Si Mei? She's one of the reason why we bacame so close.
Not really though.
It just happened one fine day, he excitedly shared to me he likes our classmate Mei. Humihingi sya ng advise sa akin, dahil daw babae ako so alam ko kung magugustuhan ba ni Mei yung mga banat nya bago nya mismong sabihin kay Mei.
"Dawn, cactus ka ba?"
Out of nowhere nyang tanong sakin habang nasa class kami ng terror instructor namin sa History. Ayoko sya pansinin kasi ayokong matawag ni Ma'am Mendoza.
"Ano dali, cactus ka ba? Sagutin mo na" bulong ng katabi kong sira tuktok.
Ah, alam ko na... inabanat nya yan kay Mei kung papasa sakin. Bored ko syang tinignan bago sumagot ng "Hindi."
"Killjoy amp. Sabihin mo bakit."
Di ko sya pinapansin pero dinudutdot nya ako ng ballpen sa braso. Kulit putek.
"Bakit."
"Kasi kahit nasasaktan na'ko, yayakapin parin kita."
It's a music for my ears, if only...
if only it was really meant for me.
Pero hindi. I snapped.
"Ang korni naman, ekis yan."
He pouted, "Luh, sweet nga eh."
"Mr. Anderson, Ms. Lopez?"
Ms. Memdoza called our attention. Eto nanaman kami, chismis nanaman 'to.
"Kung magliligawan kayo, wag sa klase ko. Last warning."
Kinurot ko tagiliran ni Grey, pahamak kahit kelan. Namilioit sa sakit na tatawa tawa lang ang ginawa ng loko lokong katabi ko.
*lunch break*
I am eating with Alle and Jane, kasi si Grey may practice sa play ngayong lunch. Sya gaganap na Florante, sa Florante at Laura.
Ome of the reasons kung bakit sikat Grey bukod sa gwapo sya ay dahil talented sya. Part ng basketball varsity, na scout agad ng theater arts club pag transfer nya sa school namin at nakakuha agad ng main role kahit kakasali palang nya, dancer, singer, nag pi-piano at gitara. Bonus pang pogi sya.
Parang take all diba.
Kaya talagang ubod sya ng yabang kasi merong ipagyayabang. Sa acads nya lang ako hindi nayayabangan. Well bish.
"Bakit lagi kayong may sariling mundo ni Grey?" Putol ni Jane sa iniisip ko.
"Panong sariling mundo?"
"Like, kahit walang nakakatawa bigla nalang kayo tatawang dalawa. Parang kayo lang tao sa mundo."
"Jane hahahaha, hindi kami baliw ah! Madalas siguro, kasi may joke syang sinasabi kaya natatawa kami."
"Palaging ganun?" Sabat naman ni Alle.
"Oo seatmate kami eh, hindi kayo nakakarelate kasi malayo na masyado upuan nyo samin. Alangan isigaw ko pa topic namin diba."
"Dati kasi kami yung ganyan. Simula lang nung nahiwalay kami sa inyo, biglang hindi na kami naguusap." Sagot naman ni Jane.
Which is not true. Never silang naging ganito ka close ni Grey. They were friends first, yes, pero that lasted for three days lang. Tinulak ko pa nga si Grey sa kanya kasi nahahalata kong galit si Jane sakin na parang inagawan ko sya.
But Grey doesn't care. He doesn't like her naman daw, kasi she's like one of the girls who likes him of his fame and pretty face.
"I don't know. You can talk to him naman if you like."
"Hindi na, okay lang naman ako."
Oh talaga ba parang hindi kasi. I smiled nalang sa kanya at nagtuloy ng kumain.
I mentioned Blaze kanina to him, pero wala syang pake at tinawanan lang ako. Apaka sama talaga ng pag uugali. Pero nag flashback sakin yung time na we were talking seriously...
"Be honest Dawn, why do you hate me?"
"Hey, I don't. Don't attack me okay."
"I'm serious. Sobrang sungit mo sakin nung first day of class, iniirapan mo pa ako."
"I'm irritated kasi ang ingay ingay mong katabi, tapos iniinvade mo pa yung upuan ko ineextend mo braso mo so parang pag sumadal ako naka akbay ka sakin."
"I was being friendly!" He sound offended.
"Shut up, friendly my ass. Akala mo ba hindi ko narinig pustahan nyo ni Gabi. Kapal mo ah."
"Kasi nga ang sungit mo hahahaha."
"Hiningian mo pa ako ng 1/4 paper on first day of class!"
"Ansungit mo kasi hahahaha, 1 whole lang dala ko. Di ko naman alam quiz agad sa first day."
"Engot ka lang hahaha."
"Pero no no that's not it. May galit ka talaga sakin kahit wala naman akong ginawa sayo."
"Di ako galit okay, pero mayabang ka naman talaga. Then, I heard feelingero ka which is actually true."
Now he turned so serious and looked at me, "Narinig mo lang pero naniwala ka, hindi mo man lang ako kinilala. You judged me pero nagsasabi lang naman ako ng totoong pogi ako."
"Ang yabang talaga."
"It's a fact."
"Tell Blaze about it. Ikaw lang naman nakapasagot sa kanya sa mga manliligaw nya."
"Hahahahahahahahah" he started laughing as if may naaalala syang epic.
"What?"
"What's funny?"
"Alam mo ba naging kami nung final exams natin nung first year tayo?"
"So? I wasn't asking."
Pake ko sa inyo?
"Niligawan ko sya, pero syempre di nya ko sinagot so I assumed wala na, tinigil ko na rin manligaw. Then, after a month, finals natin nun nasa labas ako nakaupo tapos tumabi sya sakin and she said payag na'ko tayo na, sobrang confused ko pero pumayag ako hahahahah. Hindi ko nalang sinabi na tumigil na'ko. Kaya naging kami hahahaha."
"Sira ka talaga hahaha. Alam na ba nya yan?"
"Hindi, ikaw lang sinabihan ko hahaha."
I like it. I like it when you tell me stories, I only know... but I'd like it more if-
My thoughts were interupted kasi, nag ring na yung bell, time na.
"Kumusta practice nyo?"
"Hassle gusto ko na mag quit."
"Why?"
"Puro pa cute yung mga babae dun, nakakaurat."
"Oh I thought you like fame."
"Oh shut up. Pataasan nalang sa quiz mamaya."
Here we go again. Gustong gusto nyang nakikipagpataasan sa akin ng score. Though, never naman nya kong na beat, I'm always five points above him.
"You know, di moko matataasan sa acads."
"Di mo sure. bleh"
Tumawa ako at lumingon sa kanya, that's when I noticed his nose is bleeding. wtf.
I stood up and put my clip on his hair so it'd wouldn't go through his face lalo na, dumudugo ang ilong nya.
"Ilong mo dumudugo!"
"Weh hahahaha, pauso mo Dawn."
"Hoy totoo nga! Tara clinic!"
Pinahawak ko ilong nya sa kanya para malaman nyang di ako nanttrip.
"Shit."
"Tara na ano ba."
"Stay. Bababa ako kaya ko."
I was so worried, hindi na ako nakapag focus sa klase namin dahil iniisip ko sya. Ano na kayang nangyari dun, kung normal lang yun bakit antagal!
"Hey."
Di ko namalayan dumating na pala sya, "What happened? Anong sabi sayo?"
"Baka dengue daw. Nilalagnat pala ako."
Nilalagnat tapos di nya alam? "What? Eh bakit nandito kapa, umuwi kana. Tara kuha tayong pass slip mo."
"Kailangan daw may classmate akong sasama sakin pauwi eh, tara na ligpit mo na yan. Excused na tayo."
"Eh yung last subject natin, alam na ba ni Sir?"
"Tumawag na yung head nurse kanina bago ako umakyat."
"Oh sige sige, tara."
Tahimik lang kami sa tricycle pauwi. Hindi naman eto ang first time ko sa bahay nila kaya hindi nako kinakabahan. Mabait naman si Tita Vien.
"Wag ka mag alala, malakas to."
"I'm not."
Naramdaman kong sumiksik sya sa balikat ko, "saglit lang, nahihilo ako eh."
Nagpoprostesta buong katawan ko pero, hinayaan ko sya. Sana hindi nya naririnig yung pagbilis ng tibok ng puso ko.
Kakakape ko 'to eh. Bad move.
"Thank you Dawn ah. Ipahatid na kita pauwi? Naabala ka pa."
"No Tita, hindi naman po abala si Grey sakin, pero okay lang po ba sya."
"Mamaya after nya magpahinga, didiretso kami sa hospital para magpa check up. Wag ka mag alala gagaling din si Grey agad."
"Opo Tita, balitaan nyo po ako. Uuwi narin po ako kasi mag gagabi na baka hinahanap na rin po ako sa amin."
"Sige hija, ingat ka pauwi ah. Salamat ulit sa tulong mo kay Grey."
Hinatid ako ni Tita sa may sakayan pauwi sa amin. Nag bye ako sa kanya bago umalis ang tricyle...
***
Two weeks na.
Two weeks ng hindi pumapasok si Grey. Hindi ko alam kung bakit ang tagal. Sabi ng adviser namin, matatagalan si Grey pumasok kasi na confine sya sa hospital dahil sa dengue.
Hindi ako makabisita sa hospital kasi 9pm nako lagi nakakauwi, dahil nalalapit na ang band competition namin.
Ngayon rin ang araw ng event nila, lahat kami required umattend, kaya nandito ako ngayon nakaupo, sino kayang pumalit sa kanya, mas okay sana kung sya padin ang gaganap. Kung di lang sya nagkasakit sya sana..
Miss ko na sya...
Tumigil ka Dawn, bawal yan.
Nagbabasa ako ng ebook habang pinapakilala ang cast ng play bago magsimula.
"Arnie Lim"
"Mitch Benzon"
"Kirsten Acosta"
"Shin Zapanta"
"Lorenz Riego"
"Grey Michael Anderson"
Automatic akong napatigil sa pagpindot ng down keypad ng phone ko. Grey? At agad hinanap ng mata ko si Grey sa stage.
Nang makita ko sya, para akong naiiyak..mixed emotions... parang gusto ko syang sipain at the same time yakapin.
Tumungo ako para magpunas ng nagbabadyang mamuong luha, baka anong isipin sakin ng mga tao dito buti nalang madilim.
Sa kanya lang ako nakatutok buong play, namayat sya. Magaling na ba talaga sya, hindi ba nya pinipilit lang...
At ng matapos ang play, pumunta ako agad sa may back stage pero amdaming tao. I mean, andaming babae.
babaeng gustong magpa picture kay Grey...
Hindi ko na magawang lumapit sa kanya dahil napapaligiran sya ng mga iba't ibang fans nya na yung iba dumayo pa sa school namin para manood.
Sino ba naman ako para umeksena...
"Picture-an nyo kami. Dawn, smile!"
Someone grabbed my arm, kaya napatingin ako sa kanya tsaka nya ko inakbayan.
Grabe na miss ko sya.
"Wag mo ko titigan Dawn, malusaw ako. hahaha"
"Makeup mo lusaw na."
"Hahahah, I miss you bestfriend."
I smiled, because I'm happy and also because I felt something small pinched my heart.
and remember small thing stings a lot more...
Madaming inggit sa position ko. Madaming gustong maging ako...
Pero ako gusto kong maging sya...
Si Mei...
Gusto ko maging subject ng lahat ng banat lines nya. Is it too much to ask for?
I guess it is...