UMALIS si Tita-Ninang dahil may importante itong lakad. Mag-isa lang ako at tanging mga tagapagsilbi lang ang kasama ko sa Casa Grande Beach Resort. When I got bored I decided to leave the cottage to go outside and stroll around. I want to read but I forgot to bring the books with me.
"Ang ganda," bulong ko. Labis akong namangha na pinagmasdan ang bughaw na karagatan. Some people are at the sun lounger to get tanned skin while others are enjoying the water. I was smiling as I walks towards the seashore to view more. Labis akong natuwa kung kaya't hindi alintana sa akin ang tirik na tirik na sikat ng araw sapagkat nalilibang ako.
"Enjoying, huh?" Someone's talk behind my back. Seems the voice sounds familiar to me. I turned around to face the guy suddenly I was stunned. Ang kaharap ko ay ang lalaking nagtangkang humalik sa aking kamay. I don't even know his name for Pete's sake!
"Nakita kitang muli," sabi ko at hindi pinahalata ang bahagyang pagkagulat.
"Isn't obvious?" he raised a brow. Napairap ako ng palihim. Hindi ko nalang ito pinansin bagkus ay nagpatuloy na naglakad. Dinama ang bawat hampas ng tubig sa aking mga paa. Kahit abala ako roon ay ramdam ko ang pagsunod niya sa akin. "Sinusundan mo ba ako, Mister?"
"Isn't obvious?" pilosopo pa. Bigla nalang siyang umalis ng walang pasabi. Nagtampo kaagad? Hinayaan ko nalang at nagpatuloy sa paglalakad. Ngunit laking gulat ko ng biglang lumitaw siya sa aking tabi.
"Bakit ka bumalik?" Huwag ka nalang umalis kung babalik ka rin lang naman. Umalis ka lang kung sigurado kang hindi kana talaga babalik pa. "Mom asked me to accompany you, by the way," mahinahon niyang usal. I was a bit in shock when he mentioned that his mom was Tita-Ninang. What a coincidence.
"Come with me," He is been forcing me to go to the house party of his friend I said 'no' but he insisted. He said that I need to come with him as payback for accompanying me. I won't come because I had asthma. I wasn't used to smoke, cigarette, alcohol. I've been a good kid my entire life.
"Ayoko nga, e. Bakit mo ba ako pinipilit kung hindi ko naman gusto na sumama sa'yo?"
"Kung ayaw mo sumama hahalikan kita," pagbabanta nito. Nanlaki ang aking mga mata. As if naman kung hahalikan niya talaga ako. Alam ko na hindi niya iyon gagawin dahil nandidiri siya sa akin. At napipilitan lang na samahan ako sapagkat pinakiusapan siya ni Tita-ninang.
"This would be your first kiss," panunuya niya pa. Napalunok ako sa sarili kong laway. Nang walang hirap na hinakbang niya ang natitirang distansya sa pagitan naming dalawa.
"F-fine! Sasama na ako," I claimed not hundred percent sure. I was forced not willing to come. "Sasama naman pala. Gusto mo lang mahalikan," He grinned devilishly.
I had no choice but to come with him. Am I that gullible na ba? He just mentioned the 'kiss' and my mind instantly decided to go with him and my mouth confirmed it's a 'yes. Sa totoo lang ayoko naman talaga na halikan niya ako.
Gusto ko ang first kiss ko ay ang lalaki na kaya akong protektahan kahit ano man ang mangyari. It may sound cliché but who cares? Ganoon ang kalimitan na hiling ng mga babae. I am not generalizing, though.
Kalaunan ay sumama na lang din ako. Hindi ko naman nais na kagalitan siya ni Tita-ninang dahil lang sa akin. Kahit pa pinilit lamang ako. Kahit pa hindi rin naging maganda ang paraan niya upang mapapayag ako sa gusto niyang mangyari.
"Hey, Dude!"
"Scott, ang tagal mo, ah!"
"Kasama mo pala si...may kasama ka pala,"
Maingay na bungad ng grupo ng mga lalaki. Nakipag-fist bump si Scott sa tatlong lalaki bago siya tuluyang umupo sa couch. Nanatili pa rin akong nakatayo at hindi umiimik. Hindi lang talaga ako komportable sa mga ganoong lugar. The place was so wild as the crowd. The rhythm of music filled my ears. Those people holding a glass of wine while dancing and some are making out.
"Babe, I miss you," lumapit ang isang babae na kulay blonde ang buhok kay Scott. Nang akma na sana hahalik sa pisngi ang babae ay kaagad na umiling si Scott. Binaling ang tingin sa akin.
"Hey," Scott called me as soon as he motioned the space next to him. Sumunod naman agad ako na parang aso.
"Hi, I'm Yvor. Welcome to my house party. Enjoy the night," nagsalita ang lalaki na may biloy sa kanang bahagi ng pisngi niya.
"Uhm. . .thank you," I gave him an uncomfortable smile. Naputol ang tingin ko sa lalaki nang tumikhim naman ang isa pang lalaki.
"Hindi ka ba interesado sa pangalan ko?" saad pa niya na may ngiti sa kaniyang labi. Pakiramdam ko maingay ang isang ito.
"Just introduce yourself," Scott murmured lazily. Naputol naman ang ngiti ng lalaki sa sinabi ni Scott. "Ako ito si Ethan." maigsi niyang pagpapakilala. He then rested his back at the backrest of the couch.
Ang wari ko ay may gusto pang idagdag si Ethan. Nakita ko ang makahulugang tingin ni Scott sa kaniya. Kaya agaran niyang tiniklop ang bibig. But despite those Scott's scary look na binabato niya sa Ethan na iyon. Nakuha pa talaga ni Ethan na kumindat sa akin.
"That's enough, Tan," sabi pa ni Scott sa kaniya. Pinanood ko ang pagbaling niya ng tingin sa lalaking kaharap ko. That guy was in between Yvor and Ethan on the opposite side of the couch.
"Hi. . .I'm Blair," tipid lang akong ngumiti sa kaniya but still, he didn't bother to give me at least a small smile. "Alam ko," maigsi lang na sabi niya. Napayuko nalang ako ng bahagya. I can't believe that he rejected my smile just like that.
"H-how? Nagkakilala na ba tayo before?" I creased a brow nang makabawi ako. Nagtataka kung bakit niya ako kilala. He just shrugged. Nakita ko pa ang titigan nila ni Scott. Parang nag-uusap ang mga mata nila. May malalim na sinasabi. Hindi ko maiwasang mapaisip dahil sa inasta nila.
"Excuse Blair, I'll get some drinks for you two," paalam ni Yvor. "Ano pala ang gusto mong inumin, Blair?"
"An orange juice," Scott answered for me. I instantly glanced at him. He then gave me an empty look.
"Ang sa'yo?" Yvor asked Scott in disbelief. "I thought it's tequila?"
"It's for Blair," Scott glanced at me once again and our eyes met. Muli akong nagtaas-kilay sa kaniya. Yvor just nodded as he turned his back to get some drinks for the two of us. May inumin naman na sina Ethan at Yvor na nakalapag sa round table.
"Paano...mo nalaman?" tanong ko. Bahagya pa akong lumapit sa kaniya para sabihin iyon. "I don't know to you," nagkibit-balikat lang siya. Orange juice is my favorite juice. Kaya naman hindi ko naiwasang magtaka. Na kung bakit niya alam at paano niya nalaman.