya sa batok.
*Sila 'yun. Sh*t, sila yun!*